:054:รับฟังและรับรู้ซึ่งข่าวสาร ของข่าวเด่นประเด็นร้อน ที่เกิดขึ้นในเว็บบอร์ดวัดบางพระ โดยใช้หลักธรรมะเข้ามาวิเคราะห์และเทียบเคียง
หาเหตุที่มาของปัญหา การดำเนินไปของปัญหา และการจบลงของปัญหา จึงเห็นที่มาและที่ไป เห็นทั้งคุณและโทษ เห็นประโยชน์และมิใช่
ประโยชน์...ประการแรกก็คือ ท่านที่เข้ามาสมัครเป็นสมาชิกนั้น ไม่เคยได้ศึกษากฏระเบียบของเว็บบอร์ด จุดประสงค์ และเป้าหมายของการ
เปิดเว็บบอร์ดขึ้นมา และเมื่อเข้ามาแล้วก็ใช้ความรู้สึกนึกคิดส่วนตัวเข้ามาแสดงความคิดเห็น สนองตัณหา (ความอยากมี อยากเป็น อยากได้)ของตนเองออกมา โดยไม่ดูกาละเทศะ เรียกว่าไม่ถูกที่ ไม่ถูกเวลา ไม่ดูกระแสแนวความคิด ของสมาชิกที่อยู่ในเว็บบอร์ด ว่าเขาไปในทิศ
ทางใด และการที่นำเสนอไปนั้นเป็นการเย้ยหยัน ดูหมิ่นดูแคลน ละเมิดสิทธิของผู้อื่น ใช้วาจาจาบจ้วงพาดพิงต่อบุคคลที่สาม ซึ่งเป็นการที่
ไม่เหมาะสม ขัดกับกฏระเบียบและเจตนารมณ์ของเว็บบอร์ด (เพราะไม่เคยเข้าไปอ่าน) และเมื่อมีการตักเตือนจากทีมงานคณะผู้ดูแลเว็บ
บอร์ด ก็ไม่ยอมรับ ใช้อารมณ์ความคิดเห็นส่วนตัวเข้ามาโต้แย้ง ไม่รับฟังเหตุผลจากคณะผู้ดูแลเว็บบอร์ด
ซึ่งกรณีนี้ ถ้าเป็นการนำเสนอเพื่อการปรับปรุงแก้ไข และมีเจตนาบริสุทธิ์จริงใจ ก็คงจะไม่ใช้คำที่หยามหมิ่นและดูถูกดูแคลนผู้อื่
และต้องเข้าใจว่าสมาชิกทุกท่านในเว็บบอร์ดวัดบางพระนี้เป็นผู้ที่เคารพรักและศรัทธาในหลวงพ่อเปิ่นและวัดบางพระ และสมาชิกประมาณ
90% เป็นผู้ที่มีรอยสัก(ไม่น้ำมัน ก็หมึก) ซึ่งอาจจะเรียกได้ว่าเป็นเว็บบอร์ด"สถาบันนิยม" จึงเป็นการไม่เหมาะสมด้วยประการทั้งปวง
เรียกว่า นำเสนอความคิดเห็นด้วยภาษาที่ไม่สุภาพจาบจ้วงผู้อื่น ฝืนความรู้สึกของสังคมชาวเว็บบอร์ดของวัดบางพระ (ถ้าไปแสดงความคิดเห็นที่เว็บบอร์ดอื่นคงไม่มีปัญหา)
ประการที่สอง..เมื่อการนำเสนอของเขา ไม่เป็นที่ยอมรับของเพื่อนสมาชิก ก็มักจะกล่าวอ้างว่าไม่เปิดกว้าง (เป็นข้ออ้างที่พบประจำ)
ซึ่งเว็บบอร์ดวัดบางพระนั้นเปิดกว้างเสมอ..."สำหรับการนำเสนอในทางสร้างสรรค์และไม่แสวงหาผลประโยชน์"...การใช้ภาษาและเจตนาจึง
ข้อควรระวัง
ประการที่สาม..ทุกครั้งที่มีความขัดแย้งและปัญหาก็จะมีการพัฒนาปรับปรุงและแก้ไข้ เกิดสิ่งใหม่ที่ดีๆต่อเว็บบอร์ดวัดบางพระทุกครั้ง
..."ความขัดแย้งคือแรงหลัก ที่จะผลักให้กงล้อก้าวไป"...เป็นคำขวัญสมัยทำงานการเมืองภาคประชาชนในอดีต...และใช้ได้จนถึงปัจจุบัน
ทำให้เกิดความรักใคร่สามัคคีของเหล่าศิษย์หลวงพ่อเปิ่นขึ้นมาทุกครั้งที่มีปัญหา ออกมาปกป้องครูบาอาจารย์ องค์กรและสถาบันกันมากมาย
และทำให้คณะผู้ดูแลเว็บบอร์ดได้รู้ว่าใครมีความคิดเห็นเป็นอย่างไร และใครเป็นใคร อยู่กลุ่มไหนและพวกใคร
ประการสุดท้าย...ทำให้คณะผู้ดูแลเว็บบอร์ด ได้พัฒนาในการวางระบบการทำงาน การแก้ปัญหา และได้พัฒนาในทางความคิด
เพราะได้เรียนรู้จากของจริง จากสิ่งที่เกิดขึ้น ...ปัญหาคือสิ่งที่ท้าทาย ความรู้ความสามารถของเรา เป็นบททดสอบ เป็นครูผู้สอนเรา.....
.....ยิ้มรับและพร้อมที่จะเผชิญกับปัญหา ทุกเวลา ทุกโอกาศ ทุกสถานที่...ทำให้มีความตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา เป็นผู้ที่ไม่ประมาทขาดสติ...
...ขอบคุณความขัดแย้งและความเห็นที่แตกต่าง...ที่มาเป็นบททดสอบของชีวิต...
:054:ขอบคุณความคิดที่ท่านสมาชิกแสดงออกมา
:054:ขอบคุณความเชื่อมั่นและศรัทธาของท่านทั้งหลาย
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๒๕ กรกฎาคม ๒๕๕๒ เวลา ๑๐.๐๓ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย
