การเล่นพระเครื่อง ถือว่าเป็นการสะสมสิ่งที่มีคุณค่ายิ่ง สำหรับ
ไว้กราบไหว้บูชาและใช้เป็นเครื่องป้องกันภัยภยันตรายต่างๆ และ
ผู้ที่สนใจถึงขั้นสุดยอดแล้ว ท่านผู้นั้นจะเป็นผู้มีความสันโดษ เป็น
ผู้สุขุมรอบคอบ มีเหตุผล และใช้ความรู้ความมั่นใจ ตัดสินใจด้วย
ความแน่แน่ เป็นผู้ที่เยือกเย็นมองเห็นชีวิตว่าเป็นอย่างไร ไม่เอะอะ
โวยวายเมื่อผิดพลาด
ท่านพึงระลึกไว้เสมอว่า ความรู้นั้นมีการเปลี่ยนแปลงและเพิ่มพูนใหม่ๆ
อยู่เสมอแม้แต่พระเครื่องเองก็มีของใหม่ของดี เพิ่มเติมออกมาใหม่เสมอ
ที่จะเป็นนักเลงพระจะต้องเป็นผู้ที่มีความสนใจ ศึกษาดูจากของจริง อ่านจาก
ตำราต่างๆ ที่มีการรวบรวมอย่างถูกต้อง ซึ่งจะช่วยท่านได้อย่างมากมาย
การที่ท่านรู้จักของจริงนั้น จะเป็นสิ่งหนึ่งที่ยืนยันได้ว่าในวันหนึ่งข้างหน้า
ท่านจะพบและได้สิ่งนั้นในราคาไม่แพงนัก
บัญญัติ ๑๐ ประการของนักเลงพระ มีดังนี้
๑. ใจเย็น ผู้ที่เล่นพระควรจะเป็นผู้ที่ใจเย็นไม่งกอยากได้ของๆ เขา จนมองไม่เห็นว่าอะไรไม่สมควร การรีบร้อนจนเกินไป บางทีอาจมีการผิดพลาดได้ง่าย การเป็นผู้รู้อะไรไม่ควรนั้นนักเลงพระจะต้องมีอยู่ในใจ
๒. เล่นซื่อ นักเลงพระควรมีคุณธรรมประจำใจ ไม่โกหกเอารัดเอาเปรียบผู้อื่นจนเกินไป ของแท้ควรบอกว่าแท้ การเอาของเทียมไปหลอกว่าแท้นั้น ไม่กี่วันก็จะต้องมีผู้รู้จนได้ เพราะของจริงนั้นย่อมเป็นของจริงอยู่ตลอดไป
๓. มือถือ นักเลงพระที่ดีจะต้องมีความรู้ ดูเป็นรู้ราคาของนั้นดีเลว มีราคาค่างวดเพียงไร เมื่อเห็นต้องบอกได้ว่าพระนั้นอยู่ในขั้นหรืออยู่ในระดับใด มีความรู้พอไม่เป็นเหยื่อของนักหลอกลวงได้ง่ายๆ
๔. ตรึงราคา จงรู้ว่าของแท้นั้นมีราคาค่างวดอย่างไร ของที่ดีของที่สวย เมื่อจะปล่อยก็จงสืบให้รู้ว่าราคามีอย่างไร และในการบูชาก็จงสู้ให้ถึงราคา จงจำไว้ว่า ของที่สวยของที่แท้และงดงามนั้นราคาจะสูงและนับวันราคาจะสูงขึ้นเรื่อยๆ
๕. ไม่บ้าลม นักเล่นที่ดีจงเล่นด้วยตา เล่นด้วยความมีสติรอบคอบรู้ถึงสภาพความเป็นจริงถึงอายุ สมัยและชั้นของพระ อย่าฟังคนขายเพ้อพกโกหกปั้นน้ำเป็นตัวหลอกลวงยัดเยียดของที่ไม่ถึงให้
๖. อย่านิยมถ้าสงสัย การบูชาพระจงต้องรู้ถึงเนื้อของพระ รู้ถึงสมัยของพระและจะต้องศึกษาดูของเก๊และของที่ทำออกมาใหม่ๆ อยู่เสมอ พระใดที่สงสัยแล้วควรจะตัดใจเสียทันที เพราะเท่าที่เคยผ่านมา พระเก๊นั้นเราจะรู้ทันทีเมื่อแรกเห็น หากเรากลับเปลี่ยนใจมาจับมักจะพลาดเสมอ
๗. คิดหนทางไกลดีกว่าใกล้ การเล่นพระเราเล่นเพื่อความสุขใจ มิใช้เล่นเพื่อเป็นอาชีพ เราเล่นเพื่อรู้จักคุ้นเคยกัน ฉะนั้นบางครั้งก็มีควรจะมีการผ่อนสั้นผ่อนยาวให้กันบ้าง การที่ยอมเสียเปรียบให้กันและกันบ้างเล็กๆ น้อยๆ นั้นควรมีอยู่เสมอ การเล่นนั้นไม่แน่นักว่าใครจะได้เปรียบกัน ตราบใดที่เรายังสนใจอยู่นั้น เราก็ยังมีโอกาสได้ของดีอยู่เสมอ
๘. หัวอ่อนไม่ถือตัว พึ่งระลึกไว้เสมอว่าไม่มีใครรู้จักพระทุกอย่างหมด แต่ผู้ที่เล่นมาก่อน ผู้ที่เคยเดินทางรู้มากก็เห็นมาก ย่อมีภาษีดีกว่า ฉะนั้นเมื่อเราไม่รู้ควรจะปรึกษาหาความรู้จากท่านเหล่านั้น โดยตีตัวเสมอศิษย์ ไม่อวดดีจนเขาเขม่นไม่อยากให้คำแนะนำ
๙. กล้าไม่กลัวถ้าของแท้ ในชีวิตของการเล่นพระ ท่านจะมีโอกาสเสมอที่จะพบของแท้ ของสวย เมื่อท่านพบจงตัดสินใจแลกเปลี่ยน หรือบูชา แม้ว่าราคาจะสูงก็ตาม แต่ของนั้นจะมีราคาสูงยิ่งขึ้นอีกเมื่อเวลาผ่านไป ฉะนั้นจงตัดสินใจกล้าสู้ แล้วท่านจะมีของแท้ไว้ใช้กับตัว
๑๐. ใจแน่วแน่ถ้าจับผิด นักเลงทุกคนมีโอกาสจับผิดอยู่เสมอ เมื่อท่านจับผิดไม่ควรเอะอะโวยวายหรือเสียใจ เพราะของที่ท่านชอบนั้น ก็ยังมีผู้อื่นที่รู้น้อยกว่าท่านชอบอยู่เช่นกัน ไม่ว่าวันใดก็วันหนึ่งท่านย่อมมีโอกาสได้แลกเปลี่ยนไป
จากข้อคิดทั้ง ๑๐ ประการข้างต้น คงจะให้แนวความคิดแก่ท่านที่สนใจไม่มากก็น้อย ถ้าเราคิดว่าชีวิตคือการต่อสู้แล้ว การเป็นนักเลงพระเครื่องท่านมีโอกาสได้ต่อสู้อย่างเต็มที่ ท่านจะต้องใช้ความรู้ สติปัญญา ความรอบคอบสุขุม และสามารถตัดสินใจได้อย่างแม่นยำ เก็งใจผู้อื่นถูกต้อง นอกจากนั้นท่านจะต้องมีหลักประจำใจ พึงระลึกไว้ว่า ของดีจะอยู่กับคนดีเท่านั้น แล้วท่านจงปฏิบัติตามแนวทางที่เสนอแนะ หวังว่าท่านคงจะได้ของดีไว้กับตัว
