มุมหนึ่งของอำเภอศรีราชา
๒๒ กันยายน ๒๕๕๓
.....รอยทาง.....
รู้สึกตัวตื่นตั้งแต่ตีสามกว่าๆ เพราะว่าฝนตกและมีเสียงฟ้าผ่า ฟ้าร้องดังมาก
เมื่อรู้สึกตัวตื่นแล้วจึงลุกขึ้นไปทำกิจวัตรส่วนตัว เสร็จแล้วกลับมาไหว้พระสวดมนต์ทำวัตรเช้า
นั่งสมาธิเจริญสติภาวนา แผ่เมตตาให้แก่สรรพวิญญาณทั้งหลาย เทวดาทั้งหลายที่อยู่ในบริเวณ
บ้านหลังที่มาพักนี้ เพราะว่าเป็นบ้านที่เจ้าภาพที่นิมนต์มานั้น ได้ซื้อมาใหม่เป็นบ้านที่อยู่ติดกัน
กับบ้านหลังเก่า ซื้อไว้เพื่อต้อนรับครูบาอาจารย์และญาติพี่น้องเพื่อนฝูงหมู่คณะที่แวะมาเยี่ยมเยือน
เขาเลยนิมนต์มาเพื่อให้มาพักเป็นองค์แรกเพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ครอบครัวของเขาและบ้านหลังใหม่
ซึ่งเราก็ได้ทำหน้าที่สงเคราะห์เขาไปตามเจตนาของเจ้าภาพที่ได้นิมนต์มา เชิญพระเข้าบ้าน ให้คำแนะนำ
เรื่องห้องพระ การจัดวางโต๊ะหมู่บูชา เจริญพุทธมนต์ แผ่เมตตา เจริญจิตภาวนา เจิมหน้าบ้านเพื่อเป็นสิริมงคล
จนเป็นที่พอใจของเจ้าภาพทุกประการ ประมาณตีห้ากว่าๆ ผู้จัดการโรงงานผลิตไฟฟ้า ที่อยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน
กับเจ้าภาพที่นิมนต์มานั้น ได้มานิมนต์ให้ไปช่วยเจิมบ้าน เสร็จเวลาประมาณ ๐๖.๓๐ น. กลับที่พักมาฉันเช้า
เพราะว่าสายๆนั้นนัดญาติโยมไว้หลายราย ที่จะมาขอให้สักยันต์ลงน้ำมัน เริ่มสักตั้งแต่ สองโมงเช้าไปจนถึง
เวลา ๑๑.๓๐ น. จึงได้หยุดพักฉันเพล ตอนบ่ายนั่งสนทนาธรรมตอบปัญหาข้อสงสัยต่างๆให้แก่ญาติโยม
จนถึงเวลาเย็นขอตัวขึ้นมาสรงน้ำและพิมพ์งานใหม่ เพราะว่าเมื่อตอนเช้าที่พิมพ์ไปนั้น แอร์การ์ดมีปัญหา
ส่งข้อความไม่ได้ ข้อมูลที่พิมพ์ไว้นั้นหายหมด ต้องพิมพ์ใหม่ถึงสามครั้ง จึงจะตั้งกระทู้ได้ พิมพ์งานเสร็จ
ประมาณตอนเย็นๆ มีญาติโยมอีกคณะหนึ่งมารออยู่ เพื่อที่จะมาขอกราบและขอคำแนะนำเรื่องการสร้าง
อาคารพานิชญ์ขาย นั่งสนทนาให้คำแนะนำเรื่องรูปแบบ โครงสร้าง การตั้งราคาที่จะขาย การติดต่อสถาบันการเงิน
สนทนากับญาติโยมจนถึงเวลาประมาณเกือบเที่ยงคืน ญาติโยมจึงได้ลากันกลับ เราก็ได้เวลาพักผ่อน หมดภาระกิจ
ในการสงเคราะห์ญาติโยมไปอีกหนึ่งวัน
....รอยธรรม.....
เพราะเป็นคนที่มีทั้งพรสวรรค์และพรแสวง ชอบการศึกษาและค้นคว้า เมื่อศึกษาเรื่องอะไรนั้น
ก็ทำอย่างเต็มที่ เลยทำให้มีความรู้และความเข้าใจในทุกเรื่อง รู้เห็น เข้าใจ ทำได้ ทั้งเรื่องทางโลกและทางธรรม
เพราะเหตุนี้จึงต้องทำหน้าที่หลายอย่างและไม่มีเวลาว่างตลอดเวลา อาศัยความเมตตาที่พระอาจารย์ทั้งหลายได้
สั่งสอนอบรมมา ให้รู้จักการเจริญจิตภาวนา ให้รู้จักการมีสติและสัมปชัญญะ ทุกขณะเมื่อรู้สึกตัวตื่นอยู่ สอนให้มีสติ
ในการทำงาน สอนให้รู้ว่าการที่เรามีสติและสัมปชัญญะ อยู่กับกายและจิตขณะคิด พูด เคลื่อนไหวหรือการทำอะไรนั้น
คือการปฏิบัติธรรม เจริญสติภาวนา จงได้นำมาปรับใช้กับชีวิตจริง ธรรมะของพระพุทธเจ้านั้น คือของจริง เป็นสิ่งที่พิสูจน์ได้
ด้วยการศึกษาค้นคว้าแล้วนำมาปฏิบัติ สอดคล้องกับการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน ธรรมะของพระพุทธเจ้าทันสมัยอยู่เสมอ
ถ้าเรารู้จักการนำมาปรับใช้และไม่ติดอยู่ในตัวอักษร แต่ให้เราเข้าใจถึงเจตนาและความหมายของหลักธรรมทั้งหลายนั้นๆ
ว่าพระพุทธเจ้าท่านมีเจตนาที่จะสอนเรื่องอะไร กับใคร ในจังหวะไหน เพื่อให้รู้และเข้าใจในเรื่องอะไร เราจงจะสมารถที่
จะนำมาปรับใช้ให้เหมาะสมกับ จังหวะ เวลา โอกาศ สถานที่และบุคคล รู้จักคุณและโทษ ประโยชน์และมิใช่ประโยชน์
รู้จักคิดและวิเคราะห์เพื่อหาความเหมาะสม ความพอดีและพอเพียง สิ่งที่ควรกระทำและสิ่งที่ไม่ควรกระทำ ในกิจกรรม
ทั้งหลาย ทางกาย วาจาและจิต ธรรมะนั้นสอนให้คิดวิเคราะห์ถึงเหตุและผล สอนให้รู้จักตนและรู้จักประมาณ รุ้จักกาล
รู้จักเวลา ว่าควรคิดและทำสิ่งใด เพื่อให้ความเจริญในธรรมทั้งหลายนั้นเกิดขึ้น ดำเนินชีวิตไปได้ไม่ขัดกันทั้งในทางโลก
และทางธรรม ธรรมะทั้งหลายนั้นจึงไม่ใช่เพียงความจำจากตำรา เพื่อที่จะเอามาพูดคุย อวดรู้และข่มกัน ธรรมะนั้นเกิดที่จิต
จากการคิดพิจารณา การเจริญสติภาวนา ดั่งคำที่ว่า...เมื่อจิตนั้นนิ่ง ความเป็นจริงทั้งหลายก็จะปรากฏ....
.....รอยกวี.....
ร้อยคน ร้อยเรื่องราว ร้อยข่าวคราว ที่พบเจอ
รู้ตัว อยู่เสมอ ไม่เผลอเรอ ไปหลงมัน
ทำจิต นั้นให้นิ่ง มองทุกสิ่ง อย่างครบครัน
จิตใจ ไม่หุนหัน สรุปกัน โดยเร็วไว
ควรคิด และวิเคราะห์ ตามความเหมาะ เหตุปัจจัย
ว่าเป็น อยู่เช่นไร มีสิ่งไหน ที่ควรทำ
หลายคน หลายปัญหา ให้ศึกษา และชี้นำ
เอาหลัก ของพระธรรม มาน้อมนำ ปรับให้เป็น
สอนให้ รู้จักคิด และพินิจ เมื่อพบเห็น
คิดเป็น และทำเป็น ความลำเค็ญ จะหมดไป
ให้รู้ คุณและโทษ เป็นประโยชน์ ใช่หรือไม่
สิ่งที่ กระทำไป ผลที่ได้ อย่างไรกัน
หลักธรรม นำปรับใช้ ให้เป็นไป เพื่อสร้างสรรค์
สงเคราะห์ เกื้อกูลกัน เอาธรรมนั้น เป็นแนวทาง
ทุกอย่าง ปรับสู่หลัก ให้รู้จัก การปล่อยวาง
เอาธรรม มานำอ้าง เป็นตัวอย่าง สิ่งที่ควร
ควรคิด และควรทำ การชี้นำ นั้นมีส่วน
ให้คิด และใคร่ครวญ ไม่รีบด่วน ทำลงไป
ทำอย่าง มีสติ ตามดำริ ที่ตั้งไว้
ทำสิ่ง ที่พอใจ แต่ไม่ให้ ขัดกับธรรม
เป็นไป ทั้งสองอย่าง เป็นแนวทาง กุศลกรรม
แล้วบุญ จะหนุนนำ สิ่งที่ทำ ส่งผลดี
ผลดี ต่อชีวิต เมื่อวางจิต ให้ถูกที่
คิดดี และทำดี คือสิ่งที่ ควรเริ่มทำ.....
...........................................
ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๒๒ กันยายน ๒๕๕๓ เวลา ๐๕.๔๓ น. ณ มุมหนึ่งของอำเภอศรีรชา จังหวัดชลบุรี
