เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง...ซึ่งเกิดขึ้นกับคุณจำปา...เมื่อเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2529 ณ.ที่บ้านโพนไค อำเภอบ้านม่วง จังหวัดสกลนคร
คุณจำปาเล่าว่า คืนวันหนึ่งเขานอนหลับแล้วฝันไปว่า ได้มีชายผู้หนึ่งรูปร่างสูงใหญ่ ล่ำสัน ผิวดำเกรียม หน้าตาหน้าเกลียด
น่ากลัวมาก การแต่งกายคล้ายคนโบราณ เพราะไม่สวมเสื้อ นุ่งผ้าแบบโจงกระเบนสีแดง เหน็บเตี่ยวแต่เพียงผืนเดียว ที่ข้อ
แขนข้อเท้าสวมกำไลทองสัมฤทธิ์ขนาดใหญ่ หูสองข้างก็แขวนไว้ด้วยตุ้มหูขนาดใหญ่ ซึ่งดูเป็นสีทองสัมฤทธิ์อีกเช่นกัน
ชายผู้นั้นได้เข้ามาหาคุณจำปาแล้วบอกว่า เขาเองคือเจ้าหน้าที่ผู้พิทักษ์ทรัพย์อยู่ในอาณาเขตแห่งนี้ โดยมีลูกน้องปกครอง
อีกนับร้อยคน ที่เขามานี้ต้องการให้คุณจำปาไปขุดเอาสมบัติในที่แห่งหนึ่ง ซึ่งฝังไว้นับพันปีมาแล้ว
ชายผู้นั้นได้บอกตำแหน่งที่อยู่ของทรัพย์ให้คุณจำปาทราบอย่างละเอียด ก่อนจากไปชายผู้นั้นยังกำชับอีกว่า "ของยังมีอีก
มาก คราวนี้ให้แค่นี้ก่อน คราวหน้าหากทำถูกใจจะบอกให้อีก แต่มีข้อแม้ว่าให้ทำงานคนเดียว อย่าเอาคนอื่นไปร่วมด้วย"
ชายผู้นั้นกล่าวจบก็จากไป คุณจำปาก็ตื่น เมื่อตื่นขึ้นมา คุณจำปาก็จำความฝันได้อย่างจะแจ้งแม่นยำ ก็เลยนึกอยากจะทด
สอบความฝันของตัวเองดูว่าจะเป็นความจริงแท้แค่ไหน เขาจึงตัดสินใจไปขุดหาสมบัติในเช้าวันนั้นเลย ทั้งๆที่ใจให้นึกหวาด
ๆอยู่ไม่น้อย
การขุดสมบัติของเขาถึงจะไม่บอกใคร แต่ก็ไม่พ้นสายตาคนอื่นไปได้ เพราะเขาขุดกลางวัน และที่สำคัญตรงที่เขาขุดนั้นไม่
ใช่ที่ดินของเขา มันเป็นปลายนาของเพื่อนบ้านคนหนึ่ง ที่มีที่นาต่อแดนกับนาของเขา คุณจำปาก็อึกอักไม่รู้จะทำประการใด
เลยเผยความจริงจากความฝันให้ทราบ พอเจ้าของนาได้ฟังก็ตาลุกเลยเออออขอเอี่ยวด้วย แค่นั้นยังไม่พอ ได้มีเจ้าของนาที่
อยู่ใกล้ๆกันอีก 2 ราย เดินมาประสบเหตุเข้า เมื่อทราบความก็ขอร่วมวงไพบูลย์อีก ก็เลยกลายเป็น 4 แรงแข็งขัน
เมื่อขุดลงไปประมาณเมตรเศษๆ ก็เจอสมบัตินั้นตรงตามความฝันทุกอย่าง ของที่พบนั้นประกอบไปด้วยฆ้องทองใบใหญ่เท่า
กระด้ง ฝัดข้าว 2 ใบ โดยหันด้านในประกบกันเอาไว้ และภายในที่ประกบกันอยู่นั้น ได้มีฉาบและฉิ่ง อีกอย่างละ 2 คู่ซ้อนอยู่
ของทั้งหมดล้วนทำขึ้นจากทองสัมฤทธิ์
เมื่อได้ของมาแล้ว คุณจำปาก็ได้แบ่งของนั้นตามสัดส่วนกันไป โดยคุณจำปาเอามากกว่าเพื่อนหน่อยในฐานะผู้ฝันเห็นสมบัติ
แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไป คุณจำปาได้เอาของเหล่านั้นไปเก็บอย่างซ่อนเร้นมิดชิด ตกกลางคืนก็ฝันเห็นชายโบราณมาพบ
กับเขาอีก แต่การมาของชายผู้นั้นคราวนี้น่ากลัวมาก เพราะชายผู้นั้นถือหอกเล่มใหญ่ติดมือมาด้วย และการมาก็ใช่จะมาคน
เดียว แต่มีลูกน้องห้อมล้อมมาอีกนับสิบ
ลักษณะของลูกน้องแต่ละคนนั้นตัวย่อมกว่าลูกพี่หน่อย แต่การแต่งกายเหมือนกันหมด ในมือของแต่ละคนก็ถือหอกอยู่ครบ
อีกการเคลื่อนไหวของแต่ละคนนั้นมีลีลาว่องไวไม่ผิดกับลิง เมื่อคนเหล่านั้นมาถึงก็กระจายรายล้อมคุณจำปาเอาไว้ทันที ทั้ง
หัวหน้าลูกน้องต่างเพ่งมองคุณจำปายังกับจะกินเลือดกินเนื้อ แล้วกล่าวว่า "กูจะมาฆ่ามึง มึงทำผิด เอาคนอื่นไปขุดด้วย"
ชายผู้เป็นหัวหน้าเอาหอกจี้คอหอยคุณจำปา ขู่ตะคอกเสียงดังลั่น พอพูดขาดคำ ก็เปลี่ยนเป็นเอาหอกปักฉึกไว้กับดิน แล้ว
เข้ารวบคอคุณจำปากระชากมาอย่างแรง ทำเอาคุณจำปาตัวลอยหวิว "มึงผิดสัญญา มึงต้องตายๆๆ" มันพูดสำทับไม่ขาด
ปากพร้อมกับเค้นคอคุณจำปา เพิ่มความหนักหน่วงลงไปทุกขณะ เมื่อลูกพี่บีบคอ ฝ่ายลูกน้องทั้งหลายก็เต้นเข้าเต้นออก
ทำท่าอย่างกับจะเข้ามาช่วยลูกพี่เค้นคอเพื่อให้ตายไปไวไว
คุณจำปาดิ้นเร่าๆหายใจไม่ออก แต่กระนั้นเขาก็ตะเบ็งร้องเสียงหลง เพื่อบอกให้ชายคนนั้นทราบว่าเขาไม่ได้บอกใคร แต่
คนพวกนั้นเห็นเองก็เลยมาขอขุดด้วย เพราะมันเป็นกลางวันเขาเลยขัดไม่ได้ ชายผู้นั้นไม่ยอมรับฟังเหตุผลจากเขา คงบีบ
เค้นฟัดเหวี่ยงเขาต่อไป
คุณจำปาดิ้นสุดฤทธิ์พร้อมทั้งตะเบ็งเสียงร้องลั่นเพื่อให้คนช่วย จนเสียงร้องในขณะหลับฝันของเขาดังสะท้อนออกมาเป็น
ละเมอลั่นบ้าน ภรรยาของเขาซึ่งนอนอยู่ข้างๆต้องปลุกให้ตื่น เมื่อตื่นขึ้นกลางดึก เขารีบลุกขึ้นจุดธูปเทียนบอกกล่าวพร้อม
สวดมนต์ไหว้พระแล้วก็นอนต่อ
แต่ทว่าพอหลับไป คุณจำปาก็ฝันเห็นชายผู้นั้นพร้อมลูกน้องกลับมาหาอีก และทำในลักษณะเก่าๆ จนคุณจำปาละเมอถูก
ภรรยาปลุกให้ตื่นอีกเป็นครั้งที่สอง พอตื่นก็สวดมนต์ไหว้พระพร้อมบอกกล่าวขอขมาลาโทษต่อชายผู้นั้นอีกแล้วก็นอนต่อ
แต่พอหลับเข้าสู่ภวังค์ก็ฝันในลักษณะเก่า จนละเมอร้องลั่นถูกภรรยาปลุกให้ตื่นอีกเป็นครั้งที่สาม
คุณจำปาไม่อยากจะฝันซ้ำซากเป็นครั้งที่สี่ เขาเลยไม่ยอมนอน และนั่งอ่านหนังสืออยู่จนสว่าง พอสว่างคุณจำปาก็พาลูก
และภรรยาไปทำบุญตักบาตรที่วัด กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลไปให้ชายผู้นั้นพร้อมบริวาร แล้วรดน้ำมนต์ให้กับตนเองลูก และ
ภรรยา จากคืนนั้นก็ไม่ฝันเห็นชายผู้นั้นอีกเลย
คุณจำปาเล่าว่า นอกจากเขาแล้วเมื่อหลายปีก่อนก็เคยมีชาวบ้านเดียวกัน ขุดได้ไหเงินไหทองคำจำนวนมากจากความฝัน
เช่นเดียวกัน และอยู่ในบริเวณไม่ไกลจากตรงที่เขาขุดไว้สักเท่าใดนัก.
เรื่องเล่าจากคุณจำปา...ก็จบลงเพียงเท่านี้ครับ...สวัสดี************************
กระเบนท้องน้ำ*************************
