พยายามเห็นธรรมดาในธรรมดาให้มากๆ :สมเด็จองค์ปฐม

[★แดนพระนิพพาน★]

พยายามเห็นธรรมดาในธรรมดาให้มากๆ และ เรื่องดีภายนอกกับดีภายใน

เมื่อวันเสาร์ที่ ๒๖ มิ.ย. ๒๕๓๖
สมเด็จองค์ปฐม ทรงพระเมตตามาตรัสสอนให้ไว้ มีความสำคัญดังนี้

๑. จงทำจิตให้ยอบรับกฎของกรรมโดยความสงบ
เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นกฎธรรมดา

๒. ปัญหาใด ๆ เกิดขึ้นจงอย่าใช้อารมณ์แก้ปัญหา
จง นิสัมมะ กะระณัง เสยโย ใคร่ครวญด้วยปัญญา
เอาปัญญาเข้าแก้ไข

๓. ให้หมั่นนึกถึงความตายให้มาก ๆ
อย่าลืม ทุกลมหายใจเข้า-ออก เจ้าอาจตายได้
ร่างกายมันตาย จิตอย่าเกาะงานให้มากนัก
ทำไปเรื่อยๆ โอนอ่อนผ่อนตามสถานการณ์

๔. ยึดหลักเอาจิตปฏิบัติธรรมให้มากที่สุด
งานอื่นไม่มีความสำคัญเท่ากับงานทางธรรม
ให้ทำงานการซ่อมแซมไป สักแต่ว่าเป็นหน้าที่
จิตระลึกนึกถึงปลายทางเพื่อพระนิพพานไว้เสมอ

๕. ปัญหาใด ๆ เกิดขึ้น ก็ให้พิจารณาลงตัวธรรมดาให้หมด
อย่าคิดว่างานซ่อมแซมสำคัญมากกว่าการเอาจิตปฏิบัติธรรม

๖. ร่างกายทำหน้าที่ของกาย จิตทำหน้าที่ของจิต
พยายามอย่าให้จิตบกพร่องก็แล้วกัน
งานซ่อมแซมก็ทำไป เพราะเป็นหลักที่เจ้าจักอยู่วัดได้
ใครจักเห็นความดีหรือไม่เห็นก็ไม่สำคัญ
หรือเจ้าคิดจักทำความดีอวดใครเขา
(ตอบว่าเปล่าคะ)

๗. ดีภายนอกก็ควรทำ ดีภายในก็ยิ่งต้องทำให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป
จุดหมายปลายทางที่เจ้าต้องการจักจบกิจ
ก็จงหมั่นคิดถึงจุดหมายปลายทางนั้นให้ขึ้นใจ
(ทรงหมายถึง ทำทุกอย่างเพื่อพระนิพพานจุดเดียว)

๘. พิจารณาอารมณ์ของจิตตนเองไว้เสมอว่า
เวลานี้ไปสู่ทิศทางใด ออกนอกลู่นอกทางพระนิพพานหรือเปล่า
อย่าดูอารมณ์ของผู้อื่น ดูอารมณ์ของเจ้าไว้ให้ดี ๆ

๙. พยายามเห็นธรรมดาในธรรมดาให้มาก ๆ
ทุกคนที่ยังตัดสังโยชน์ ๑๐ ไม่ได้ครบ
ก็ต้องมีอารมณ์แสดงออกมาเป็นธรรมดา
ปกติมันเป็นอย่างนั้น
เจ้าจักยึดถืออารมณ์นั้นเพื่อประโยชน์อันใด

๑๐. หลงอารมณ์ เกาะยึดอารมณ์ทำให้จิตเศร้าหมอง
นั่นแหละคือ จิตหลงเดินทางผิดมรรคผลนิพพานละ

๑๑. คิดให้ดี ๆ อย่าวู่วาม จักเสียผลทั้งทางโลกและทางธรรม
(อย่าใจร้อน ให้ใจเย็น ๆ)

๑๒. ตั้งใจดีแล้ว ก็ต้องตั้งวาจาและกายให้ดี
มีความเหมาะสมกับสถานการณ์ด้วย

๑๓. ทัศนะส่วนตัวจักเป็นอย่างไร พยายามอย่าแสดงออกให้มากนัก
จงหมั่นเก็บเอาไว้ในใจ อย่าให้รั่วไหลออกมาทางกายและวาจา
จักเป็นผลเสียมากกว่าผลดี
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องกิจกรรมของวัดของสงฆ์
แม้จักไม่เห็นด้วย ก็จงอย่าแสดงทัศนะส่วนตัวออกมา

๑๔. ขอให้แต่นี้ไป เจ้าจงหมั่นสงบปากสงบกายให้มาก ๆ
จักไม่เป็นภัยอันตรายย้อนเข้าหาตัว

๑๕. เจ้าแย่อย่างนี้มานานแล้ว นับอสงไขยกัป กลับใจเสียใหม่
ถ้าแก้นิสัยอย่างนี้ไม่ได้ เห็นจักเอาดีได้ยาก
(ก็รับไปว่า จะพยายาม)

๑๖. หมั่นระลึกถึงการสำรวมอายตนะให้มาก ๆ
และหมั่นใช้ปัญญา พิจารณาปัญหาที่เข้ามากระทบทั้งปวงด้วย
รู้ธรรมที่เข้ามากระทบ
ทุกสิ่งในโลกนี้มันมีแต่ธรรมดา
จงทำจิตให้ยอบรับกฎของธรรมดานั้น

๑๗. แล้วอย่าทำจิตให้เศร้าหมอง
หมั่นกำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก
ควบกับมรณานุสสติเอาไว้เสมอ ๆ

๑๘. เห็นทุกข์ เห็นอนิจจัง เห็นอนัตตา ในธรรมที่เข้ามากระทบเสมอ ๆ
และยอบรับตามนั้น

๑๙. จิตทรงฌานรักพระนิพพานเป็นอารมณ์เอาไว้ให้ชิน
จิตก็จักมีความสุข คิดมานิดหนึ่ง ระลึกมาหน่อยหนึ่ง
เพื่อพระนิพพานจุดเดียว แค่นั้นจิตก็จักเบาสบายใจขึ้น

๒๐. เวลานี้ปฏิฆะเริ่มเด่นขึ้นมาอีกแล้ว เจ้าก็อย่าทิ้งภาพพระเป็นอันขาด
ระงับราคะแล้ว ก็ต้องระงับโทสะไปในตัว
อย่าโง่เกินไป จับโน่นทิ้งนี่ ผลก็เกิดได้ยาก
และขอให้คิดดี ๆ ก่อนพูดด้วย


[shake]พล.ต.ท.นพ. สมศักดิ์ สืบสงวน ผู้รวบรวม
จากที่มา : หนังสือ “ธรรม ที่นำไปสู่ความหลุดพ้น เล่มที่ ๕
พระราชพรหมยานมหาเถระ
และนำมาจากเว็บพลังจิตอีกทีหนึ่งนะครับ ขออนุโมทนาบุญนะครับ สาธุ ๆ[/shake] [/size][/color]

[ธรรมะรักโข]

สาธุ...ครับ

[นายธรรมะ]

ขอบคุณครับ สอนได้หลายอย่างเลย