สรรพสิ่งจะมีค่า

สรรพสิ่งจะมีค่า
กาลเวลาก็สำคัญ
อยู่ที่เวลานั้น
ใครช่วยตนให้พ้นภัย
เวลาจะจมน้ำ
มีทองคำมากเท่าไร
ซากศพให้เกาะได้
ย่อมมีค่ากว่าทองคำ
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๕ เม.ย.๒๕๖๓

เมื่อปีเก่าผ่านไปปีใหม่มา

เมื่อปีเก่าผ่านไปปีใหม่มา
ไทยถ้วนหน้าชื่นบานสำราญจิต
หวังสิ่งใดได้ชมสมดั่งคิด
โรคโควิดหมดไปจากไทย เทอญ
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๔ เม.ย.๒๕๖๓

ช่วยทุกข์ของคนอื่น

ช่วยทุกข์ของคนอื่น
เท่ากับยื่นสุขให้ตน
คำของวิญญูชน
ท่านสั่งสอนแต่ก่อนมา
เห็นไฟไหม้บ้านเขา
แล้วใจเรายังเย็นชา
แน่นอนในไม่ช้า
ไฟต้องมาถึงบ้านเรา
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ.๑๓ เ.ย.๒๕๖๓

หน้ากากทำด้วยผ้า

หน้ากากทำด้วยผ้า
ใช้ปิดหน้ากันโรคได้
หน้ากากทำด้วยใจ
ใช้ตีหน้าเข้าหากัน
ตีหน้าว่าเป็นเนื้อ
แต่ใจเสือคิดห้ำหั่น
หน้ากากชนิดนั้น
คนอาธรรม์มักชอบทำ
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๒ เม.ย.๒๕๖๓

ยามไร้ดวงอาทิตย์

ยามไร้ดวงอาทิตย์
แสงน้อยนิดของหิ่งห้อย
สว่างเพียงเล็กน้อย
ย่อมมีค่าช่วยตาคน
ยามพบความวิบัติ
อัตคัดหรือขัดสน
สิ่งใดพอช่วยตน
ควรรักษาอย่าทำลาย
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๑ เม.ย.๒๕๖๓

ท่านว่าวีรชน

ท่านว่าวีรชน
คือบุคคลผู้หาญกล้า
และมากด้วยปัญญา
ช่วยดับภัยให้สังคม
ทรัพย์ ยศ แม้ชีวิต
มิได้คิดจะปรารมภ์
จิตใจนั้นนิยม
ความเอื้อเฟื้อช่วยเหลือคน
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๐ เม.ย.๒๕๖๓

อันผู้ที่ว่ายาก

อันผู้ที่ว่ายาก
ก็คือปากและท้องคน
เจ้าของบอกยากจน
ยังดิ้นรนแต่จะกิน
บังคับและขับไส
ให้ต้องไปกู้หนี้สิน
บาปกรรมแม้ทั้งสิ้น
ก็ยังใช้ให้ไปทำ
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๘ เม.ย.๒๕๖๓

พึ่งได้ชั่วเวลา

เงาเมฆ มวลดอกไม้
ความเยาว์วัย นักปราชญ์ว่า
พึ่งได้ชั่วเวลา
มิได้มีความจีรัง
คนพาลนั้นอีกหนึ่ง
ท่านว่าพึ่งได้บางครั้ง
อย่าได้ไปคิดหวัง
อะไรมากจากคนพาล
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๗ เม.ย.๒๕๖๓

เงินทองอย่างที่มี

เงินทองอย่างที่มี
แต่ทางที่จ่ายออกไป
ไม่มีทางจะได้
เอามาไว้ใช้ทดแทน
ถึงแม้จะเคร่งครัด
ใช้ประหยัดอย่างสุดแสน
ท่านว่าย่อมมั่นแม่น
ต้องยากแค้นอย่างแน่นอน
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๖ เม.ย.๒๕๖๓