เหรียญหลวงพ่อนาถ วัดศรีโลหะราษฎร์บำรุง เมืองกาญจน์ "บ้านฉั๋น"

[หอมเชียง]

วันนี้เอาพอหอมปากหอมคอ 5 รุ่นครับ
...

เหรียญรุ่นแรก สร้างขึ้นในปีพ.ศ.2503 เนื่องในงานฉลองกุฏิ สร้างด้วยเนื้อทองแดงรมดำชนิดเดียว จำนวน 5000 เหรียญ
...

เหรียญรุ่นสอง สร้างขึ้นเมื่อวันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ.2511 เพื่อแจกแก่บรรดาศิษย์ที่พลาดโอกาสได้รับเหรียญรุ่นแรกครับ
...

เหรียญรุ่นที่ 3 สร้างเมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2513
...

เหรียญรุ่นที่ 4 สร้างขึ้นในวาระฉลองอายุครบ 74 ปีเมื่อวันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2517 สร้างด้วยเนื้ออัลปาก้าเพียงอย่างเดียว จำนวน 2517 เหรียญเหรียญรุ่นนี้ ประสบการณ์เยอะมากครับ เป็นที่หวงแหงของชาวบ้านในแถบนั้นครับ เพราะสร้างน้อย
...

เหรียญรุ่นที่ 5 รุ่นนี้ท่านได้สร้างขึ้นเมื่อวันที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2520 เพื่อเป็นการแสดงมุทิตาจิตให้กับอาจารย์(หลวงพ่อพรต)เนื่องในวาระครบรอบร้อยปีตั้งแต่เกิดจนกระทั่งหลวงพ่อพรตมรณภาพไปแล้ว
...
จะสังเกตุเห็นว่าสมัยก่อน การออกแบบเหรียญจะไม่ค่อยเปลี่ยนแปลงรูปทรงของเหรียญ ส่วนใหญ่แล้วของหลวงพ่อจะเป็นทรงที่เขาเรียกกันว่า "ใบสาเก" ทรงนี้เกือบทั้งหมด 10 กว่ารุ่นครับ เป็นเสน่ห์อีกแบบหนึ่งของวัดนี้ครับ
...

อันนี้โชว์กรอบเงินครับไปสั่งตัดมา

[ณ.อยุธยา]

โอ้!!! สุดยอดและสวยงามมากครับผม ขอบคุนที่นำมาไห้ชมนะครับ

[~เสน่ห์โจรสลัด~]

งดงามมากครับ จุดดำๆ บนก่อนถึงหูเหรียญนี่คืออะไรครับพี่หอมเชียง ...  

[levis]

 :005:ขอสักเหรียญได้เปล่าครับ

[หอมเชียง]

 

งดงามมากครับ จุดดำๆ บนก่อนถึงหูเหรียญนี่คืออะไรครับพี่หอมเชียง ...  

ชันโรงครับ  พระเครื่องของหลวงพ่อนาถ ค่อนข้างจะแปลกไปจากสำนักอื่นๆ คือทุกองค์ไม่ว่าจะเป็นเนื้อชนิดใดก็ตาม ท่านจะต้องนำชันโรงมาติดไว้ที่องค์พระ หลวงพ่อนาถได้อธิบายถึงความสำคัญของชันโรงว่า..อัน " ชันโรง "นั้นเกิดจากแมลงตัวเล็กๆชนิดหนึ่ง ตัวสีดำมีปีกบินได้ชอบทำรังอยู่ตามต้นไม้บ้าง ใต้ดินบ้าง เป็นสัตว์ที่ชอบอยู่อย่างสงบเงียบ คือชอบแฝงตัวอยู่ตามมุงลับๆ เช่น ตามซอกประตู หน้าต่างหรือรอยแตกของพระอุโบสถ ศาลาการเปรียญ และตามกุฏิล้างเป็นต้น โดยธรรมชาติของสัตว์ชนิดนี้ เป็นสัตว์ที่รักความสงบ ไม่เบียดเบียนสัตว์และแมลงตัวอื่นๆ การหาอาหารกินของมันคือกินเกสรอ่อนและน้ำหวานของเกสรดอกไม้ เป็นสัตว์ที่มีส่วนคล้าย "ผึ้ง"แต่ตัวชันโรงนี้ไม่มีอาวุธร้ายไว้ทำร้ายใคร ไม่เหมือนผึ้งที่มีเหล็กในไว้ป้องกันตัว ถึงแม้มันจะถูกสัตว์อื่นรังแก แต่มันก็มิได้โต้ตอบต่อสู้แต่ประการใด หากถูกรังแกหนักเข้า มันก็จะพากันอพยพไปอยู่ที่ใหม่ ซึ่งเป็นที่ๆมันคิดว่าปลอดภัย เจ้าตัวชันโรงนี้หลวงพ่อนาถบอกว่า..พระเกจิอาจารย์รุ่นเก่าๆมักเรียกนามมันว่า" ตัวสันติ "เหตุที่เรียกชื่อนี้เพราะมันไม่ชอบยุ่งเกี่ยวกับใคร ชอบอยูอย่าสงบนั่นเอง  คำว่า"สันติ"นี้ไม่ว่าจะอยู่แห่งใดก็มีแต่ความสงบอยู่อย่างเป็นสุข ไม่มีการรบราฆ่าฟัน แก่งแย่งชิงดีชิงเด่น อิจฉาริษยากันตลอดจนการเบียดเบียนหรือให้ร้ายกัน เมื่อความสงบสุขเกิดขึ้นแห่งใดสถานที่นั้นเปรียบประดุจดินแดนแห่งพระนิพพานนั่นเอง!!  ด้วยเหตุนี้ พระเกจิอาจารย์ผู้มีญาณสมาบัติขั้นสูง จึงเล็งเห็นความสำคัญของเจ้าตัวสันตินี้ เพราะความสำคัญของพระศาสนานั้น ก็คือ มีศีล มีธรรมะประจำใจ รักสงบ ไม่เบียดเบียนกัน ต้องมีความเป็นอยู่อย่างสมถะ เฉกเช่นตัวชันโรง อีกประการหนึ่งรังของตัวชันโรง เป็นสิ่งที่คุณวิเศษในตัวเรียกว่า "ทนสิทธิ์"เพราะมันมีความเหนียวปิดบังตัวชันโรงให้อยู่อย่างปลอดภัย ท่านโบราณจารย์จึงได้นิยมนำ "รัง" ของมันมาปิดอุดบรรจุพระเครื่องแต่จะต้องเลือกเฟ้นหาแต่รังชันโรงที่อยู่ใต้พื้นดินเท่านั้น ดังเช่น...
                       ท่านเจ้าคุณภาวนาโกศลเถระ(หลวงปู่เอี่ยม)วัดหนัง บางขุนเทียน ท่านนำชันโรงมาอุดก้นพระชัยวัฒน์ ที่วงการนิยมเล่นกัน เรียกว่า "รุ่นสร้างเขื่อน" ที่เล่นหากันในราคาสูงยิ่ง  สมเด็จพระสังฆราชอยู่ ญาโณทัย วัดสระเกศ ก็ได้นำรังชันโรงมาปิดก้นพระปิดตาไม้แกะหรือแม้แต่ ปิดตาหลวงปู่รอด วัดโคนอน พระปิดตาหลวงปู่เบี้ย วัดโคกเจดีย์ก็นำรังชันโรงมาอุดก้นเช่นกัน  หลวงปู่บุญ-หลวงปู่เพิ่ม วัดกลางบางแก้วและหลวงปู่รอด วัดนายโรง ก็ได้ใช้ชันโรงมาปิดเบี้ยแก้ เพื่อเพิ่มพูนพุทธานุภาพให้สูงยิ่งเป็นทวีคูณเหมือนกัน คุณสมบัติพิเศษของ"ชันโรง" นอกจากจะมีอุปเท่ห์ ในทางทนสิทธิ์มีอิทธิฤทธิ์ในตัวแล้ว รังของมันยังป็นที่ต้องการของพระคณาจารย์สมัยเก่าที่นิยมนำมาต้มให้ละลายแล้วกรองจนสะอาด มาผสมกับสีผึ้ง กล่าวกันว่า..เป็นเมตตามหานิยมสูงส่งดีเยี่ยมยอดนักแล   ฉนั้น หลวงพ่อนาถ ท่านจึงได้แสวงหา รังชันโรงใต้ดิน นำมาผสมกับผงวิเศษที่ท่านได้ลบสูตรตามตำรับตำราที่ร่ำเรียนมา นอกจากนี้ได้จัดหาชันยาเรือเก่าที่มีอายุเป็นร้อยๆปีนำมาผสมเข้าด้วย กล่าวกันว่า อันชันใต้ท้องเรือเก่านั้น มีคุณวิเศษเป็นเอนกอนันต์ในด้านแก้อาถรรพ์ เช่นพวกเสน่ห์ยาแฝด ที่พวกหมอแขก หมอเสน่ฆ์เขาทำกัน เป็นต้น    เมื่อได้สิ่งของครบตามจำนวนแล้ว หลวงพ่อได้นำมาเคี่ยวผสมกัน ปั้นเป็นก้อนกลมใหญ่ และนำมาติดองค์พระตามที่ต่างๆ เป็นจุดดำกลมๆเล็กๆ อันเป็นเอกลักษณ์ของท่านครับ

เครดิต นิตยสาร มหาโพธิ์

[ICELAND]

:005:ขอสักเหรียญได้เปล่าครับ

:004:ผมขอด้วยคนครับ
ขอบคุณที่นำมาให้ชมครับ

[tum72]

งามแต้ๆ ข้อมูลมาแน่นด้วยครับ ความรู้มากมายจริงๆครับ ขอบคุณครับพี่ๆ

[phon27]

สวยงามทุกรุ่นครับ และขอบคุณสำหรับข้อมูลประวัติต่างๆครับ

[อชิตะ]

งดงามมากครับพี่  เก็บเหรียญสวย ตามไสตล์เช่นเคย  ดูแล้วสบายตาจริงๆ

ความหมายของชันโรงที่หลวงพ่อนำมาติดไว้ที่เหรียญ ทำให้เข้าใจสัจจะธรรม-ความหมายได้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้นครับ สอนใจได้ดีทีเดียว

ขอบคุณทั้งภาพและข้อมูล ความรู้ครับ   สาธุๆ

[porpar]

ขอบคุณท่านหอมเชียงมากเลยนะครับ ได้ความรู้เพียบเลยครับผม

[~เสน่ห์ack01~]

ขอบคุณพี่หอมเชียงมากครับ ได้ความรุ้เพิ่มขึ้นอีกมากมายเลย...

....พี่ๆน้องๆชาวเว็บวัดบางพระของเรา จะได้มีภูมิประจำตัวไว้ เจอที่ไหนเก็บให้เรียบ อิอิ...

[ปุญฺญานุสฺสติ(สิบทัศน์)]

สุดยอดมากครับขอบคุณภาพพร้อมประวัติรายละเอียดนะครับท่านหอมเชียง 

[Dekwatnai]

ขออนุญาตครับ

วัตถุมงคลของหลวงปู่เน้น "คงกระพัน" อย่างมาก ครับ

จะเช่าให้ระวังของเก๊น่ะครับ

ขอบคุณครับ

(หมายเหตุรอชมพระชุดเนิ้อผงครับ)

[gottkung]

ขอบคุณพี่หอมเชียงมากๆเลยครับ
ปกติผมเคยเห็นแต่พระท่ากระดานของท่าน วันนี้มีโอกาสได้เห็นเหรียญของท่าน
เป็นบุญตาจริงๆครับ 

[~เสน่ห์ต้นน้ำ~]

ขอบคุณพี่หอมเชียงนะครับสวยงามมากฝีมือการถ่ายภาพเยี่ยมยอดครับฝีมือไม่ตกเลย

[۞เณรน้อยเส้าหลิน۞]

ชันโรง ตามที่พี่หอมเชียงอธิบายมา ตามภาคตะวันออกแถวจังหวัดระยอง จันทบุรี และตราด จะเรียกตัวพวกนี้ว่าแมงโรงครับ ตัวจะเล็กๆเท่าแมลงวันครับ

ในรังของสัตว์ประเภทนี้จะมีน้ำหวานคล้ายน้ำผึ้ง รังจะเหนียวที่นำมาเป็นชันครับ  ชอบอาศัยอยู่ตามซอกรูของต้นไม้  ตามล่องของแผ่นดิน

ปกติสัตว์เหล่านี้จะไม่ยุ่งกับใคร แต่ถ้าใครไปโจมตีรังของเขา  แมงโรงก็จะมาตอมที่หัว ที่หน้า ที่ตาของเราเยอะมากครับ  ทำให้เราลำคาญ  ต้องวิ่งหนีไปไกลๆ  และตัวของแมงโรงก็จะมีกลิ่นเหม็นด้วยครับ

ชันโรงมักจะสร้างปากรังออกมาเป็นหลอดลมที่สร้างมาจากยางหรือชันไม้ครับ

ผมรู้จักสัตว์ประเภทนี้ตอนไปบวชเณรที่วัดป่าในจังหวัดจันทบุรีครับ

ขอบคุณครับ

ขอบคุณข้อมูลจากแหล่ง ADVANCED THAILAND GEOGRAPHIC ปีที่9 ฉบับที่64 มิถุนายน พ.ศ. 2546