กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: derbyrock ที่ 01 ส.ค. 2552, 09:51:13
-
เมื่อเรานั่งอยู่นั่น ไม่ต้องรับรู้อารมณ์ เมื่ออารมณ์ที่มากระทบกระทั่งเมื่อไร รู้สึกในจิตของเรา แล้วปล่อยมันไป มันจะดีจะชั่วก็ช่างมัน ในเวลานั้นไม่ใช่ธุระหน้าที่ของเราจะไปจัดแจงในสิ่งทั้งหลายเหล่านั้น ปล่อยมันออกไปเสียก่อน แล้วกำหนดลม เอาคืนมาให้มีความรู้สึกแต่ลมอย่างเดียว เข้าออก แล้วให้มันสบาย อย่าให้มันทุกข์เพราะมันสั้น ทุกข์เพราะมันยาว อย่าให้มันทุกข์ ดูลมหายใจ อย่าให้มีความกดดัน คืออย่ายึดมั่น รู้แล้วให้ปล่อยตามสภาวะของมันอย่างนั้นให้ถึงความสงบ ต่อไปจิตมันก็จะวางลมหายใจ มันก็จะเบา เบาไป ผลที่สุดลมหายใจมันจะน้อยไปน้อยไป จนกระทั่งปรากฏว่ามันไม่มีลม ในเวลานั้นจิตมันก็จะเบา กายมันก็จะเบา การเหน็ดเหนื่อยเลิกหมดแล้ว มีเหลือความรู้อันเดียวอยู่อย่างนั้น นั่นเรียกว่าจิตมันเปลี่ยนไปหาความสงบ แล้วนี่พูดถึงการกระทำในเวลาเรานั่งสมาธิอย่างเดียว
พระโพธิญาณเถร หลวงพ่อชา สุภทฺโท
(http://img98.imageshack.us/img98/1029/lpcha2.jpg)
-
เยี่ยมไปเลยครับ
กับการกำหนดลมหายใจ
ขอบคุณสำหรับความรู้ใหม่ๆครับ
^^
:114: :114: :114:
-
ขอบคุณตี๋ครับสำหรับคำสอน ของหลวงพ่อชา... :016:
-
ผมอยากรู้วิธีฝึกสมาธิ ฝึกจิตให้นิ่งอะครับ
คือจิตผมไม่ค่อยนิ่งอะครับ
-
ผมอยากรู้วิธีฝึกสมาธิ ฝึกจิตให้นิ่งอะครับ
คือจิตผมไม่ค่อยนิ่งอะครับ
ลองศึกษาจากกระทู้การฝึกสมาธิอย่างเรียบง่ายสบายๆ มีทั้งหมด8ภาค ที่หมวดสนทนาภาษาผู้ประพฤติ ผมเองได้รับความรู้และได้แนวปฎิบัติอย่างมากจากบทความดังกล่าวครับ
-
คราบ ขอบคุณมากคับ
-
ขอขอบคุณครับ :114: :090: :114:................
-
หลวงปู่ดู่ วัดสะแก
.........เคยสอนไว้ว่า....มีเวลาหายใจ ก็มีเวลาปฏิบัติ...