นิทานเรื่อง " กบฟุ้งซ่านข้างกำแพงวัด "

[suwatchai]

กบฟุ้งซ่านตัวหนึ่ง  นั่งอยู่ข้างกำแพงวัด

ทุกเช้ามันเฝ้าดูพระออกเดินบิณฑบาตตั้งแต่เช้ามืด พอพระกลับมาถึงวัดเพื่อฉันเช้า...

 

กบมันนึกในใจ

อยากเกิดเป็นพระ เป็นพระสบายดี มีคนถวายอาหารให้กินทุกวัน ..

เมื่อพระฉันเสร็จ ก็นำอาหารที่เหลือมากมายนั้นไปให้เด็กวัดกินต่อ แล้วเด็กวัดก็กินกันอย่างเอร็ดอร่อย ..

 

ตอนนี้ กบเปลี่ยนใจ

อยากเกิดเป็นเด็กวัดแล้ว เพราะสบายกว่าพระ

มันเห็นเด็กวัดหลายคนตื่นสายได้และไม่ต้องออกตามพระไปบิณฑบาตก็ได้ สบายกว่าเยอะเลย...

เมื่อเด็กวัดกินเสร็จ ก็โกยเศษอาหารที่เหลือทั้งหมดให้หมาวัดไปกินแล้วเด็กวัดทุกคนก็ไปช่วยกัน ล้างจาน...

 

ถึงตอนนี้ กบเปลี่ยนใจ

อยากเกิดเป็นหมาวัดแล้ว เพราะไม่ต้องล้างจาน เหมือนเด็กวัด สบายกว่า...

พอหมาวัดกินอาหารเสร็จก็แยกย้ายไปทำหน้าที่เฝ้าบริเวณวัด คอยเห่าคนแปลกหน้า...

ฝูงแมลงวันก็บินมาตอมและกินเศษอาหารต่อจากหมาวัด

 

ถึงตอนนี้ กบเปลี่ยนใจ(อีกแล้ว)

อยากเกิดเป็นแมลงวัน เพราะสบายที่สุดไม่ต้องทำอะไรเลย หนำซ้ำยังมีกองอาหารให้กินไม่มีหมดด้วย...

ขณะที่เจ้ากบฟุ้งซ่านกำลังคิดเพลินๆอยู่นั้น

พอดีหันมาเห็นแมลงวันบินมาใกล้ๆ

จึงใช้ลิ้นตวัดเอาแมลงวันเข้าปากตัวเองกินโดยสัญชาตญาณ ..

 

ถึงตอนนี้ กบฟุ้งซ่าน จึงบรรลุธรรมฉับพลัน (Sudden knowledge)

คิดได้ว่า เอ้อ.... เป็นตัวของเราเองนี่แหละ ดีที่สุดเลย (The best to be yourself)

จงเชื่อมั่นในตัวเอง (Be yourself) ......

*********************************************************

กบยังไงก็ไม่ใช่กฎ   กฎจะสักกี่ชาติ ก็ยังเป็นกฎที่มิใช่กบอยู่ดี

เมื่อมีกฎ แต่ไม่รู้จักรักษากฎ  ก็ไม่ต่างอะไรกับกบที่ไม่ต้องมีกฎ...

Frog never bcome regulations

Regulations never bcome a frog

Not observing regulations as they exist

No differ from a frog without regulations....[/[/b]center]

**************************************************

Composed by swc.sompiboon[/color][/b]

[lazyboy]

the best to be yourself

สุดยอด ขอบคุณมากครับ

[อชิตะ]

พี่ๆ ไปดูจตุรมิตรกันป่าว


//จูงมือศิษย์พี่ออกจากภวังค์ ... 

[suwatchai]

พี่ๆ ไปดูจตุรมิตรกันป่าว
//จูงมือศิษย์พี่ออกจากภวังค์ ... 

ยอมรับตรง ๆ นะว่าเดี๋ยวนี้ พี่ไม่เคยได้มีโอกาสติดตามข่าวสารของจตุรมิตรเลยว่าเป็นยังไง ไปถึงไหนบ้าง มัวแต่ไปยุ่งอยู่แต่เรื่องรักใส ๆ หัวใจ 4 ดวงตามประสานักรักแห่งรั้วชมพูฟ้านั่นแหละ จนติดเป็นสันดานตั้งแต่ ม.1 ถึงปัจจุบัน ถ้าว่าง น้องอชิตะก็เล่ามาให้ฟังบ้างว่าเป็นยังไงบ้าง..[/size]