กระดานสนทนาวัดบางพระ

คือไม่ได้ลามกนะครับ แต่อยากทราบจริงว่า เอ่อ....การช่วยตัวเอง นี่ ถือว่าผิดข้อห้ามไหมครับ หรือ ไม่เกี่ยวกันครับ ขอบคุณครับ

พกความกล้ามาเต็มร้อยเลยนะครับ  ขอบคุณสำหรับคำถามครับ  สงสัยอะไรถามได้หมดครับ  เพราะถ้าปล่อยไว้ค้างคาใจนานๆมันไม่ดี มันยิ่งเพิ่มความสงสัยไปเรื่อยๆครับ

ขอตอบคำถามนะครับ
ในสายสักยันต์-ไม่ผิดข้อห้ามใดๆทั้งสิ้นครับ 

ตามหลักพระพุทธศาสนา ศีล 5 ไม่ผิดครับ 
ศีล8 ของอุบาสก อุบาสิกา  ทำแล้วศีลขาด
ศีล10 ของสามเณร  ทำแล้วศีลขาด ต้องต่อศีล และมั่นสำรวมให้มากครับ
ศีล 227 ถ้ามีเจตนาทำให้อาสุจิเคลื่อน  ต้องอาบัติสังฆาฎิเสส  เป็นกรรมหนัก รองจากปราชิกครับ  การปลงอาบัติไม่หาย  ต้องอยู่กรรมหรือเรียกว่าเข้าปริวาสกรรมครับ 
ศีล311  ของพระภิกษุณี อันนี้ไม่ทราบว่าผิดในข้อไหนครับ แต่ผิดแน่นอนครับ

ส่วนถ้าเกิดในครอบครัวอิสลาม  การช่วยตัวเอง ผิดหลักคำสอนครับ

วันเกิดพี่โชว์เหรอครับ   ขอให้พี่โชว์สาวขึ้น  สวยขึ้น  น่ารักขึ้น และที่สำคัญขอให้พี่โชว์เป็นพี่สาวที่ดีของผมตลอดไปครับ  อิอิ  (ขอตังค์กินหนมได้ป่าวครับ)

แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ทู  ซิสเทอร์   .......................

อยากได้ไว้ใช้บ้างจังครับ หลวงปู่โต๊ะที่ไหนหรอครับท่านอชิตะ ทางคุณแม่ใจดี แต่ทางคุณพ่อยังไม่ค่อยมั่นใจครับ รู้มาก็แต่ว่าดุเอาเรื่อง 

งัยเป็นเหมือนกันเลยล่ะท่านเก่ง  ของผมหม่าม้าเค้าใจดี แต่ป่าป๊าดุมากๆ  ตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าผมคบลูกสาวเค้ามาตั้งหลายปี  ถ้ารู้เป็นเรื่องแน่ๆ  ว่าแต่พอบอกกันได้หรือป่าวครับท่าน

อิอิ  แอบกระซิบมาบอกก็ได้นะ 

ปล.ไม่ต้องบอกท่านเก่งหรอก  ท่านเก่งมีของดีเยอะแล้วครับ  หุหุ

ขอบคุณครับ

ภาพไม่ขึ้นครับ 

แต่ของผมมันก็มองเห็นว่าขึ้นนะครับท่านเก่ง  อิอิ

นั้นผมลองลงให้อีกนะครับ



ขอบคุณครับ

เห็นเอาด้านหน้ามาให้ชมกันแล้ว เผื่อบางคนอยากดูด้านหลัง  ผมจึงไปหาด้านหลังมาให้ชมครับ


ด้านหลังพระปิดตา



ด้านหลังพระนางพญา



ด้านหลังพระรอด



ด้านหลังนางกวัก

ขอบคุณครับ

ใครมีแล้วก็เก็บรักษาไว้ให้ดีนะครับ  ระวังจะมีคนอาราธนาขอหลวงปู่ท่าน  มาไว้ที่บ้านสักอันสองอันครับ แต่ผมถึงไม่มีก็ไม่เสียใจครับ เพราะผมมีท่านไว้ในดวงจิตอยู่แล้วครับ

ขอบคุณครับ

การที่เราเกิดมาเป็นมนุษย์นั้น การที่ทำผิด หรือทำถูกไม่ใช่นิยามของชีวิต  แต่เมื่อทำผิด แล้วรู้จักแก้ไข  ปรับปรุง  หรือทำถูกแล้ว รู้จักเพิ่มพูนการทำความดีเรื่อยไป   การเกิดเป็นมนุษย์ในครั้งนี้ ก็เรียกว่าไม่เสียชาติเกิดครับ  เพราะเกิดมาได้แก้ไขสิ่งที่ไม่ดี  ทำสิ่งที่ดีให้เพิ่มขึ้นทับทวีครับ

ศรีลังกา เป็นประเทศเล็กๆตั้งอยู่บนเกาะซึ่งเหล่ากวีได้เปรียบเปรยว่าเป็น หยาดมรกตที่หยดลงบนมหาสมุทรอินเดีย มีพื้นที่เล็กกว่าประเทศไทยถึง ๘ เท่า และมีประชากรกว่า ๒๐ล้านคน ซึ่งมีประวัติศาสตร์เก่าแก่ยาวนานมากกว่า ๒,๕๐๐ ปี


ควบคู่มากับพระพุทธศาสนาที่ชาวลังกากว่า ๗๙ % ถือเป็นหลักยึดมั่น วางรากฐานวัฒนธรรมประเพณีและวิถีชีวิตจิตวิญญาณตลอดมา ดินแดนแห่งนี้คือต้นทางพุทธศาสนานิกายลังกาวงศ์ที่เผยแผ่เข้ามาสู่ดินแดนอุษาคเนย์เมื่อกว่า ๘๐๐ ปีมาแล้ว แต่ก็เคยเกือบจะต้องสูญเสียพุทธศาสนาของตนให้กับการรุกรานของผู้ล่าอาณานิคม ทำให้ชาวพุทธลังกาซาบซึ้งถึงคุณค่าและหวงแหน ศาสนธรรมล้ำค่าที่ตัวเองมี

วัดมัลลิกา ดาลดา หรือ วัดพระเขี้ยวแก้วแห่งเมืองแคนดี้ เป็นสถานที่ประดิษฐาน พระทันตธาตุขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระเขี้ยวแก้วเพียงองค์เดียวที่ปรากฏบนโลกมนุษย์โดยมีหลักฐานรองรับความถูกต้องตรงตามพระคัมภีร์มหาวังศา ด้วยว่าพระทันตธาตุหลังจากการถวายพระเพลิงพุทธสรีระ และ นับตั้งแต่พุทธศตวรรษที่๙ พระเขี้ยวแก้วได้ประดิษฐานอยู่บนแผ่นดินแห่งนี้มาโดยตลอด มิเคยถูกนำออกนอกดินแดนเลย ตั้งแต่ถูกอัญเชิญมาจากชมพูทวีปโดยเจ้าหญิงเหมมาลาแห่งแคว้นกาลิงคะเมื่อกว่า ๑,๗๐๐ ปีก่อนชาวศรีลังกาต่างถวายเคารพต่อพระทันตธาตุอย่างสูงสุด โดยเชื่อกันว่าหากเมื่อใดพระเขี้ยวแก้วถูกนำออกนอกเกาะลังกาแล้ว จะนำภัยพิบัติมาสู่ประเทศชาติ และยังเชื่อว่าหากเมื่อใดที่เกิดทุกข์ภัยขึ้น การเปิดอัญเชิญพระเขี้ยวแก้วออกให้ผู้คนสักการบูชาจะสามารถขจัดเภทภัยต่างๆได้ โดยจะมีการจัดพิธีสมโภชเปิดอัญเชิญพระเขี้ยวแก้วในช่วงราวทุก ๔-๕ ปี โดยในปีนี้จะจัดขึ้น ระหว่าง ๖-๑๖ มีนาคม ๒๕๕๒

สายธารของกระแสฝูงชนนับแสนที่พร้อมใจกันเป็นสีหนึ่งเดียวด้วยชุดสีขาวทอดยาวจากวัดมัลลิกาวะที่ประดิษฐานพระเขี้ยวแก้ว โค้งยาวอ้อมไปตามถนนรอบทะเลสาบกรุงแคนดี้ ไม่ต่ำกว่า ๓-๔ กิโลเมตร ผู้คนมาจากทั่วสารทิศ เพื่อต่อแถวยาว นานกว่าครึ่งค่อนวันเพียงเพื่อจะได้มีโอกาสสักครึ่งนาทีที่จะได้นมัสการพระทันตธาตุ ที่เปิดให้ประชาชนกราบสักการะครั้งแรกในรอบ ๕ ปี ถึงแม้แสงแดดจะร้อน อากาศจะอบอ้าว ผู้คนจะเบียดเสียดแค่ไหน แต่ใบหน้าที่ผุดเหงื่อเหล่านั้นก็ยังแย้มยิ้มรอโอกาสบุญที่ตนกำลังจะได้สัมผัส หลายคนมาเข้าแถวแต่เช้ามืดเพื่อที่จะได้เข้ามากราบตอนบ่ายๆ เสร็จแล้วก็เดินออกไปต่อแถวใหม่อีกครั้ง เพื่อหวังว่าจะได้มีโอกาสกลับมากราบอีกสักครั้งในช่วงค่ำๆ นี่คือภาพความศรัทธาของพุทธศาสนิกชนชาวศรีลังกา จากคำบอกเล่าของ นายฉัตตริน เพียรธรรม กรรมการผู้จัดการ บริษัทเอ็นซี ทัวร์ แอนด์ เอ็นเตอร์ไพรส์ จำกัด ผู้บุกเบิกทัวร์บุญและเส้นทางสังเวชนียสถาน มากว่า๓๐ ปี

พร้อมกันนี้นายฉัตตรินยังบอกด้วยว่า เจ้าหน้าที่วัดพระเขี้ยวแก้วประเมินว่า วันหนึ่งๆจะมีคนเข้ามากราบพระเขี้ยวแก้วประมาณ ๑๗๕,๐๐๐คน-ครั้ง โดยงานสมโภชนี้จัดขึ้นเป็นเวลาทั้งสิ้น ๑๑ วัน เมืองทั้งเมืองคลาคล่ำไปด้วยผู้แสวงบุญหลั่งไหลเข้ามา เที้ยรย่อมคนเสียดกันเมืองสุโขทัยนี้ มีดั่งจักแตก เทียบดังเช่นที่พ่อขุนรามคำแหงจารึกบอกเล่าสภาพวันนั้นของกรุงสุโขทัยเมื่อ ๗๐๐ ปีก่อน แต่วันนี้ยังหาดูได้ที่นี่

ในประเทศที่ผู้คนรักความสนุกสนานมีเทศกาลรื่นเริงมากมายอย่างในเมืองไทยซึ่งเราฉลองกันทั้งปีใหม่ ตรุษจีน สงกรานต์ ลอยกระทงไปจนถึงคริสต์มาส แต่เชื่อหรือไม่ว่า งานเฉลิมฉลองที่คนลังกาเฝ้าคอยทั้งปีคือ เทศกาลวันวิสาขบูขา หรือวันไวสาข ที่ชาวลังกาจะได้หยุดยาวออกมาทำบุญฟังธรรม ที่จะมีการจัดเทศน์ประชันกันของพระนักเทศน์ชื่อดังทั่วประเทศ มีการถ่ายทอดสดออกโทรทัศน์ตัดภาพสลับกันระหว่างเวทีธรรมาสน์จากเมืองต่างๆ ราวกับถ่ายทอดสดเวทีเคาท์ดาวน์ช่วงปีใหม่ในบ้านเราก็ไม่ปาน

ตกเย็นผู้คนต่างจุดประทีปโคมไฟกระดาษที่ตบแต่งอย่างประณีตบรรจงแขวนไว้หน้าบ้านเรือนในเมืองมีการเฉลิมฉลอง มีการจัดประกวดประขันออกแบบโคมไฟงามไม่แพ้การประกวดกระทงที่บ้านเรา สองข้างถนนมีการประดับตบแต่งจัดทำป้ายคัตเอาท์ขนาดใหญ่วาดเป็นเรื่องราวพุทธประวัติ ติดไฟกระพริบ แสงสีประกอบเทคนิคต่างๆตามแต่ที่เจ้าภาพผู้สร้างจะคิดได้ บอกเล่าเรื่องราวประกอบคำบรรยายแสงสีและซาวน์เอฟเฟคต์ แม้จะไม่ได้ทันสมัยตระการตาเหมือนงานแสดงไลท์แอนด์ซาวน์ ไม่ได้มีเรื่องราวยั่วกิเลสอย่างหนังกลางแปลงร้อยจอของบ้านเรา แต่ก็เร้าใจพอที่จะเรียกให้ชาวบ้านชาวเมืองแต่งตัวกันออกมาเดินชมอย่างสนุกสนาน ซื้อขนมชิมพลางเดินแวะดูป้ายโน้นป้ายนี้ อิ่มท้อง อิ่มบุญไปพร้อมๆกัน สมกับที่ชาวศรีลังกาให้ความสำคัญสำหรับวันวิสาขบูชาเป็นอย่างยิ่งและเป็นหัวหอกสำคัญที่ผลักดันให้วันนี้ได้รับการประกาศให้เป็นวันสำคัญของโลกโดยองค์การสหประชาชาติ

นายฉัตตรินยังบอกดวยว่า การเดินทางมาที่วัดกัลยาณีหรือวัดเกลานียะที่ชานกรุงโคลอมโบในเช้าวันจันทร์วันหนึ่งที่น่าจะเป็นช่วงเวลาทำงานอันยุ่งวุ่นวายของเมืองศูนย์กลางธุรกิจของประเทศ แต่กลับเจอผู้คนนุ่งขาวห่มขาวมากมายมาปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิภาวนา ทั้งคนหนุ่มสาว คนวัยทำงาน ครอบครัวที่มีเด็กๆวิ่งเล่นอยู่ใกล้ หรือแม้แต่คู่บ่าวสาวที่กำลังจะแต่งงานในชุดเต็มยศ ก็เข้ามาขอพรพระ ให้ครองคู่อยู่เย็นเป็นสุข พร้อมกับนัดช่างภาพจากสตูดิโอมาถ่ายรูปตามสมัยนิยมไปด้วยเลย โดยอาศัยฉากหลังจากความงดงามของวัดนั่นเอง คำตอบที่ได้รับก็คือวันจันทร์นี้ตรงกับวันพระขึ้น ๑๕ค่ำ ซึ่งเป็นวันหยุดราชการนอกเหนือจากวันอาทิตย์ที่เป็นวันหยุดสากล โดยทั่วประเทศไม่ว่าหน่วยงานทั้งภาครัฐหรือเอกชน ธนาคาร ห้างสรรพสินค้า ต่างก็พร้อมใจกันปิดทำการเพื่อให้ผู้คนได้มีเวลาใกล้ชิดกับพระศาสนา สถานบันเทิงเริงรมย์ก็พร้อมใจกันงดขายสุราและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทุกชนิด แม้แต่ร้านขายเนื้อสัตว์ก็ยังงดเว้นการเบียดเบียนชีวิตในวันนี้เช่นกัน

การสืบทอดพระพุทธศาสนาเป็นงานสำคัญของพระภิกษุในประเทศนี้แม้มีพระสงฆ์เพียงประมาณ ๗๐,๐๐๐รูปอาจจะนับว่าน้อยเมื่อเทียบกับประเทศไทย แต่ก็เป็นจำนวนพระที่มีคุณภาพ ผู้ที่จะบวชจะต้องมีการมาอยู่วัดเตรียมตัวและเตรียมใจเสียก่อนเป็นเวลานาน โดยในวันอุปสมบทเจ้านาคจะแต่งเครื่องทรงอย่างกษัตริย์ซึ่งกล่าวกันว่า ได้แบบแผนมาจากกรุงศรีอยุธยาที่เคยส่งสมณทูตมาฟื้นฟูพุทธศาสนาในยุคที่ลังกาเสื่อมถอยถึงที่สุดการบวชเป็นพระของชาวลังกานั้นโดยมากจะไม่สึกออกมาอีก โดยหากใครก็ตามบวชแล้วสึกออกมาเป็นฆราวาส มักจะถูกสังคมตำหนิว่าเป็นคนโลเล เชื่อถือไม่ได้ จิตใจไม่มั่นคง

"รัฐธรรมนูญของประเทศศรีลังกาได้รับรองให้พุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติและมีกระทรวงกิจการพระพุทธศาสนาคอยดูแลแต่นั่นก็ยังไม่ใช่หลักสำคัญที่ทำให้พุทธศาสนาหยั่งรากลึกฝังลงในจิตใจของผู้คนอย่างลึกซึ้ง การได้มีโอกาสสัมผัสพบเห็นงานสมโภชพระเขี้ยวแก้ว พระทันตธาตุของพระพุทธเจ้าอันเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สุดของชาวพุทธลังกา ที่ไม่เคยยินยอมให้ใครนำออกไปจากดินแดนเกาะมรกตแห่งนี้ตลอด ๑,๗๐๐ปี ที่ผ่านมา สามารถรับประกันความเข้มแข็งของพุทธศาสนาได้ดีกว่า ตัวอักษรที่ปรากฏในกฎหมายฉบับไหนๆ   นายฉัตตรินกล่าวทิ้งท้าย
http://www.komchadluek.net/detail/20...่...ลังกา.html

ถ้าไม่คิดก็ไม่รู้สึกอะไร

แต่ยิ่งคิด  ก็ยิ่งรู้สึกเป็นห่วงมวลมนุษยชาติที่ต้องเกิดมาในอนาคต และที่กำลังเผชิญอยู่ในสังคมปัจจุบัน

ทางแก้ ก็คือ ทำตัวเราให้เป็นกัลยาณชนเสียก่อน คือมีสัมมาทิฏฐิ  รักษาศีล ปฏิบัติธรรมอยู่เป็นนิจ

แล้วก็ไปทำหน้าที่กัลยาณมิตร คือชักชวนผู้อื่นมาทำความดีร่วมกัน  ค่อยๆไต่ระดับไปเรื่อยๆ  จนพาเข้าวัด ปฏิบัติในที่สุดครับ

เช่น โครงการตักบาตรพระ 500,000 รูป  เพื่อช่วยเพื่อพุทธบุตร 4 จังหวัดชายแดนภาคใต้  ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย จ.ปทุมธานี  ท่านเป็นคนที่ดำริโครงการนี้ออกมา  ท่านมีมโนปณิธานที่ยิ่งใหญ่  ท่านไม่ได้คิดถึงว่าจะมีอุปสรรคอะไรบ้าง  แต่ท่านคิดจะสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นกับโลกใบนี้  ไม่ใช่เฉพาะประเทศไทยอย่างเดียว   ท่านต้องการให้ทุกคนที่รู้ข่าวได้ทำหน้าไปเชิญชวนให้ทุกคนมาทำความดี  มาเอาบุญใหญ่  ทุกคนที่เป็นทั้งวัยรุ่น  วัยทำงาน  วัยชรา  วัยเด็ก  ต่างก็จะได้คุ้นกับการถวายทาน  จะได้ติดเป็นนิสัย จนกระทั่งอยากที่จะทำเอง  ในปัจจุบันโครงการนี้ก็ได้ทำต่อเนื่องทุกจังหวัด  แต่ละจังหวัดก็ได้จัดโครงการตักบาตรพระ 1,000 รูปบ้าง  ,  2,552 รูปบ้าง   


ทำให้เราได้เห็นว่า การที่เราจะทำหน้าที่กัลยาณมิตร  ชักชวนคนให้ทำความดีนั้น อย่ามองว่ามีอุปสรรคอะไรบ้าง  แต่ให้คิดอย่างเดียวว่าต้องทำได้ แล้วนั่งสมาธิกลั่นใจใสๆ  แล้วก็ออกไปลุยกันเลยครับ


ชิตังเม  ชิตังเม  ชิตังเม 

น้อมอาลัยหลวงปู่ครับ   พอเห็นหลวงปู่ก็นึกถึงธรรมอย่างหนึ่งคือ เกิด แก่ เจ็บ  ตาย   เป็นสัจธรรมที่ทุกคนต้องได้พบ  ได้เจอ

ตายตอนเด็กก็ต้องแก่   แก่ทางพระพุทธศาสนาไม่ใช่คำว่า วัยแก่  แต่แก่ทุกขณะจิตครับ  เราหายใจเข้า หายใจออก  เราก็แก่ไปกว่าตอนที่เราหายใจเข้า-ออกเมื่อครั้งก่อนแล้วครับ  จิตมันเกิด-ดับตลอดเวลา     สังขารเกิดและดับเป็นธรรมดา  ความทุกข์เกิดและดับเป็นธรรมดา  ความสุขเกิดและดับเป็นธรรมดา   

แต่ที่ไม่ธรรมดา  ตรงที่ใจเราไปรับอารมณ์นั้น  แล้วมาทุกข์กับสุขนี่แหละครับ

การที่จะเท่าทันสติ  เท่าทันอารมณ์ได้นั้น  ต้องหมั่นเจริญภาวนาให้มากๆ  ทุกเวลาต้องตั้งมั่นสติ ระลึกรู้ไว้ในตน  เราก็จะมีสุขมากกว่าทุกข์ครับ

การที่หลวงปู่ละสังขาร  แล้วท่านสั่งให้ใส่ร่างของท่านไว้ในโลงแก้ว   ห้ามไม่ให้ฌาปนกิจร่างของท่าน  นอกจากที่จะไว้ให้ศิษย์กราบไหว้แล้ว  ท่านสอนศิษย์ด้วยการแฝงธรรมะเอาไว้ให้ศิษย์พิจารณาถึงสัจธรรมทีว่า   สังขารไม่เที่ยง  เป็นทุกขัง อนิจจัง อนัตตา ครับ

สังฆัง สิระสา นะมามิ
ขอนอบน้อมพระสงฆ์นั้นด้วยเศียรเกล้า

ขอบคุณครับ

ถูกก ต้องนะครับ  แมลงปอ ชื่นชมดอกไม้แต่ไม่เคยทำให้ดอกไม้ชอกช้ำ  

ถ้าคนเราชื่นชมหรือเข้าหาใคร อย่าทิ้งน้ำตาแห่งความเสียใจไว้ ทิ้งรอยยิ้มดีกว่า ถ้าเป็นน้ำตาก็ให้เป็นน้ำตาแห่งความประทับใจ เนอะท่านต้น

เรื่องนี้มันทำให้เราคิดได้นะครับ ว่าการที่จะเราหาผลประโยชน์กับใครสักคน  เราก็ไม่ควรจะทำให้เขาเดือดร้อน  เราควรจะมีผลประโยชน์ร่วมกัน แบบแมลงปอกับดอกไม้ไงครับ

แมลงปอไม่เคยทำให้ดอกไม้ชอกช้ำ แล้วแมลงปอที่คู่กับคุณสิบทัศน์  จะทำให้ใบหน้าของคุณสิบทัศน์ชอกช้ำหรือเปล่าน๊า อิอิ

ทางอยู่ที่ปากเราครับ อิอิ

ไปไม่ถูก ก็ถามคนแถวนั้นดูครับ แต่อย่าเผลอไปถามหลวงพี่ต้อย นะว่ากุฏิท่านอยู่ตรงไหนครับ  อิอิ

เอาบุญมาฝากด้วยเน้ออออ.........

ธรรมสวัสดีครับ

ยินดีต้อนรับครับ  เอาความรู้มาแบ่งปันกันเยอะๆนะครับ

ขอบคุณครับ

กราบหลวงปู่ด้วยเศียรเกล้า  ถวายความอาลัยอย่างสุดซึ้งครับ

สักให้ลูกศิษย์โดย (ประสะเลือด) ใช่เลือดตัวท่านเองสักให้    :075:คิดแล้วเสี้ยวจริงๆ

สนใจการฝังเข็มสายนี้มาก แต่หาผู้ฝังไม่ได้
เห็นเค้าว่าพระผู้ที่ศึกษาวิชานี้ ไปอยู่อินเดีย

อดเลยเรา

มีอาจารย์เอก  สุขุมวิท62  ซอยวัดบุญรอดครับ  ท่านเรียนมาสายอ.ฟ้อน  เรียนมาจากลูกศิษย์อ.ฟ้อน อีกทีครับ  แต่ผมจำชื่อไม่ได้ครับ  (แต่ไม่ใช่หลวงพ่อหนูนะครับ)  ท่านอ.เอก สามารถฝังเข็มสายอ.ฟ้อนได้ครับ  และท่านก็เรียนวิชาประสระเลือดมาด้วยครับ  วันไหว้ครูท่านจะสักกระหม่อมให้ลูกศิษย์ทุกคนครับ

http://www.bp.or.th/webboard/index.php/topic,4335.msg28985.html#msg28985  ตามกระทู้ด้านล่างครับ

***************************************************************

บางที่มาก็ว่า  เพราะมีคนปรามาสท่าน  ที่ท่านหน้าตาดีเลยมีภรรยาเยอะ  ท่านเลยปาด ...............ปาดจมูกทิ้ง

กลายเป็น อาจารย์ฟ้อนในลุคใหม่    แต่ก็นะ  เสน่ห์ ..เลือกได้ .. ยังคงเข้าสู่สังเวียนพิฆาตนารี  ต่อไปได้อีกหลายยก

เรื่องราว ของ อ.ฟ้อน ถ้าอ่านแบบมันๆ ในบางที่มา สุโค่ย มากๆ  เล่นแรง ต่อยหนัก ตาต่อตา  ฟันต่อฟันจริงๆ 

อาจารย์ที่มีลุคแบบนี้เคยพบเจอมาบ้าง  มิง ไม่เชื่อใช่ไหมว่า กุ ทำได้ ว่าแล้ว  แสดงอาคมให้เห็นซะั้อย่างนั้น  

ถึงจะไม่สุดขั้วแบบ อ.ฟ้อน แต่ก็เป็นแรงบันดาลใจให้เล่นคาถาดีกว่าของ เหมือนกันครับ     

ผมก็ได้ยินอ.เอกท่านเล่าให้ฟังแบบนี้เหมือนกันครับ  ว่าท่านเป็นคนปาดจมูกท่านทิ้งเอง เพราะท่านต้องการให้คนรู้ว่าถึงจะจมูกแหว่ง  แต่ก็ยังมีเสน่ห์  เพราะวิชาที่ท่านเรียนมาอ่ะครับ   ท่านต้องการให้คนรู้ว่า  วิชาด้านนี้มีอยู่จริงครับ

อ้างจาก: ۞เณรน้อยเส้าหลิน۞ ที่ 23 มี.ค. 2552, 12:02:30

ผมอ่านนิตยสารเกี่ยวกับพระเครื่องเล่มหนึ่ง  เห็นภาพหลวงปู่ท่านก็เมตตาปลุกเสกวัตถุมงคลหลายอย่าง อาทิ  แม่นางพิมลอยองค์  ,แม่นางพิมพ์ผสมผงแร่ ด้านหลังยันต์นะหน้าทอง ,พญาเสือพิทักษ์ทรัพย์ , ลูกอมดำเซ็น ,ตะกรุดหนังกลองพิสมรนางพิม  เป็นต้น   รายได้เพื่อนำไปสร้างศาลาปฏิบัติธรรมวัดเขาช่องกลิ้งช่องกรด  ต.หนองนกแก้ว อ.เลาขวัญ  กาญจนบุรี 

ผมได้ไปบูชามาที่วัดหัวลำโพง   ได้ทำบุญสร้างศาลาปฏิบัติธรรม ได้บุญแถมได้ของดีมาไว้ใช้ด้วยครับ

ขอบคุณทุกท่านครับ

เอาความจริงไหม
   ตอนนี้อยู่ปราณ
เดี้ยวฝึกกลับมาก่อนนะครับ

ขอบคุณครับพี่ปลัดบัฟ เพราะผมไม่ทราบข้อมูลเชิงลึก ผมมีเจตนาที่จะตั้งใจทำบุญครับ และเห็นเป็นพระที่หลวงปู่อั๊บท่านเมตตาปลุกเสก และช่วยทางวัดนั้น  ผมก็เลยไปบูชามาครับ

ขอบคุณครับ

ข้อสังเกตท่านั่งสมาธิของพระอริยสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบที่เป็นครูบาอาจารย์ที่ดังๆนะครับ

ว่าเวลานั่งสมาธินอกจากท่านจะเอาขาขวาทับขาซ้าย  มือขวาทับมือซ้าย  แล้วที่นิ้วชี้ของมือข้างขวา ท่านก็จะเอาจรดกับนิ้วหัวแม่มือข้างซ้าย  แล้วดึงมือเข้าชิดติดตัวครับ 


หลวงพ่อชา สุภัทโท  วัดหนองป่าพง

เป็นรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ  แต่เวลานั่งสมาธินานๆมันไม่เล็กไม่น้อยนะครับ  เพราะท่านี้ทำให้ไหล่ไม่คุ้มงอมาข้างหน้า  ช่วยลดอาการปวดไหล่  ปวดหลังได้ดีทีเดียวครับ

พระสายปฏิบัติเกือบทุกรูปท่านก็มักจะบอกอย่างนี้ครับ  โดยเฉพาะสายหลวงปู่สด จันทสโร  วัดปากน้ำภาษีเจริญ  กทม. ท่านจะเน้นย้ำเป็นพิเศษครับเพราะช่วยให้นั่งสมาธิได้นานๆ ไม่ปวดหลังครับ

การเตะสุนัขหรือหมาก็แล้วแต่เจตนาครับ ถ้าเตะมันเพราะความโมโห ผมว่าไม่ควรครับ  แต่ถ้าเตะเล่นๆ หยอกมัน  ก็ไม่น่าเป็นอะไรครับ

เราควรมีเมตตาธรรมดีกว่าครับ  รู้เท่าทันกิเลสให้มากๆครับ แต่ถ้าทำไปแล้ว  ก็ขอขมาครูบาอาจารย์ก็น่าจะไม่เป็นไรครับ เพราะตอนนี้ก็ได้เกรงกลัว หรือสำนึกในความผิดแล้ว   ครูบาอาจารย์ท่านคงให้อภัยครับ

ถ้าไม่สบายใจ  ก็ไปให้พระอาจารย์ท่านเป่าให้อีกทีครับ

ขอบคุณครับ

เจดีย์ที่สร้างขึ้นเพื่อแก้บนอายุเก่าแก่หลายศตวรรษถูกค้นพบในเมืองกุจารัฐ

เมือง Ahmedabad ประเทศอินเดีย ? คณะกรรมการโบราณคดี ของสำนักงานกิจกรรมการกีฬา เยาวชน และวัฒนธรรม ของรัฐกุจารัฐได้ทำการขุดค้นทางวิทยาศาสตร์ที่เมือง Vadnagar เมื่อปี 2005



วงกลมสีเขียวที่เห็นในภาพแสดงตำแหน่งครึ่งวงกลมของโครงสร้างส่วนยอดของเจดีย์ วงกลมสีม่วงแสดงส่วนของเจดีย์ที่เป็นสี่เหลี่ยม ภาพเล็กทั้งสาม แสดงให้เห็นว่า ภาพสมบูรณ์ของเจดีย์เป็นอย่างไร

การขุดค้นใต้พื้นดินในครั้งนั้นทำให้ได้มีการพบโบราณสถานที่สำคัญอีกหลายแห่งหลังจากนั้นมา ในช่วงปี 2007-2008 วัดทางพระพุทธศาสนาแห่งหนึ่งก็ได้ถูกขุดพบ ซึ่งจากลักษณะต่างๆ ของวัดทำให้ทราบว่า ส่วนที่ถูกขุดพบนั้นเป็นส่วนของสังฆาวาส

การขุดค้นที่ทำอยู่ในปัจจุบันนี้ เริ่มต้นตั้งแต่เมื่อสัปดาห์สุดท้ายของเดือนธันวาคม 2008 ได้พบเจดีย์องค์หนึ่งที่สร้างขึ้นเพื่อเป็นการแก้บน ประดิษฐานอยู่ ณ มุมหนึ่งตรงทิศตะวันออกเฉียงเหนือของวัดแห่งนี้

จากสถาปัตยกรรมที่ปรากฎให้เห็น เจดีย์องค์นี้สร้างแบบเป็นชั้นลดหลั่นกัน ฐานเป็นรูปทรงสี่เหลี่ยมเรียงลำดับจากใหญ่ไปเล็ก ส่วนยอดครอบด้วยโครงสร้างครึ่งวงกลมที่มีชื่อเรียกว่า ?anda? บัดนี้ ฐาน 3 ชั้นได้ถูกขุดจนมองเห็นได้แล้ว ตรงกลางของชั้นสูงสุดเป็นที่ตั้งของเจดีย์ที่มีฐานทรงกลมซึ่งทำขึ้นจากอิฐ

การขุดค้นพบองค์เจดีย์และวัดในครั้งนี้เป็นการยืนยันอีกชั้นหนึ่งว่า ในระหว่างศตวรรษต้นๆ ของศาสนาคริสต์ ได้มีความรุ่งเรืองของศาสนาพุทธอยู่บนดินแดนของ Vadnagar แห่งนี้ และการค้นพบต่างๆ ในครั้งนี้ยังเป็นการบ่งชี้ว่า การขุดค้นต่อไปจะทำให้ได้พบส่วนก่อสร้างขนาดใหญ่ทั้งหมดของวัดแห่งนี้ซึ่งคาดว่า จะต้องมีองค์ประกอบทางด้านสถาปัตยกรรมประเภทเจดีย์ที่สร้างขึ้นเพื่อเป็นการแก้บนรวมอยู่ด้วยอีกมากมาย

นอกจากนี้การค้นพบในครั้งนี้ยังเป็นการพิสูจน์ว่าที่ท่าน Hiuen Tsiang ได้บันทึกเอาไว้เมื่อ 640 ปีก่อนคริสตศักราช ในขณะที่ท่านมาเยี่ยมเยือนสถานที่แห่งนี้เป็นความจริง



พระเจดีย์เป็นสถาปัตยกรรมที่โดดเด่นของพระพุทธศาสนา ซึ่งเป็นสิ่งก่อสร้างที่ใช้บรรจุอัฐิของพระอริยบุคคลต่างๆ เจดีย์ที่สร้างขึ้นเพื่อแก้บนนี้เรียกว่า ?อุเทสิกเจดีย์? โดยทั่วไปสร้างขึ้นโดยพุทธศาสนิกชนเพื่ออุทิศถวายเป็นพุทธบูชาหลังจากที่ความปรารถนาที่ตนเองได้มาขอต่อพระรัตนตรัยเอาไว้สำเร็จผล

ในระหว่างการขุดค้นในครั้งปัจจุบันนี้ สถานที่แห่งนี้ได้รับการเยี่ยมเยือนจากนักวิชาการนานาชาติที่มีชื่อเสียงมากมาย เช่น ศาสตราจารย์ Robin Conningham รองอธิการบดีมหาวิทยาลัย Durham University สหราชอาณาจักร ท่านเป็นผู้รับผิดชอบโครงการ Anuradhapur Buddhist Project ในประเทศศรีลังกา ตั้งแต่เมื่อ 15 ปีที่แล้ว, ดร. R. S. Fonia ผู้อำนวยการการขุดค้นและสำรวจ ASI และ ดร. B. R. Mani ผู้อำนวยการด้านการสำรวจด้านโบราณคดีอินเดีย และยังมีนักวิชาการด้านพระพุทธศาสนาระดับแนวหน้าของอินเดียและนักโบราณคดีอีกหลายท่าน ทั้งนักวิชาการและนักโบราณคดีทุกท่านได้ร่วมเป็นพยานว่า การขุดค้นพบวัดทางพระพุทธศาสนาที่ Vadnagar ถือว่าเป็นการค้นพบครั้งสำคัญทางด้านทิศตะวันตกของอินเดียในช่วงหลายปีมานี้ ปัจจุบันการขุดค้นยังดำเนินต่อไป

ที่มา-http://www.buddhistchannel.tv/index.php?id=4,7758,0,0,1,0

บทความนี้อ่านแล้วได้ข้อคิดว่า ตอนเรายังมีชีวิตควรทำแต่ความดีเอาไว้ให้มากๆครับ

ขอบคุณครับคุณต้น

นะหน้าทอง กับ สาริกาลิ้นทอง  เป็นทางเสน่ห์สินะครับ

ข้อห้ามก็ตามที่หลายๆท่านบอกไว้แล้วครับ

การปฏิบัติตนอย่างไรให้เรามีใบหน้าที่ผ่องใส  เป็นที่รักทั้งมนุษย์และเทวดา   

หลักปฏิบัติตามหลักพุทธศาสนาก็มีไว้ครับคือ
1. ไม่พูดโกหก
2. ไม่พูดเพ้อเจ้อ
3. ไม่พูดส่อเสียด
4. ไม่พูดคำหยาบ
5. ไม่นินทา ว่าร้ายพูดอื่น
6. ไม่ว่ากล่าวบุคคลอื่นด้วยโทสะจริต  ข้อนี้รวมการด่าบิดา มารดา และผู้อื่นด้วยครับ
7. ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนาอยู่เป็นนิจ
8.  มีเมตตาธรรม  ให้อภัยทานแก่บุคคลอื่น

ผมว่า 8 ข้อที่กล่าวไป บุคคลใดทำได้ ก็เป็นที่รักของทุกๆคนอย่างแน่นอนครับ

ขอบคุณครับ

สำหรับคนที่ยังไม่เคยฟังเพลง มะเมี๊ยะ   ลองฟังดูนะครับ

แต่ผมมีข้อแม้นะครับ  ว่าคนที่ฟัง ดูมิวสิคเพลง เมื่อดูเสร็จแล้วขอให้สำรวมจิตเป็นสมาธิ  นึกถึงบุญกุศลที่ทุกท่านได้กระทำมาทั้งหมด แล้วอาราธนาบุญทั้งหมดมาประชุมรวมกัน ณ ศูนย์กลางกาย ให้มีอานุภาพไม่มีประมาณ  แล้วค่อยอุทิศบุญนั้นให้แด่คุณปู่ทวดเจ้าศุขเกษม ณ เชียงใหม่และคุณย่าทวดมะเมี๊ยะ  ขอให้ท่านทั้งสองได้อยู่ในสุคติภูมิ  เมื่อถึงคราวที่จะต้องมาเกิด ขอให้ได้อัตภาพของมนุษย์ มีเพศที่บริสุทธิ์  ครบถ้วนบริบูรณ์ทั้ง 32 ประการ  ให้ได้เกิดให้ครอบครัวสัมมาทิฏฐิ  ครอบครัวมหาเศรษฐีผู้ใจบุญ ค้ำจุนพระพุทธศาสนา  มีบิดา มารดาที่อยู่ในศีลในธรรม  เมื่อเกิดมาแล้วให้สามารถรู้แจ้งเห็นแจ้งในกฏแห่งกรรมทั้งปวง  ได้ปฏิบัติธรรมตั้งแต่เยาว์วัย  มีดวงตาเห็นธรรม ปราบมาร ประหารกิเลส ให้สิ้นเชื้อไม่เหลือเศษ  ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรมเทอญ  นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ.

ผมก็ขอกับทุกท่านแค่นี้แหละครับ  ในฐานะที่เราทั้งหลายได้นำเรื่องของท่านมาเล่าสู่กันฟัง มาเป็นอุทาหรณ์เรื่องความรัก ในการดำรงชีวิต  ผมก็อยากจะตอบแทนท่านบ้างครับ

เพราะนิสัยโดยส่วนตัวของผมแล้ว ถ้าผมอ่านหนังสือหรือบทความที่กล่าวถึงใคร  ผมได้ยินคำสอนของท่านใด  ผมจะนั่งสมาธิ  ทำบุญแล้วอุทิศให้ทุกๆท่านครับ ผมถือว่าได้มีบุญกุศลซึ่งกันและกัน ได้มีบุญคุณกันมาในชาติก่อน  ชาตินี้ผมถึงได้อ่านบทความของท่าน  ได้ยินเรื่องราวของท่าน  ผมจึงนำมาสอนตนเองได้  มาเป็นบทเรียนให้กับชีวิตของผมได้  ผมจึงอุทิศบุญ เพื่อตอบแทนพระคุณของท่านครับ

http://www.youtube.com/watch?v=XlQfNA1DRTU&feature=related  - เวอร์ชั่นของจรัล มโนเพ็ชรครับ

http://www.youtube.com/watch?v=Sj2J60s84yE&feature=related  - เวอร์ชั่นของสุนทรี  เวชชานนท์ครับ

แต่เนื้อร้องน่าจะคนเดียวกันนะครับ


ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับ

ครั่งตัวผู้ที่มีปีกแล้วครับ



ครั่งตัวผู้ที่ยังไม่มีปีกครับ



ครั่งตัวเมีย อายุ 62 วัน ประกอบด้วยช่องหายใจ 2 ช่องและช่องชับถ่าย 1 ช่อง




ครั่งที่ถูกแกะออกทั้งรังเลยครับ



ครั่ง มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า แลกซิเฟอร์ แลคคา ( Laccifer lacca Kerr ) ครั่งเป็นแมลงชนิดหนึ่งตัวสีแดง ขนาดเล็กมาก อาศัยอยู่บนต้นไม้ ทำรังเป็นยางแข็งหุ้มกิ่งไม้ไว้เพื่อป้องกันตนเองให้พ้นภัยจากศัตรู

ตัวครั่งมีประโยชน์ ใช้ทำสีสำหรับย้อมผ้าไหม หรือย้อมหน้าฟอกสีได้ รังครั่งมีประโยชน์ ใช้ทำสิ่งของได้หลายอย่างใช้เคลือบผ้าพันสายไฟฟ้า หรือเคลือบเม็ดยาให้เป็นมัน หรือทำสีผสมอาหารก็ได้ นอกจากนั้นยังใช้ทำสิ่งของชนิดอื่นๆได้อีกมากมายหลายชนิด ประโยชน์ที่สำคัญของครั่งคือ ใช้ทำแชลล์แลกสำหรับทาไม้ให้ขึ้นเงางดงามใช้ได้ทนทาน

  เมื่อก่อนจะนำครั่งมาแทนหมึกแดง ไว้ประทับไปรษณียากร ประทับตราที่แสตมป์อ่ะครับ    และแม่บ้านจะนิยมเอาครั่งมาทำขนมชั้น  ซึ่งให้สีแดง ครับ    ปัจจุบันทางอีสานยังนิยมเลี้ยงครั่งไว้บนต้นไม้  เพื่อจะตัดขายส่งโรงงาน ส่งออกต่างประเทศ ทำรายได้เป็นกอบเป็นกำทีเดียวครับ

เมื่อก่อนไม่ว่าจะเป็นพรานป่าจะเข้าป่าไปล่าสัตว์  หรือชาวบ้านจะไปหาของป่า  มักนิยมติดครั่งใส่กระเป๋าไว้ครับ เพราะครั่งสามารถป้องกันผีป่า ผีโป่ง ได้ครับ 

เกจิบางรูปท่านก็จะใช้เวทมนต์  อำนาจจิตเรียกครั่งมารวมกัน  แล้วนำครั่งมาทำเครื่องรางของขลังครับ 

ถ้าใครดูรายการกบนอกกะลาที่ออกอากาศวันที่ 6 กุมภาพันธ์ พุทธศักราช 2552  ก็จะได้รู้จักครั่งเหมือนผมครับ

ขอบคุณครับ

เป็นบรมครูที่ผมนับถือมากคนหนึ่งครับ

ตอนผมเป็นเด็กๆพอหน้าหนาว ตัวกว่าง  หรือผมเรียกตามภาษาจังหวัดจันทบุรีว่า อีกว่าง ครับ มันชอบมาเกาะที่ต้นครามที่ย่าผมปลูกไว้  มีทั้งตัวผู้ ตัวเมีย  ผมไม่ชอบเอามันว่าชนกันหรอกครับ แต่ชอบทำหน้าที่พ่อสื่อ เอามันมาผสมพันธุ์กันครับ  จะหาอ้อยมาให้  และเลี้ยงไว้เยอะเลยครับ พอเริ่มใกล้หมดหน้าหนาว  ผมก็จะปล่อยไปครับ  แบบว่า แนวกักขังสัตว์อ่ะนะ  ตอนหลังผมก็ไม่ค่อยเห็นอีกเลยครับ  ตั้งแต่ประเทศไทยร้อนขึ้นครับ

ขอบคุณครับ

ยินดีต้อนรับครับ

เราคือพี่น้องกันครับ

สวดมนต์เป็นยาทา  ภาวนาเป็นยากินครับ

ทาน-พยายามใส่บาตรทุกวัน  หรือถ้าไม่สะดวกจริงๆ (เน้นนะครับ ว่าไม่สะดวกจริงๆ) ก็ทุกวันอาทิตย์ควรจะไปวัด ถวายภัตตาหารเพลเป็นสังฆทานแด่พระภิกษุสงฆ์ครับ  เพราะการทำทานจะทำให้เรามีโภคทรัพย์สมบัติครับ

ศีล- พยายามรักษาศีลให้ได้ครบ 5 ข้อครับ เพราะศีลจะทำให้เราบริสุทธิ์  เป็นภาชนะรองรับบุญได้ครับ

ภาวนา - ทุกวันอย่างน้อยครึ่งชั่วโมง ควรนั่งสมาธิ  กลั่นกาย วาจา ใจ ของเราให้ใสบริสุทธิ์ครับ

ทั้งทาน  ศีล  ภาวนา  เป็นสิ่งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านทรงตรัสเอาไว้  ผมว่าอย่ามองข้ามเลยครับ  ได้ทั้งภพปัจจุบัน ได้ทั้งอนาคตครับ

คนกำลังอินเลิฟอะไรๆก็ดูดีไปหมดเลยนะ  น่าอิจฉาซะจริงๆ

ความรักเป็นสภาวะธรรมกลางๆ ครับ ไม่อิงว่าจะสุข หรือทุกข์  แต่ที่มันสุขและมันทุกข์ นั้นมันขึ้นอยู่กับอารมณ์เราปรุงแต่งให้รักเป็นแบบไหน  ถ้ารักคือการให้ การเสียสละ ยิ่งให้ก็ยิ่งมีความสุข  แต่รักคือการต้องได้ครอบครอง เมื่อได้ครอบครองก็มีความสุข

ดังนั้นจะถามว่าความรัก คือทุกข์หรือสุข  จะตอบว่าทุกข์ก็ไม่ใช่  จะตอบว่าสุขก็ไม่ใช่  จะว่าไม่ใช่ทุกข์หรือสุขก็ไม่ใช่  เพราะความรักคือสภาวะกลางๆครับ

ยินดีด้วยครับ

สำนักวัดเขาอ้อ ตักสิลาทางไสยเวทย์ภาคใต้ ....***
วัดเขาอ้อ เป็นแหล่งวิทยาคมทางไสยศาสตร์ ที่มีชื่อเสียงโด่งดังมาแล้ว ตั้งแต่สมัยโบราณ พระเกจิอาจารย์ผู้สืบต่อวิชาทางไสยศาสตร์ ต่างก็เป็นที่พึ่งที่เคารพศรัทธาของประชาชนทั่วไป เช่น พระอาจารย์ทองเฒ่า พระครูสิทธิยาภิรัต (เอียด) พระอาจารย์นำ แก้วจันทร์ พระอาจารย์ศรีเงิน วัดดอนศาลา พระครูพิพัฒน์สิริธร (อาจารย์คง) วัดบ้านสวน พระอาจารย์ปาน วัดเขาอ้อ และ ที่เป็นฆราวาสที่คนทั่วไปรู้จักกันดีได้แก่ พล.ต.ต.ขุนพันธรักษ์ราชเดช เป็นต้น

พิธีกรรมทางไสยศาสตร์


ความเชื่อทางไสยศาสตร์ของสำนักวัดเขาอ้อที่สำคัญถือเป็นหลัก นิยมใช้ประกอบพิธีกรรมให้สานุศิษย์และประชาชนที่ศรัทธาโดยทั่วไปมี 4 พิธี คือ พิธีเสกว่านให้กิน พิธีหุงข้าวเหนียวดำ พิธีเสกน้ำมันงานดิบ และพิธีแช่ว่าน
นอกจากนี้ก็ยังมีพิธีอื่นๆ อีกหลายอย่าง เช่น พิธีสอนให้ชักยันต์ด้วยดินสอ และการสร้างพระเครื่องรางของขลัง วิชาดูฤกษ์ยาม ตำรารักษาโรคภัยไข้เจ็บจากสมุนไพร และการรักษาด้วยคาถาอาคม เพื่อประโยชน์ของการศึกษาทางด้านความเชื่อทางไสยศาสตร์ จึงขอนำเอาพิธีกรรมที่กล่าวแล้วข้างต้น มาอธิบายไว้ในที่นี้พอสังเขป


1.พิธีเสกว่านให้กิน หมายถึง การนำเอาว่านที่เชื่อว่ามีสรรพคุณทางด้านอยู่ยงคงกระพันชาตรี หรือทางด้านมหาอุด มาลงอักขระเลขยันต์ทางเวทมนต์คาถา แล้วนำไปให้พระอาจารย์ผู้ชำนาญเวท ปลุกเสกด้วยอาคมกำกับอีกครั้งหนึ่ง ว่านที่นิยมใช้ในพิธี ได้แก่ ว่านขมิ้นอ้อย ว่านสบู่เลือด ว่านสีดา ว่านเพชรตรี ว่านเพชรหน้าทั่ง ต้นว่านเหล่านี้เชื่อกันว่ามีเทพารักษ์คอยคุ้มครองรักษา พันธุ์ว่านบางชนิดต้องไปทำพิธีกินในสถานที่พบ ที่นิยมมาก ได้แก่ การกินว่านเพชรหน้าทั่ง
การทำพิธีกินต้องหาฤกษ์ยามเสียก่อน เมื่อได้ฤกษ์แล้วพระอาจารย์จะนำสายสิญจน์ไปวนไว้รอบต้นว่าน แล้วตั้งหมากพลูบูชาเทพารักษ์ ปลุกเสกอาคมทางหลักไสยศาสตร์ เมื่อเสร็จพิธีแล้วนำมาแจกจ่ายกินกัน เชื่อว่าจะทำให้ผู้นั้นเป็นคนอยู่ยงคงกระพันชาตรี
การเสกว่านให้กิน เมื่อสิ้นพระอาจารย์ทองเฒ่าแล้ว นิยมไปทำกันที่วัดดอนศาลา ต.มะกอกเหนือ โดยมีพระครูสิทธิยาภิรัต (เอียด) เจ้าอาวาสวัดดอนศาลาเป็นผู้ประกอบพิธี เช่น การประกอบพิธีกินว่านหน้าทั่ง เมื่อวันพุธ ขึ้น 7 ค่ำ เดือน 5 พ.ศ.2473 มีพระอาจารย์นำ แก้วจันทร์ (ยังเป็นฆราวาส) เป็นผู้หาฤกษ์ยาม ผู้ร่วมกินมี พล.ต.ต.ขุนพันธรักษ์ราชเดช และพระเณรในวัดดอนศาลา .


2.พิธีหุงข้างเหนียวดำ นิยมทำพร้อมกับพิธีเสกน้ำมันงาดิบ ชาวบ้านนิยมเรียกว่า "กินเหนียวกินมัน" แต่ละปีจะประกอบพิธีกิน 2 ครั้ง คือ วันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 5 และ วันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 10
พิธีหุงข้าวเหนียวดำ หมายถึง การนำเครื่องยาสมุนไพร หรือว่านชนิดต่างๆ ไม่ต่ำกว่า 108 ชนิด มาผสมกันแล้วต้มเอาน้ำยามาใช้หุงข้าวเหนียวดำ
การประกอบพิธีนิยมทำกันภายในอุโบสถมากกว่าสถานที่อื่นๆ ในสมัยก่อนนิยมทำกันในถ้ำฉัตรทันต์ หม้อและไม้ฟืนทุกอัน จะต้องลงอักขระเลขยันต์กำกับด้วยเสมอ พระอาจารย์ผู้ประกอบพิธีจะเริ่มปลุกเสก ตั้งแต่จุดไฟ จนกระทั่งข้าวเหนียวในหม้อสุก แล้วนำข้าวเหนียวที่สุกแล้วไปประกอบพิธีปลุกเสกอีกครั้งหนึ่งจนเสร็จพิธี
พิธีกินข้าวเหนียวดำ จะทำพิธีกันภายในอุโบสถ ก่อนกินถ้าสานุศิษย์คนใดไม่บริสุทธิ์ต้องทำพิธีสะเดาะ หรือเรียกว่า "พิธีการเกิดใหม่" หรือ "พิธีบริสุทธิ์ตัว" เพื่อให้ตัวเองบริสุทธิ์จากสิ่งไม่ดีชั่วร้ายทั้งปวง
เมื่อถึงเวลาฤกษ์กินข้าวเหนียวดำ สานุศิษย์จะเปลี่ยนเครื่องแต่งกายเป็นนุ่งด้วยผ้าขาวม้าโจงกระเบนไม่ใส่เสื้อ แล้วเข้าไปกราบพระอาจารย์ผู้ประกอบพิธี 3 ครั้ง เสร็จแล้วพระอาจารย์จะให้นั่งชันเข่าบนหนังเสือ เท่าทั้ง 2 เหยียบบนเหล็กกล้าหรือเหล็กเพชร ปิดศรีษะด้วยหนังหมี มือทั้ง 2 วางบนหลังเท้าของตัวเอง พระอาจารย์ใช้มือซ้ายกดมือทั้ง 2 ไว้ พร้อมกับภาวนาพระคาถา ส่วนมือขวาปั้นข้าวเหนียวดำเป็นก้อนป้อนให้ศิษย์ครั้งละ 1 ก้อน แล้วปล่อยมือศิษย์ที่กดไว้บนเหลังเท้า มือทั้ง 2 ของศิษย์จะลูบขึ้นไปตั้งแต่หลังเท้าจนทั่วตัวจดใบหน้า การลูบขึ้นนี้เรียกว่า "การปลุก" เสร็จแล้วลูบลง เอามือทั้ง 2 ไปวางไว้บนหลังเท้าทั้ง 2 เช่นเดิม โดยกะประมาณว่ากินข้าวเหนียวก้อนแรกหมดพอดี สำหรับผู้ที่ไม่เคยกินอาจกลืนลำบาก เนื่องจากว่าข้าวเหนียวมีรสขมมาก บางคนป้อนก้อนแรกถึงกับอาเจียนออกมาก็มี แต่ถ้ากลืนก้อนแรกจนหมดได้ ก้อนต่อไปจะไม่มีปัญหา พระอาจารย์จะป้อนจนครบ 3 ก้อน ในแต่ละครั้งจะลูบขั้นลูบลง เช่นเดียวกับครั้งแรก แต่ครั้งที่ 3 นั้นเมื่อศิษย์กินข้าวเหนียวหมดแล้ว พระอาจารย์จะใช้มือซ้ายกดมือทั้ง 2 ไว้ที่เดิมหัวแม่มือขวาสะกดสะดือศิษย์ ทำทักษิณาวัตร 3 รอบ พร้อมกับภาวนาพระคาถาไปด้วย เป็นการผูกอาคม
สำหรับคุณค่าของการกินข้าวเหนียวดำ สานุศิษย์ของสำนักเขาอ้อ เชื่อกันว่าใครกินได้ถึง 3 ครั้ง จะทำให้อยู่ยงคงกระพันชาตรี เป็นมหานิยม และยังเป็นยาแก้โรคปวดหลังปวดเอวได้เป็นอย่างดี


3.พิธีเสกน้ำมันงาดิบ การเสกน้ำมันงาดิบ ต้องมีเครื่องบูชาครูเช่นเดียวกับการหุงข้าวเหนียวดำ คือ หมาก 9 คำ ดอกไม้ 9 ดอก เทียน 1 เล่ม ธูป 3 ดอก สายสิญจน์ หนังเสือ หนังหมี เอาวางไว้ที่หน้าเครื่องบูชา การเสกน้ำมันส่วนใหญ่นิยมใช้น้ำมันงาดิบ หรือน้ำมันยางแดงประสมว่าน พระอาจารย์ผู้ประกอบพิธีจะนั่งบริกรรมพระคาถาจนน้ำมันแห้งเป็นขี้ผึ้ง เรียกว่า "พิธีตั้งมัน"
เมื่อเสกจนน้ำมันแห้งแล้ว พระอาจารย์จะทำพิธีป้อนน้ำมันให้สานุศิษย์แบบเดียวกับพิธีป้อนข้าวเหนียวดำ คือ ผู้ที่จะกินมันต้องเป็นผู้บริสุทธิ์ ไม่เคยผิดศีลข้อกาเมมาก่อน ถ้าบุคคลใดไม่บริสุทธิ์ ต้องให้พระอาจารย์ทำพิธี "บริสุทธิ์ตัว" คือ "สะเดาะ" เสียก่อน เสร็จแล้วก็ทำเช่นเดียวกับกินข้าวเหนียวดำ โดยพระอาจารย์ ผู้ประกอบพิธีจะป้อนน้ำมันให้กิน 3 ช้อน แต่ละช้อนมีขมิ้นอ้อย 1 ชิ้น เมื่อกินช้อนที่ 3 หมด พระอาจารย์จะตักน้ำมันมาทาบบนฝ่ามือทั้ง 2 ของศิษย์ แล้วเขียนตัวอักขระตัว "นะโม" ข้างละ 1 ตัว จับมือศิษย์ทั้ง 2 ประกบกันละเลงให้น้ำมันทั่วฝ่ามือ แล้วนำไปทาบนหลังเท้าทั้ง 2 ข้าง ข้างละมือ พร้อมกับพระอาจารย์จะปลุกเสกคาถากำกับไปด้วย ต่อจากนั้นใช้มือลูบขึ้นและลูบลงเช่นเดียวกับการกินข้าวเหนียวดำ เสร็จแล้วมือซ้ายของอาจารย์จะกดมือทั้ง 2 ไว้หัวแม่มือขวาสะกดสะดือศิษย์ไว้ เช่นเดียวกับการกินข้างเหนียวดำ เพื่อเป็นการผูกอาคม เป็นอันเสร็จพิธีการกินน้ำมันงาดิบ
คุณค่าการกินน้ำมันงาดิบของสำนักวัดเขาอ้อ เชื่อกันว่ามีคุณค่าทางด้านอยู่ยงคงกะพัน มีเมตตามหานิยม แต่มีข้อห้ามไว้ว่า ถ้าผิดลูกเมียผู้อื่นเมื่อใด น้ำมันที่กินเข้าไปจะไหลออกมาตามขุมขนจนหมดสิ้น และถ้าจะกินน้ำมันใหม่ก็ต้องทำพิธีสะเดาะใหม่อีกครั้ง


4.พิธีแช่ว่านยา เป็นพิธีกรรมชั้นสูงทางไสยศาสตร์ของสำนักวัดเขาอ้อ การแช่ว่านยา หมายถึง การที่บุคคลหนึ่งบุคคลใด ลงไปนอนแช่ในน้ำว่านยาที่ได้ทำพิธีปลุกเสกตามหลักวิชาไสยศาสตร์ จากพระอาจารย์ผู้เรืองอาคม เพื่อประสงค์ให้ตัวเองอยู่ยงคงกระพันชาตรี วัดเขาอ้อจึงได้นามอีกอย่างหนึ่งว่า "วัดพระอาจารย์หลัง" หลายคนเชื่อกันว่าวัดเขาอ้อเป็นต้นตำรับพิธีการแช่ยา ต่อมาเมื่อมีลูกศิษย์มากขึ้น พิธีการนี้ก็แพร่หลายออกไปตามวัดต่างๆ เช่น วัดดอนศาลา วัดบ้านสวน อ.ควนขนุน วัดเขาแดงออก วัดยาง วัดปากสระ อ.เมือง พัทลุง เป็นต้น
พิธีการแช่ยาที่วัดเขาอ้อ นิยมประกอบพิธีบนไหล่เขาหรือภายในถ้ำฉัตรทันต์ ในราวเดือน 5 เดือน 10 ของทุกๆปี โดยก่อเป็นรูปอ่างน้ำสี่เหลี่ยมจัตุรัส หรือใช้เรือขุดจากไม้ก็ได้ให้มีขนาดพอที่จะให้คนลงไปนอนได้ประมาณ 3-4 คน ส่วนมากไม่มีการกำหนดขนาดที่แน่นอน อ่างน้ำนี้เรียกว่า "รางยา"
เนื่องจากพิธีกรรมแช่ว่าว่านยาเป็นพิธีใหญ่มาก และเป็นพิธีชั้นสูงของสำนักวัดเขาอ้อและทำได้ยากลำบาก เครื่องบูชาครูจึงต้องมีมากเป็นธรรมดา คือ หัวหมู บายศรีไหญ่ ยอดบายศรี สวมแหวนทองคำหนัก 1 บาท หมากพลู ธูปเทียน ดอกไม้ และมีหนังสือหนังหมี เหล็กกล้า เป็นเครื่องประกอบ
อ้างอิงจาก
- หนังสือ "วัดดอนศาลา" โดย คุณธีระทัศน์ ยิ่งดำนุ่น และ คุณจำเริญ เขมานุวงศ์
- หนังสือ "ที่ระลึกงานฉลองสัญญาบัตร พัดยศ พระครูอดุลธรรมกิตติ์ เจ้าอาวาสวัดเข้าอ้อ" โดย คุณสมคิด คงขาว และ คุณศิริพงศ์ ยูงทอง 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ.2536 ..

เวลาไปเจียงใหม่ต้องไปธุดงคสถานล้านนาเจ้า  ไปปล่อยโคมยี่เป็ง ในวันเพ็ญ เดือนสิบสอง  ถวายเป็นพุทธบูชากันเจ้า............... 

บรรยากาศน่าอยู่มากเลยนะครับ

ขอบคุณครับ

บูชาเบี้ยแก้ ก็ต้องระวัง ของฝิ่น หน้ากุฏิด้วย เขาว่ามา เราก็วาตาม  

อันนี้เป็นเรื่องจริงที่ทุกท่านจะควรทราบก่อนไปบูชาเบี้ยแก้ของหลวงปู่ครับ

เวลาที่หลวงปู่เจือ ท่านติดกิจนิมนต์ไปข้างนอก จะมีพวกมารศาสนาคอยนำเบี้ยปลอมมาวางไว้หน้ากุฏิหลวงปู่ท่าน  คนที่ไม่รู้ก็คิดว่ามาถึงวัดแล้ว น่าจะใช่เบี้ยที่หลวงปู่ทำ  แท้ที่จริงแล้วมันทำกันเองครับ  (เรื่องนี้หลวงปู่เจือ ท่านเล่าให้พวกฟังครับ)

เวลาผมต้องการเบี้ยหลวงปู่ไว้บูชา  ผมกับเพื่อนก็จะนัดกันนั่งรถจากกรุงเทพไปหาหลวงปู่ตอนเย็นๆ  ไปหาซื้อเบี้ย ปรอท ชันโรง แถวๆตลาดนครชัยศรีก่อน แล้วก็ช่วยหลวงปู่ทำนั่น ทำนี่  แล้วแต่ท่านจะให้ช่วยครับ ส่วนใหญ่จะนั่งรอท่านรับแขกมากกว่าครับ  แล้วก็นำเบี้ย  ปรอท  ชันโรง  ไปฝากให้หลวงปู่ท่านกรอก แล้วก็ลาท่านกลับมากรุงเทพครับ    พอท่านกรอกเบี้ย  ทำเบี้ยเสร็จแล้ว ท่านก็จะแช่ตู้เย็นที่อยู่ในกุฏิท่าน และท่านก็จะให้โยมอุปัฏฐากโทรมาบอกเพื่อนผมและนัดกันไปเอา  พอไปถึงกุฏิ ก็ไปจ้างน้าๆที่นั่น  ตีขึ้นรูปให้ครับ และไปให้หลวงปู่จารอีกที 

ปกติพวกผมจะถวายท่าน  ประมาณเบี้ยตัวละ 2-300 บาท  ถึงจะรวมราคาตีแล้ว  ราคาของที่ซื้อแล้ว จะสูสีกันกับราคาเบี้ยที่ถักเสร็จแล้ว  แต่ผมก็มั่นใจว่าได้ของดีมาใช้ครับ

ขอบคุณครับ

คำคม บทความดี  มีสาระครบถ้วนครับ

อนุโมทนาบุญด้วยครับ



พระเดชพระคุณหลวงพ่อทูล  ขิปปปัญโญ

ตอนที่ครั้งหลวงพ่อทูล ขิปปปัญโญ  ยังมีชีวิตอยู่  ท่านเคยเล่าให้บรรดาลูกศิษย์ฟัง  ผมก็นั่งอยู่ด้วย  ท่านบอกว่า "ต่อไปพระธุดงค์จะลำบากกันมากกว่านี้นะ  เมื่อก่อนเดินเข้าไปในป่า มีแหล่งน้ำ ลำธาร มากมาย แต่ตอนนี้ต้องเดินไปไกลมาก กว่าจะถึงแหล่งน้ำ  บางทีพระธุดงค์ก็ไม่ได้สรงน้ำกันหลายวัน เพราะไม่มีแหล่งน้ำใหญ่ๆ   ท่านบอกว่า ต่อไปจะลำบากกันจริงๆ  สงสารพระที่จะแสวงหาโมกขธรรม หาทางพ้นทุกข์"

ตอนท้ายท่านก็เล่าต่อว่า  "ตอนหลวงพ่อเดินธุดงค์ก็ไม่ได้มีเข็มทิศแบบนักเดินป่า  เดินไปเรื่อยๆ ตรงไหนสัปปายะก็ไป  ไปคนเดียวบ้าง  ไปกันเป็นหมู่บ้าง ก็เดินกันไปเรื่อยๆ  ถ้าไม่รู้ทาง ก็อาศัยถามทางคนแถวนั้นเอา"   

พอหลวงพ่อทูลท่านเล่าจบ  ก็มีพี่ผู้หญิงท่านหนี่งถามขึ้นมาว่า "กราบนมัสการหลวงพ่อเจ้าค่ะ  ในป่ามีคนอยู่ด้วยเหรอเจ้าค่ะหลวงพ่อ  "

ท่านก็ยิ้มๆ เห็นฟันสีดำ และรอยน้ำหมากสีแดงเรื่อๆติดริมฝีปาก พร้อมกับคำพูดที่เมตตาว่า "มันก็มีหลายประเภทนะ  บางประเภทถามไปแล้ว  หลอกเราก็มี  มันจะทดสอบเรา  บางประเภทก็บอกตรงๆ  แต่ส่วนใหญ่จะไม่โกหกกันหรอก"

พี่ผู้หญิงก็ถามต่อว่า "แล้วส่วนใหญ่เป็นประเภทไหนเจ้าค่ะ"

หลวงพ่อทูลท่านก็ตอบว่า "แบบนี้นั่นแหละ"  พร้อมชี้มาที่พี่คนที่ถาม  ทุกคนต่างก็พาหัวเราะกัน และรู้ว่าท่านพูดถึงเทวดา  นางฟ้า  เพราะพี่ที่ถามเป็นคนปฏิบัติธรรมได้ดีมาก มีใบหน้าที่ผ่องใส  ชอบทำบุญเป็นประจำ

ผมยังอดที่จะเป็นห่วงพระธุดงค์ในวันข้างหน้าไม่ได้  ว่าต่อไปท่านจะหาแหล่งน้ำจากที่ไหน  เพราะในปัจจุบัน ป่าก็เริ่มเสื่อมโทรม อากาศก็ร้อนมากขึ้น แหล่งน้ำก็ไม่ค่อยจะมี 

ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับ 

อย่างท่านนี้ครับ น้องเก่ง นามUser " สิบทัศน์"แต่กล้องผมสงสัยทำงานผิดพลาด ดันไปจับโฟกัสเป็นUsername " porvfc " เป็น Username ของใครเอ่ย โปรดชี้แจงแถลงไขด่วน



ล้อ ออองอ....เง่ง ง้าก๊าบ   

พี่หอมเชียงสายตาดีนะครับ ผมเทียบไม่ได้สังเกต  แต่คนที่ตาถึงยิ่งกว่า ต้องท่านเก่ง สิบทัศน์นะครับ  ตาถึงมากๆ   

แล้วพี่ porvfc จะปลื้มขนาดไหนเนี่ย คุณเก่งเล่นเปิดตัวกันซะขนาดนี้

เศียรพระลักษณ์ที่จะใช้ครอบในพิธีวันพรุ่งนี้ครับ (วันที่ 8 มีนาคม 2552)

ท่านใดที่ไป   เจอผมก็อย่าลืมทักทายกันบ้างนะครับ 

กราบนมัสการหลวงพี่พันธ์ครับ  ไว้มีโอกาสเมื่อไหร่จะไปกราบเท้าท่านสักครั้งหนึ่งครับ

ขอบคุณสำหรับภาพดีๆ ภาพมงคลครับ

ลองดูรูปกันเองนะครับ

อันนี้ผมฟังจากย่าผมมาครับ ที่ว่าคนโบราณเค้าไม่ให้กินปลาไหล
เพราะสมัยก่อนเนี่ย ป่าช้าเป็นที่อยู่ของปลาไหลเลยครับ
ไอ้ปลาไหลเนี่ยมันจะลงไปกินศพ บางตัวจำศีลอยู่ในศพเลย
ยิ่งถ้าปลาไหลตัวไหนมีขนสีดำๆ งอกออกมาตรงหัว อันนั้นยิ่งแปลว่ามันเคยกินศพมามากๆ
แล้วอ่าครับ คนโบราณท่านเลยห้ามกินกัน
เท็จจริงอย่างไรก็ต้อง พิจารณาเอาครับ แต่ผมชอบนะ ข้าวอุนางิ ข้าวหน้าปลาไหลญี่ปุ่น
อร่อยมากๆๆ  แต่ถ้าเป็นปลาไหลไทยก็จะไม่กินครับ

อันนี้เป็นเรื่องจริงครับ  และเมื่อปลาไหลกินศพ  คนที่ทานปลาไหลก็เหมือนทานเนื้อศพไปด้วยครับ

แต่คนที่สักยันต์ ที่ไม่ทานปลาไหล ก็ตามที่ว่ากันนั้นแหละครับ  ว่าเป็นปลาไม่มีเกล็ดกันบ้าง  แต่ท่านพ่อคง วัดวังสรรพรส อ.ขลุง จ.จันทบุรี  ท่านบอกกับพ่อผมว่า  ห้ามทานปลาไหลมีหงอนนะ  เค้าเป็นบริวารของพญานาค  ถ้าเค้าไม่แน่จริง เค้าไม่มีหงอนหรอก    และพ่อผมสักปลาไหลเผือกมาด้วยครับ

2.

เท่าที่ผมดูลายเส้น  ลายยันต์  น่าจะเป็นของหลวงพ่อออด  วัดอัปสรสวรรค์  ภาษีเจริญ กทม.ครับ  ใช้เครื่องสักครับ  ลูกศิษย์เป็นคนสักครับ

กราบอนุโมทนาบุญด้วยครับ

โอ้ว ศิษย์ลูกพระราชฯ  หลานหลวงปู่สด กันหลายท่านเลยนะครับ  

หยุด คือ ตัวสำเร็จ  , ถ้าได้ทำ ก็ทำได้ ,

ธรรมทายาททั้งหลาย อบรมรุ่นไหนกันบ้างครับผม    สาธุๆ

ผมยังไม่ได้บวชเลยครับ แต่เข้าวัดปี45 ครับ  เป็นลูกหลวงพ่อที่ไม่ได้เรื่องซะเท่าไหร่ครับ  ตอนหลังอยากรู้เรื่องนี้ เลยมาลองศึกษาซะหน่อยครับ (ดื้อกับหลวงพ่ออ่ะครับ)  อยาเอาเป็นตัวอย่างเลยครับ  ไม่ค่อยดีครับ  พูดไปรู้สึกผิดครับ

ท่านพีท  หายหน้าหายตาไปซะนานเลยครับ  กลับมานำความรู้มาสู่ชาวบางพระอีกตามเคยนะครับ

ส่วนตัวผมทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วยครับ

ผมว่าถ้าเปิดบอร์ดให้คุยกัน ก็จะต้องเพิ่มความรัดกุมผู้ที่เข้ามาใช้  จะต้องมีทีมงานทางเวปที่คอยจับตาบอร์ดอยู่ตลอดเวลา เพราะการแชทกัน  เมื่อพูดออกไป  เราไม่สามารถสั่งให้ลบได้  ข้อความมันรันไปแล้ว  คนที่เข้ามาก็เห็นกันหมดทุกคนครับ  ต่างกับกระทู้ที่ให้ลบได้  หรือบล็อกได้ในเวลาต่อมา   และอีกอย่างผมกลัวพวกมิจฉาชีพ หรือบุคคลที่ไม่หวังดี  เช่นพวกพวกปล่อยพระ  พวกไม่หวังดีมาทำลายเวปบอร์ดที่สง่างามของเรา  จะทำให้เวปบอร์ดบางพระลดความสง่างาม  ลดความขาวสะอาด  ทำให้ไม่มีใครอยากจะเข้ามา  จะทำให้เสียหายต่อภาพลักษณ์ของเวปในวันข้างหน้าได้ครับ

ถ้าจะเปิดจริงๆ   ผมว่าทางเวปบอร์ดต้องขอความกรุณาทุกท่านส่งสำเนาบัตรประจำตัวประชาชน  ขีดคร่อมด้วยว่า "ใช้ในการสมัครเข้าสู่บอร์ดสนทนาออนไลน์ของเวปบางพระเท่านั้น"  เซ็นสำเนาถูกต้อง   ถ้าไม่สะดวกส่งทางจดหมาย  ก็ให้สแกนส่งมาทางเวปบอร์ดครับ

อาจจะดูยุ่งยากไปหน่อย แต่เพื่อความเรียบร้อย  เพื่อความยั่งยืนของเวปบอร์ด  ผมว่าก็สมควรที่จะทำนะครับ

กระผมขออนุญาตทางเวปบอร์ดลงข้อมูลครับ

ภาพวันงานวันอาทิตย์ที่ 1 มี.ค. 2552 ที่ผ่านมา  มีพิธีแจกตะกรุด ฟรีไม่มีค่าใช้จ่ายครับ


ช่วงเช้าท่านอ.พล พยัคฆราช  ลงมารดน้ำมนต์ให้ลูกศิษย์ก่อนที่จะแจกตะกรุด



มารอรับน้ำมนต์กันครับ



ต่อกันแถวเลยครับ  คนจะมากก็เป็นระเบียบครับ ไม่มีการเหยียบกันอย่างแน่นอน  ใครเป็นใครดูกันเองครับ


ต่อกันเลยครับ


คราวนี้มาถึงภาพหวาดเสียวแล้วแล้วสำหรับเด็กผู้ใหญ่ควรแนะนำครับ   สำหรับท่านสุภาพบุรุษเป็นร้อยท่านครับที่ได้สัมผัสกับความหวาดเสียว เรียกว่า อึ้ง ทึ่ง เสียวครับ    จะได้รู้จักคำว่าคงกระพัน ชาตรีกันครับ แต่ผมแปลกใจครับสุภาพบุรุษหลายๆท่านยังไม่กล้าที่จะให้ท่านพ่อพล
สับหรือกรีดหลังด้วยมีด  แต่เวลาไปมีเรื่องตีรันฟันแทงไม่ยักกะกลัวครับ  อิอิ 



ภาพนี้ดูที่มีดครับ  หลังใครต้องดูกันเอาเองครับ ครั้งหนึ่งในชีวิตลูกผู้ชายให้ครูบาอาจารย์ท่านกรีดท่านฟันเพื่อเป็นสิริมงคลและจะได้รู้ครับที่นี่เป็นของจริง สามารถกราบท่านพ่อพล พยัคฆราชได้สนิทใจครับ

ผมก็เป็นคนที่นับถือแม่นางพิมมากๆครับ

ถึงจะอยู่ใกล้ถึงพระโขนง  ขี่มอไซค์มากับเพื่อน  มาสักนางพิม  ดำเซ็น  นารีสวน  ว่างๆถ้าไม่ติดอะไรก็ไปครับ

ช่วงนี้เพื่อนมีแฟน ผมก็เกรงใจเพื่อนครับ  ว่างๆจะไปเอาบ้างนะท่านโจ 

ขอบคุณครับ

ขอบคุณมากครับพี่โจ้   

สาธุครับ

รับทราบครับ

พี่สาวผมแต่งงาน  ไม่รู้ว่าจะไปได้หรือเปล่า 

เดี๋ยวฝากท่านเก่งรับให้ครับ  อิอิ

สุดๆไปเลยครับ  พี่โชว์ไม่เอาบางเหรอครับ  อิอิ

เพื่อนๆพี่ๆน้องๆชักชวนให้ติดตามชม ทีแรกก็ไม่รู้ว่าจะทำได้อย่างไร พอได้รับชมแล้วก็ทึ่งครับ ไม่น่าเชื่อแต่เกิดขึ้นแล้ว 

อยู่พร้อมกันครับ

เพชรบุรี 17  ครับ

ไปยังไงครับ บอกทางหน่อย รถเมลล์สายไหนผ่านบ้างครับ อยากไปๆ ขอบคุณครับ

ถ้ามาจากบางแคก็มีรถเมล์สาย 84ก. ครับ
ถ้ามาจากอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ นั่งรถปอ.สาย 539(สีน้ำเงิน) ขึ้นฝั่งโรงพยาบาลราชวิถีครับ

บอกกระเป๋ารถเมล์ว่าลงที่พุทธมณฑลครับ

มีของดีเก็บไว้เยอะแยะเลยนะครับคุณโจ

พระดี คู่กับ คนดี ครับ

พระของขวัญ  พระไตรปิฎกหินอ่อน รุ่น 6

การจัดสร้างเริ่มเมื่อวันที่ 26 สิงหาคม 2532  เป็นพระที่ได้รับความนิยมมากในระยะเวลาอันรวดเร็วจากบุคคลทุกวงการ   บุคคลบางคณะมารอรับพระกันตั้งแต่ตี4 ตี 5   โดยการสร้างจะสร้างครั้งละ 84,000 องค์    แต่ละครั้งใช้เวลาแจกเพียง 5-6 วัน ก็หมด  หมดแล้ว จะสร้างครั้งละ 84,000 องค์  สร้างจนครบ 3 ล้านองค์ครับ  รวมระยะเวลาในการแจกเป็นระยะเวลา 1 ปี   วัตถุประสงค์ในการจัดสร้างเพื่อนำเงินปัจจัยสร้างพระไตรปิฎกหินอ่อน  ประดิษฐานไว้ที่พุทธมณฑลครับ

สร้างเมื่อ   - วันที่ 26 สิงหาคม 2532

จำนวน      - 3,000,000 องค์ (สามล้าน) และพระคะแนนอีก 30,000 องค์

แม่พิมพ์      -  มีทั้งหมด 39 พิมพ์ , ลองพิมพ์อีก 4 และพระคะแนนอีก 3 พิมพ์  รวมเป็น 46 พิมพ์

วัตถุประสงค์ - สร้างขึ้นเพื่อมอบให้แก่ผู้บริจาคทรัพย์สร้างพระไตรปิฎกหินอ่อน

ระยะเวลา     - ใช้เวลาแจกเพียงปีเดียว พระก็หมด 

พิมพ์นิยม    - พิมพ์ "แป๊ะยิ้ม"

สีเนื้อ      - สีเนื้อของพระรุ่น 6 มีหลากหลายสีด้วยกัน ทั้งสีขาว เทา เหลืองและน้ำตาล  ทั้งอ่อนและแก่ครับ

ของคุณโจเล็กแต่ยาว  เจอของพี่หอมเชียงไม่ยาวแต่ใหญ่   

ของผมไม่มีสักอันครับ   

เคยดูรายการสารคดีอยู่เหมือนกันครับ  เป็นเส้นทางเดินของพวกชาวเปอร์เซีย อินเดีย เพื่อมาค้าขายในดินแดนสุวรรณภูมิครับ

สวยงามดีครับ  เคยเห็นของพี่ที่บริษัทอยู่เหมือนกัน  พี่เค้าเป็นคนกระบี่ครับ  ไว้ต้องจีบพี่เค้าให้หามาฝากซะหน่อย 

ขอบคุณครับ

มันขึ้นว่าสำนักที่คุณต้อยไปสักท่านห้ามเอาไว้หรือเปล่าครับ

แต่ถ้าส่วนตัวผมที่ศึกษามาหลายที่ ก็จะมีข้อห้ามเหมือนๆกันคือ

ห้ามด่า บิดา มารดา , ห้ามลบหลู่ ว่ากล่าวครูบาอาจารย์  ,ห้ามผิดชู้ สามี บุตร ภรรยา ของผู้อื่น

ส่วนนอกจากนั้นก็แล้วแต่ข้อห้ามของแต่ละสำนักครับ

ส่วนตัวผมไม่ถือครับ งานศพย่าผม  ผมก็ทานครับ  ขนาดอาหารที่ไหว้ย่าผม พ่อและลุงผมที่เคร่งๆ  ท่านยังทานเลยครับ  ท่านบอกว่านี่คืออาหารที่เหลือจากเดนของผู้มีพระคุณ คือแม่ของพ่อ หรือย่าของผม  ถ้าผมไม่ทานก็ให้คิดว่า ใครที่เลี้ยงพ่อของผมมา  ถ้าไม่ใช่ย่าของผมครับ 

แต่ถ้าเป็นอาหารที่เซ่นไหว้พราย  น้องกุมาร  ผมจะไม่ทานครับ


"ขนาดพระภิกษุสงฆ์ท่านยังฉันภัตตาหารในงานศพเลยครับ"    

อ่อ ขอบคุณครับพี่ต่ายผม เต่าล้านปี อาจไม่เคยได้ยิน ต้องขออภัย 

อย่าพูดอย่างนั้นดิคุณเอ็ม  ผมรู้เป็นบางเรื่องเท่านั้นแหละครับ  มีตั้งหลายเรื่องที่คุณเอ็มแตกฉานกว่าผมตั้งเยอะ

ผมมันก็มีความรู้พอติดขาติดแข้งเท่านั้นแหละครับ

ขอบคุณครับ

หมดแล้วครับ  ถ้าจะนำไปใช้ต้องขอพี่โน้ส อุดมก่อนนะครับ เพราะผมไม่รู้ว่าเค้าจดลิขสิทธิ์หรือป่าว  อิอิ

ขอบคุณครับ

ต่อครับ

การวางภาพสุดยอดเลยครับสวยงาม จริงๆ ผมเคยมีโอกาส ได้รับวัตถุมงคลจากท่านแล้วรู้สึกศรัทธาท่านมาก หากมีโอกาสคงได้ไปเป็นศิษย์ท่าน

ยินดีต้อนรับเป็นศิษย์ท่านอาจารย์พลครับ 

ผมก็ไม่ใช่คนที่เรียนไสยศาสตร์หรือไสยเวทมาหรอกนะครับ

ก่อนอื่นเราต้องแบ่งคำว่า พุทธศาสตร์ กับ ไสยศาสตร์ ออกจากกันก่อนนะครับ  เพราะบางครั้ง ก็นำมาประยุกต์ใช้รวมกันในปัจจุบันครับ 

ไสยศาสตร์ เป็นคำนาม แปลว่า  ตำราและความรู้อันวิเศษของลัทธิ  ศาสนาพราหมณ์.  หรือเราจะเรียกอีกอย่างว่า ไสยเวท  ครับ

ตามความเข้าใจของผม

ไสยศาสตร์น่าจะเป็นของกลางๆ ไม่ดำ ไม่ขาว  แต่มันขึ้นอยู่กับคนที่จะนำวิชาไปใช้  ถ้าคนนำวิชาด้านนี้ไปใช้ในทางลบ  เราก็จะเรียกว่า มนต์ดำ  หรือสายดำ   แต่เราเอามาใช้ให้เกิดคุณประโยชน์เราก็เรียกว่า มนต์ขาว หรือสายขาวครับ

ของหลวงปู่กาหลง  เมตตาดีครับ

ลายนี้สักที่ขาเน้นเสน่ห์เมตตาครับ ม้าฮ่อ จิ้งจกทับ ข้างล่างปลัดหัวสิงห์น้อยคนที่จะได้ครับ




ปลัดลิงลม และบัวบังใบ




เต็มหลังของอีกท่านครับ

ขออาราธนาบารมีของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า   พระปัจเจกพุทธเจ้า  พระอรหันตเจ้า  ตลอดจนพระอริยสงฆ์และสมมุติสงฆ์  ได้อภิบาล คุ้มครอง ปกป้องและรักษา  ขอให้คุณเว็บมีดวงตาเห็นธรรม  เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน  เจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ปฏิภาณ  ธนสารบริวารสมบัติ  ให้เป็นมหาเศรษฐีผู้ใจบุญ  ค้ำจุนพระพุทธศาสนาไปทุกภพทุกชาติ  ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรมเทอญ  นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ.

ขอบคุณครับ

เคยได้ลองสัมผัสศาสตร์ทางเรื่องเสกของกินอยุ่เหมือนกันครับ..

..เคยกินใบพุลที่อาพัดแล้วอยุ่ครั้งนึง..

..จากใบพุลที่ออกรสเผ็ด กลายเป็นรสเปรี้ยวเหมือนยอดมะม่วงเลยครับ..

..หนังจะตึงๆ รู้สึกเหมือนหนังหนาๆ ลองเอามีดโกนปาด..

..ไม่เข้าครับ..


..แต่จะอยู่ได้แค่เบาเดียว (ปัสสาวะครั้งเดียวก้คือหมดฤทธิ์ครับ)..


..ผมทำเองไม่เป็นนะครับ พระอาจารย์ที่ผมนับถือ ท่านเสกให้ลอง..

ตอนผมบวชเณรวัดป่าต่างจังหวัด   ไม่เคยเดินโดยต้องถอดร้องเท้า  ตอนบิณฑบาตรเดินไปบ้านโยม  มีดินลูกรัง โรยหินใหม่บ้าง  เท้าฮ่อเลือดเต็มเลย  กลับมาวัดต้องใช้เข็มบ่งให้เลือดออก  พอฉันข้าวเสร็จ  ลุกขึ้นเอาบาตรไปล้าง  เดินผ่านหน้าเจ้าอาวาส  (วัดอยู่ในป่า อยู่บนภูเขา) เดินโขยกเขยง  ท่านเจ้าอาวาสเรียกผมไปหา  บอกว่าเณร  พรุ่งนี้ทำวัตรเช้าเสร็จแล้วไปหาหลวงปู่ที่กุฏินะ

พอทำวัตรเช้าตีสี่  ออกจากสมาธิ จะไปบิณฑบาตรก็เดินไปหาท่านเจ้าอาวาสที่กุฏิ   ท่านก็บอกเณร  เคี้ยวหมากให้แหลก  แล้วอมเอาไว้นะ จนกว่าจะกลับมาวัดถึงคายได้   วันนั้นเดินเหยียบต้นมัยราพ ที่มีหนาม ก็ไม่รู้สึกเจ็บ  เดินบนหินลูกรังก็รู้สึกเฉยๆ  ทีนี้นึกในใจว่าวันนี้หลวงปู่แสดงอะไรอีกล่ะ  พร้อมทั้งงงๆ  แต่หลวงพี่ที่ไปด้วยท่านยิ้มๆ   วันนั้นปูนกัดปากหมดเลยครับ  นึกในใจทำไมหลวงปู่ทำให้หนังเหนียวได้ แต่ทำไมปูนยังกัดปากเราได้อีก  อิอิ

ตอนหลังมารู้ว่าเป็นวิชาเสกหมากเสกพลูให้อยู่ยงคงกระพันครับ

วิธีการรู้กฎแห่งกรรม
โดย หลวงพ่อจรัญ ฐิตธมฺโม


มีอยู่คนหนึ่งเป็นชาวมาเลเซีย ปวดขามา ๗ ปีแล้ว...ทรมานเหลือเกิน
พูดไทยไม่ได้ มานั่งกรรมฐานที่วัดนี้
กำหนดปวดหนออย่างเดียว ปวดจนน้ำตาร่วง
ปวดหนักตั้งสติไว้ ปวดหนอนี่อุปาทาน
ยึดการศึกษา เรียกว่าสมถวิธี เป็นการศึกษาให้รู้แจ้งเห็นจริง
พอเห็นจริงแล้ว เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
วูบเลย เวทนาหายไปเลย
จิตก็เป็นกุศลเกิดปัญญา นั่งงอขา
พับเพียบได้ทันที เดิมงอขาไม่ได้
นั่งไม่ได้ ต้องเหยียดขาโด่ออกไป
ภาวนาก็ผุดขึ้นมาทันที บอกเหตุการณ์ของกฎแห่งกรรม

คนจะรู้กฎแห่งกรรมได้ต้องผ่านเวทนา
เวทนาทำให้รู้กฎแห่งกรรม
ไม่ใช่มานั่งหลับตาเห็นกรรมนะ
ปวดหนอ ปวดหนอ ปวดหนอ
ปวดจังเลย ตายให้ตาย จิตยึดมั่นเป็นสมถะ
ศึกษาเวทนาจบรายการ เกิดขึ้น
ตั้งอยู่ ดับไปเลย เพราะรู้จริงเสียแล้วจิตจะไม่ยึดถือ
ขอให้นักกรรมฐานโปรดจำข้อนี้ไว้
รู้จริงจะไม่ยึด รู้จริงยิ่งสงบ
คนไหนรู้ไม่จริง จิตไม่สงบ
รู้แต่วิชาการใช้ไม่ได้ เลย
ก็เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ขางอได้เลย และไม่ปวดจนบัดนี้

กฎแห่งกรรมโผล่ออกมาว่า
ไปขว้างขาหมู หนอนกินแล้วจับขายให้เขาฆ่าตาย
เอามีดไปขว้างขามัน ตัวเองต้องปวดขา
มาจนบัดนี้ ตั้งแต่รุ่นสาว ขณะนี้ ๕๐ กว่าปีแล้ว
เลยก็แผ่เมตตาให้หมู ลูกชายเขามาด้วย
เห็นเป็นเรื่องอัศจรรย์ดลบันดาลว่า
หายภายใน ๗ วัน ขางอนั่งพับเพียบได้
ลูกชายก็ปฏิญาณตนกับอาตมาว่า จะเลิกเลี้ยงหมู
จะสร้างวัดแบบจีน และจะสอนแบบที่วัดนี้
เมื่อก่อนต้นตระกูลเขาเป็นคริสต์ บัดนี้เป็นพุทธเต็มตัวแล้ว

ภาพนี้มีคนเขียนคำอธิบายไว้ว่า

"ที่ปราสาทนครวัด มีซุ้มประตูทางเข้าอยู่ ๓ ซุ้ม ตรงซุ้มตรงกลางมีรูปพระนารายณ์ ๘ พระกร ยืนอยู่ตรงกลางประตู หลังจากเดินผ่านซุ้มประตูด้านนอกแล้ว ตรงสุดทางเดินของซุ้ม ประตูได้เชื่อมต่อภาพสลักนูนต่ำเป็นแนวยาว ทางระเบียงทิศใต้ปีกตะวันตก ภาพสลักนูนต่ำเป็นภาพขบวนพยุหยาตรา เรียกว่ากำแพงประวัติศาสตร์ ภาพบนระเบียงแบ่งเป็น ๒ แนว ภาพบนเป็นภาพของพระเจ้าสุริยวรมันที่ ๒ ประทับท่ามกลางข้าราชบริพานประทับขัดสมาธิอยู่บนที่ประทับด้วยรูปนาค ล้อมรอบด้วยร่มฉัตร

.......ภาพกระบวนพยุหยาตรา มีกองทัพละโว้เป็นทัพหน้า กองทัพละโว้สลักชื่อแม่ทัพบนหลังช้างว่า ?เจ้าชายสิงหวรมัน? ส่วนอีกกองทัพที่ยกตามติดมา ที่มำให้รู้กัน เพราะมีจารึกกำกับว่า ?เนะ สยำกุก? แปลว่า นี่คือ ?เสียมก๊ก? คือกองทัพสยาม

.......การที่มีภาพกองทัพอยู่คู่กัน ปรากฎอยู่ที่ระเบียงภาพประวัติศาสตร์ของนครวัด ตรงกับบันทึกจีนที่บันทึกไว้ว่า คือพวกเสี้ยมโหลฮกก๊ก หรือเสี้ยมโหลก๊ก หรือพวกสยาม-ละโว้ ภาพกองทัพสยาม-ละโว้ เปรียบเสมือนหนึ่งภาพการเคลื่อนไหวของพวกสยามที่เคลื่อนไหวสร้างประวัติศาสตร์อยู่ในแผ่นดินสยามมาตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ ๑๑ จึงขัดแย้งกับทฤษฎีฝรั่งที่ว่าชนชาติสยามเพิ่งหนีการรุกรานของกุบไลข่าน มาตั้งอาณาจักรสุโขทัยเมื่อ พ.ศ. ๑๗๘๑ แต่ภาพของกองทัพสยามปรากฎที่ระเบียงภาพประวัติศาสตร์นครวัด เป็นภาพเหตุการณ์เมื่อ พ.ศ. ๑๖๕๖ ภาพสยามนี้จึงเกิดขึ้นก่อนอาณาจักรสุโขทัย ประมาณ ๑๒๕ ปี "

http://www.dhammachak.net/board/viewtopic.php?t=34

ถ้าต้องการหาข้อมูลลึกกว่านี้ ที่กระทู้นี้ก็ดูท่าจะดีครับ
 http://topicstock.pantip.com/library.../K3348607.html

ขอบคุณพี่หอมเชียงมากครับที่นำความรู้ข้อมูลดีๆมาฝากกันบ่อยๆครับ

ขอบคุณครับ

แผ่นหลังขาว  ลายสักสวยสดงดงามเข้มขลัง 

ไม่กล้าติว่าอันไหนไม่สวยเลยครับ อิอิ

ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับสำหรับข่าวสาร    งานไหว้ครูไม่พลาดแน่ๆ   ต้องไปครับผม 

เอ่อม .. ขออภัยนะครับ  แต่รู้สึกว่า การนำภาพพระสงฆ์ครอบเศียรฤาษีให้พระสงฆ์ จะดูไม่งามเท่าไร 

รู้สึกว่าจะผิดระเบียบบางอย่าง ค่อนข้างแรงด้วยครับผม

ควรเปลี่ยนรูปนะครับ  เดี๋ยวพี่ๆ ผู้ดูแลเขาจะมาลบรูปออกซะ   

อีกเรื่องครับ เป็นมารยาทในการให้เกียรติกระดานสนทนาที่เราใช้คุยกัน 

ไม่ควรใช้ชื่อ ศิษย์สำนักใด สำนักหนึ่งนะครับ   ทุกคนต่างมีครูบาอาจารย์หลายๆที่ครับ แต่เราก็ให้เกียรติกันเสมอมา   

ตามนั้นครับ   ฝากด้วยครับ

เห็นด้วยครับคุณอชิตะครับ  คุณโก้อาจจะไม่ทราบข้อบังคับการตั้งกระทู้ของเวปบางพระ  ไม่เป็นไรครับ 

การนำรูปพระสงฆ์ครอบเศียรบรมครูพ่อแก่ให้แก่พระสงฆ์นั้น  ทางมหาเถรสมาคมถือว่าไม่เหมาะสม เพราะทางลำดับชั้นทางพระพุทธศาสนาพระสงฆ์ย่อมอยู่สูงกว่าพระฤาษีทั้งหลาย  แต่เราในบรรดาลูกศิษย์ที่อยู่ในสายนี้จะทราบดี เราต่างนับถือพ่อแก่ฤาษีทุกๆพระองค์  แต่เราไม่นำรูปมาเผยแพร่ในเวปเท่านั้นเองครับ  เพื่อป้องกันทางมหาเถรสมาคมมาตรวจเจอ แล้วเรื่องจะบานปลายครับ

แต่ตอนนี้คุณโก้จะแก้ไขก็คงไม่ทันแล้วสินะ เพราะเลยช่วงเวลาแก้ไขไปแล้ว

คงต้องให้พี่ทางเวป ช่วยดำเนินการให้ครับ

ตัวผมก็มีบางครั้งที่จำเป็นมากๆที่ต้องพูดเพราะเรื่องมันจวนตัวครับเช่นไปมหาลัย  รศ.ดร.เข้าห้องน้ำมาเห็นผมยืนปัสสวะอยู่  ท่านถามว่าวันนี้ผมเรียนวิชาอะไร  ผมจะไม่ตอบก็ยังไง ยังไงอยู่ครับ   แต่ก่อนที่จะพูดผมก็ขอขมาครูบาอาจารย์ในใจ บอกว่าข้าพเจ้ามิได้มีเจตนาที่จะลบหลู่ จงใจกระทำความผิดข้อห้ามทั้งปวงต่อครูบาอาจารย์ ขอครูบาอาจารย์ได้โปรดงดโทษความผิดทั้งหลายเหล่านี้แก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด  แล้วผมจึงพูดครับ  (บางคนอาจบอกว่า กว่าจะนึกแบบนี้พอดีก็ทำธุระเสร็จไปแล้ว ก็ให้ระลึกเร็วๆเอานะครับ)

หรือบางครั้งผมกระทำผิด  อาจจะพลาดพลั้งกระทำความผิดไปโดยเจตนาก็ดี  มิได้เจตนาก็ดี  ผมก็จะสวดมนต์ อาราธนาคุณพระรัตนตรัย อาราธนาศีล อาราธนาคุณครูบาอาจารย์ทั้งหลาย  ผมก็กล่าวคำขอขมาลาโทษตามแบบฉบับของตังผมเอง ที่ได้แอบลักจำพระเกจิต่างๆที่ท่านนำขอขมาก่อนนั่งกรรมฐานครับ

แต่ถ้าเรื่องด่าพ่อ ด่าแม่  ลบหลู่ครูบาอาจารย์  ผิดชู้ลูกเมียผู้อื่นผมไม่เคยพลาดพลั้งกระทำความผิดเลยครับ เพราะผมถือว่ามันเป็นบาปหนัก  มันผิดศีลครับ

สำหรับผมใช้หลักแบบนี้อ่ะครับ  ไม่รู้ว่าท่านอื่นมีความคิดเห็นอย่างไรและทุกวันนี้ผมก็ยังเรียกเข็มวิ่งได้เหมือนเดิมครับ  ผมจึงคิดว่าน่าจะใช้ได้นะ

แต่ถ้าเป็นไปได้ไม่ควรที่จะกระทำผิดนะครับ

ทุกสิ่งทุกอย่างมันอยู่ที่เจตนาครับ 

ขอบคุณครับผม หลวงปู่ขำ หลวงปู่กลิ่น หลวงปู่ต๊อก เป็นที่เคารพสักการะยิ่งของชาวห้วยพลูครับ ศักดิ์สิทธิ์มากครับ ไปถามข้อมูลมาเรื่องหลวงน้าดิน ท่านเมตตาดีครับ อัธยาศัยดี เคยเห็นพระหลวงพ่อเปิ่นออกที่วัดห้วยพลูด้วยนะครับ 

หาข้อมูลเร็วจริงๆนะท่านเก่ง

สาธุครับ

ยินดีต้อนรับครับ  และยินดีได้รับการชี้แนะจากสมาชิกใหม่นะครับ

เพราะสมาชิกใหม่   ไม่ได้หมายความว่า ความรู้น้อย นิครับ

ทั้งสมาชิกใหม่  สมาชิกเก่า  ก็มาแลกเปลี่ยนความรู้ด้วยกันครับ

ที่นี่มีแต่ความอบอุ่น  มีแต่การให้  มีแต่การเสียสละ มีแต่การอภัยให้ซึ่งกันและกันครับ

กราบนมัสการครับผม  และขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยครับ


www.watthummuangna.com   เวปของวัดถ้ำเมืองนะ  ลองเข้าไปอ่านกันได้นะครับ  

ในสมัยพุทธกาล  ครั้นเมื่อพระเทวทัตคิดปองร้ายต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า   พระเทวทัตได้สั่งให้คนปล่อยช้างสารทีกำลังตกมัน มีชื่อว่านาฬาคีรี  เพื่อให้วิ่งเข้ามาทำร้ายพระพุทธเจ้า แต่เมื่อช้างมาถึงก็ไม่ทำร้าย  ด้วยบารมีที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้บำเพ็ญเมตตาบารมี  เมตตาอุปะบารมี เมตตาอุปะปรมัตถบารมี  จึงถือเป็นบทที่เอาชนะสัตว์ร้าย

นาฬาคิริง คะชะวะรัง อะติมัตตะภูตัง ทาวัคคิจักกะมะสะนีวะ สุทารุณันตัง
เมตตัมพุเสกะ วิธินา ชิตะวา มุนินโท ตันเตชะสา ภะวะตุ เต* ชะยะมังคะลานิ

คำแปล ช้างตัวประเสริฐชื่อนาฬาคีรีเป็นช้างเมามันโหดร้ายเหมือนไฟไหม้ป่า
มีกำลังเหมือนจักราวุธและสายฟ้า   องค์พระจอมมุนี(พระพุทธเจ้า) ก็เอาชนะได้ด้วยเมตตาบารมี
ด้วยเดชะอันนี้ ขอชัยมงคลจงมีแก่เรา

*เต   เวลาพระสวดท่านจะใช้   ภะวะตุ  เต  คือให้พรแก่ญาติโยม

แต่พอเราสวดเอง  ให้สวด ภะวะตุ เม  คืออธิษฐานต่อตัวเราเอง


บทสวดนี้อยู่ในบทสวดหนึ่งในบท พาหุง  ครับ

สาธุ สาธุ  อนุโมทามิ

ส่วนใหญ่ผมจะใช้การภาวนา "สัมมาอะระหัง" หรือไม่ก็ "พุทโธ"  ครับ ทำจิตให้เป็นสมาธิแล้วระลึกนึกถึงพระรัตนตรัยอันมีพระคุณไม่มีประมาณ  ระลึกนึกถึงครูบาอาจารย์ที่นับถือทุกๆท่านครับ  ทำได้ทุกอริยาบถครับ  ทำบ่อยๆจิตละเอียดดีครับ

ผมขอเสริมนิดนึงนะครับ  ก่อนที่ใส่พระอะไร  ควรระลึกนึกถึง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์  โดยตั้งจิตเป็นสมาธิ ระลึกนึกถึงคุณของพระรัตนตรัยอันมีพระคุณไม่มีประมาณ  แล้วจะว่าคาถาอะไร  ท่องคาถาอะไรต่อก็ต่อได้เลยครับ

สัมมาสมาธิ ควรตั้งใน ณ ภายใน เจริญสมถะให้ตั้งมั่น  เห็นด้วยครับผม    [/color][/b]

สาธุ สาธุ ครับคุณอชิตะ

คุณอชิตะมีภูมิความรู้การปฏิบัติเป็นสัมมาทิฏฐิทีเดียวครับ  สมัยนี้หายากยิ่งครับ

อนุโมทนาบุญด้วยครับ

ภาพในพิธีพระราชทานเพลิงศพ วันอาทิตย์ที่ 1 กุมภาพันธ์ 2552

ระวังกันหน่อยนะครับ เรื่องการเล่นกสิน อะไรนี่ ไม่มีครูแนะนำ สอนให้ใช้ ก็อาจทำแบบผิดๆ

เคยเห็นคนบ้าตามข้างถนน ที่ผมยาวรุงรังแต่งตัวมอมแมม นั่นล่ะ ทำนายทายทักได้แม่นอย่าบอกใครเชียว

เกิดจากคนที่เล่นวิชามากจนเกินไป (ใช้วิจรณญาณในการอ่านด้วย) ไม่มีครู ไม่แนะนำเลยครับ

ไม่ใช่รถบังคับที่ใส่ถ่านแล้ววิ่งได้เลยนะครับผม ถ้าไงก็ระวังกันด้วยครับ ... 

อ้างจาก: Chotipat ที่ 14 ก.พ. 2552, 05:10:37

เคยฝึกกสิณไฟไม่รู้เป็นอะไรตัวร้อนเป็นใข้ทุกที

ฝึกมองไฟแล้วร้อน ก็ลองมองแสงไฟ ที่สะท้อนจากน้ำดูครับ ... 

ขอบคุณน้องโจมากครับ

ขอเสริมนิดนึงนะครับ กสิณที่ได้ที่คุณโจรสลัดได้กล่าวข้างบนนั้น คือกสิณนอกพระพุทธศาสนา หรือกสิณที่พวกฤาษีชีไพร นักบวชนอกศาสนาเขาฝึกกัน  โดยกสิณนอกพระพุทธศาสนาจะทำการส่งจิตออกนอก  เพ่งออกนอก  แต่กสิณที่พระพุทธเจ้าท่านสอนคือการระลึกอยู่กับจิตภายใน  ทำกสิณอยู่ข้างใน  จับอารมณ์กสิณอยู่ภายในกาย ไม่ส่งจิตออกนอกครับ

หลวงพ่อทูล  ขิปปปัญโญ  พระอาจารย์ท่านหนึ่งที่ท่านเคยสอนกรรมฐานผม และพี่ๆที่ได้ฝึกกรรมฐาน  ท่านจะกำชับห้ามส่งจิตออกนอกเด็ดขาด  เพราะมันไม่ใช่วิธีของพระพุทธศาสนา  ท่านจะเน้นเรื่องนี้มากครับ  ท่านบอกว่าฝึกสมาธิแล้วบ้าก็ส่งจิตออกนอกนี่แหละ





พระธาตุของหลวงพ่อทูล  ที่ได้รับพระราชทานเพลิงศพเมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2552 ที่ผ่านมาครับ

ขอบพระคุณภาพมากๆเลยครับผม ขอทราบรายละเอียดการบูชาได้หรือเปล่าครับ ขอบคุณครับ 

สวยและเข้มขลังจนขนาดคุณเก่งเก็บอาการอยากได้ไว้เป็นเจ้าของไม่อยู่เลยนะเนี่ย  อิอิ

ทำดีได้ดี  ทำไม่ดีก็ได้ไม่ดีครับ

ที่อื่นผมไม่ทราบนะครับ  แต่ถ้าของวัดบางพระ  เอาหัวเป็นประกันว่าสะอาดครับ

ถ้าไม่สะอาด ก็คงต้องโทษบริษัทผลิตแอกอฮอล์แล้วครับ  เพราะหลวงพี่ท่านจุ่มซะขนาดนั้น  อิอิ

ผมว่าเจ้าของกระทู้น่าจะเข้าใจว่า หนุมานมีชื่อเรียกเช่นหนุมานตัวแปด หนุมานตัวเก้า  อย่างที่สำนักสักยันต์ชื่อดังแห่งหนึ่งในจ.ปทุมธานีเรียกกันนะครับ

นั่นก็เป็นเพียงชื่อเรียกหนุมานประจำสำนักนั้นๆ  แท้จริงแล้วหนุมานมีหลายท่า  อาจจะเรียกตามท่าทางคือหนุมานเชิญธง  หนุมานทรงราชสีห์  เป็นต้น  แต่หนุมานไม่ว่าท่าใดก็มีหัวใจเหมือนกัน  บางท่านมักจะท่องว่า " หะ-นุ-มา-นะ "ครับ

ไม่ทราบว่าผมเข้าใจตรงตามที่เจ้าของกระทู้ได้ถามไว้หรือเปล่าครับ ผิดถูกประการใดต้องขออภัยด้วยครับ

ขอต่อนะครับ

21. คะ-รา-วาด  เขียนที่ถูกต้องคือ ฆราวาส  (บุคคลครองเรือนทั่วไป)

22. คะ-รึ-หัด  เขียนที่ถูกต้องคือ  คฤหัสถ์  (บุคคลครองเรือนทั่วไป)

23. ทด-สะ-กัน เขียนที่ถูกต้องคือ  ทศกัณฑ์ 

24. ครุด  เขียนที่ถูกต้องคือ  ครุฑ  (เป็นเทวดาพวกหนึ่งในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา  หรือสวรรค์ชั้นที่ 1 ในสวรรค์ 6 ชั้น)

25. พระ-นา-ราย  เขียนที่ถูกต้องคือ พระนารายณ์  หรือพระนารายณ์ทรงสุบรรณ

26. พระ-ยา-นาค เขียนที่ถูกต้องคือ พญานาค  (เป็นเทวดาพวกหนึ่งในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา มีวิมานอยู่ใต้ดิน แต่จะอยู่ภพซ้อนภพ หรือสวรรค์ชั้นที่ 1 ในสวรรค์ 6 ชั้น)

27. รือ-สี  เขียนที่ถูกต้องคือ ฤาษี หรือ ฤษี  (เป็นนักบวชนอกพระพุทธศาสนา  จะบำเพ็ญตบะ มีฤทธิ์เหาะ เหินได้)

28. พระ-อิน เขียนที่ถูกต้องคือ  พระอินทร์  (เทวดาผู้ปกครองสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ หรือดาวดึงสาเป็นสวรรค์ชั้นที่ 2 ในสวรรค์ทั้ง 6 ชั้น)

29. อาด-สะ-นะ เขียนที่ถูกต้องคือ อาสนะ  (ที่รองนั่งสำหรับพระภิกษุสงฆ์)

30. สัง-คา-ติ เขียนที่ถูกต้องคือ  สังฆาฎิ  (ในสมัยพุทธกาลพระภิกษุใช้เป็นผ้าห่ม แต่ปัจจุบันจะเห็นเป็นผ้าที่พระสงฆ์ใช้พาดบ่าเวลาทำสังฆกรรม)

1. อา-นิ- สง  เขียนที่ถูกต้องคือ อานิสงส์ (ส.เสือเติมไม้ทัณฑฆาตนะครับ)

2. ระ-ลึก  เขียนที่ถูกต้องคือ ระลึก

3. สัง- เกด เขียนที่ถูกต้องคือ  สังเกต  (ไม่มีสระอุนะครับ)

4. ยาด   เขียนที่ถูกต้องคือ ญาติ

5. อะ-นุ-ยาด  เขียนที่ถูกต้องคือ  อนุญาต  (ไม่มีสระอินะครับ)

6. พระ-รัด-ตะ-นะ-ไตย  เขียนที่ถูกต้องคือ พระรัตนตรัย

7. กะ-ถิน  เขียนที่ถูกต้องคือ  กฐิน

8. เวียน-ปะ-ทัก-สิน  เขียนที่ถูกต้องคือ  เวียนประทักษิณ (คือการเวียนตามเข็มนาฬิกา เป็นการเดินรอบๆพระอุโบสถ พระเจดีย์ เป็นต้น  มีใจเพื่อการนอบน้อม บูชาต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ครับ)

9. พระ-อุ-โบ-สด  เขียนที่ถูกต้องคือ  พระอุโบสถ

10. โบด เขียนที่ถูกต้องคือ  โบสถ์

11. เจ-ดี  เขียนที่ถูกต้องคือ  เจดีย์

12. สะ-ถูบ  เขียนที่ถูกต้องคือ สถูป

13. พิ-พิด-ทะ-พัน  เขียนที่ถูกต้องคือ  พิพิธภัณฑ์

14. เลิก  เขียนที่ถูกต้องคือ  ฤกษ์

15. พระ-มะ-หา-กะ-สัด เขียนที่ถูกต้องคือ  พระมหากษัตริย์

16. สี-สะ เขียนที่ถูกต้องคือ  ศีรษะ

17. โท-ระ-สับ เขียนที่ถูกต้องคือ  โทรศัพท์

18. โท-ระ-ทัด เขียนที่ถูกต้องคือ  โทรทัศน์

19. วัด-ทะ-นะ-ทำ เขียนที่ถูกต้องคือ  วัฒนธรรม

20. กุ-ติ  เขียนที่ถูกต้องคือ  กุฎิ (ตัวต. ปะ-ตัก (ผมเขียนคำว่า ต. ปะ-ตัก ไม่เป็นอิอิ) นะครับ)

ใครมีคำอื่นๆ มาช่วยๆกันนะครับ

พิธีจัดขึ้นที่ไหนค่ะ  เนี่ยรู้แต่วันที่กับเวลา

ต้องขออภัยด้วยครับ

สำนักสักยันต์อาจารย์พล พยัคฆราช
287/156 ถนนรามคำแหง21 หมู่บ้านคลองพลับพลาซอย 5  (ซอยวิทยุชุมชนร่วมด้วยช่วยกัน) แขวงวังทองหลาง เขตวังทองหลาง กรุงเทพ ฯ ครับ

กราบนมัสการหลวงพ่อแดง ขอนอบน้อมถวายความอาลัยด้วยครับ

ขออนุญาตทางเวปด้วยครับ



เปลี่ยนกำหนดการจากวันอาทิตย์ที่ 8 ก.พ. 2552 เป็นวันอาทิตย์ที่ 8 มีนาคม 2552  โดยท่าน อ.พล พยัคฆราช จะทำพิธีครอบเศียรพระลักษณ์หน้าทองให้แก่ลูกศิษย์และผู้ที่สนใจ  โดยพิธีทางสำนักจะจัดเครื่องบวงสรวงและบายศรีพรหม บายศรีเทพ บายศรีปากชามและเครื่องบวงสรวงต่างๆครบถ้วยทุกองค์ครับและการครอบพระลักษณ์หน้าทองในครั้งนี้เป็นครั้งแรกของทางสำนัก  เพื่อช่วยเหลือลูกศิษย์ให้มีเมตตามหาเสน่ห์ในภาวะวิกฤตเช่นนี้  เริ่มพิธีประมาณ 8.00 ฯเป็นต้นไปครับ

การครอบเศียรพระลักษณ์ครั้งนี้ท่าน อ.พล ท่านครอบฟรี  โดยไม่มีค่าครู ค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้นครับ เน้นครับครอบฟรีครับ

ดังนั้นจึงเป็นโอกาสดีสำหรับลูกศิษย์ที่สนใจอยากมีเสน่ห์อยากมีเมตตา  ใครไปก่อนก็รับบัตรคิวก่อนครับจะครอบให้ตามคิวในงานอาจจะมีวัตถุมงคลแจกด้วยครับ

และในวันอาทิตย์ที่ 1 มีนาคม 2552 ทางสำนักโดยท่าน อ.พล พยัคฆราชจะทำการแจกตะกรุดบารมี 30 ทัศน์ฟรี
จะเริ่มแจกเวลา 9.00 น  เป็นต้นไปใครว่างเชิญไปรับบัตรคิวในวันที่ 26-28 ก.พ. 2552  หรือในวันงานก็ได้ครับ 


ขอบคุณครับ

*หมายเหตุ
    ผู้ที่ไปร่วมงานทุกคนจะได้ครอบเศียรกับท่านอาจารย์พลโดยตรงอย่างแน่นอน ไม่มีใครมากันไม่ให้เข้าพบอย่างแน่นอนครับ
    และผู้ที่จะไปร่วมพิธีกรุณาส่วมชุดขาวไปร่วมพิธีหรืออย่างน้อยขอเป็นเสื้อขาวด้วยนะครับ

พอดีหลวงพี่สอนว่าการถือของก็ให้เราปฏิบัติธรรมปฏิบัติดีครับ เมื่อเราทำดีแล้วของก็ไม่มีวันเสื่อมครับ การภาวนาพุทโธ หลายคนอาจเข้าใจว่าทำได้เฉพาะตอนนั่งสมาธิ แต่ตามหลักกรรมฐานไม่ใช่ครับเราสามารถทำได้ตลอดโดยที่ไม่เกี่ยวกับคาบการหายใจเช่น เข้าพุทธ ออกโธ อันนี้เรากำหนดได้ฉพาะตอนนั่งสมาธิเท่านั่น แต่การกำหนดทุกอริยาบทคือให้เราว่าพุทโธ หรือน้อยที่สุดให้นึกถึงพระพุทธเจ้าทุกลมหายใจทุกอริยาบท กินเดินนั่งนอน หรือพูดอีกอย่างคือการรู้ตัวมีสติตลอดโดยเอาองค์ภาวนาพุทโธเป็นปัจจัย โดยไม่ต้องสนใจว่าเราจะหายใจกี่ทีว่าพุท หายใจกี่ทีว่าโธ ให้พยายามนึกพยามภาวนา เพราะไอ้การกำหนดลมหายใจพร้อมว่าเข้าพุทธ ออกโธ ตลอดเวลาการทำงาน หลวงพี่ก็บอกว่าไม่มีใครทำได้หรอกครับ ทำงานก็ทำไปเรียนก็เรียนไปให้เรามีสติให้เรารู้ตัวด้วยสติว่าเราทำอะไรอยู่ถ้านึกว่าพุทโธได้ก็ว่าไปสูบบุหรี่ก็ว่าพุทโธในใจไป ไม่ต้องเกร็งว่ามากว่าน้อย ทำไปเรื่อยๆ หลวงพี่บอกอึอยู่ สังวาสอยู่ก็ทำได้ไม่บาปครับ พระอาจารย์กรรมฐานบางรูปก็เรียกว่าการกำหนดรู้อารมณ์ครับ ถ้าเราทำได้เราจะรู้ว่า มีกิเลสมีอารมณ์สุขทุกข์เข้ามาตลอด เมื่อเรารู้อารมณ์เหล่านั้นแล้วก็ให้เราพิจารณาว่ามันเป็นสิ่งไม่เที่ยงแค่การรับรู้โดยจิตซึ่งไม่ละเอียด แล้วสิ่งเหล่านั้นก็จะตกไปเอง เราก็จะเกิดปิติครับ

ขอบคุณครับคุณเซนต์ปีโป้ (เรียกผิดต้องขออภัยด้วยนะครับ)

ผมว่าเจตนาคุณเซนต์ปีโป้ดีนะครับ และเป็นสิ่งที่ถูกต้อง  การเจริญพุท-โธ นั้นไม่ได้เป็นการบังคับให้หายใจเข้าบอกว่าพุท หายใจออกบอกว่าโธ  แต่เป็นการเอาสติไปจับอารมณ์ตอนหายใจ  คือเมื่อร่างกายหายใจเข้าคุณก็รู้ว่ากำลังหายใจเข้า  ให้รู้ว่าพุท   เมื่อร่างกายหายใจออก ให้รู้ว่าออก คือโธ   ภาษาพระท่านเรียกว่าบริกรรมนิมิต(คือลมหายใจ)คู่กับบริกรรมคาถา (คือพุท-โธ)  เพื่อให้เกิดสตินั่นเอง

แต่หากเมื่อไหร่ที่คุณเป็นคนบังคับให้ร่างกายหายใจเข้ายาวๆ  หายใจออกยาวๆ  แล้วคุณบอกว่าพุท กับโธ  นั่นไม่ใช่ตัวสติปัฏฐานสี่หรือสมถกรรมฐานแล้วครับ เพราะนั่นคือการบังคับร่างกาย  ทำเท่าไหร่จิตก็ไม่ละเอียด

การปฏิบัติตนที่ถูกต้องคือให้ระลึกรู้ว่าร่างกายกำลังทำอะไร  เช่นยืน ก็ให้รู้ว่ายืน ,นอน ก็ให้รู้ว่านอน  อาบน้ำก็ให้รู้ว่าอาบน้ำ  ทานข้าวเพื่อให้รู้วาทานข้าว   ทำไมถึงต้องให้รู้  เพราะตัวรู้คือวิชชา  วิชชาเกิดเพื่อจะไปดับอวิชชา คือ เช่นเรานั่งดื่มเหล้า  เรารู้ว่าเรานั่งดื่มเหล้า  เรามีสติ  พอมีสติ วิชชาเกิด ก็หยุดดื่มเหล้า วางแก้วลงเพราะรู้ว่าการดื่มเหล้ามันผิดศีล  , เรากำลังถือปืนจะไปฆ่าคนอยู่  ก็ให้รู้ว่าถือปืน พอสติมันรู้ มันก็เกิดวิชชา เราก็ไม่นำปืนไปฆ่าใครต่อใคร  เอาปืนไปเก็บ หรือไปมอบให้เจ้าหน้าที่ตำรวจ    ถ้าเราฝึกบ่อยๆ เราก็จะไม่ไปนั่งกินเหล้า ไม่ไปถือปืนแน่นอน เพราะเราต้องระลึกรู้ได้ก่อนจะไปซื้อเหล้า ก่อนจะไปซื้อปืน ครับ    นี่แหละครับคำว่าสติ ที่พระท่านพยายามสอนให้เรากำหนดให้รู้ เพื่อดับอวิชชา ดับกิเลส เพื่อตัดภพ ตัดชาติ 

แต่การกำหนดรู้ระหว่างมีสังวาส (มีเพศสัมพันธ์) ก็กำหนดได้ไม่ผิดอะไร  คุณเซนต์ปีโป้พูดถูกต้องแล้ว  แต่หากเมื่อคุณกำหนดรู้ พุท-โธ อยู่  คุณก็รู้ว่าขณะจิตนั้นคุณกำลังให้โมหะคือความหลง  กามตัณหา กามกิเลสครอบงำใจ  คุณก็ต้องหยุดการมีสังวาส เพราะสติรู้ว่ากิเลสครอบงำ    ถ้าใครกำหนดตัวสติ พุท-โธ แล้วมีสังวาสต่อไปได้แปลว่าสติคุณยังเกิดไม่รอบ  ยังไม่เป็นวิชชา ที่ดับอวิชชาครับ  แต่นั่นแค่เป็นเพียงความเคยชินที่คุณบังคับให้พุท-โธต่างหากครับ

ต้องขออภัยด้วยครับ ถ้าหากกล่าวอะไรผิดไป

ขอพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์  ได้โปรดงดโทษความผิดทั้งหลายเหล่านั้นแก่ข้าพเจ้าด้วยเถิด  ธรรมที่ข้าพเจ้าได้กล่าวไปเพื่อยังวิชชาให้เกิดคู่กับใจของพุทธบริษัท 4 หากผิดพลาดต่อพระธรรมคำสอนประการใด  ขอพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์  จงงดโทษความผิดทั้งหลายเหล่านี้ด้วยเถิด

ใช่รูปนี้หรือป่าวครับ




ลองศึกษาวิธีการลงรูปที่

http://www.bp.or.th/webboard/index.php/topic,5741.0.html

http://www.bp.or.th/webboard/index.php/topic,5684.0.html

ลองดูนะครับ

ต้องเตรียมอะไรไปบ้างเปล่า เช่นดกไม้ธูปเทียน

ดอกไม้ธูปเทียนที่สำนักมีให้ครับ  ลืมบอกไปว่าควรใส่ชุดขาวไปร่วมงานด้วยครับ  หรืออย่างน้อยเสื้อขาวครับ เพราะเป็นระเบียบที่สำนักอ.พลให้ใส่ชุดขาวไปร่วมงานครับ  สตรีห้ามกระโปรงสั้น เสื้อรัดรูป  ให้แต่งตัวให้สุภาพเรียบร้อยครับ

น่าสนใจจิงเชียว แต่สงสัยจะไปไม่ถูกทาง...

287/156 ถนนรามคำแหง21 หมู่บ้านคลองพับพลา ซอย 5 ซอยวิทยุชุมชนร่วมด้ายช่วยกัน แขวงวังทองหลาง เขตวังทองหลาง กรุงเทพ ฯ

ขออนุญาตทางเวปบางพระแจ้งข่าวครับ

วันอาทิตย์ที่ 8 ก.พ. 2552 ท่าน อ.พล พยัคฆราช จะทำพิธีครอบเศียรพระลักษณ์หน้าทองให้แก่ลูกศิษย์และผู้ที่สนใจ  โดยพิธีเริ่มบวงสรวงเวลา 8.00 น การครอบเศียรพระลักษณ์ครั้งนี้ท่าน อ.พล ครอบฟรี  โดยไม่มีค่าครู ค่าใช้จ่ายใดๆทั้งสิ้นครับ เน้นครับครอบฟรีครับ

ดังนั้นจึงเป็นโอกาสดีสำหรับลูกศิษย์ที่สนใจอยากมีเสน่ห์อยากมีเมตตา  ใครไปก่อนก็รับบัตรคิวก่อนครับจะครอบให้ตามคิวในงานอาจจะมีวัตถุมงคลแจกด้วยครับ

และในวันอาทิตย์ที่ 1 มีนาคม 2552 ทางสำนักโดยท่าน อ.พล พยัคฆราชจะทำการแจกตะกรุดบารมี 30 ทัศน์ฟรี
จะเริ่มแจกเวลา 9.00 น  เป็นต้นไปใครว่างเชิญไปรับบัตรคิวในวันที่ 26-28 ก.พ. 2552  หรือในวันงานก็ได้ครับ 


ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ

ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นจากกรรม มีกรรมเป็นเครื่องส่ง มีกรรมเป็นเดินเกิด มีกรรมเป็นแดนตาย  ดังนั้นจะเจริญด้วยก็เพราะกรรม จะรุ่งโรจน์ด้วยก็เพราะกรรม

กรรมคือสภาวะกลางๆ ไม่ดำ ไม่ขาว เรียกว่าการกระทำครับ

ถ้าอยากเด่นเรื่องเมตตา  ไม่ต้องไปแสวงหาภายนอกตัวเราหรอกครับ  ให้มั่นเจริญสมาธิ  พอจิตนิ่งดีแล้ว ให้แผ่กระแสจิตแห่งความนิ่งคือความเมตตาไปสู่สรรพสัตว์ทั้งหลายทั่วทั้งจักรวาล อนันตจักรวาล ทั่วทั้งภพสาม   แล้วกระแสความเมตตาที่เราแผ่ไปนี้ จะทำให้ตัวเรามีสง่าราศี  คนอยู่ใกล้รู้สึกมีความสุข   

พระพุทธเจ้าท่านแผ่กระแสความเมตตาให้สรรพสัตว์ทั้งหลายอยู่เป็นนิจ  สรรพสัตว์ทั้งหลายแม้อยู่ใกล้ อยู่ไกลต่างก็มากราบ นอบน้อมต่อพระองค์ท่าน  นั้นคือความเมตตา

พระอรหันต์ พระอริยสงฆ์อยู่ในป่าในเขา  คนก็แห่ไปกราบไหว้  ไปถวายสักการะ นั้นก็เพราะกระแสความเมตตาที่ท่านแผ่ต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย

ดังนั้นถ้าจะให้เราเมตตาดี  เราก็ควรนั่งสมาธิ  แผ่กระแสความเมตตาบ่อยๆครับ

ข้อควรระวัง  ไม่ควรมีโทสะบ่อย  ไม่ควรมีอารมณ์ฉุนเฉียว เพราะ คำว่า "เมตตา คืออโทสะ  " พูดง่ายๆคือความไม่โกรธ ไม่ขุ่นใจนั่นเองครับ

เห็นว่าอั๋ม กับเมย์ก็ไปมาใช่ไหม

อั้ม กับเมย์ไปเป่าทองครับ  แต่ท่านอาจารย์พลไม่อยากให้ดังเอิกกะเหลิกไปมากครับเพราะไม่ว่าดารา หรือคนธรรมดาท่านก็บอกว่าเป็นมนุษย์เหมือนกัน  ท่านก็เก็บค่าครูเท่ากันครับ  แต่ถ้าจะใส่ตู้ก็แล้วแต่กำลังศรัทธาครับ

http://star.sanook.com/gossip/gossip_17312.php

ผมไม่อยากให้ไปเพราะดาราไปกันเยอะ แต่อยากให้ไปเพราะไปศึกษา ไปดูปฏิปทาการปฏิบัติตนของอ.พล  ไปดูว่าท่านจะสอนอย่างไร  แล้วค่อยศรัทธาครับ

ดาราก็คนธรรมดา ผมคิดอย่างนี้นะครับ

ฝันดีครับ

อ้างจาก: สิบทัศน์ ที่ 24 ม.ค. 2552, 08:26:32

ขอบคุณข้อมูลครับผม นึกถึงตอนเรียนเคมีเลย 

ไม่อยากจะไปจำเลยครับ  ไม่รู้ว่าเรียนผ่านจุดนั้นมาได้ไง   เกือบตาย

ผมท่องตารางธาตุทั้งวันทั้งคืน  ท่องจำนวนโมเลกุล และอะตอมของธาตุ  นึกแล้วน่าปวดหัว  แต่พอมาอ่านกระทู้นี้  วิชาเคมีมันก็มีประโยชน์ในชีวิตประจำวันด้วยแหะ  อิอิ

ขอบคุณท่านเอ็มมากๆครับ

ถ้าท่านใดจะไปรับอย่าลืมนำบัตรประชาชนไปด้วยนะครับ  เห็นคุณป้า คุณยายหลายท่านไปแล้วไม่ได้รับเพราะไม่ได้นำบัตรประชาชนไปครับ  สาเหตุเพราะหลวงพ่อต้องการให้ได้รับทั่วถึงกันทุกท่าน  ป้องกันไม่ให้คนมารับซ้ำครับ

และขอเชิญนมัสการพระบรมสารีริกธาต และพระธาตุ ของพระอาจารย์ อาทิ หลวงปู่แหวน สุจิณโณ หลวงปู่ชา สุภัทโท และหลวงปู่องค์อื่นๆที่อุโบสถแก้วได้นะครับ

จากนั้นไปรับพระบรมสารีริกธาตุที่เรือนไทยค่ะ เป็นเรือนไทยไม้แกะสลักลวดลายงดงาม ช่างลำปางกำลังแกะกันอยู่เลยครับ เสียดายที่ห้ามถ่ายรูป..

รับพระบรมสารีริกธาตุแล้ว ก็ลองแวะไปให้อาหารปลาใกล้ๆเรือนไทยครับ
ปลาเยอะมากครับ ทำบุญแล้วทำทานจิตใจสดชื่นดีครับ

ที่วัดมีการบวชเนกขัมมะ สำหรับผู้ที่ต้องการปฏิบัติธรรมด้วยนะครับ

ขอบคุณครับ

ขอให้ท่านประธาน และครอบครัว  เจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ปฏิภาณ ธนสารบริวารสมบัติ ตลอดไป  ครั้นปฏิบัติธรรมขอให้มีดวงตาเห็นธรรม เข้าถึงธรรมะภายในได้โดยง่ายโดยเร็วพลัน ทุกประการนะครับ

และขอขอบพระคุณในความอนุเคราะห์ที่ได้จัดตั้งเวปดีๆอย่างนี้เพื่อพวกผมทุกคนนะครับ

ขอบพระคุณอย่างสูงยิ่ง
ต่าย

เป็นเรื่องของวิบากกรรม   กรรมส่งผลเต็มที่ เต็มกำลัง บวกกับขณะนั้นศีลของผู้ตายไม่บริสุทธิ์ด้วยครับ 



ดังพุทธพจน์ที่ว่า

สีเลนะ สุคติง ยันติ    บุคคลใดพึงรักษาศีล ย่อมมีสุคติเป็นที่ไป

สีเลนะ โภคสัมปทา   บุคคลใดพึงรักษาศีล ย่อมมีโภคทรัพย์สมบัติ

สีเลนะ นิพพุติง ยันติ   บุคคลใดพึงรักษาศีล  ย่อมไปสู่มรรค ผล นิพพาน

พุทธคุณตะกรุด บวก คุณความดีที่ปกป้องสังคม ประเทศชาติ

สุดยอดจริงๆครับ

พระครูอาคมวิสุทธิ์ (หลวงพ่อคง สุวณฺโณ)

       พระครูอาคมวิสุทธิ์ (หลวงพ่อคง สุวณฺโณ) วัดวังสรรพรส ต.บ่อ อ.ขลุง จ.จันทบุรี เป็นพระเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดรูปหนึ่งของภาคตะวันออก ร่วมสมัยเดียวกับ หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี หลวงปู่คร่ำ วัดวังหว้า หลวงพ่อศรีนวล วัดเกวียนหัก หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ และ หลวงพ่อพรหม วัดช่องแค เป็นต้นครับ

     วัตถุมงคลของหลวงพ่อคงแต่ละรุ่นล้วนมีประสบการณ์มากมายในทุกด้าน มีลูกศิษย์ลูกหาทั่วประเทศ นับตั้งแต่สามัญชนจนถึงพระบรมวงศานุวงศ์ อาทิ พลตรีพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเฉลิมพลฑิฆัมพร พลเรือเอกสงัด ชลออยู่  พล.ต.ต.ม.ร.ว.พงศ์สระ เทวกุล ฯลฯ

    นามเดิมของหลวงพ่อคือ คง ฑีฆายุ โยมบิดาชื่อ ส้อง โยมมารดาชื่อ โอง ท่านเกิดเมื่อวันที่ ๒๐ กันยายน ๒๔๔๕ ตรงกับวันเสาร์ ปีขาล ณ บ้านตาพราย ต.สะตอ อ.เขาสมิง จ.ตราด อุปสมบทครั้งแรก พ.ศ.๒๔๖๖ อายุได้ ๒๑ ปี อุปสมบทครั้งที่ ๒ เมื่อวันอังคารที่ ๕ มีนาคม พ.ศ.๒๔๗๗ ขณะอายุได้ ๓๒ ปี ณ วัดชมพูราย จ.ตราด โดยมี พระอธิการผูก วัดสลัก เป็นพระอุปัชฌาย์ ได้รับฉายาว่า "สุวณฺโณ"

   ท่านได้ศึกษาธรรมะและวิชาคาถาอาคมขลัง อักขระเลขยันต์จากโยมตาชื่อ หลวงคีรีเขตุ ซึ่งเป็นผู้มีวิชาทางคงกระพันเป็นเลิศ ตลอดจนพระคณาจารย์ที่มีชื่อเสียงอีกหลายท่าน อาทิ หลวงพ่อเม วัดมาบไผ่ ต.มาบไพ อ.ขลุง จ.จันทบุรี (หลวงพ่อเม ท่านมีวิชาขนาดเหาะเหินเดินอากาศได้ครับ), หลวงพ่ออ่ำ วัดสะตอน้อย ต.ตกพรม อ.ขลุง จ.จันทบุรี   ,หลวงพ่ออุก หลวงพ่อเจาะ วัดโป่งโรงเซ็น ต.โป่งโรงเซ็น อ.มะขาม จ.จันทบุรี ,หลวงปู่วง (ปู่ของท่าน) ,หลวงพ่อหริ่ง ,ครูเต๋า ,และครูตาสด ฯลฯ

   หลวงพ่อคงได้ออกเดินธุดงค์ไปทั่วประเทศ ตลอดจนข้ามไปทางฝั่งประเทศพม่า กัมพูชา เพื่อฝึกฝนวิชาที่ท่านได้ร่ำเรียนมา โดยเฉพาะวิชา เสือสมิง ท่านมีความเชี่ยวชาญชำนาญเป็นพิเศษ ดังจะเห็นได้ว่า วัตถุมงคลของท่านแทบทุกรุ่น จะต้องมีรูปเสือสมิง ปรากฏอยู่ด้วย

     หลังจากที่ได้เดินธุดงค์จนเป็นที่พอใจแล้ว ท่านได้กลับมาอยู่ที่วัดวังสรรพรส และได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสตั้งแต่พ.ศ.๒๕๐๘ เป็นต้นมา

    หลวงพ่อคง นับเป็นพระเกจิอาจารย์ระดับแนวหน้าท่านหนึ่งที่มักจะได้รับนิมนต์ให้ไปร่วมนั่งปรกปลุกเสกวัตถุมงคลในพิธีพุทธาภิเษกตามวัดต่างๆ ทั่วประเทศตลอดเวลา ไม่ว่าจะวัดใกล้วัดไกลแค่ไหนก็ตาม นอกจากนี้ในส่วนตัวของท่านเองก็ได้สร้างวัตถุมงคลออกมาหลายรุ่น เอกลักษณ์อย่างหนึ่งของวัตถุมงคลของท่านคือ จะมีรูปเสือสมิงอยู่ด้านหลัง หรือไม่ก็เป็น รูปพระปิดตา ซึ่งเป็นฝีมือการเขียนโดยตัวท่านเอง

    วัตถุมงคลของหลวงพ่อคงทุกรุ่นล้วนมีพุทธคุณเป็นเลิศในทุกๆ ด้าน เป็นที่เลื่องลือกันอย่างกว้างไกล นอกจากนี้ท่านยังมีความเชี่ยวชาญด้านรักษาโรคด้วยสมุนไพรอีกด้วย จนเป็นที่พึ่งพาอาศัยของชาวบ้านตลอดมา

   หลวงพ่อคงมรณภาพเมื่อวันที่ ๒๕ กันยายน ๒๕๓๒ เวลา ๑๐.๑๕ น. สิริรวมอายุ ๘๗ ปี พรรษา ๕๕

   หลังจากทีท่านมรณภาพไปแล้ว เล็บมือ เล็บเท้า เส้นเกศาของท่านจะยาวออกมาตลอดครับ

ดูพระเครื่องที่ท่านได้จัดสร้างเอาไว้ได้ที่ http://p.moohin.com/199.shtml

ขอขอบคุณ คุณวุธ จันทบุรี ที่ผมนำข้อมูลจากท่านบางส่วนครับ

ถ้าให้ดีต้องหยุดเล่นไปเลยครับ  หันมาเอาดีด้าน ทาน ศีล ภาวนา ดีกว่าครับ เป็นบุญติดตัวเราข้ามภพข้ามชาติด้วยครับ

เหนืออื่นใดการฝังเป็นเครื่องเตือนสติให้เราฝึกสมาธิ และทดสอบสอบสมาธิว่าสมาธิดีแค่ไหน สมาธิดีนั่งบ่อยแค่ไหนถ้าสมาธิดีสามารถเรียกเข็มไปตามที่ต่างๆของร่างกายเช่นแขน หน้าอก หรือแม้กระทั่งขา ถ้าสมาธิไม่ดีเรียกก็จะไม่มา อาจขัด
ถ้าหนักกว่านั้นถ้าเราทำผิดกฎข้อห้ามเข็มก็จะแทงออกอาจจะทะลุหรือไม่ทะลุผิวหนังก็ได้ วิธีแก้ก็ให้อาจาร์ที่ฝังเอาออกแล้วฝังให้ใหม่

การฝังทองก็เหมือนกับให้เราทำดีโดยการนั่งสมาธิสร้างกุศล ส่วนผลที่ได้ก็จะตามมาเองว่าทำดีหรือไม่ดีเพียงใด

อย่าหวังอะไรมากเช่น บ้างคนฝังหวังเข็มจะวิ่งรับกระสุนแทน คงไม่ถึงขนาดนั้น ถ้าเราไม่ปฏิบัติ  ถ้าเราปฏิบัติดีเวลายังครูบาอาจารย์ท่านก็ช่วยเอง และยังมีอะไรดีอีกแยะคับ


อย่าลืมนะครับการนั่งสมาธิได้กุศลแรงก็การทำสังฆทานอีกนะคับ

ตอนที่ผมไปฝังเข็มกับท่านอาจารย์ประครองครั้งแรก   พี่ตั้มลูกศิษย์ใกล้ชิดอ.ประครอง บอกว่าถ้าอยากเก่งเร็วๆให้ฝังที่ขาเลย  ผมก็ตัดสินใจฝังก็ฝังครับ

พอท่านอ.ประครองฝังให้เสร็จ  ผมก้มกราบ  ตอนก้มกราบก็รู้สึกขัดนิดๆ  แต่พอลุกขึ้น มันขัด เจ็บจริงๆ เดินแทบไม่ได้ ครับ  ,ท่านอ.ประครองบอกว่า "เคยฝึกสมาธิมาไม่ใช่หรอ  กำหนดองค์ภาวนา พุท-โธ  กำหนดจิตเรียกมาที่ใต้แขน เรียกมาที่หน้าอก  ถ้าเรียกได้เอง ก็จะไม่ค่อยขัด"  ผมก็ทำตาม  ตั้งใจให้เป็นสมาธิ ทำจิตให้เบา ละเอียดขึ้นกว่าเดิม  เรียกทีเดียว  เข็มวิ่งได้เลยครับ   ท่านอ.ประครองหันมายิ้มๆ  พูดว่า "ฝังไปอย่าให้เสียป่าว"   พี่ตั้มบอกกับเพื่อนเค้าว่า "ถ้าน้องไม่นั่งสมาธิมาก่อน  ขัดแน่ๆ  แล้วก็หัวเราะครับ"

  ทาน ศีล ภาวนา ต้องหมั่นทำทุกวัน ทุกวินาที  มีโอกาสต้องรีบทำ  ที่สำคัญที่สุดคือภาวนาครับ เพราะเป็นทางไปสู่มรรค ผล นิพพานครับ

แล้วของที่ใช้ส่วนผสมแบบลามกจกเปรต ชิ้นส่วนผี ฯลฯ เรียกว่าสายใดครับท่าน

หลวงปู่ทิม วัดละหารไร่ จ.ระยอง ท่านสร้างพระขุนแผน ก็มีส่วนผสมผงกระดูกผีตายท้องกลม ครับ



มันขึ้นอยู่ว่า พลีพราย(คือการขอพราย ขอเจ้าของ แล้วนำบุญแลกกันครับ)  หรือว่า บังคับพราย (คือใช้เวทมนต์บังคับมาเป็นทาส ใช้ให้ทำโน่น ทำนี่ครับ)

มันขึ้นอยู่กับเจตนาครับ 

คุณ ART2530 อยู่ไหนครับ  เอารูปมาลงสู้ท่าน ack หน่อยครับ

อิอิ

เมื่อก่อนผมเห็นกะตาตาเดียว แกะสวยงามมากไว้หน้ากุฏิหลวงปู่อั๊บ  ที่แท้ก็ฝีมือช่างท่านนี้เอง   สวยงามมากครับ

ถ้าใครต้องการเบอร์โทรทางวัดก็ PM ไปถามกับคุณChaiwat Prasurin ดีกว่านะครับ

เพราะทางเวปมีกติกาไม่ให้ลงเบอร์โทรที่หน้ากระทู้ครับ

ขอบคุณครับ

ขอบคุณ คุณอาร์ทมากครับ ที่ตั้งกระทู้นี้ เพื่อให้ทุกคนได้รับทราบอาการอาพาธของหลวงปู่ครับ

ขออารธนาบารมีของพระรัตนตรัย อันมีพระคุณไม่มีประมาณ บันดาลให้พระเดชพระคุณหลวงปู่อั๊บ เขมจาโร ได้หายจากอาการอาพาธโดยเร็วพลัน มีสุขภาพแข็งแรง  อายุพรรษายืนยาว  คู่กับบวรพระพุทธศาสนาสืบไปครับ

กราบแทบเท้าหลวงปู่โดยความเคารพอย่างสูง

ขอโทษด้วยครับ ตุณเด็กนอกวัดเขียนละเอียดดีแล้วครับ แต่ผมอ่านข้าม  ไม่ได้อ่านให้ละเอียดครับ

ต้องกราบขออภัยด้วยครับ

ขอบคุณครับ

ขออาราธนาบารมีคุณพระศรีรัตนตรัย อันมีพระคุณไม่มีประมาณ  ได้อภิบาล คุ้มครอง ปกป้อง และรักษาให้คุณกรเจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ปฏิภาณ ธนสาร บริวารสมบัติ  ให้แวดล้อมด้วยบัณฑิตนักปราชญ์  ฉลาดในศาสตร์ทั้งปวงทั้งที่เป็นทางโลกและทางธรรม  ครั้นปฏิบัติธรรมก็ขอให้มีดวงตาเห็นธรรม  มีสัมมาทิฏฐิที่ถูกต้อง  ให้รู้ถูกเห็นถูก  ตรงกับความจริงในทุกสิ่งทุกประการ   ให้เป็นมหาเศรษฐีผู้ใจบุญค้ำจุนพระพุทธศาสนาไปทุกภพทุกชาติ ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม เทอญ  นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ

วันเกิดก็ซื้อพวงมาลัยมากราบเท้าพ่อ กับแม่  ฝ่าเท้าพ่อแม่คือต้นทางแห่งสวรรค์ครับ

ภาพนี้จะโดนฟ้องหรือป่าวครับ

ปาปารัชซี่ มีเยอะนะครับ ต้องระวังให้มากนะน้องตะกรุด

เด๋ววันหน้าจะมีภาพหลุด หรือผ้าหลุด แล้วจะยุ่งไปกันใหญ่นะ

เหอๆๆ

ผมเคยเห็นนะครับ .... วาดแบบรูปเสร็จแล้ว จะใช้กระดาษที่มันสีขุ่นๆอะครับ และเอาปากกามีเมจิก เขียนตามแบบพิม
และก็เอาน้ำมัน มาทาที่ผิมหนัง บวกแป้ง เสร็จ ก็เอาลายในกระดาษที่เขียนด้วยเมจิก มาแปะที่ผิวหนัง
ลายที่ลอกใว้ก็จะติด และก็สักตามนั้นเลย ครับ

เอ...แต่ผมไม่ทราบว่า กระดาษที่เขาใว้ใช้ลอกลาย คือกระดาษอะไร  บางๆขุ่นๆๆ อะครับ

ส่วนตัวผม แบบเดิมๆ อะดีและครับ ขลังดี 

กระดาษไขครับท่านเอ็ม

มีขายตามร้านเครื่องเขียนนักเรียน  แผ่นละไม่กี่บาทหรอกครับ ผมเคยซื้อสมัยเรียนประถม มัธยม แผ่นละ 3 บาท ตอนนั้นวาดรูปการ์ตูนตัดสติ๊กเกอร์บ่อย แต่ตอนนี้มหาลัยแล้วจึงไม่ทราบราคาเลยครับ

อิอิ

กราบนมัสการหลวงพ่อเปิ่นด้วยเศียรเกล้าครับ

เวลาท่านอยู่  ท่านยังประโยชน์ให้เกิดแก่โลกและศาสนา   เวลาท่านละสังขารไป ก็ยังคุณงามความดีให้อยู่คู่กับโลกนี้ตลอดไป ให้ชนรุ่นหลังได้ประพฤติปฏิบัติตนอยู่ในคุณงามความดี

ขอบพระคุณท่านสิบทัศน์มากนะครับ

แต่ผมขอเสริมสำหรับผู้ที่ศึกษาใหม่นะครับเพราะผมได้ยินจากปากของครูบาอาจารย์มาว่า

"ถึงวันที่ฤกษ์ยามงามดี  เป็นวันฟู  แต่หากผู้กระทำได้ทำการผิดศีล ผิดทำนองครองธรรมเสียแล้ว  การกระทำอะไรก็ไม่เป็นผล   

แต่ถ้าหากวันนั้นเป็นวันฤกษ์อุบาท โลกาวินาศ  เป็นวันจม  แต่ผู้กระทำนั้น ได้กระทำถูกทาน  ศีล  ภาวนา  การกระทำนั้นก็จักเกิดประโยชน์อย่างยิ่งได้"

ผมเคยอ่านจากหนังสือของหลวงพ่ออะไร จำไม่ได้แล้วครับ  เนื้อความประมาณนี้อ่ะครับ

ขอบคุณท่านสิบทัศน์สำหรับข้อมูลดีๆอีกครั้งนะครับ

ขอบคุณครับ

วันนี้ผมมีโอกาสได้ไป ที่วัดโคกเขมา พระอาจารย์ระพิน(กำไร)อภิชาโน  เจ้าอาวาสวัดโคกเขมารูปปัจจุบัน(ลูกศิษย์ของหลวงพ่อเปิ่น) ผมสอบถามกับท่านเรื่องคาถาที่ใช้ในการคาดตะกรุด ท่านก็เมตตาบอกให้มาว่า
ตั้งนะโม 3 จบ
พุทธังอาราธนานัง ธัมมังอาราธนานัง สังฆังอาราธนานัง อุกาสะ อาราธนานัง กะโรมิ นะมะนะอะ นอกอนะกะ กอออนออะ นะอะกะอัง อุมิอะมิ มะหิสุตตัง สุนะพุทธัง อะสุนะอะฯ (บริกรรมก่อนคาด)
สัตถาเทวะมะนุสสานัง(ภาวนาตอนจะคาด)
อิมัง กายะพันธะนัง อะธิษฐามิ (บริกรรมขณะคาด)
พุทโธภะคะวาติฯ (บริกรรมเมื่อแก้ปมออก)
ที่สำคัญ ท่านบอกว่า ใช้ได้ทุกสำนักครับ

ก๊อปปี้หน้าคุณสิบทัศน์ที่ลิงค์มาให้ดูครับ  จะได้อ่านกันในกระทู้นี้ได้ครับ สำหรับบุคคลที่เน็ตบ้านช้าครับ  จะได้ไม่ต้องเปิดหลายๆหน้าต่างครับ

ขอบคุณคุณสิบทัศน์ด้วยครับ

สวย เข้มขลังครับ

เรียกว่า "ยันต์พุทธซ้อน" ครับ จะนำอักขระ นะโมพุทธายะ มาซ้อนกันครับ งามดีครับท่าน 

ขอบคุณคุณสิบทัศน์ครับ  ด้านบนพุทธซ้อนใส่หัวใจ พ่อแก่ฤาษีด้วยครับ

ผมเป็นคนจันทบุรี  จะมีอำเภอโป่งน้ำร้อนที่ติดกับเขมร  ดังนั้นคนจันท์จะทราบถึงความน่ากลัวของคุณไสยเขมรดีครับ

เมื่อ 40-50 ปีก่อน  คนเก่าๆแก่ๆ รวมทั้งคุณย่าผมเล่าให้ฟังว่า มีเสือชื่อว่า โหย  เรียนวิชามาจากเขมร  จะออกปล้นทุกคืนเดือนมืด  แต่ไม่เคยลักขโมยของวัดและแตะต้องผู้หญิงที่ไปปล้นเลยแม้แต่น้อย

ตำรวจในสมัยนั้นระดมยิงเข้าไปในกอหญ้าคากลุ่มหนึ่ง  หลังจากเห็นเสือโหยและเพื่อนที่ชื่อว่าเสือหลอมกระโดดเข้าไปหลบ  พอยิงเสร็จเข้าไปตรวจสอบปรากฏว่าไม่มีใครอยู่เลย

ต่อมาอีกหลายปีเจอศพเสือโหยลักษณะผูกคอตายด้วยเชือกกล้วยที่สวนยางพารา มือกับเท้าถูกผูกด้วยใบหญ้าคา   ใกล้กับศพเสือโหยมีเสือหลอม  นั่งอยู่ใกล้ๆพร้อมสวดมนต์ลักษณะคล้ายๆสวดส่งวิญญาณให้เพื่อนที่เคยร่วมปล้นกันมา   เสือหลอมเป็นผู้ฆ่าเสือโหยด้วยใช้คาถาบทไหน หรืออะไรที่ใครก็ไม่ทราบได้ หลังจากเสือหลอมฆ่าเสือโหยแล้ว  เสือหลอมก็ตัดนิ้วชี้ตัวเองหนึ่งองคุลี  เพื่อไว้อาลัยให้เพื่อนรักที่ร่วมปล้นกันมา แล้วใช้กระถางดินเผาครอบนิ้วที่ถูกตัดไว้  นายอำเภอเร่งมาดู  แต่ไม่จับกุมเสือหลอม โดยลงบันทึกว่าเสือโหยผูกคอตายเอง.

ผ่านไปไม่นานเสือหลอมก็อุทิศตัวเองบวชเป็นพระ   ออกธุดงค์ตามป่าเขานับสิบปี   แล้วตอนที่ผมบวชเณรในวัดใกล้บ้านตอนภาคฤดูร้อน ตอนม.3 ผมได้ก็เจอหลวงตาหลอม หรืออดีตเสือหลอม  ท่านมีใบหน้าที่น่าเลื่อมใสมาก หากไม่มีใครเล่าประวัติท่านให้ผมฟัง ผมก็ไม่เชื่อเลยว่าท่านจะเคยเป็นอดีตเสือ  แต่ที่ผมต้องแปลกใจก็คือ ตอนที่ท่านชราภาพท่านเป็นเส้นเลือดหัวใจตีบตัน  ท่านเดินนิดหน่อยก็มักจะหอบ   แต่พอผมถามว่าหลวงตาวันนี้ไปบิณฑบาตที่ไหน  ท่านก็มักจะยิ้ม  แต่ท่านไม่ตอบอะไร  แต่คนมักจะพูดว่าท่านบิณฑบาตข้ามตำบลไปตำบลอื่นที่ไกลออกไปเกือบ 15 กิโลเมตรแต่ใช้ระยะเวลาประมาณ 1 ชั่วโมงเท่านั้น และท่านก็เป็นโรคหัวใจด้วย 

ปกติท่านไม่ค่อยพูดกับพระรูปไหน แต่ถ้ามีพระมาถามกรรมฐานกับท่าน ท่านก็จะสอนให้   ท่านเคยสอนผมนั่งสมาธิ และเดินจงกรมอยู่บ่อยครั้ง  ท่านมักจะพูดว่าถ้าถามหลวงตาเรื่องฌาณ หลวงตาตอบได้ แต่ถ้าจะถามเรื่องนิพพาน หลวงตาไม่รู้เพราะหลวงตายังไม่เป็น  ท่านก็จะยิ้มๆ และนั่งหลับตาต่อ.    

หลังจากลาสิกขามาเรียนต่อ 2ปี  ท่านก็บอกกับแม่ผมว่าให้ผมไปหาท่านหน่อย  ท่านจะไม่อยู่แล้ว  แต่ตอนนั้นผมฝีกงานอยู่กรุงเทพ  หลังจากนั้นท่านก็เขียนหนังสือใส่กระดาษส่งมาให้แม่ผม  แล้วบอกว่าฝากไปให้ลูกชายด้วย  พอหลังจากนั้นหนึ่งเดือนท่านก็มรณภาพด้วยลักษณะมือประสานกัน เหมือนคนที่เดินจงกรม  แต่คว่ำหน้าลง ใบหน้ายิ้ม ตอนท่านเดินขึ้นบันไดกุฎิ 2ชั้น ซึ่งชาวบ้านเรียกกันว่ากุฎิสูงเนื่องจากสูงมาก บันไดจะชัน แต่ท่านก็ชอบที่จะจำวัดที่นั้นเพราะอยู่ห่างจากกุฎิพระรูปอื่น

พอผมรู้ผมก็ร้องไห้ และกลับมาร่วมงานศพของท่าน  แม่ส่งกระดาษที่เขียนด้วยหน้าสมุดแผ่นใหญ่กว่าสมุดที่ใช้เรียนหนังสือที่ท่านฝากมาให้  ผมเปิดออกท่านเขียนไว้ว่า

บันทัดแรก-อวิชชาต้องดับด้วยวิชชา
บันทัดที่สอง -ศีล สมาธิ  ปัญญา
บันทัดที่สาม- มรรค ๔  ผล ๔ นิพพาน ๑
บันทัดที่สี่ -ผู้รู้ย่อมไม่ตาย ตถาคตเจ้าไม่ตาย แต่อยู่ในแดนพระนิพพาน ที่ตายคือสังขาร จิตไม่สูญไปไหน
เกือบลืมครับ ทิ้งท้ายไว้ว่า  นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ




ผมอ่านแล้วร้องไห้  ทุกวันนี้ก็ยังเสียใจที่ไม่ได้กลับไปกราบท่านก่อนที่ท่านจะมรณภาพครับ

ขอแก้บันทัดนี้นะครับ  "แต่คนมักจะพูดว่าท่านบิณฑบาตข้ามตำบลไปตำบลอื่นที่ไกลออกไปเกือบ 15 กิโลเมตรแต่ใช้ระยะเวลาประมาณ 1 ชั่วโมงเท่านั้น และท่านก็เป็นโรคหัวใจด้วย" 

เป็น 5 กิโลเมตรครับ  หรือ แต่คนมักจะพูดว่าท่านบิณฑบาตข้ามตำบลไปตำบลอื่นที่ไกลออกไปเกือบ 5กิโลเมตรแต่ใช้ระยะเวลาประมาณ 1 ชั่วโมงเท่านั้น และท่านก็เป็นโรคหัวใจด้วย

ตอนพิมพ์ไม่ได้ดูครับ

ขอบคุณครับ

แนะนำครับ ลองเข้าไปหาชมดูครับ www.dmc.tv แหล่งรวมเรื่องธรรมะ สมาธิ ฯลฯ 

กราบอนุโมทนาบุญด้วยครับ 

ผมเป็นคนจันทบุรี  จะมีอำเภอโป่งน้ำร้อนที่ติดกับเขมร  ดังนั้นคนจันท์จะทราบถึงความน่ากลัวของคุณไสยเขมรดีครับ

เมื่อ 40-50 ปีก่อน  คนเก่าๆแก่ๆ รวมทั้งคุณย่าผมเล่าให้ฟังว่า มีเสือชื่อว่า โหย  เรียนวิชามาจากเขมร  จะออกปล้นทุกคืนเดือนมืด  แต่ไม่เคยลักขโมยของวัดและแตะต้องผู้หญิงที่ไปปล้นเลยแม้แต่น้อย

ตำรวจในสมัยนั้นระดมยิงเข้าไปในกอหญ้าคากลุ่มหนึ่ง  หลังจากเห็นเสือโหยและเพื่อนที่ชื่อว่าเสือหลอมกระโดดเข้าไปหลบ  พอยิงเสร็จเข้าไปตรวจสอบปรากฏว่าไม่มีใครอยู่เลย

ต่อมาอีกหลายปีเจอศพเสือโหยลักษณะผูกคอตายด้วยเชือกกล้วยที่สวนยางพารา มือกับเท้าถูกผูกด้วยใบหญ้าคา   ใกล้กับศพเสือโหยมีเสือหลอม  นั่งอยู่ใกล้ๆพร้อมสวดมนต์ลักษณะคล้ายๆสวดส่งวิญญาณให้เพื่อนที่เคยร่วมปล้นกันมา   เสือหลอมเป็นผู้ฆ่าเสือโหยด้วยใช้คาถาบทไหน หรืออะไรที่ใครก็ไม่ทราบได้ หลังจากเสือหลอมฆ่าเสือโหยแล้ว  เสือหลอมก็ตัดนิ้วชี้ตัวเองหนึ่งองคุลี  เพื่อไว้อาลัยให้เพื่อนรักที่ร่วมปล้นกันมา แล้วใช้กระถางดินเผาครอบนิ้วที่ถูกตัดไว้  นายอำเภอเร่งมาดู  แต่ไม่จับกุมเสือหลอม โดยลงบันทึกว่าเสือโหยผูกคอตายเอง.

ผ่านไปไม่นานเสือหลอมก็อุทิศตัวเองบวชเป็นพระ   ออกธุดงค์ตามป่าเขานับสิบปี   แล้วตอนที่ผมบวชเณรในวัดใกล้บ้านตอนภาคฤดูร้อน ตอนม.3 ผมได้ก็เจอหลวงตาหลอม หรืออดีตเสือหลอม  ท่านมีใบหน้าที่น่าเลื่อมใสมาก หากไม่มีใครเล่าประวัติท่านให้ผมฟัง ผมก็ไม่เชื่อเลยว่าท่านจะเคยเป็นอดีตเสือ  แต่ที่ผมต้องแปลกใจก็คือ ตอนที่ท่านชราภาพท่านเป็นเส้นเลือดหัวใจตีบตัน  ท่านเดินนิดหน่อยก็มักจะหอบ   แต่พอผมถามว่าหลวงตาวันนี้ไปบิณฑบาตที่ไหน  ท่านก็มักจะยิ้ม  แต่ท่านไม่ตอบอะไร  แต่คนมักจะพูดว่าท่านบิณฑบาตข้ามตำบลไปตำบลอื่นที่ไกลออกไปเกือบ 15 กิโลเมตรแต่ใช้ระยะเวลาประมาณ 1 ชั่วโมงเท่านั้น และท่านก็เป็นโรคหัวใจด้วย 

ปกติท่านไม่ค่อยพูดกับพระรูปไหน แต่ถ้ามีพระมาถามกรรมฐานกับท่าน ท่านก็จะสอนให้   ท่านเคยสอนผมนั่งสมาธิ และเดินจงกรมอยู่บ่อยครั้ง  ท่านมักจะพูดว่าถ้าถามหลวงตาเรื่องฌาณ หลวงตาตอบได้ แต่ถ้าจะถามเรื่องนิพพาน หลวงตาไม่รู้เพราะหลวงตายังไม่เป็น  ท่านก็จะยิ้มๆ และนั่งหลับตาต่อ.    

หลังจากลาสิกขามาเรียนต่อ 2ปี  ท่านก็บอกกับแม่ผมว่าให้ผมไปหาท่านหน่อย  ท่านจะไม่อยู่แล้ว  แต่ตอนนั้นผมฝีกงานอยู่กรุงเทพ  หลังจากนั้นท่านก็เขียนหนังสือใส่กระดาษส่งมาให้แม่ผม  แล้วบอกว่าฝากไปให้ลูกชายด้วย  พอหลังจากนั้นหนึ่งเดือนท่านก็มรณภาพด้วยลักษณะมือประสานกัน เหมือนคนที่เดินจงกรม  แต่คว่ำหน้าลง ใบหน้ายิ้ม ตอนท่านเดินขึ้นบันไดกุฎิ 2ชั้น ซึ่งชาวบ้านเรียกกันว่ากุฎิสูงเนื่องจากสูงมาก บันไดจะชัน แต่ท่านก็ชอบที่จะจำวัดที่นั้นเพราะอยู่ห่างจากกุฎิพระรูปอื่น

พอผมรู้ผมก็ร้องไห้ และกลับมาร่วมงานศพของท่าน  แม่ส่งกระดาษที่เขียนด้วยหน้าสมุดแผ่นใหญ่กว่าสมุดที่ใช้เรียนหนังสือที่ท่านฝากมาให้  ผมเปิดออกท่านเขียนไว้ว่า

บันทัดแรก-อวิชชาต้องดับด้วยวิชชา
บันทัดที่สอง -ศีล สมาธิ  ปัญญา
บันทัดที่สาม- มรรค ๔  ผล ๔ นิพพาน ๑
บันทัดที่สี่ -ผู้รู้ย่อมไม่ตาย ตถาคตเจ้าไม่ตาย แต่อยู่ในแดนพระนิพพาน ที่ตายคือสังขาร จิตไม่สูญไปไหน
เกือบลืมครับ ทิ้งท้ายไว้ว่า  นิพพานะ ปัจจะโย โหตุ




ผมอ่านแล้วร้องไห้  ทุกวันนี้ก็ยังเสียใจที่ไม่ได้กลับไปกราบท่านก่อนที่ท่านจะมรณภาพครับ

ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

กราบนมัสการพระเดชพระคุณพระอาจารย์ทุกๆรูปอย่างสูงครับ

ขอบคุณพี่เว็บมากๆครับ

ไหว้ครูปีหน้าวันที่ ๗ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๒   มาด้วยกันสิครับ

ภาพเหมื่อน จะเป็นภาพซ้อน คล้ายอัดรูปภาพซ้อน 2 รูป ในแผ่นเดี่ยวกันผิดพลาดขออภัย
หลวงพ่อเปิ่น นั่งพับเพียบ อ.สมชาติ นั่งหย่อนขา เหมื่อนหลวงพ่อลอยได้

ผมว่าน่าจะเป็นเงาสะท้อนของกระจกกรอบรูปทำให้มอบภาพเป็นแบบนั้นหรือป่าวครับ  คุณอาสายัณ

ขอบคุณคุณสิบทัศน์สำหรับข้อมูลนะครับ

ได้รายละเอียดดีครับ

ขอบคุณครับ

ผมเคยอ่านเมื่อหลายปีก่อน ได้ข้อคิดอะไรหลายอย่างครับ

อ่านข้อความของคุณปลัดบัฟ แล้วได้ความรู้  รวมทั้งได้ข้อคิดอะไรหลายๆอย่างครับ

ขอบคุณมากครับ

นั่งปอ.สีน้ำเงิน ปอ.544   หนามแดง-บางขุนเทียน   

1.ให้ลงตรงตลาดดาวคนอง แล้วเดินข้ามสะพานลอยไปบิ๊กซีดาวคนอง  แล้วต่อรถกระป๊อสายดาวคนอง-วัดปากน้ำ(ภาษีเจริญ)  (รถจะอยู่ด้านหลังบิ๊กซีนะครับ)  รถจะผ่านตลาดพลู  ลงก็ถึงแล้วครับ

2.รถจะเลยบิ๊กซีดาวคนอง  เข้าไปเส้นจอมทอง-เอกชัย-บางบอน   ให้ลงตรงแยกวุฒากาศ  (ตรงนั้นจะเป็นสามแยก)ให้เดินข้ามถนน  มาขี้นรถกระป๊อสายอะไรก็ได้ที่ผ่านตลาดพลู  ได้เหมือนกันครับ

หรือไม่ก็นั่งปอ.142 รถจะขึ้นทางด่วนครับ แต่ ปอ.544 รถไม่ขึ้นทางด่วนครับ

วิธีการลงก็แบบเดียวกันเลยครับ

พึ่งเคยเห็นครับ  สวยงามครับ

ขอบคุณมากๆครับ

ชีวิตจะตกต่ำ หรือจะเจริญนั้น พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า "มนุษย์ทั้งหลายมีกรรมเป็นแดนเกิด มีกรรมเป็นแดนตาย มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์  มีกรรมเป็นเครื่องเลี้ยงอาศัย "

ดังนั้นสรุปได้ว่า  กรรมคือการกระทำ  ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว   

กรรมจากอดีตส่งผลส่วนใหญ่ เพราะเป็นชนกกรรม  (ดวงชวนะจิตจะส่งผลข้ามชาติ)  กรรมจากปัจจุบันส่งผลส่วนหนึ่ง  แต่ถ้าทำกรรมในปัจจุบันให้ถึงพร้อมด้วยทาน ศีล ภาวนา  ทำภาวนาอย่างเป็นเนืองนิจ  คำว่าดวงที่เราเรียกกันติดปาก แท้ที่จริงก็คือดวงบุญที่ศูนย์กลางกายของมนุษย์ทุกคน  ถ้าดวงบุญใครหมองชีวิตก็ตกต่ำ  แต่ถ้าดวงบุญใครใสสว่าง  ชีวิตก็จะรุ่งโรจน์โชตนาการทีเดียวครับ

ดังนั้นแก้ที่ดวงกรรมของเราดีกว่าครับ  คือทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา  ครับ