กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 07 ธ.ค. 2552, 09:19:35
-
ธุดงคสถานบ่อน้ำทิพย์เจริญธรรม ดอยห้วยกล้วย ภูเก้ายอด เมืองสามหมอก
30 กรกฎาคม 2545
ทดลองปฏิบัติกรรมฐานกองใหม่ ซึ่งเมื่อก่อนนั้้นเพียงแต่ได้เรียนรู้ในตำราเท่านั้น
ยังไม่เคยนำมาปฏิบัติ รู้เพียงตามตำรา แต่ไม่ได้รู้ถึงสภาวะธรรมที่แท้จริง เพราะยังไม่ได้ปฏิบัติ
ลองปฏิบัติดูก็รู้สึกว่าดี จิตมันละเอียดขึ้น ความฉับไวของสติเพิ่มขึ้น คือการเจริญมหาสติปัฏฐาน
ในฐานกายโดยการพิจารณาอิริยาบทของกาย(อิริยาบทบรรพ)และพิจารณารู้ตัวในความเคลื่อนไหว
(สัมปชัญญบรรพ)ซึ่งเริ่มจากอาการทางกายอย่างหยาบๆไปสู่ความละเอียดปลีกย่อยที่ต้องพิจารณา
จากสิ่งที่รวดเร็วกลับไปสู่สิ่งที่ช้าและละเอียดอ่อน ตามดูตามรู้และตามเห็นในสิ่งที่เป็นไปทุกขณะจิต
เป็นไปตามขั้นตอนของการปฏิบัติ เพื่อพัฒนาทางจิต
ไม่ว่าจะเป็นกรรมฐานกองใด ถ้าเราเข้าใจในหลักการ และนำมาปฏิบัติอย่างจริงจังแล้ว
มันไม่ใช่เรื่องยากที่จะปฏิบัติ แต่สิ่งที่ทำได้ยากก็คือใจของเรา การที่จะทำให้ใจเรานั้นยอมรับความจริง
ลดความถือตัวถือตน ความยึดถือในความคิดของตน ให้ใจมันยอมละพยศความดื้อรั้นเท่านั้นก็เพียงพอ
ต่อการเข้าสู่พื้นฐานการพัฒนาทางจิต ซึ่งจะทำให้ง่ายต่อการปฏิบัติในขั้นต่อไป
ซึ่งสิ่งนั้นฟังดูง่าย พูดได้ง่ายแต่ทำได้ยาก เพราะก่อนที่จะทำให้จิตมันเชื่องได้นั้นมันต้องใช้เวลา
ต้องทำความรู้จัก ทำความเข้าใจและทำความคุ้นเคยกับมันเสียก่อน เราต้องรู้จักใจของเรา เห็นกิเลสของเรา
คือเห็นตัวตนที่แท้จริงของเราเสียก่อนว่ามันเป็นอย่างไร จึงจะเข้าไปจัดการจัดระเบียบใหม่ให้กับมันได้
โดยให้เป็นไปตามความเหมาะสม ตามกำลังความสามารถ ความพร้อมของกายและจิตของเราให้เหมาะกับ
กาลเวลา จังหวะ โอกาศ สถานที่และบุคคล...
...
:059:มุมมองในวันนี้...เหมือนดั่งโบราณที่ท่านว่า " สิบปากว่า ไม่เท่าหนึ่งตาเห็น สิบตาเห็น ไม่เท่าหนึ่งมือคลำ
สิบมือคลำ ไม่เท่ากับทำเอง" การเรียนรู้และการเข้าใจในตำรานั้น มันเป็นเพียงกระบวนการในความคิด ความจำ
แต่มันไม่ถึงสภาวะธรรมที่แท้จริง เพราะเรายังไม่ได้ธรรม และสภาวะธรรมนั้นเป็นของเฉพาะตนคือความเป็น"ปัจจัตตัง"
สภาวะธรรมนั้นมีเพียงความคล้ายคลึงกัน แต่จะไม่เหมือนกันไปทุกอย่าง เพราะความเป็นของเฉพาะตนนั้นเอง
แต่ถ้ามันเหมือนกันไปเสียทุกอย่างแล้ว แสดงว่าเรากำลังสะกดจิตของเราสร้างอุปาทานให้เหมือนกับสิ่งที่เราเคยได้ยิน
ได้ฟังมา คือสร้างสภาวะธรรมให้เหมือนกับที่ครูบาอาจารย์ท่านได้พบมา ซึ่งมันไม่ใช่สภาวะธรรมที่แท้จริงของตัวเรา
"บุคคลแตกต่างกันด้วยธาตุและอินทรีย์ บารมีธรรมจึงแตกต่างกัน จึงเพียงแต่คล้ายและใกล้เคียง แต่จะไม่เหมือนกัน"
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ด้วยไมตรีจิต-แด่มวลมิตรทุกผู้คน
รวี สัจจะ-วจีพเนจร-สมณะชายขอบ
๗ ธันวาคม ๒๕๕๒ เวลา ๐๙.๑๘ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายขอบประเทศไทย
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ กรรมฐานเป็นเืรื่องที่ต้องเข้าใจและมีเทคนิคการวางใจจริงๆครับ
คนเรามีนิสัยติดตัวมากันทุกคนคือ ชอบตามใจตัวเอง โดยเฉพาะ ความคิด คิดอะไรแล้วเพลิน ก็ปล่อยใจให้คิดไป เสพอารมณ์กันไป
วันหนึ่งจะมาประคองใจให้อยู่นิ่งๆ ใจมันก็คงขัดขืนและต่อสู้ พาให้เกิดหงุดหงิดไปซะนั้น
ได้เทคนิควางใจตามที่พระอาจารย์เมตตาบอกเล่า คงช่วยให้วางใจง่ายขึ้นทีเดียว
กราบขอบพระคุณครับ
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ การปฎิบัติธรรมดูจากภายนอกอาจดูเป็นเรื่องง่าย แต่แท้ที่จริงง่ายแค่เปลือกนอก แต่ข้างในหากไม่มีความตั้งใจจริงก็คงจะยากที่จะบรรลุธรรม
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ขอบคุณสำหรับคำสอนดีๆ ครับ
สิบปากว่า ไม่เท่าหนึ่งตาเห็น สิบตาเห็น ไม่เท่าหนึ่งมือคลำ สิบมือคลำ ไม่เท่ากับทำเอง สาธุ. :054:
ขอบคุณครับ
-
" สิบปากว่า ไม่เท่าหนึ่งตาเห็น สิบตาเห็น ไม่เท่าหนึ่งมือคลำ สิบมือคลำ ไม่เท่ากับทำเอง"
ขอบพระคุณพระอาจารย์ เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ที่เกิดขึ้นจริงที่สุด ส่วนมากเขาว่าอะไรก็มาเล่าต่อเยอะ
ใส่ไข่บ้าง เพิ่งเติมบ้าง จนเกินไปก็เยอะครับ แต่ให้รู้จริงที่สุด คือต้องรู้ด้วยตนเองจริงๆ น้อยคนมากครับ
อันผู้รู้ รู้จริงได้เฉพาะตน สาธุ ขอบพระคุณพระอาจารย์ที่เมตตาบอกเล่า จนเห็นแจ้งว่าจริงที่สุดในยุคนี้ .. :054:
-
"บุคคลแตกต่างกันด้วยธาตุและอินทรีย์ บารมีธรรมจึงแตกต่างกัน จึงเพียงแต่คล้ายและใกล้เคียง แต่จะไม่เหมือนกัน"
...กราบนมัสการขอบพระคุณที่เมตตาสอนครับ...
....สภาวะธรรมเป็นสิ่งที่รู้ได้เฉพาะตนของใครของมัน การเรียนเป็นแค่พื้นฐานแต่สภาวะธรรมที่แท้จริงของเราเนอย่างไรต้องค้นหากันเอง...