:059:ชีวิตคือการเดินทาง
เพื่อสร้างกุศลกรรม สั่งสมบารมี
ด้วยจิตสำนึกแห่งคุณธรรม
ปรารถนาไปถึงซึ่งความพ้นทุกข์
ฝันไว้ไกลและต้องไปให้ถึง
ไม่ว่าจะกี่ภพกี่ชาติก็ตาม
จะพยายามก้าวไปข้างหน้าไม่หยุดยั้ง
สั่งสมกำลังให้เป็นอินทรีย์
ฝันที่มีคงไม่ไกลเกินจริง......
.........................
:059:ไปในที่ ที่เขาต้องการให้ไป
พักอยู่อาศัย แล้วใจเป็นสุข
ใจไม่เป็นทุกข์ ทุกอย่างย่อมสบาย
ขอให้สถานที่นั้น มีความเจริญในธรรม
งอกงามเพิ่มพูน ก็เป็นบุญกุศลขแงตัวเรา...
.....................................
:059:นักเดินทาง...
ทุกย่างก้าวที่เดินผ่าน
คือบทเรียนตำนานของชีวิต
ที่เราได้ลิขิตขึ้นมาเอง
ไม่ใช่โชคชะตา...
ไม่ใช่ฟ้าลิขิต...
ไม่ใช่นิมิตแห่งสวรรค์...
ไม่ใช่พรหมนั้นบันคาล...
แต่สิ่งที่ชีวิตต้องพบพาน
ล้วนเกิดมาแต่กระแสกรรม
เมือใจเรายอมรับ...
ในอุปสรรคหรือปัญหาที่เข้ามา
สิ่งนั้นก็ไม่อาจจะทำให้เราทุกข์
หรือเมื่อยามที่เราสุขสมหวัง
ก็ไม่อาจจะทำให้เราหงระเริง
เพราะเราเข้าใจในชีวิต
ที่ถูกลิขิตบนเส้นทางพระไตรลักษณ์
เดินอยู่บนหลัก อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา...
................................
ด้วยความเชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ไมตรีจิต
รวี สัจจะ-วจีพเนจร-สมณะชายขอบ
๓๑ ตุลาคม ๒๕๕๒ เวลา ๐๗.๔๓ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายขอบประเทศไทย
