:090:ดวงดารา
ดาว...พร่างพราว อยู่บนท้องฟ้า สาดแสงลงมา เมื่อยามทิวาลาไป
ดาวดวงน้อย เจ้าลอยแสนไกล เจ้าอยู่แห่งไหน คงไกลเกินสุดจะตาม
ดาวเอย...เจ้าเคยรู้บ้างรึเปล่า ว่าข้าปวดร้าว รอดาวเจ้าอยู่มานาน
รอวัน...ที่แสงอาทิตย์พ้นผ่าน รอสู่ซึ่งรัตติกาล รอดาวเจ้านั้นกลับมา.....
(ท่อนแยก)ดาว....เจ้าอยู่คู่เคียงนภา คู่แสงจันทรา คู่ฟ้าในยามราตรี
ดาว...เจ้านั้น สร้างสรรค์สิ่งดี ช่วยชุบชีวี แด่ผู้ที่ร้าวระทม
กำลังใจ ที่เจ้าให้มา เหม่อมองท้องฟ้า ดารานั้นน่าชื่นชม
ลืม...เรื่องราวแห่งความขื่นขม ที่ทุกข์ระทม เพราะชมเจ้าดวงดารา...
ยามค่ำมา มองหาหมู่ดาว ในคืนเงียบเหงา ข้าเฝ้ารอจะชื่นชม
วอนฟ้า...จงช่วยพัดพาเมฆลม เปิดฟ้าให้ชม ให้สมที่ข้ารอคอย
ดาว..แม้ว่าตัวเจ้าอยู่ไกล เจ้าเป็นแรงใจ ให้ความสดใสรื่นรมณ์
ยามราตรี ที่แสนขื่นขม ขอเพียงได้ชม ก็สมก็สมที่ตั้งใจรอ.....
...................................................................................
:054:เฮ่อ....เสร็จไปอีกเพลงหนึ่ง...ยังเหลืออีก 10 เพลง...
ขอมอบบทเพลงนี้แด่ผู้ที่กำลังเศร้าหมอง และขอเป็นกำลังใจให้แก่ทุกคน
รวี สัจจะ-วจีพเนจร-คนรอนแรม
แต่งเมื่อเวลา๑๗.๓๑-๑๘.๐๔ น. ๓ กรกฎาคม ๒๕๕๒ ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย
