ผู้ที่มาเข้าวัดเข้าวาก็ให้นำคติอันดีงามของทางวัดไปใช้นะ สถานที่นี่เป็นสถานที่อบรมความดีงามทั้งหลาย ไม่ว่าเด็กผู้ใหญ่มาเพื่อศึกษาอบรมความดีงามไปประพฤติปฏิบัติ เจ้าของนั่นละจะเป็นคนดีงามไม่ใช่ผู้ใด ถ้าว่าตกแต่ง เราตกแต่งตั้งแต่สิ่งภายนอก กิริยามารยาทความประพฤติอันดีงามเราไม่สนใจประพฤติมันก็ไม่ดี แต่งตัวเทวดาสู้ไม่ได้ก็ไม่เป็นท่า แต่งแต่ตัวเฉยๆ ไม่แต่งใจ แต่งใจแล้วดี ถ้าแต่งใจแล้วความดีงามมันจะออกจากหัวใจ
คนเราคำว่าคนๆ มันคนกลางๆ นะ คนดีก็มีคนชั่วก็เยอะ นี่เกิดจากการอบรมฝึกฝนตนเอง ถ้าไม่ฝึกฝนไม่ได้ เราจะให้คนอื่นคนใดมาฝึกฝนอบรมเราไม่ได้นะ เราต้องฝึกฝนอบรมเรา เมื่อได้รับโอวาทจากครูบาอาจารย์แล้วก็ไปประพฤติปฏิบัติตัวให้เป็นคนดี เราฝึกเราเป็นคนดีตั้งแต่เป็นเด็กถึงผู้ใหญ่มันก็ดีไปเรื่อยๆ ถ้าฝึกเจ้าของเป็นคนชั่วทั้งๆ ที่เราไม่ได้ฝึกแต่เป็นความสมัครใจไปในทางชั่วมันก็มีแต่ความชั่วเต็มตัว ถ้าฝึกฝนในทางความดีมีการฝึกการดัดแปลงตนเองมันก็เป็นคนดี
อยู่กับการฝึกนะ ไม่ฝึกไม่ได้มนุษย์เรา เกิดเป็นมนุษย์เฉยๆ มนุษย์เต็มโลก มนุษย์ที่เลวที่สุดก็มีเยอะในโลกอันนี้ เพราะการไม่ฝึกการปล่อยเนื้อปล่อยตัวเอาตามชอบใจ ใครชอบอะไรทำลงไปๆ ไม่คิดว่าผิดถูกชั่วดีประการใด อย่างนั้นหาความดีไม่ได้ ต้องฝึกตัวเองนะทุกคน ยิ่งมาวัดมาวานี้ด้วยแล้วก็มีการฝึกฝนอบรมตนควรจะได้ของดีไปใช้ในบ้านในเรือนในตัวของเราเอง เป็นฆราวาสฝึกแบบหนึ่ง มาบวชเป็นพระแล้วก็ฝึกอีกแบบหนึ่ง เป็นขั้นๆ เป็นตอนๆ ไป บวชเป็นพระ พระโกโรโกโสก็มี พระดีก็เยอะ นี่ขึ้นอยู่กับการฝึกหัดตน รู้สึกตัวว่าเป็นพระแล้วตั้งใจปฏิบัติตัวให้ดีมันก็ดีไปเรื่อยๆ มีแต่ชื่อว่าพระเฉยๆ เขียนติดหน้ากระดาษมันก็มีแต่คำว่าพระๆ แต่คนมันเลวมันใช้ไม่ได้ พากันจดจำเอา
การฝึกตัวละดี ฝึกอะไรสู้ฝึกตัวไม่ได้ ฝึกสิ่งใดก็ตามถ้าไม่ฝึกตัวแล้วไม่ดีเลย ต้องฝึกตัวเป็นของสำคัญมาก คนเราต้องฝึกตัวให้ดี ความอยากอยากด้วยกันทุกคน อย่างใดที่เป็นภัย อย่างใดที่เป็นคุณก็ให้ดำเนินตามความอยากที่เป็นคุณ อย่าไปเดินตามรอยแห่งความชั่วช้าลามกมันจะชั่วช้าไปเรื่อยๆ หาความดีไม่ได้ ตั้งแต่เกิดมาก็มาฝึกตน ฝึกให้ดี การฝึกก็มีหลายขั้นหลายตอน ฆราวาสฝึกตนใส่อรรถใส่ธรรมเป็นอย่างหนึ่ง พระฝึกตนเข้าสู่ธรรมวินัยเป็นอีกอย่างหนึ่ง เป็นขั้นๆ ตอนๆ ไป ให้เรานำไปฝึก ในความเป็นฆราวาสก็เป็นเด็กดี เป็นฆราวาสที่ดี ถ้าเป็นพระก็เป็นพระที่ดี อย่าเป็นพระโกโรโกโส ใช้ไม่ได้นะ
ทุกอย่างขึ้นจากการฝึกทั้งนั้น ไม่ฝึกไม่ได้ คนเราเพียงแต่ว่าคนๆ เฉยๆ ใครๆ เกิดขึ้นมาก็เรียกว่าคน แต่ดีหรือชั่วมันขึ้นอยู่กับความดัดแปลงตัวเอง ถ้าไม่ดัดแปลงมันไม่ดีนะ เกิดมาเป็นมนุษย์เท่าไรก็มนุษย์รกโลกรกสงสารอยู่ทั้งนั้นละ ให้เป็นมนุษย์ที่ดี ให้ฝึก การอยู่การกินการใช้สอยก็ให้รู้จักประมาณ อย่าฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม ไม่ดี การฝึกฝนอบรมการอยู่การกินใช้สอยนี้สำคัญมาก เราต้องมีการฝึกเอา ฝึกในลิ้นในปากในใจของเรานั่นแหละ เราไม่ให้มันทำมันไม่ทำละ ใจเป็นผู้บังคับ ถ้าใจปล่อยตัวแล้วก็เลอะเทอะไปหมด ไม่มีอะไรเป็นของดี ตั้งแต่วันเกิดถึงวันตายเลวตลอดถึงวันตาย หาความดีไม่ได้ ถ้าผู้ฝึกตนแล้วก็ฝึกไปเรื่อยๆ มันก็ดีไปเรื่อยๆ ต่อไปก็ชินในการฝึกดี ให้พากันจำเอา
ที่มา http://board.palungjit.com
