กระดานสนทนาวัดบางพระ

หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: ## chantra ## ที่ 18 ธ.ค. 2549, 06:02:29

หัวข้อ: กลอนชีวิต
เริ่มหัวข้อโดย: ## chantra ## ที่ 18 ธ.ค. 2549, 06:02:29
 เคยถามใจบ้างหรือไม่ให้พักผ่อน ? ? ? เจ้าเหนื่อยนักทุกข์ทนกันต่อสู้
ทั้งปัญหาหนักเบาโถมพรั่งพรู ? ? ? ? ? ? ?เจ้ามิรู้ร้องอุทธรณ์เพียงอ่อนใจ
 ?ทนตรากตรำลำบากยากในจิต ? ? ? ? ? เพราะความคิดติดตัณหามิผลักใส
คือความอยากเกิดมีอยู่ร่ำไป ? ? ? ? ? ? ? สนองให้ใจเสนอเป็นเกลอกัน
 ?ทนทรมานผลาญเวลาของชีวิต ? ? ? ? ? เพื่อพิชิตความหวังได้ดั่งฝัน
เมื่อผิดหวังซบเซาเศร้ารำพัน ? ? ? ? ? ? ?โอ้ใจนั้นจะเหนื่อยล้าสักเพียงใด
 ?หากหยุดยั้งพักคิดสักนิดหนึ่ง ? ? ? ? ? ? ?จะซาบซึ้งเหตุผลมิสงสัย
ทุกชีวิตเกิดมาเพื่ออะไร ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?ถึงดิ้นรนมากไปก็ป่วยการ
 ?แค่เพียงมีชีวิตไม่ลำบาก ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?ไม่อดอยากยากเข็ญน่าสงสาร
ไม่เจ็บไข้ร่างกายพิกลพิการ ? ? ? ? ? ? ? ไม่ทรมานด้วยโรคร้ายหายห่างไกล
 ?เพียงแค่นี้ชีวิตก็ล้ำเลิศ ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?จงถามเถิดสร้างความดีที่ตรงไหน
อย่าถามว่าตัวเราจะได้อะไร ? ? ? ? ? ? ? ?สังคมไซร้ยึดอยู่ด้วยช่วยเกื้อกัน
 ?แม้กอบโกยสะสมทั้งชีวิต ? ? ? ? ? ? ? ? ?ใช่จะติดมือไปนรก-สวรรค์
ท้ายที่สุดถึงคราวตายวายชีวัน ? ? ? ? ? ? สองมือพลันว่างเปล่าเหมือนคราวมา
 ?อิสระทางใจนั้นใหญ่ยิ่ง ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? เป็นความจริงตัดพันธะละเงื่อนไข ?
ไม่ลุ่มหลงติดยึดในสิ่งใด ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?จะสดใสเกิดสว่างทางปัญญา


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]