เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2169 ณ.ดินแดนแห่งหนึ่งใกล้ๆกับ แม่น้ำอาร์โน ช่วงเมืองปิซ่า ซึ่งอยู่ในแคว้นตอสกาน่า ประเทศอิตาลี
มีนายพรานมือฉมัง นายหนึ่งมีนามว่า อันโวลตาโร่ (La Stella V Zero) อาชีพหลักคือล่าสัตว์เพื่อเลี้ยงชีพ ของสะสมหลักๆ
ก็มี เขี้ยวเสือ,เขี้ยวหมูป่า,งาช้าง,หนังงูเหลือม,กระดองเต่า นอแรด ที่ได้จากการล่าสัตว์ในแต่ละครั้ง
อยู่มาวันหนึ่ง...อันโวลตาโร่ ได้พบกับเหตุการณ์ที่ต้องสยองขวัญ เพราะมีเสือโหย...ตัวหนึ่ง ได้เข้ามาคาบเอาสุนัขที่ตนเลี้ยงไว้
ชื่อเจ้าเมาโร่...ไปกิน สุนัขตัวนี้ทั้งดุ เห่าก็เก่ง วันที่เกิดเหตุไม่มีแม้แต่...ที่จะส่งเสียงเห่า..คงเป็นเพราะมันไม่ทันได้ระวังและตั้งตัว
พรานอันโวลตาโร่ จึงออกติดตามร่องรอยเท้าเสือ...ก็พบเศษซากของสุนัขเกลื่อนกลาดไปเป็นทาง...
ระหว่างที่กำลังก้มหน้าก้มตาแกะรอยเท้าเสืออยู่นั้น พอเงยหน้าขึ้นมามองทางก็เจอเข้ากับ เสือ 2 ตัว เข้าอย่างจัง ห่างกันเพียง
2 เมตรเท่านั้น พรานอันโวลตาโร่ ตัวเย็นวูบ มือไม้ชา พอตั้งสติได้ จึงตัดสินใจ ยกปืนขึ้นเหนี่ยวไกทันที เสือก็ตกใจ ตัวหนึ่งเผ่น
หนีไปทันที ส่วนอีกตัวที่ถูกลูกกระสุนปืน มันกระโดดถาโถมเข้ามาทันที เป้าหมายคงอยู่ที่หน้าหรือคอ แต่ด้วยสัญชาติญาณของ
พราน... จึงใช้ปืนขึ้นขวางรับ โดยจับปืนขึ้นสองมือแล้วเบี่ยงตัวหลบ แต่เสือเร็วกว่า กระโดดโถมเข้ากัดที่มือหัวไหล่และลำคอ
จนปืนกระเด็นไป เหลือแต่มือเปล่า...
จึงได้ทำการต่อสู้ด้วยมือเปล่า กอดรัดฟัดเหวี่ยง เตะด้วยขาขวา เสือก็งับเข้าที่ขาขวา เตะด้วยขาซ้ายเสือก็งับที่ขาซ้าย ทั้งหมัด
เข่าและแข้งต่างประเคนใส่แบบไม่ยั้ง จนเวลาล่วงเลยมาประมาณ 15 นาที ทั้งพราน...และเสือต่างเหนื่อยล้า และอ่อนแรง เสือ
ตัวนั้นได้ทรุดลงและเสียชีวิตเพราะทนพิษบาดแผลจากกระสุนปืนไม่ไหวและคงจะช้ำในตาย
ส่วนพรานอันโวลตาโร่ ก็ได้ประคองร่างที่โชกเลือด เดินโซซัดโซเซในป่าไปอีกประมาณ 500 เมตร ก็ทรุดกายลงและเสียชีวิต
เช่นกันเพราะมีบาดแผลฉกรรจ์และเสียเลือดมาก...
เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์...ดังสำนวนไทยกล่าวไว้ว่า "หมองูตายเพราะงู"ฉันใด "นายพรานก็ตายเพราะเสือฉันนั้น"
สิ่งมีชีวิตทุกอย่างต่างก็รักชีวิตด้วยกันทั้งนั้น....ไม่อยากให้ใครมาทำร้ายและเบียดเบียนกัน .............เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร.............. เรื่องโดย.....กระเบนท้องน้ำ
