ทุกข์ใจเพราะคาดเดาสิ่งที่คนอื่นนั้นคิดกับเราเช่นไร

ธรรมะรับรุ่งอรุณ

ธรรมะรับรุ่งอรุณ

บางครั้งเราทุกข์ใจ เพราะเราใช้ความคิดในการคาดเดาสิ่งที่คนอื่นนั้นคิดกับเราเช่นไร

มันเป็นเรื่องที่ง่าย ถ้าใครสักคนมาบอกเราว่าอย่าไปคิดสิ แต่ความจริงมันไม่ง่ายเช่นนั้น ทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นกฏของธรรมชาติ มีซ้ายสุด ก็มีขวาสุด มีดี ก็มีร้าย มีเกิดขึ้น มีดับไป

เราเพียงแต่มองให้เห็นว่า ข้างในใจนี้เกิดอะไรขึ้นบ้าง มีสิ่งใดเกิดขึ้น ถามตัวเอง ฟังตัวเอง ไม่ต้องตัดสินตัวเอง

หลายๆ ทีที่เราชอบตัดสิน ความคิดของใครๆนั้นจริงๆแล้วเรา อาจกำลังไม่เคยฟังสิ่งที่เกิดขึ้นกับเราเลย

หลายๆครั้ง หลายๆคราว เป็นแบบนี้อยู่ซ้ำๆ จนเราหลงผิดคิดไปว่า มีใครมากมายในโลกไม่มีใครเข้าใจ ไม่มีใครเห็นในสิ่งที่อยู่ในใจเราตรงนั้น

ขอแค่ เราหยุดเร่ง หยุดการตัดสิน ปล่อยสิ่งที่เกิดขึ้นในใจ ในหัว ให้เกิดขึ้นแล้วทำความเข้าใจ

เหมือนการแก้ใขโจทย์ อะไรสักอย่างที่เราไม่สามารถปัดออกไปได้ เป็นวิชาภาคบังคับให้เราต้องเรียนรู้ ไม่มีจำกัดเวลาไม่จำกัดกาล

เรียนรู้จนเป็นเพื่อนสนิทกับสิ่งเหล่านั้นในใจเรา แล้วสักวันไม่นานนักเราจะเลิกตัดสิน เลิกการก่นด่าตัวเอง เลิกการมองทุกอย่าง ด้วยความสับสน

ไม่ต้องท้อหรอก เรากำลังสู้ไปด้วยกัน เราเป็นเพื่อนเกิด เพื่อนแก่ และมีความตายเป็นที่ตั้งสุดท้ายเท่ากัน

ร่วมกันสร้าง ความเบิกบานในใจ ความสันติ ความสงบ จากใจเราเองก่อน ค่อยไปอย่างช้าๆ แต่เดินไปไม่ย่อท้อ เป็นกำลังใจให้แก่กันนะ

ชั่วคราว สวยงามเสมอ
วันที่ ๓ มีนาคม ๒๕๖๒