:059:เดือนเพ็ญ.........
ลอยเด่นบนฟ้าในยามราตรี
สาดแสงส่องกระทบพื้นน้ำ
สายลมพัดผ่านในยามค่ำคืน
ระลอกคลื่นพริ้วไหวในสายน้ำ
แสงจันทร์สีทองจับท้องน้ำ
เป็นความงดงามที่ธรรมชาติสร้างขึ้นมา...
.....นั่งพิจารณาธรรม......
ในค่ำคืนอาสาฬหปุณณมี
คิดถึงหัวข้อธรรมที่พระองค์ทรงแสดง
คือแสงแห่งธรรมจักษุอันบริสุทธิ์
ปราศจากมลทินที่ผู้ได้ยิน
คือท่านพระอัญญาโกณฑัญญะบรรลุธรรม
....ธรรมนั้นคือ......
" สิ่งใดสิ่งหนึ่ง มีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา
สิ่งทั้งปวงนั้น มีความดับเป็นธรรมดา "
เพื่อลดละอัตตา ความยึดถือ
สิ่งนั้นคือ "พระไตรลักษณ์ "
" อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา "
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป
ไม่มีอะไรเที่ยงแท้และแน่นอน
....สายลมอ่อนๆพัดผ่านมา...
ดาวและเดือนบนฟ้าหายไป
ม่านเมฆดำเข้ามาบดบัง
ฟ้าแลบ ฟ้าร้อง คล้ายเสียงคำราม
สายฝนโปรยปรายลงมา
ราตรีเข้าสู่ความมืดดำ
...อนิจจัง.....
ทุกสิ่งทุกอย่างไม่เที่ยงแท้
ผันแปรไปตามกาลเวลา
" เกิดขึ้น แล้วดับไป "
แล้วชีวิตที่เหลืออยู่ของเรา...
ไม่นานก็คงจะต้องดับไป
วันนี้เราได้ทำอะไรให้มีค่าแล้วหรือยัง....?
:054:ขออภิวาทองค์พระศาสดา พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขอนมัสการซึ่งพระธรรมคำสอน ขอนอบน้อมซึ่งพระสงฆ์
แด่พระธรรมที่ส่องแสงสว่างชี้ทางชีวิตให้ผู้ที่เคยพลาดผิดได้กลับใจ
ขอบคุณร่างกายที่ยังหายใจในวันที่ผ่านมา
ขอบคุณกาลเวลาที่สอนธรรม
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๗ กรกฎาคม ๒๕๕๒ เวลา ๒๓.๓๙ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย
