โดยส่วนตัวของผมคิดว่าไม่ควรเลี่ยมพลาสติกครับ
เพราะว่าจริงอยู่ที่เลี่ยมพลาสติกแล้วเราสามารถเชื่อ
ในความคงทน และ ความสามารถในการกันน้ำ
ของกรอบพลาสติกได้ในระดับหนึ่ง
แต่กรอบพลาสติกก็มีอายุของมันครับ..เมื่อนานๆเข้าพลาสติก
ก็จะมีอาการกรอบและแตกได้เช่นกัน ( ส่วนเรื่องระยะเวลาจะ
นานเท่าไหร่นั้นขึ้นอยู่กับคุณภาพในการเลี่ยมและสภาพการใช้
งานครับผม )
ที่นี้เมื่อกรอบพลาสติกแตกแล้ว..เราจะไม่สามารถแขวนได้อีก
ต่อไป และ จำเป็นต้องแกะพระออกจากกรอบเดิมเพื่อไปเลี่ยม
กรอบใหม่..ซึ่งขั้นตอนนี้แหละครับ..ที่ทำให้ใครหลายต่อหลายคน
ต้องสูญเสียพระเนื้อผงไป..เนื่องจากพระเกิดการแตกหักในระหว่าง
พยายามแกะออกจากกรอบเดิม...โดยเฉพาะพระที่มีความเปราะ
และ แตกรานอยู่แล้วยิ่งเสี่ยงครับ ( ผมเคยเสียพระหลวงปู่ทวด
เนื้อว่าน ที่ปลุกเสกโดยอาจารย์นอง วัดทรายขาว ไปองค์นึง
เพราะแกะออกจากกรอบพลาสติกนี่แหละครับ..หักไปเกือบครึ่งองค์ )
ผมว่าทางที่ดีใส่กรอบสเตนเลสน่าจะดีกว่าครับ...เวลาจะอาบน้ำก็
ค่อยถอดออก...หรือหากกลัวผิวพระจะแตกร่อนก็ลองหาชแล็ค หรือ รัก
หรือ น้ำมันอะไรที่สามารถยึดเกาะเนื้อพระได้มาลองทาดูครับ..อย่า
ไปกลัวว่าพระจะเสียสภาพเดิมแล้วทำให้ราคาตก...เพราะเราแขวนเพื่อ
หวังพึ่งพุทธคุณครับ..ไม่ได้แขวนไว้ขาย