สันตติมหาอมาตย์
พระบรมศาสดา ได้ทรงปรารภ สันตติมหาอำมาตย์ ได้ไปปราบปัจจันตชนบทเรียบร้อยกลับมา
พระเจ้าปเสนทิโกศลทรงยินดีให้ครองราชสมบัติ ๗ วัน
แล้วพระราชทานหญิงผู้ฉลาดในการฟ้อนขับนางหนึ่งเป็นรางวัล สันตติมหาอำมาตย์ ได้เสพสุราเมามึนอยู่สิ้น ๗ วัน
ในวันคำรบ ๗ ประดับกายด้วยอลังการวิภูษิตทั้งปวง แล้วขึ้นสู่คอคชสารตัวประเสริฐไปสู่ท่าน้ำ
ได้เห็นพระศาสดาเจ้าเสด็จเที่ยวไปบิณฑบาต จึงสั่นศีรษะถวายนมัสการ
พระศาสดาทรงกระทำแย้มพระโอษฐ์ให้ปรากฏ
พระอานนท์จึงทูลถามเหตุแห่งความแย้มพระโอษฐ์นั้น พระองค์จึงตรัสว่า
สันตติมหาอำมาตย์จักมาสู่สำนักของเราทั้งเครื่องประดับแล้วจักสำเร็จพระอรหันต์ ปรินิพพานในวันนี้แหละ
เมื่อสันตติมหาอำมาตย์ไปเล่นน้ำสิ้นวันยังค่ำแล้วก็ไปสู่อุทยาน
นั่งดูสตรีที่พระเจ้าปเสนทิโกศลพระราชทานนั้นแสดงการฟ้อนรำ
เวลานั้นลมสัตถวาตบังเกิดขึ้นภายใน ตัดหทัยของสตรีนั้นขาด
ทำกาลกิริยาในขณะนั้น สันตติมหาอำมาตย์ได้เห็นดังนั้น ก็เสียใจเศร้าโศกเป็นกำลัง
ไม่เห็นคนอื่นจะดับความโศกอันนั้นได้
จึงเข้าไปเฝ้าพระศาสดาพระองค์จึงทรงแสดงพระธรรมเทศนา ให้สำเร็จพระอรหันต์ แล้วปรินิพพานวันนั้น
พระภิกษุทั้งหลายจึงประชุมปรารภกันถึงสันตติมหาอำมาตย์
ควรจะเรียกอย่างไร
พระองค์จึงตรัสพระคาถานี้
อลงฺกโต เจปิ สมฺจเรยฺย สนฺโต
ทนฺโต นิยโต พฺรหฺมจารี
สพฺเพสุ ภูเตสุ นิธาย ทณฺฑํ,
โส พฺราหฺมโณ โส สมโณ ส ภิกฺขุ. สมณะ
ถ้าแม้บุคคลที่ประดับแล้ว เป็นผู้สงบระงับ
ฝึกตนแล้ว เที่ยงตรงแล้วต่อมรรคผล เป็นผู้ประพฤติธรรมอันประเสริฐ
ละอาชญาในสัตว์ทุกจำพวกแล้ว ประพฤติสม่ำเสมอไซร้
ผู้นั้นชื่อว่าเป็นพราหมณ์ ผู้นั้นชื่อ ว่าเป็นสมณ.
ขอขอบคุณธัมมนัตา:ที่มาจาก หนังสือ ธรรมสมบัติ
