กระดานสนทนาวัดบางพระ

หมวด มิตรไมตรี => รวมสมาชิก (มิตรไมตรี) => ข้อความที่เริ่มโดย: yay-tai ที่ 26 มิ.ย. 2553, 09:49:17

หัวข้อ: สุภาษิต สวัสดิรักษา ของสุนทรภู่
เริ่มหัวข้อโดย: yay-tai ที่ 26 มิ.ย. 2553, 09:49:17
          พี่ต่ายมีบทประพันธ์ของสุนทรภู่มาให้อ่าน ซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์กับพี่ๆน้องๆเพื่อนๆ(บางท่านอาจจะยังไม่ทราบ)คัดลอกมาบางบทค่ะ

                             สุภาษิต สวัสดิรักษา

                                      อนึ่งผ้าทรง              จงนุ่ง            เหน็บข้างขวา
                                      กันเขี้ยวงา               จรเข้            เดรัจฉาน
                                      อนึ่งอย่า                ลอดใต้ช่อง      คลองตะพาน
                                      อย่าลอดร้าน           ฟักแฟง           แรงราคี
                                      ทั้งไม้ลำ               ค้ำเรือน            แลเขื่อนคอก
                                      ใครลอดออก          อัปลักษน์          เสียศักดิ์ศรี
                                      ถึงฤทธิ์เดช            เวทมนต์           ดลจะดี
                                      ตัวอัปรีย์                แลกลับ           ให้อัปรา
                                      อนึ่งไป                ไหนได้พบ         อสภซาก
                                      อย่าออกปาก          ทักทาย           ร้ายหนักหนา
                                      ให้สรงน้ำ                ชำระ            พระพักตรา
                                      ตามตำรา                แก้กัน           อันตรายฯ
                                      อนึ่งเครื่อง            ผูกสะกด             ตระกรุดคาด
                                      เข้าไสยาสน์          ยามหลับ             ทับสลาย
                                      เครื่องอาวุธ           สุดห้าม            อย่าข้ามกราย
                                      อย่านอนซ้าย         สตรี                 มักมีภัย
                                      อนึ่งวัน             จันทรคราส            ตรุษสารทสูรย์
                                      วันเพ็ญบูรณ์          พรรษา              อัชฌาสัย
                                      ทั้งวันเกิด              เริดร้าง             ให้ห่างไกล
                                      ห้ามมิให้               เสน่หา             ถอยอายุ
                                      แม้นสตรี                มีระดู              อย่าอยู่ด้วย
                                      ถ้ามิม้วย              ก็มัก                เสียจักขุ
                                      มักเกิดมี               ฝีพอง              เป็นหนองพุ
                                      ควรทำนุ              บำรุงองค์           ให้จงดี

                                      อนึ่งวิชา             อาคม        ถมถนำ
                                      เวลาค่ำ             ควรคิด        เป็นนิจศีล
                                      จึงศักดิ์สืทธิ์        ฤทธิรณ      พ้นไพริน
                                      ให้เพื่มภิญ         โญยศ         ปรากฎไป.