ผู้เขียน หัวข้อ: รอยทางและรอยธรรม...๒๑ ส.ค..๕๓  (อ่าน 1098 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ รวี สัจจะ...

  • รองประธาน
  • *****
  • กระทู้: 1137
  • รวี สัจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร
    • ดูรายละเอียด
    • รวี สัจจะ สมณะไร้นาม (เคลื่อนไหวดุจสายลม)
รอยทางและรอยธรรม...๒๑ ส.ค..๕๓
« เมื่อ: 22 ส.ค. 2553, 07:23:02 »
ตถตาอาศรม ริมฝั่งโขง
 ๒๒ สิงหาคม ๒๕๕๓
......รอยทาง......
                        ฝนตกหนักตั้งแต่ประมาณตีสามกว่าๆ ทำให้กิจวัตรในยามเช้าบางอย่างขาดหายไป
ฝนตกจนถึงเกือบเที่ยงจึงหยุดตก ทำให้ในช่วงเช้าไม่ได้ลงกิจ นั่งอ่านหนังสือ ฟังธรรมอยู่บนศาลาที่พัก
จนถึงใกล้เที่ยงจึงลงไปตรวจดูความเรียบร้อย จัดเก็บเครื่องมือเครื่องใช้อุปกรณ์ก่อสร้าง ที่กระจัดกระจาย
อยู่ตามกุฏิต่างๆเพื่อเอามารวมกันให้มันอยู่ที่เดียวกัน คือเอามารวมกันที่ห้องเก็บเครื่องมือก่อสร้างส่วนกลาง
เพราะจะทำให้ง่ายต่อการค้นหาในเวลาที่จะใช้ เพราะถ้ามันอยู่กระจัดกระจาย ต่างตนต่างเอาไปเก็บไว้ในที่พัก
ของตนเองนั้น เวลาจะใช้งานมันจะทำให้หาไม่เจอ ต้องเที่ยวถามกันว่า...ใครเห็นบ้าง...ใครเอาไปเก็บไว้บ้าง
วุ่นวายกันไปทั้งวัด ซึ่งมันเป็นนิสัยส่วนตัวของแต่ละคนที่แตกต่างกัน พยายามชี้แนะตักเตือนให้ปรับปรุงตัวแล้ว
แต่มันเป็นนิสัยถาวรของเขาไปแล้ว คือพวกที่เอาเครื่องมือไปใช้แล้วไม่เอามาเก็บไว้ที่เดิม นั้นเป็นประเภทหนึ่ง
กับอีกประเภทคือ พวกปรารถนาดีเห็นเขาไม่เก็บก็เลยเอาไปเก็บไว้เอง และลืมว่าตนเองเอาไปเก็บซ่อนไว้ที่ไหน
เวลาจะใช้ไปถามก็จำไม่ได้ บอกว่าไม่รู้ไม่เห็น ไม่ได้เอาไป เพราะตัวเองเอาไปเก็บไว้จนจำไม่ได้ว่าเอาไปเก็บที่ไหน
จึงต้องทำใจกับบุคคลทั้งสองประเภท ปล่อยพวกเขาไปตามกรรม ทำหน้าที่ของเราให้สมบูรณ์เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว
ตอนเย็นๆลงไปดูพวกฝีพายซ้อมเรือแข่งกัน ทดลองจัดตำแหน่งฝีพาย สับเปลี่ยนที่นั่งเพื่อหาน้ำหนักเรือที่ลงตัว
จนได้เวลาทำกิจวัตรสงฆ์ในภาคค่ำ จึงกลับขึ้นมาจากน้ำโขง เตรียมตัวทำกิจกันต่อไป
......รอยธรรม.....
                     การที่เราอยู่ร่วมกับหมู่คณะในสังคมนั้น เราต้องทำความรู้ ความเข้าใจกับสถานที่และตัวบุคคลในที่นั้นๆ
เพราะว่าคนแต่ละคนนั้นมีความแตกต่างกัน ด้วยธาตุและอินทรีย์ จึงทำให้มีความคิดและพฤติกรรมที่แตกต่างกันออกไป
ทำให้เราต้องทำความเข้าใจกับบุคคลและสถานที่นั้นๆ ทำให้ระลึกถึงหัวข้อธรรมข้อหนึ่งขึ้นมา คือข้อธรรมที่ว่าด้วยชุมชน
ธรรมนั้นคือ...ปริสัญญุตา ความเป็นผู้รู้จักชุมชน....ปริสัญญุตานั้นหมายถึง ความเป็นผู้รู้จักชุมชนหรือสังคมที่เราอยู่อาศัย
ชุมชนในที่ทำงาน ชุมชนที่เราจะเข้าไปหา ว่าผู้คนในที่นั้นเป็นอย่างไร มีความต้องการหรือไม่ต้องการอะไร มีความคิดเห็น
มีข้อตกลงกันว่าอย่างไร การที่จะเข้าไปหาหรือการที่จะต้อนรับต้องทำอย่างไร ทั้งนี้เพื่อให้ได้รับความร่วมมือและช่วยเหลือ
จากชุมชนนั้นได้อย่างถูกต้อง เพื่ออยู่ในสังคมนั้นได้อย่างสงบสุข ไม่ไปทะเลาะหรือขัดแย้งกับชุมชนนั้น
              ปริสัญญุตา เป็นเหตุให้ทำตัวได้ถูกต้องอยู่ในชุมชนนั้นๆ ด้วยความสบายใจไม่มีเรื่องราวและได้รับความไว้วางใจ
ไม่หวาดระแวงจากชุมชน มีความองอาจในการเข้าชุมชน ผู้ใดประกอบด้วยปริสัญญุตาจัดว่าผู้นั้นเป็นสัตบุรุษ คือเป็นคนดี คนฉลาด
น่ายกย่องนับถือและเหมาะสมที่จะคบหาสมาคมเอามาเป็นแบบอย่างได้
              การทำงานคือการปฏิบัติธรรมและต้องระลึกถึงข้อธรรม นำธรรมนั้นมาสงเคราะห์ให้เหมาะสมกับงานที่เรากำลังกระทำ
นั่นคือการปฏิบัติธรรมและอยู่กับธรรม โดยการกระทำและทำได้จริงในชีวิตประจำวัน
.....รอยกวี.....
                  มีหลายหลาก   มากมาย   หลายความคิด
                  เพราะต่างจิต    ต่างใจ     ในทุกที่
                  เมื่อหลายคน   หลายเรื่อง  จึงได้มี
                  ความพอดี      พอประมาณ สานสัมพันธ์
                                   ต้องรู้เขา    รู้เรา   เอาทุกอย่าง
                                  เป็นแนวทาง  มาคิด  จิตสร้างสรรค์
                                  ให้สังคม      อยู่ด้วย และช่วยกัน
                                  ไม่แบ่งชั้น    แบ่งกลุ่ม ให้กล้มใจ
                 ปริสัญ    ญุตา   มาเป็นหลัก
                 คือรู้จัก   ชุมชน เริ่มต้นใหม่
                 รู้บุคคล   รู้จักที่  ว่าอย่างไร
                 ให้เข้าใจ บุคคล  ในสังคม
                                   รู้นิสัย   รู้ใจ   รู้ความคิด
                                   และรู้จิต รู้ใจ  ให้เหมาะสม
                                   ทำในสิ่ง  ที่เขาชอบ และชื่นชม
                                   ประสานสม  สังคม  เป็นหนึ่งเดียว
                ให้เกิดความ   ร่วมแรง    และร่วมใจ
                 ให้ทุกคน     นั้นได้      มีส่วนเกี่ยว
                 ให้เกิดความ  รักใคร่     และกลมเกลียว
                 อย่าโดดเดี่ยว  เพราะถือตัว  และถือตน
                                   เอาหลักธรรม  นำมา  ประกอบใช้
                                   และให้ใจ     มีธรรมะ ไปทุกหน
                                   ระลึกรู้      ตั้งใจ      ไม่กังวล
                                   คือฝึกฝน   เอาธรรม   มานำทาง
                ธรรมนั้นอยู่   คู่โลก  มานานแล้ว
                เอาเป็นแนว  ให้เห็น  เป็นแบบอย่าง
                เพื่อฝึกจิต    ฝึกใจ    ให้ละวาง
                ฝึกให้ว่าง    จากอัตตา และตัวตน
                                  รู้จักโลก  รู้จักธรรม  นำมาใช้
                                  ให้เป็นไป  โดยชอบ ในกุศล
                                  รู้จักโลก  รู้จักธรรม   แล้วทำตน
                                  ให้หลุดพ้น  จากโลก  ที่วุ่นวาย...
                                       .............................
                                     เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี
                                       รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๒๒ สิงหาคม ๒๕๕๓ เวลา ๐๗.๒๓ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายขอบประเทศไทย
                   
                                     
ใช่หวังจะดังเด่น  จึงมาเป็นสมณะ
เพียงหวังจะลดละ  ซึ่งมานะและอัตตา
เร่ร่อนและรอนแรม ไปแต่งแต้มแสวงหา
สัญจรร่อนเร่มา  ผ่านร้อยป่าและภูดอย
ลาภยศและสรรเสริญ  ถ้าหลงเพลินจิตเสื่อมถอย
พาใจให้เลื่อนลอย  จิตเสื่อมถอยคุณธรรม
       ปณิธานในการปฏิบัติธรรม

ออฟไลน์ ~@เสน่ห์เอ็ม@~

  • ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย พระคุณบิดามารดาผู้มีพระคุณ แล ครูบาอาจารย์ผู้เกื้อหนุน สาธุ..
  • เด็กวัด
  • *****
  • กระทู้: 5894
  • เพศ: ชาย
  • ศิษวัดบางพระ
    • ดูรายละเอียด
ตอบ: รอยทางและรอยธรรม...๒๑ ส.ค..๕๓
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: 22 ส.ค. 2553, 09:27:16 »
กราบมนัสการพระอาจารย์ที่เคารพ      :054:

กราบขอบพระคุณสำหรับเรื่องราว รอยทาง รอยธรรม รอยกวี คำสอน   :054:

                                   รู้จักโลก  รู้จักธรรม  นำมาใช้
                                  ให้เป็นไป  โดยชอบ ในกุศล
                                  รู้จักโลก  รู้จักธรรม   แล้วทำตน
                                  ให้หลุดพ้น  จากโลก  ที่วุ่นวาย...

ศิษย์ขอนอบน้อมนำคำสั่งสอนของพระอาจารย์ทั้งหมดในวันนี้ ใว้เป็นแนวทางในการปฏิบัตติต่อไปครับ  :054:

ออฟไลน์ nsp8428

  • ก็หมวยนี่คะ
  • ฉัฏฐะ
  • *
  • กระทู้: 193
  • เพศ: หญิง
  • ชีวิตก้าวไปข้างหน้า วันเวลาไม่เดินถอยหลัง
    • ดูรายละเอียด
    • www.nsp8428@hotmail.com
    • อีเมล
ตอบ: รอยทางและรอยธรรม...๒๑ ส.ค..๕๓
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: 22 ส.ค. 2553, 03:33:49 »
กราบนมัสการท่านพระอาจารย์ค่ะ


ออฟไลน์ ~เสน่ห์ack01~

  • ผู้คุมกฎ
  • *****
  • กระทู้: 5330
  • เพศ: ชาย
  • " ไม่เมาเหล้าแล้วเรายังเมารัก"
    • ดูรายละเอียด
ตอบ: รอยทางและรอยธรรม...๒๑ ส.ค..๕๓
« ตอบกลับ #3 เมื่อ: 22 ส.ค. 2553, 06:14:43 »
                 ปริสัญ    ญุตา   มาเป็นหลัก
                 คือรู้จัก   ชุมชน เริ่มต้นใหม่
                 รู้บุคคล   รู้จักที่  ว่าอย่างไร
                 ให้เข้าใจ บุคคล  ในสังคม
                                   รู้นิสัย   รู้ใจ   รู้ความคิด
                                   และรู้จิต รู้ใจ  ให้เหมาะสม
                                   ทำในสิ่ง  ที่เขาชอบ และชื่นชม
                                   ประสานสม  สังคม  เป็นหนึ่งเดียว


กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ขอบพระคุณสำหรับเรื่องปริสัญญุตา ครับ ศิษย์ขอน้อมนำไปใช้ในที่ทำงานครับ

ทำบุญ วันคล้ายวันเกิด หลวงพ่อเปิ่น วัดบางพระ
วันอาทิตย์ ที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๕ 

ออฟไลน์ derbyrock

  • คณะกรรมการ
  • *****
  • กระทู้: 2494
  • เพศ: ชาย
  • สติมา ปัญญาเกิด........ปัญหามา ปํญญามี.......
    • MSN Messenger - derbyrock@hotmail.com
    • ดูรายละเอียด
    • อีเมล
ตอบ: รอยทางและรอยธรรม...๒๑ ส.ค..๕๓
« ตอบกลับ #4 เมื่อ: 23 ส.ค. 2553, 10:10:04 »
การทำงานคือการปฏิบัติธรรมและต้องระลึกถึงข้อธรรม นำธรรมนั้นมาสงเคราะห์ให้เหมาะสมกับงานที่เรากำลังกระทำ
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ผมจะนำมาประยุกต์กับชีวิตการทำงานครับ

ความสุขที่แท้จริงรอคอยคุณอยู่.......เพียงแค่คุณนั่งลงแล้วหลับตา