กระดานสนทนาวัดบางพระ

หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: โองการยันนะรังสี ที่ 09 ก.ย. 2551, 03:38:32

หัวข้อ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: โองการยันนะรังสี ที่ 09 ก.ย. 2551, 03:38:32
ยามบ่ายฝนก็ตกหนักมาก เย็นนี้น้ำท่วมกรุงเทพแน่เลย มีรุ่นพี่กับรุ่น้องสองท่านสนทนากันระหว่างรับประทานอาหาร

พอดีเนื้อหาให้ข้อคิดน่าสนใจดี ครับ




น้องบาส ; พี่ครับ ก๋วยเตี๋ยวราดหน้าเนี่ย ทำไม่ถึงมีชื่อเคี้ยงเอ็มไพร์ กันเยอะมากเลย รวมถึงของกินแบบอื่นๆด้วย

พี่เสือ ;  เฮ้ย! เองไม่เข้าใจหรอก มันเป็นกลยุทธทางการค้า การขาย การตลาด ซึ่งแบบนี้เขามีมานานแล้ว
 
น้องบาส ; เออ ใช่จริงๆมีมานานแล้ว มีหลายอย่างด้วยที่ใช้ชื่อเหมือนๆกัน

พี่เสือ ; แต่บางร้านเขาก็ได้ไปร่ำเรียนวิชามากันจริงๆนะ แต่บางที่ก็อาศัยชื่อเสียงมาหากิน

น้องบาส ; แล้วทำไมเขาไม่ตั้งชื่อร้านเป็นของเขาเองเลยอ่ะพี่ ทำไมต้องอ้างชื่อเจ้าของเดิมด้วย ไม่มีเอกลักษณ์เลย

พี่เสือ ; น้องเอ้ย บางคนเขาตั้งชื่อเดิมของเจ้าของตำหรับ ด้วยความเคารพและให้เกียรติ เจ้าของสูตร
      
แต่บางคนที่นำชื่อมาใช้โฆษณาเพราะว่า
ชื่อเสียงที่โด่งดังช่วยทำให้เขาขายของได้ง่ายอย่างไงหล่ะครับ


คลิ๊กที่ชื่อเรื่อง
[เรื่องเล่ายามบ่าย]  (http://www.bp.or.th/webboard/index.php?topic=5231)[เรื่องเล่ายามบ่าย 2]  (http://www.bp.or.th/webboard/index.php?topic=13886)
[เรื่องเล่าตอนดึกๆ]  (http://www.bp.or.th/webboard/index.php?topic=19651)[เรื่องเล่าตอนดึกๆ 2] (http://www.bp.or.th/webboard/index.php?topic=22015)
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: Dekwatnai ที่ 09 ก.ย. 2551, 08:36:54
...ขออนุญาติ ครับ ไม่ได้กวน และเกรียน

" เคี้ยงเอ็มไพน์ "  มีตัวตนจริงครับ เขาทำราดหน้าขายมานานครับ รสชาติอร่อยด้วย

ต่อมาได้ขายสูตร ในการทำราดหน้า ให้กับผู้สนใจ ที่มาขอซื้อสูตร

พอได้สูตรไป จะตั้งชื่ออะไรดีละ เอาชื่อ "เคี้ยงเอ็มไพน์" แล้วกัน เพราะรสชาติเหมือนร้านต้นฉบับ

(สมัยก่อนยังไม่มีการจัดการแฟนไชย์ที่ดี) หลายๆร้านก็เอาชื่อนี้มาใช้

ผลสุดท้าย ความซวยมาเยือน เฮียเคี้ยง เพราะโดนสรรพากร ประเมินภาษี จากหลายๆร้านที่มีชื่อเฮีย

ปัจจุบัน เฮียเคี้ยง เสียชีวิตไปนานแล้วครับ

ขอบคุณครับ


เข้าใจครับว่า ไม่ได้กวน และไม่ได้เกรียนแต่คุณตีความเรื่องที่เล่าไม่แตก เพราะผมไม่ได้มีเจตนาเล่า

สื่อถึงเรื่องของราดหน้าและรสชาดของอาหาร และผมก็รู้ว่าคุณเคี้ยงมีตัวตนจริง

(พี่เสือ ; แต่บางร้านเขาก็ได้ไปร่ำเรียนวิชามากันจริงๆนะ แต่บางที่ก็อาศัยชื่อเสียงมาหากิน)

กรุณาอ่านข้อความสีแดงและสีน้ำเงินที่เน้นเอาไว้ครับแล้วคิดตีความเอา
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: ~@เสน่ห์เอ็ม@~ ที่ 09 ก.ย. 2551, 09:28:29
ขอบคุณครับ น่าคิดดี ครับ
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: PeAwPeed ที่ 09 ก.ย. 2551, 09:56:12
เรื่องเล่ายามบ่าย ให้แนวคิดมากเลยคะ :089: ทำให้ได้คำตอบในใจของหลาย ๆ คำถาม ที่หลายคนเคยนึกหาคำตอบ 
ขอบคุณมากนะคะ  :054:
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: danutgood ที่ 09 ก.ย. 2551, 10:03:26
       
แต่บางคนเขาอ้างชื่อเพราะว่า ชื่อเสียงที่โด่งดังทำให้เขาขายของได้ง่ายอย่างไงหล่ะครับ


หุหุ

ถูกใจอย่างแรงงงงง
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: -'๑'- C a e S a R -'๑'- ที่ 09 ก.ย. 2551, 10:08:43
ยามบ่ายฝนก็ตกหนักมาก เย็นนี้น้ำท่วมกรุงเทพแน่เลย มีรุ่นพี่กับรุ่น้องสองท่านสนทนากันระหว่างรับประทานอาหาร

พอดีเนื้อหาให้ข้อคิดน่าสนใจดี ครับ




น้องบาส ; พี่ครับ ก๋วยเตี๋ยวราดหน้าเนี่ย ทำไม่ถึงมีชื่อเคี้ยงเอ็มไพร์ กันเยอะมากเลย รวมถึงของกินแบบอื่นๆด้วย

พี่เสือ ;  เฮ้ย! เองไม่เข้าใจหรอก มันเป็นกลยุทธทางการค้า การขาย การตลาด ซึ่งแบบนี้เขามีมานานแล้ว
 
น้องบาส ; เออ ใช่จริงๆมีมานานแล้ว มีหลายอย่างด้วยที่ใช้ชื่อเหมือนๆกัน

พี่เสือ ; แต่บางร้านเขาก็ได้ไปร่ำเรียนวิชามากันจริงๆนะ แต่บางที่ก็อาศัยชื่อเสียงมาหากิน

น้องบาส ; แล้วทำไมเขาไม่ตั้งชื่อร้านเป็นของเขาเองเลยอ่ะพี่ มาเอาชื่อคนอื่นไปใช้ทำไม ไม่มีเอกลักษณ์เลย

พี่เสือ ; น้องเอ้ย บางคนเขาตั้งชื่อเดิมของเจ้าของตำหรับ ด้วยความเคารพและให้เกียรติ เจ้าของสูตร
       
แต่บางคนเขาอ้างชื่อเพราะว่า
ชื่อเสียงที่โด่งดังทำให้เขาขายของได้ง่ายอย่างไงหล่ะครับ


55555555555555555   พี่....  โดนจังเลยอะ    55555555555555555555555555

ชอบตรงนี้อะ " ชื่ อ เ สี ย ง ที่ โ ด่ ง ดั ง ทำ ใ ห้ เ ข า ข า ย ข อ ง ไ ด้ ง่ า ย อ ย่ า ง ไ ง ห ล่ ะ ค รั บ "

เออพี่... ผมเคยเห็นที่ ตำบลบางแก้วฟ้า อำเภอนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม  มี่ร้านราดหน้าดังอยู่ 1 ร้านอะ เป็นร้านต้นตำหรับ 

พี่ลองไปกินดูจิ ...  ฝีมือไม่เป็นสองรองใครเลย !!  ( แจ๋วจริงลองดิ )
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์ack01~ ที่ 09 ก.ย. 2551, 10:14:24
ขอบคุณเรื่องราวดีๆที่นำมาเล่าสู่กันฟังเพื่อเป็นอุทาหรณ์ให้ได้คิดครับ.. 36;
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: ปุญฺญานุสฺสติ(สิบทัศน์) ที่ 09 ก.ย. 2551, 10:15:57
ครับผม มีแต่ผลประโยชน์กันทั้งนั้น นี่หนอประเทศไทย  :075:
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: berth1999 ที่ 09 ก.ย. 2551, 11:43:24
ด้วยความเคารพครับท่าน

แล้วถ้าไม่ใช่ร้านก๋วยเตี๋ยว แต่เป็นสำนักสักยันต์ล่ะ ??
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: peachsama ที่ 10 ก.ย. 2551, 01:20:34
ก็ถ้าพี่น้องเจอสำนักใดบอกว่าเป็นสายหลวงพ่อเปิ่น สายบางพระสายตรงลองโทรมาถามที่วัดก่อนก็ได้ ครับหรือถามท่านโจรสลัดก่อนก็ดีนะ

สมเด็จโตท่านตรัสไว้ ว่า "พระของฉัน เก็บไว้เถอะจ้ะ ต่อไปหายากนะจ๊ะ"
หลวงพ่อเคยบอกไว้ว่า ต่อไปหลังท่านตายพระท่านจะแพง และคนจะหากัน "ซึ่งก็ตามนั้นจริงๆ" 
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: ooo ที่ 10 ก.ย. 2551, 07:05:00
 :053: :053: :053: :053: :053: :053:
 :052: :052: :052: :052: :052:
 :005: :005: :005: :005:
 :001: :001: :001:
 :073: :073:
 :002:
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: Gearmour ที่ 10 ก.ย. 2551, 07:34:02
ขออนุญาต
   นำไปลงไว้ที่เวปคนรักมีกเป็นเครื่องเตือนใจนะครับ
ขอแสดงความนับถือ
  Gearmour
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์เอ~ ที่ 12 ก.ย. 2551, 08:57:24
 :016:
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์โจรสลัด~ ที่ 12 ก.ย. 2551, 10:00:16
ก็ถ้าพี่น้องเจอสำนักใดบอกว่าเป็นสายหลวงพ่อเปิ่น สายบางพระสายตรงลองโทรมาถามที่วัดก่อนก็ได้ ครับหรือถามท่านโจรสลัดก่อนก็ดีนะ

สมเด็จโตท่านตรัสไว้ ว่า "พระของฉัน เก็บไว้เถอะจ้ะ ต่อไปหายากนะจ๊ะ"
หลวงพ่อเคยบอกไว้ว่า ต่อไปหลังท่านตายพระท่านจะแพง และคนจะหากัน "ซึ่งก็ตามนั้นจริงๆ" 

กรรม ถามผมซะงั้น ฟามรู้น้อยนะครับ ไม่ค่อยรู้ไรหรอก  :075:

ขอบคุณมากครับ เปรียบเทียบได้ใกล้เคียงมากๆ สุดยอดจริงๆ น่าคิดครับ  :089:
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: สิงห์ดำ ที่ 12 ก.ย. 2551, 10:08:14
 :053:โดนใจๆๆๆๆเต็มๆๆๆๆๆ :053:
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์เอ~ ที่ 20 ก.ย. 2551, 08:12:47
ขอแจมนิดนึงครับ.....
บางทีมีฝีมือแค่ทำอร่อยบ้าง(นิดๆหน่อยๆ)ก็มาขอน้ำซุบมั่งน้ำปลามั่งซักช้อนสองช้อน(ที่ต้นตำรับ)ก็ใช้ชื่อของต้นตำรับซ่ะแล้ว
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: amazing2511 ที่ 20 ก.ย. 2551, 09:00:06
แหมพี่เอ  เล่นซะเห็นภาพเลยนะครับ 5555
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: MR.saddd ที่ 24 ต.ค. 2551, 06:47:15
ขอบคุณครับ

 :054: :054: :054:
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: แหวกบาดาล ที่ 20 เม.ย. 2552, 08:44:41
ขอบพระคุณครับ... :089:
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: โองการยันนะรังสี ที่ 28 พ.ค. 2552, 09:59:47
ฝากให้สมาชิกที่ยังไม่เคยได้อ่านกัน อีกซักรอบ รับกระแสหน่อยครับ 25;
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: Hanu-Marn_Neverdie ที่ 28 พ.ค. 2552, 10:13:33
เนื้อหาข้อมูล ข้อคิด  ดีจริงๆครับ ท่านโองการ 


ขอบคุณครับที่นำมาให้ชม
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์กวาง~ ที่ 28 พ.ค. 2552, 10:28:24
ข้อความที่เน้นๆ

อ่านแล้วได้ข้อคิดอะไรดีๆค่ะ  :015:
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: gottkung ที่ 28 พ.ค. 2552, 11:33:00
ชื่อเสียงที่ยิ่งใหญ่ ย่อมมีเหรือบริ้นไรคอยจ้องดูดกินเสมอครับ  :095:
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: job@love ที่ 29 พ.ค. 2552, 12:06:24
อื้ม น่าคิด จะซื้ออะไรต้องเช็คแล้วว่าตัวจริงเปล่า :095:
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: mawin_14 ที่ 29 พ.ค. 2552, 12:07:59
ไม่ผิดอะไรกับการยืมจมูกคนอื่นหายใจครับ
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: ŽŽลูnxมูll๑J ŽŽ ที่ 29 พ.ค. 2552, 12:24:48
ขอบคุณครับ ไม่มีความเห็นอิอิ  :015:
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: ณ.อยุธยา ที่ 22 มิ.ย. 2552, 11:53:37
โดนใจคับ ทำให้คิดอะไรได้หลายๆๆอย่าง :053:
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: SIC ที่ 23 มิ.ย. 2552, 01:53:41
ผมก็เห็นพวกตรา
แม่ช้อยนางรำ
เชลล์ชวนชิม
อะไรพวกนี้บ่อยๆ
แต่ผมก็ไม่ยักจะเห็น ใบเกียรติบัตรเลย

แล้วก็มีพวกรายการทีวีมาชิมแล้วให้ป้ายให้ใบประกาศ
อันนี้ผมเห็นป้ายบ่อย แล้วผมว่าอร่อยชัวร์กว่าด้วย
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: ทีครับผม ที่ 23 มิ.ย. 2552, 01:29:15
ให้แง่คิดดีมากเลยครับ เพราะถ้าคนเราอ่านและใช้สตินั้นคิดไตร่ตรองในความหมายที่แท้จริงแล้วก็จะเข้าใจในสิ่งที่ท่านได้บอกไว้นะครับ :054:ขอบคุณครับ
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: nok2009 ที่ 23 มิ.ย. 2552, 03:12:41
ดีมากครับท่านนนท์ ที่นำเสนอ เรื่องราวดีดี ให้ข้อคิดดีดี ขอบคุณครับ
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: @ZeRo@ ที่ 26 พ.ย. 2552, 08:23:55
สิ่งที่มีเอกลักษณ์ ย่อมเป็นสิ่งที่อยู่ยั้งยืนยง ตลอดกาล

ชื่อเสียงของเหล้าXO ไม่ได้เกิดขึ้นมาภายในแค่เสี้ยววินาที
มันต้องเพาะบ่มจนได้ที่ จนเป็นวิสกี้ชั้นดี แค่ได้กลิ่น ไม่ต้องชิม ก็รู้แล้วว่าของเขาดีจริง
ใส่ในขวดเหล้าขาวก็ยังรู้ได้ว่าเหล้าดี:016:




เหล้าขาว ถึงจะอยู่ในขวดXO ดมยังไงก็ฉุน :001:




มีหัวเชื้อเหล้าXO ผสมแค่เป๊กเดียว มันไม่ทำให้เหล้าขาว กลายเป็นเหล้าชั้นดีได้หรอกนะครับ :001:
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: golf161 ที่ 21 มี.ค. 2553, 11:09:33
หิวกันพอดีเลย
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: aaaaa ที่ 05 มี.ค. 2554, 07:21:51
ขอบคุณครับ....
ชื่อเสียงเป็นสิ่งจำเป็นในสังคมไทยไปแล้วคนบางกลุ่มถึงจะให้ข้อคิดเท่าไรก็ไม่คิดรับรู้ข้อคิดนั้นครับ

เพราะสังคมไทยสมัยนี้มีแต่คนเห็นแก่ตัวจิตใจไม่ถึงคำสอนที่เป็นการติเตือนให้คิดครับ...ไม่มีศาสนาบำรุงจิตใจในบางสังคมครับ
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: kanrayawong ที่ 11 พ.ย. 2560, 01:41:56
บ้านเราก็ขายก๋วยเตี๋ยวค่ะ เป็นสูตรจากคุณยายแต่เราไมไ่ด้ตั้งชื่อร้านนะ เพราะว่าเราขายเป็นของเสริม หลักๆบ้านเราขายกาแฟ ส่วนตัวถ้าเราจะตั้งชื่อก๋วยจั๊บเราคงจะใช้ชื่อยาย ให้เกียรติและระลึกถึง เดี๋ยวนี้นะมีวิธีการหาเงินเยอะมาก โปรโมตเฟสบุค live สด หรือบางคนเข้าใจเทรนด์ตลาดหุ้น ก็เล่นหุ้น (http://sirwilliams.org/what-is-currency-trading/)กัน เขาได้เงินไว แต่ก็เสี่ยงสูง เราไม่ค่อยเข้าใจนะแต่ก็ศึกษาอยู่เหมือนกัน
หัวข้อ: ตอบ: เรื่องเล่ายามบ่าย
เริ่มหัวข้อโดย: pang46 ที่ 06 ม.ค. 2561, 09:10:58
 :017: