ความชั่วและความดี

ความชั่วและความดี
มิใช่มีที่ชนชั้น
เกิดได้โดยทั่วกัน
ขึ้นกับกรรมที่ทำไว้
สุจริตผู้ใดทำ
ก็ล้วนนำให้ดีได้
ทุจริตใครทำไป
ล้วนพาตัวให้ชั่วทราม
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๒๑ พ.ค.๒๕๖๒

มีปัญญารู้จริง

มีปัญญารู้จริง
ทุกสิ่งสรรพ์
จิตใจนั้นผ่องใส
ไร้ตัณหา
คิดเอื้อเฟื้อเกื้อกูล
การุณยา
จึงนับว่าผู้มีความดีจริง
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๙ พ.ค.๒๕๖๒

จะอยู่ไหนตรองให้ดี

ช้างสารอยู่อรัญ
กายเขานั้นปานขุนเขา
อยู่ในกระจกเงา
กลับเหลือเท่ากับฝ่ามือ
ที่อยู่ท่านสอนไว้
อาจทำให้นามระบือ
หรืออาจทำให้สิ้นชื่อ
จะอยู่ไหนตรองให้ดี
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๗ พ.ค.๒๕๖๒

ทุกคนมีตัณหา

ทุกคนมีตัณหา
คู่ใจมาแต่เกิดกาล
รู้จักบริหาร
ย่อมบันดาลสุขมากมี
ของกินและของใช้
ที่เกิดได้ในโลกนี้
ตัณหาเขาบอกชี้
และสั่งการบันดาลมา
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๕ พ.ค.๒๕๖๒

ทุกอย่างในโลกนี้

อาหารรสอร่อย
มากหรือน้อยอย่างไรนั้น
ความหิวเป็นสำคัญ
ใช่เครื่องปรุงจรุงใจ
ทุกอย่างในโลกนี้
ดีมากน้อยขนาดไหน
ที่คนเขาอยากได้
นั่นแหละหนาค่ามากมี
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๔ พ.ค.๒๕๖๒

สัจจะ ความจริงใจ

สัจจะ ความจริงใจ
พูดอย่างไรทำอย่างนั้น
คุณธรรมที่สำคัญ
สร้างศรัทธาประชาชน
ผู้ที่ตระบัดสัตย์
ความวิบัติจะถึงตน
บาปนั้นจะส่งผล
ถูกผู้คนเขาเกลียดชัง
พระเทพมหาเจติยาจารย์
จจ.นฐ. ๑๒ พ.ค.๒๕๖๒