ผู้เขียน หัวข้อ: ...บันทึกเส้นทางบนสายธรรม บทที่ ๗๖...  (อ่าน 237 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ เว็บมาสเตอร์...

  • ผู้ดูแลระบบ
  • *****
  • กระทู้: 571
  • เพศ: ชาย
    • ดูรายละเอียด
    • www.bp.or.th


...บันทึกเส้นทางบนสายธรรม บทที่ ๗๖...

...ในความเรียบง่าย ไร้รูปแบบนั้น
ต้องไม่เป็นภัยต่อชีวิตตนเอง
ไม่เป็นพิษเป็นภัยต่อผู้อื่น ไม่ฝ่าฝืน
พระธรรมวินัยและกฎระเบียบของสังคม
เป็นไปตามความเหมาะสมของจังหวะ
เวลา โอกาส สถานที่ บุคคล อยู่บน
พิ้นฐานของเหตุและผล ปัจจัยองค์
ประกอบทั้งหลาย
...เป็นไปโดยชอบประกอบด้วยกุศล
เป็นมงคลแก่ชีวิต จากสิ่งที่คิดและกิจ
ที่ทำ นั้นคือความ “ เรียบง่าย ไร้รูปแบบ
แต่ไม่ไร้สาระ “ เป็นกิจที่สมณะนั้นควรคิด
ควรทำในการดำเนินชีวิต เพื่อพัฒนา
ทางจิต ไปสู่ความสงบเพื่อความจาง
คลายของอัตตา กิเลส ตัณหาและ
อุปทานทั้งหลาย เพื่อความเป็นผู้
ที่เลี้ยงง่าย ไม่สร้างความลำบากใจ
ความอึดอัดและความกดดันให้แก่
บุคคลรอบข้าง ให้ทุกอย่างเป็นไป
ตามสามัญลักษณะของธรรมชาติ
ที่มันควรจะเป็น โดยมีธรรมวินัย
เป็นกฎกติกาของชีวิตและเป็นกิจ
ที่ต้องกระทำ
...อย่าได้ไปตั้งกฎกติกาใหม่ขึ้นมา
เพื่อสนองตอบตัณหาของตนเอง
ไม่ควรตัด ไม่ควรเติม เพิ่มในสิ่งที่
พระพุทธองค์นั้น ทรงตรัสไว้ชอบแล้ว
ตรัสไว้ดีแล้ว เพราะสิ่งที่ไปตัดออก
หรือเพิ่มเข้ามาใหม่นั้น มันมาจาก
ตัณหา ความอยากความต้องการ
ของเราเองทั้งนั้น ที่อยากจะให้มัน
เป็นไปตามที่ใจของเรานั้นปรารถนา
และต้องการ มันจึงเป็นการสร้างรูปแบบ
ขึ้นมาเพื่อสนองตอบตัณหาของตัวเราเอง...

...ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต...
...รวี สัจจะ - สมณะไร้นาม...
...๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๕...