กระดานสนทนาวัดบางพระ

ไม่ทราบว่ามีการจัดสร้างจริงๆหรือป่าวครับ เห็นเขาลงกันว่า ไตรมาส44 ก็อยากจะมีกับเขาบ้าง

  

ขอบพระคุณล่วงหน้า สำหรับข้อมูลและความรู้ครับผม

ไม่ทราบว่ารุ่นไหน ปีไหน และออกวัดไหนครับ
ด้านหลังเป็นรูป ร.5 และมีเส้นเกศา เล็บและจีวรด้วยครับ

 ความเชื่อเรื่องเบญจเพศ ได้รับอิทธิพลมาจากศาสนาพราหมณ์ เหมือนเช่นหลายหลากความเชื่อของไทยมีได้มาจากพราหมณ์
ศาสนาพราหมณ์นั้นเขาจะแบ่งช่วงชีวิตของคนเราเป็นวัยต่างๆ คือ

๑-๘ ปี นับเป็นกุมาร

๙–๑๖ นับเป็นทารกวัย (วัยรุ่น)

๑๗–๒๕ นับเป็นมาณพ (วัยหนุ่ม)

ชายใดใช้ชีวิตมาถึงปีที่ ๒๕ ตามภาษาของคัมภีร์พฤติศาสตร์เรียก ‘ต้องเบญจเพส’
หมายถึงการเข้าถึงฝ่ายโชคและเคราะห์อันแรงกล้า ส่วนจะเป็นโชคหรือเป็นเคราะห์ก็ต้องดูว่าลงล็อกใดใน
‘เพส ๕’ อันได้แก่เทวะ มนุษย์ เดรัจฉาน เปรต อสุรกาย

หากดวงตกเทวะก็ได้ลาภยศ

หากดวงตกมนุษย์ก็ปานกลางไม่ดีไม่ร้าย

หากดวงตกเดรัจฉานก็ป่วยหนัก

หากดวงตกเปรตก็ถึงตาย

หากดวงตกอสุรกายก็อาจพิกลพิการ เป็นต้น

ดูจากตรงนี้ใช่แปลว่า ๒๕ หมายถึงซวยหนัก แต่อาจเป็นเฮงระเบิดก็ได้ ทว่าพูดกันทีไร ก็จะว่าเบญจเพสคือปีซวยท่าเดียว

สรุปคือเบญจเพสเป็นเรื่องเกี่ยวกับการทำนายทายทัก ปีที่ ๒๕ เป็นปีแรงได้ทั้งด้านบวกหรือด้านลบ ก็ได้

ว่าตามหลักกรรมวิบาก ความจริงก็คือทุกปีคนเราก็มีเรื่องดีและไม่ดีได้ตลอดอยู่แล้ว

แล้วแต่ว่าใครทำมาอย่างไร อดีตกรรมวางแผนให้เราได้รับผลตามล็อกเวลาไว้เฉพาะตน

นั่นหมายความว่ามนุษย์ทุกคนมีสิทธิ์ได้ลาภทุกปี แล้วก็สุ่มเสี่ยงกับการตายได้ไม่เว้นวัน

นับแต่จันทร์ถึงอาทิตย์ ใครหยุดราชการ มัจจุราชท่านไม่หยุดด้วย

ใครเชื่อว่ามีสิทธิ์ตายเฉพาะเบญจเพส มัจจุราชท่านไม่เชื่อด้วย

เบญจเพสเป็นเพียงการช่วยกันลือ ไม่มีที่มาที่ไปแบบพุทธเอาเลย

สิ่งที่คุณควรพะวงไม่ใช่ปีเบญจเพสควรสะเดาะเคราะห์อย่างไร

แต่ควรสำรวจตรวจตราดีๆว่าทุกวันนี้ใช้ชีวิตบนวิถีบุญน้อยไปหรือเปล่าต่างหาก

ถ้าทำความดี ทำบุญทุกวัน ถึงจะต้องตาย ก็ไม่มีอะไรให้เสียใจครับ เพราะทำชีวิตให้มีที่สุดแล้ว

แล้วถ้าเกิดไม่ตาย ความดีที่ทำก็หนุนนำให้เรา สุขใจ เพราะใจสุข ทำงานทำการอะไร ก็แฮปปี้ แน่นอนครับ

Copy มานานแล้วจากเว็บไหนสักที่นะครับลืมไปแล้ว

canon 550D,60D,7D
lens macro 100 สักตัว

แล้วแต่งบประมาณและความชอบครับ

ผมก็ได้ จากหลวงพ่อพันธ์ มาอ่ะคับ

ไม่ทราบว่าหลวงพ่อพันธ์ วัดใดครับ

นำรูปด้านหลังมาให้ชมต่อครับ ช้าไปนิด

วันนนี้ขออณุญาติโชว์ครับผม
หลวงปู่เผือก วัดสาลีโข พิธีพุทธาภิเษก 19 สิงหาคม ๒๕๕๓ ขึ้น ๙ ค่ำ เดือน ๙
แคะกระปุกบูชามาครับ
  

เท่าที่ทราบน่าจะเป็นพระบัวเข็มครับ..รู้สึกว่าท่านก็คือ พระอุปคุตนั่นเอง สำหรับสาเหตุที่แช่น้ำนั้น..
เท่าที่ลองหาข้อมูลมาก็พบอันนี้ครับ

การตั้งบูชาพระบัวเข็ม นิยมการตั้งบูชาบนฐานรองรับ อยู่กลางภาชนะใส่น้ำ เป็นการจำลองคล้ายกับ
ท่านจำพรรษาอยู่ในมหาสมุทร แล้วใช้ดอกมะลิลอยในน้ำบูชา และต้องตั้งต่ำกว่าพระพุทธ เนื่องจาก
เป็นพระอรหันต์ สาวกของพระพุทธเจ้า

คำบูชาพระบัวเข็ม

นโม ๓ จบ

กิจจะมาคะอุปคุตโต อะมะหาเถโร สัมพุทเธวิยาคะโต มาระรัญจะ โสอิทานิ จะมะหาเถโร
 นะมัดปะสิทตะวาปะ ถิติโกอหัง วันทามิ พาเนวะอุปคุตตัง จะมะ หาเถรัง ยังยังอุปัทธะวังชาติ
วิทังเสนติ อะเสสะโต นโมพุทธายะ พระบัวเข็มจะมะหาเถโร สัพพะลาภังภะวันตุเม อิติปิโสภะคะวา
พุทโธชัยโย ธัมโมชัยโย สังโฆชัยโย เมตตา ฉิมพาลีจะมะหา เถโร สัพพะลาภัง ตะวันตุเม ฯ
ชัยยะตัง ปัตถะพีตับภัง สามินโท โสราชาปูเชมิ ฯ

รอผู้รู้ให้ความกระจ่างอีกทีครับ

ตามนี้เลยครับ

ทางที่ดีบูชาให้ครบชุดครับ

พระสีวลี พระอุปคุต พระสังกัจจายน์ ครับ

เอารูปมาให้ชมครับ

ที่ขึ้นคอทุกวันครับ

เหรียญหลวงปู่เผือกขี่สิงห์ รุ่นแรกวัดสาลีโข
ตะกรุดโทนสมเด็จพระนเศวรมหาราช วัดสาลีโข รุ่นแรก
ตะกรุดโทนมหาระงับ พุทธอุทยานธรรมโกศล รุ่นแรก
ตะกรุดโทน มหาจักรพรรตาธิราช พุทธอุทยานธรรมโกศล
ตะกรุดหัวใจอริยสัจจ์โสฬสมงคล พุทธอุทยานธรรมโกศล
ตะกรุดหัวใจบุรุษแปดจำพวก พุทธอุทยานธรรมโกศล
ตะกรุด อรห สุคโต ภควา พุทธอุทยานธรรมโกศล

ลองดูกันครับ

สวยมากเลยครับ
สมัยก่อนบ้านผมอยู่ที่วัดตั้งนานแต่ไม่ได้เก็บไว้เลยเสียดายมากๆครับ

ตอนนี้เหรียญ ยังมีอยู่ที่พุทธอุทยานธรรมโกศลครับ ยังไม่แพงมาก รีบเก็บก็ดีครับ เดี๋ยวจะไม่ทัน

ขอบคุณมากนะครับ วัดสาลีโขเคยเห็นที่ผ่านไปปากเกร็ด ไม่รู้ว่าใช่วัดเดียวกันรึเปล่า ผ่านวันสะพานสูงด้วย   


ขอบคุณครับ    

ใช่ครับ แต่หลวงพ่อสมภพได้ย้ายออกมานานแล้วครับ

Posted by ศิษย์กวง


ความสงบราบเรียบของสถานปฏิบัติธรรมเล็กๆในเขตชานเมือง  คนขับรถผ่านไปมาบริเวณนั้นเมื่อมองเข้าไป จะเห็นรูปปั้นพระภิกษุสงฆ์รูปหนึ่ง ยืนตระหง่านอยู่ใต้ต้นโพธิ์บนเนินดิน  คนที่ไม่ได้อยู่ในวงการพระเครื่องคงจะไม่ทราบว่าสถานที่แห่งนี้มีความยิ่งใหญ่และสำคัญเพียงใด
แต่สำหรับคนรุ่นเก่าในวงการพระเครื่องจะรู้ว่าสถานที่แห่งนี้คือที่จำพรรษาของพระภิกษุสงฆ์องค์หนึ่ง ที่มีชื่อในเรื่องของการเป็นนักไสยศาสตร์ที่รู้จริง สร้างมงคลวัตถุออกมามีประสบการณ์เป็นที่แสวงหาของคนที่ชื่นชอบในศาสตร์สายนี้
    
พระอาจารย์สมภพ เตชะปัญโญ หรือหลวงพ่อสาลีโข พระผู้มีเมตตา
พระอาจารย์สมภพ เตชะปัญโญ หรือที่คนทั่วไปรู้จักในชื่อหลวงพ่อสาลีโข เป็นเจ้าสำนัก”พุทธอุทยานธรรมโกศล”แห่งนี้ ในวันที่ผมไปกราบนมัสการท่าน ทางสำนักฯกำลังเตรียมงานจัดพิธีสวดพระนพเคราะห์ในวาระขึ้นปีใหม่ซึ่งสำนักฯได้จัดมาทุกปี ปีนี้น่าจะเป็นปีที่สี่สิบแล้ว
                สำหรับท่านที่จะเข้ามากราบนมัสการหลวงพ่อสมภพ นั้น ผมขอบอกกฎระเบียบให้ทราบล่วงหน้าก่อนว่า เวลาที่จะพบท่านควรเป็นช่วงเช้าจนถึงก่อนเพล เพราะหลังจากฉันเพลแล้วหลวงพ่อต้องฉีดยาและพักผ่อน เนื่องจากท่านมีอายุเกือบจะ 70 แล้วและสุขภาพของท่านไม่ค่อยดี ส่วนสิ่งของที่ท่านต้องเตรียมมาคือธูปเทียนและดอกบัว(หากเป็นไปได้ควรจะเป็นดอกบัวสีแดง”สัตตบงกช”) หากไม่มีเครื่องสักการะพวกนี้แล้วหลวงพ่อท่านจะไม่รับแขก เคยมีนายทหารบางคนมากราบท่านโดยไม่ได้เตรียมของมาและนึกว่าท่านจะเกรงใจ ผลหรือครับท่านไล่กลับเอาดื้อๆ
                ซึ่งเรื่องเหล่านี้บางคนอาจจะคิดว่าไม่สำคัญ ไม่เห็นจะต้องเรื่องมาก แต่สำหรับหลวงพ่อแล้วท่านให้ความสำคัญในเรื่องดังกล่าวมาก โดยหลวงพ่อได้เมตตาเล่าให้ฟังถึงเหตุผลว่า บ้านมีกฎบ้าน เมืองมีกฎเมือง  พุทธอุทยานธรรมโกศลแห่งนี้ก็มีกฎของสำนัก หากท่านเข้ามาในสำนักก็ควรให้ความเคารพสถานที่
                “ สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ บุคคลที่เข้ามาควรให้ความเคารพสถานที่ การนำดอกไม้ธูปเทียนเข้ามาบูชาพระเป็นเรื่องที่ดี สำหรับดอกบัวสีแดงหรือที่เรียกว่าสัตตบงกช เป็นความชอบส่วนตัว เนื่องจากในวันที่พระพุทธเจ้าประสูติ มีสัตตบงกชขึ้นมารองรับเวลาท่านเสด็จเดิน”
                สิ่งหนึ่งที่หลวงพ่อเมตตาทำให้กับบุคคลที่เข้ามากราบนมัสการท่านคือ การลงทองบริเวณหน้าผากและบนฝ่ามือ
                “สิ่งที่อาตมาทำให้นี้ ถือเป็นการให้ทานโดยให้แต่สิ่งที่ดีดี อย่างทองที่ใช้ลงเป็นทอง100% ชนิดเต็มแผ่น ถ้าโยมสังเกตดูจะเห็นว่าก่อนปิดทองให้โยม อาตมาจะนำแผ่นทองมาวางไว้บนตักเป็นเคล็ดว่าทองกองบนตัก ผงที่ใช้ลงคือผงอิทธิเจและผงวิเศษเก่าของฤษี  ซึ่งมีความศักดิ์สิทธิ์ เมื่ออาตมาลงให้แล้วการรักษาให้อยู่กับตัวเป็นเรื่องที่ยาก ขึ้นอยู่กับตัวของโยมเองว่าจะรักษามันได้ไหม หากทำไม่ได้ก็อย่าลงเลย อาตมาจะพรมน้ำมนต์ให้แทนแล้วกัน”
                นี่คือความเมตตาของท่านที่มอบให้กับลูกศิษย์และผู้ที่เคารพนับถือในตัวท่าน  สำหรับข้อห้ามหลังจากได้รับการลงทองจากท่านแล้ว ก็คือการหมั่นรักษาศีล ไม่ถ่มน้ำลายลงในโถส้วมและบนพื้นดิน ห้ามกินหรือลอดต้นมะเฟือง
                “เมื่อพูดถึงข้อห้ามเรื่องการลอดต้นมะเฟือง หรือการห้ามกินผลมะเฟือง คนสมัยนี้มักจะมีคำถามเสมอๆว่าห้ามเพราะอะไร เรื่องนี้อาตมาเคยถามหลวงพ่อจำปา นารโท วัดสาลีโขซึ่งเป็นอาจารย์ ได้อธิบายว่าต้นมะเฟืองจัดอยู่ในพืชตระกูลว่าน มีอาถรรพ์ในตัว ผลหรือยางของมะเฟืองสามารถนำมาทำยาสั่งได้ โบราณจึงได้สั่งห้ามไว้ คนโบราณนี้ฉลาดมากนะโยม สังเกตดูหนังสือหรือตำราโบราณต่างๆ หลังจากบันทึกรายละเอียดของแต่ละเรื่องแต่ละวิชา แล้ว ในตอนท้ายสุดมักจะมีการลงท้ายในลักษณะของการสาปแช่งตัวเองให้ตกนรก  เพื่อเป็นการยืนยันและเป็นหลักประกันว่าสิ่งที่บันทึกไว้นั้นเป็นเรื่องจริง”

เหรียญรุ่นนี้ก็มิได้มีบล็อคเขี้ยวยาวเขี้ยวสั้น มีเขี้ยวไม่มีเขี้ยว ดังที่เขาเล่นหากันดอก มันก็มีอยู่แบบเดียวนั่นแหละครับ และเหรียญขี่สิงห์นี่ก็ไม่มีชนวนผสมด้วยนะ ท่านสั่งปั๊มมาลุ่น ๆ เลย เรียกว่าทองแดงเปล่านั่นแหละ แล้วก็เสกองค์เดียวด้วย มิได้จัดพุทธาภิเษก ท่านหอบเหรียญทั้งหมดไปปลุกเสกเดี่ยวองค์เดียวที่ถ้ำแก่งละว้า จ.กาญจนบุรี

เรียกว่าอยู่อย่างเสือ ไม่ขอเนื้อใครกิน
คำบอกเล่าจากพี่รณธรรม ธาราพันธุ์ ศิษย์ผู้ใกล้ชิดหลวงพ่อสมภพ

ภาพด้านหน้าครับ


ภาพด้านหลัง

เพิ่งเข้ามาใหม่ครับ ขออภัยที่จะบอกว่าเหรียญนี้ไม่ดีครับ 100%