เรื่องของ สามเณรน้อยรูปหนึ่งที่เพิ่งเริ่มออกบิณฑบาตเป็นครั้งแรก
เณรน้อย เป็นเด็กชายจากในเมืองที่พ่อแม่ส่งมาบวชที่วัดบ้านนอก
อายุอานามก็ยังไม่เต็มสิบขวบดี บวชเรียนได้ไม่ถึงสามวัน
หลวงพ่อท่านก็ให้ตามหลวงพี่ออกบิณฑบาตด้วย
เช้าตรู่วันนั้นมีพระลูกวัดนอนซมด้วยพิษไข้หวัดถึงสามรูป
ด้วยความที่ยังเป็นเด็ก
เณรน้อยจึงเดินตามหลวงพี่ที่เดินอยู่นำหน้าด้วยความประหม่า
เด็กวัดเห็นท่าทางเคอะๆ เขินๆ ของเณรน้อยเข้าก็ชอบใจ
พอพ้นสายตาคนก็ล้อเลียนเอา
ยิ่งถูกล้อเณรน้อยก็ยิ่งทำท่าทำทางไม่ค่อยถูก
ยืนหน้าแดงอยู่ที่ทางแยก
หันมาอีกทีขบวนของหลวงพี่กับเด็กวัดก็เดินอยู่ข้างหน้าไกลลิบแล้ว
เณรเห็นดังนั้นก็รีบจ้ำเพื่อจะตามให้ทัน
แต่ด้วยที่อยู่ในเพศบรรพชิต แม้จะเป็นเด็กก็ไม่กล้าออกวิ่ง
ขณะที่กำลังจะรีบเดินให้ทันหลวงพี่ข้างหน้า
ที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง คุณป้าเกล้าผมมวยกำลังยกมือไหว้รอเณรน้อยอยู่
คุณป้า "นิมนต์เณรด้วยเจ้าค่ะ"
พูดจบคุณป้าแกก็หันไปยกโถข้าวที่วางอยู่ข้างตัวขึ้นมา
เณรน้อยต้องหยุดเดินหันมาเปิดฝาบาตรเพื่อรับบิณฑบาต
แต่สายตาของเณรนั้นก็ยังคงชำเลืองไปยังขบวนของหลวงพี่ที่เดินห่างออกไปแล้ว
คุณป้าตักข้าวใส่ลงไปหนึ่งทัพพี พร้อมกับแกงส้มใส่ลงไปอีกถุงหนึ่ง
เสร็จแล้วคุณป้าแกก็นั่งยองๆ ลง
เณรน้อยปิดฝาบาตรเสร็จก็เตรียมตัวจะเดินออกไป
คุณป้า "ขอพรด้วยเจ้าค่ะพ่อเณร เมื่อกี้ออกมาไม่ทันพระ วันนี้วันเกิดเจ้าค่ะ"
เณรชะงักเท้าแล้วก็หันกลับมามองโยมเจ้าของวันเกิด
และหลังจากที่ก้มหน้านึกอยู่พักใหญ่
ในที่สุดเณรก็กล่าวอำนวยพรออกมา
"แฮปปี้เบิร์ธเดย์ทูยู"
ว่าจบก็รีบออกจ้ำเดินตามหลวงพี่ไป
คุณป้า " ??? !!! "
(http://img65.imageshack.us/img65/3573/388pxbuddishandsamanera.jpg)