ผู้เขียน หัวข้อ: ธรรมะอินเทรนด์......2  (อ่าน 2328 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ ทรงกลด

  • ผู้อาวุโส
  • *****
  • กระทู้: 2199
  • เพศ: ชาย
  • ศิษย์หลวงโด่ง.....
    • ดูรายละเอียด
ธรรมะอินเทรนด์......2
« เมื่อ: 28 พ.ย. 2554, 04:58:24 »
ธรรมะอินเทรนด์ : วิถีบัณฑิต
วันพุธ ที่ 23 พฤศจิกายน 2554 เวลา 0:00 น 



อตฺตานํ  ทมยนฺติ  ปณฺฑิตา

บัณฑิตย่อมฝึกตน

(พุทธสุภาษิต ๒๕/๑๖)


อัสดรหัตถีปักษีชาติ    แม้เปรื่องปราดปรีชาไวอยู่ไพรสณฑ์   

หากคนไม่ฝึกหัดไม่ดัดตน    ก็เก่งวนแต่กินอยู่สมสู่กัน
   
ครั้นมนุษย์นำมาพากันฝึก    สัตว์สำนึกเปลี่ยนไปใฝ่สร้างสรรค์

ปลาโลมาเปิดแสดงโชว์แข่งกัน    แต่ละวันหาเงินได้ไม่น้อยเลย
   
อัสดรหัตถียิ่งดีกว่า    เป็นดาราในหนังบ้างละเหวย

ดีเด่นดังอย่างโดดเด่นเสียจนเคย    บางตัวเลยได้ยศช้างอย่างฤาชา
   
สัตว์ประเสริฐเพราะคนฝึกสำนึกใหม่           จึงเติบใหญ่แตกต่างอย่างสัตว์สา

บัณฑิตชนฝึกตนบ้างสร้างวิชชา    พัฒนายิ่งกว่านั้นนับพันนัย

จากปุถุชนคนต่ำนำมาฝึก    ค่อยค่อยตรึกพัฒนาอัชฌาสัย

จากเห็นผิดเป็นเห็นถูกปลูกวินัย    จากพงษ์ไพร่เป็นพงษ์ปราชญ์ฉลาดชนม์
   
จากคนป่าเป็นคนเมืองผู้เรืองฤทธิ์    จากมืดมิดเป็นสว่างกระจ่างหน

จากกิเลสเกรอะกรังค่อยล้างตน    จึงหลุดพ้นเหนือกิเลสวิเศษไป
   
บัณฑิตชนเฝ้าฝึกตนทุกเวลา    จึงปรีชาประโชติดวงอย่างช่วงใส

ส่องสว่างกว่าดวงจันทร์ตะวันไว    เป็นเลิศไร้ผู้ปานเปรียบเทียบไม่ทัน.

ว.วชิรเมธี

ที่มา
http://www.dailynews.co.th/newstartpage/index.cfm?page=content&categoryID=671&contentID=177420
เว ทา สา กุ กุ สา ทา เว....ทา ยะ สา ตะ ตะ สา ยะ ทา...สา สา ทิ กุ กุ ทิ สา สา...กุ ตะ กุ ภู ภู กุ ตะ กุ

ออฟไลน์ ทรงกลด

  • ผู้อาวุโส
  • *****
  • กระทู้: 2199
  • เพศ: ชาย
  • ศิษย์หลวงโด่ง.....
    • ดูรายละเอียด
ตอบ: ธรรมะอินเทรนด์......2
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: 28 พ.ย. 2554, 04:59:44 »
ธรรมอินเทรนด์ : ธรรมดาของชีวิต
วันพุธ ที่ 16 พฤศจิกายน 2554 เวลา 0:00 น 



น  จาหุ  น  จ  ภวิสฺสติ    น  เจตรหิ  วิชฺชติ
   
เอกนฺตํ  นินฺทิโต  โปโส    เอกนฺตํ  วา  ปสํสิโต
   
คนที่ถูกนินทาเพียงอย่างเดียวก็ดี

คนที่ได้รับการสรรเสริญเพียงอย่างเดียวก็ดี

ไม่เคยมีมาแล้วในอดีต

จักไม่มีในอนาคต

แม้ในปัจจุบันนี้ก็ไม่มี

(พุทธศาสนสุภาษิต ๒๕/๒๗)
       
ถูกนินทาเพียงอย่างเดียวเชียวชีวิต
   
ชมเป็นนิตย์เสื่อมไม่มีช่างดีเหลือ
   
ทั้งสรรเสริญทั้งนินทามาจากเครือ
   
ธรรมะเชื้อโลกธรรมประจำวัน
       
ในอดีตปัจจุบันอนาคต
   
อย่ากำสรดเสียน้ำตาอย่าโศกศัลย์
   
เคยเป็นมาเป็นอยู่คู่กัปกัลป์
   
และจะเป็นเช่นนั้นไปในนิรันดร์.

ว.วชิรเมธี

ที่มา
http://www.dailynews.co.th/newstartpage/index.cfm?page=content&categoryID=671&contentID=176195

ออฟไลน์ ทรงกลด

  • ผู้อาวุโส
  • *****
  • กระทู้: 2199
  • เพศ: ชาย
  • ศิษย์หลวงโด่ง.....
    • ดูรายละเอียด
ตอบ: ธรรมะอินเทรนด์......2
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: 28 พ.ย. 2554, 05:02:12 »
ธรรมะอินเทรนด์ : น้ำทุกหยดล้วนสำคัญ
วันพุธ ที่ 05 ตุลาคม 2554 เวลา 0:00 น 



ก่อนที่น้ำจะเต็มแก้ว ย่อมมีน้ำมากมายหลายร้อยหยดถูกรินลงไปในแก้วอยู่ก่อนแล้ว แต่ตัวที่จะทำให้น้ำเต็มแก้วจริง ๆ ก็คือ น้ำหยดสุดท้าย
   
น้ำหยดสุดท้ายทำให้น้ำเต็มแก้ว แต่ไม่ได้หมายความว่า น้ำหยดสุดท้ายนั้นสำคัญที่สุด เพราะหากไม่มีน้ำอีกหลาย ๆ หยดก่อนหน้านั้นมาเป็นส่วนหนึ่งรออยู่แล้ว น้ำหยดสุดท้ายก็แทบจะไม่มีความสำคัญอะไรเลย
   
เรื่องน้ำหยดสุดท้ายเป็นอย่างไร
   
เรื่องการทำงานก็เป็นอย่างนั้น
   
เวลาที่ใครสักคนหนึ่งทำงานและประสบความสำเร็จอย่างงดงาม บางทีพอประสบความสำเร็จแล้ว ก็มักอดคิดไปไม่ได้ว่า ตัวเองเป็นคนสำคัญที่สุด ทุกสิ่งทุกอย่างสำเร็จได้ก็เพราะความรู้ความสามารถของตัวเองล้วน ๆ
   
คนที่คิดอย่างนี้ ไม่เพียงแต่จะเป็นการคิดที่ไม่ถูกต้องเท่านั้น ทว่ายังเป็นการมองข้ามความสำคัญของเพื่อนร่วมงานซึ่งเป็นส่วนร่วมที่สำคัญที่สุดอีกด้วย เพราะกว่างานชิ้นหนึ่งจะเดินทางมาถึงจุดสำเร็จอย่างงดงามนั้น ย่อมต้องมีคนที่อุทิศตนเป็น “เพื่อนร่วมงาน” อยู่มากมาย บางคนก็อยู่แนวหน้า บางคนก็อยู่แนวหลัง บางคนก็อยู่เบื้องบน บางคนก็อยู่เบื้องล่าง หรือบางคนแทบไม่เป็นที่ปรากฏว่ามีส่วนอย่างไร แต่คนเช่นนี้ บางทีเขาก็กลายเป็นส่วนสำคัญที่สุดเพราะเขาอาจเป็นบุคคลที่ก่อให้เกิดแรงบันดาลใจให้คนทำงานเอาแนวคิดหรือบางสิ่งบางอย่างจากเขาไปเป็นแนวทางในการทำงานก็เป็นได้
   
เหมือนเครื่องคอมพิวเตอร์ยี่ห้อแอปเปิลที่ผลิตจากแนวคิดของสตีฟ จ๊อบส์นั้น อุปกรณ์บางตัวเขาก็ได้รับแรงบันดาลใจมาจากหม้อหุงข้าวไฟฟ้าที่วางขายเกลื่อนอยู่ในแผนกเครื่องครัวเสีย
ด้วยซ้ำ นวัตกรรมชั้นยอดไม่จำเป็นต้องเป็นผลงานจากมันสมองอันเลิศเลอของนักออกแบบชั้นเซียนเพียงคนเดียวเสมอไป เพราะบางทีแรงบันดาลใจนั้นก็มาจากการผสมผสานของสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชีวิตของคนเราโดยบังเอิญเสียด้วยซ้ำ แต่เวลาประสบความสำเร็จแล้ว บางทีเราก็มองข้าม “สิ่งเล็ก ๆ” เหล่านี้ไป
   
ทุกครั้งที่ประสบความสำเร็จในการทำงาน จึงไม่ควรอหังการ ว่างานทั้งผองล้วนกลั่นจากมันสมองของตัวเองล้วน ๆ ภูมิใจ ยินดีปรีดาได้ แต่ไม่ควรหลงตัวเอง
   
วันหนึ่งมีนักข่าวคนหนึ่งไปสัมภาษณ์ท่านติช นัท ฮันห์ ปรมาจารย์เซนชาวเวียดนามระหว่างที่ท่านกำลังพรวนดินอยู่ในสวนว่า ทำไมท่านจึงมาเสียเวลาอยู่ในสวนอย่างนี้เล่า ทำไมไม่เอาเวลาไปนั่งเขียนบทกวีธรรมะ ท่านตอบนักข่าวคนนั้นไปว่า การทำสวนของท่านก็เป็นการเขียนกวีอยู่แล้วในตัว นักข่าวไม่เข้าใจถามว่า มันเกี่ยวกันได้อย่างไร
   
ท่านอธิบายว่า บทกวีนั้นเกิดจากองค์ประกอบที่ไม่ใช่กวีมากมาย ไม่ใช่จู่ ๆ กวีนิพนธ์จะหลั่งไหลออกมาเองโดยไม่มีที่มาที่ไปเสียเมื่อไหร่ แต่กวีนิพนธ์ ก็คือ ผลรวมของการตกผลึกจากความเข้าใจโลกเข้าใจชีวิตอย่างลึกซึ้ง การตกผลึกนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในนาทีเดียวของการใช้ชีวิตหรือจากการตวัดปากกาเขียนบทกวี แต่มันเกิดจากการสั่งสมจากประสบการณ์ในชีวิตทีละเล็กทีละน้อย จากสิ่งต่าง ๆ มากมายนับไม่ถ้วน การทำสวน แม้เป็นเรื่องเล็ก ๆ แต่ก็เป็นหนทางหนึ่งที่ทำให้เข้าใจสิ่งต่าง ๆ ได้เป็นอย่างดี
   
ส่วนการเขียนบทกวีนั้นเป็น “น้ำหยดสุดท้าย” เท่านั้น หากไม่มีการทำสวนพรวนดินมาก่อนหน้านั้น ความลุ่มลึกจะมาจากไหน
   
บทกวีเกิดจากองค์ประกอบที่มิใช่กวีมากมาย ฉันใด
   
ความสำเร็จของการทำงาน ก็ไม่ได้เกิดจากการทำงานคนเดียวล้วนๆ ฉันนั้น
   
แท้ที่จริง ทุกความสำเร็จล้วนมีองค์ประกอบมากมาย คนบางคนที่ถือว่าตัวเองประสบความสำเร็จในการทำงานนั้น หากจะกล่าวให้ถูกก็ควรจะกล่าวว่า เป็นเพียง “ตัวแทน” ที่คนอื่นสมมุติให้ว่าเป็นเจ้าของความสำเร็จมวลรวมของคนและเหตุปัจจัยอีกมากมายต่างหาก
   
เวลาทำงานไม่ว่าจะทำเป็นทีมหรือทำคนเดียว อย่าลืมสัจธรรมข้อนี้เป็น
อันขาด
   
น้ำหยดสุดท้ายทำให้น้ำเต็มแก้ว แต่ไม่ใช่น้ำหยดที่สำคัญที่สุด จริงไหม?.

ว.วชิรเมธี

ที่มา
http://www.dailynews.co.th/newstartpage/index.cfm?page=content&categoryID=671&contentID=167565