กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => ประสบการณ์วิญญาณ => ข้อความที่เริ่มโดย: ทรงกลด ที่ 05 ธ.ค. 2554, 08:13:38
-
ตอน คุณชุดแดง
วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรกของชีวิตนักเรียน ม.ปลาย ที่โบว์เฝ้ารอมานาน โรงเรียนใหม่ของโบว์กว้างใหญ่จนแทบไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นโรงเรียนที่ตั้งอยู่ ณ ใจกลางกรุงเทพมหานคร โบว์รู้จากหนังสือนิเทศน์ของโรงเรียนว่า โรงเรียน จปญ.(ชื่อเต็มคือโรงเรียนจนปัญญา) แห่งนี้เป็นโรงเรียนเก่าแก่ที่ก่อตั้งมานานนับแต่สมัยรัชกาลที่ 5 นักเรียนในโรงเรียนส่วนหนึ่งเป็นนักเรียนไป-กลับที่มีผู้ปกครองมารับ-ส่ง ส่วนหนึ่งเป็นนักเรียนบ้านไกลและนักเรียนจากต่างจังหวัดที่อาศัยอยู่ในหอพักของโรงเรียน
และโบว์
คือหนึ่งในนักเรียนทุนจากต่างจังหวัดที่ต้องพักอยู่กับคนมากหน้าหลายตา
ในหอพักของโรงเรียน
ความมากหน้าหลายตาของผู้คนหลากหลายในหอพักแห่งนี้ไม่ใช่สิ่งที่โบว์กังวลเลยแม้แต่น้อย เพราะโบว์มั่นใจว่าตนเองเป็นคนที่มนุษยสัมพันธ์ดี เข้ากับคนอื่นได้ง่าย ดังนั้น สิ่งที่โบว์กำลังหวาดกังวลเป็นที่สุดภายในบ้านหลังใหม่หรือหอพักนักเรียนหญิงที่เธอจะต้อง
ใช้ชีวิตอยู่ในที่แห่งนี้ต่อไปเป็นเวลาอีก 3 ปีนั้นก็คือ ประวัติศาสตร์อันยาวนานของตึกหอพัก
ที่ก่อสร้างมานานพร้อมๆ กับก่อตั้งโรงเรียนตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 นั้นต่างหาก
โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนเก่าแก่ มันก็เป็นธรรมดาที่จะต้องมีเจ้าที่เจ้าทางอาศัยอยู่ เป็นธรรมดาที่จะมีผู้อาศัยที่อยู่ที่นี่มาก่อนพวกเรานานนัก
รินรวี ประธานหอพัก นักเรียนชั้นมัธยม 6 กล่าวกับรุ่นน้อง ม.4 สมาชิกใหม่ของหอพัก
ในพิธีปฐมนิเทศน์เด็กหอ
พี่ท่านจะพูดไปทำไมเนี่ย แค่เห็นสภาพตึกหอเก่ามืดขนาดนี้ก็น่ากลัวจะแย่แล้ว
เสียงค่อนเล็กเสียงหนึ่งดังขึ้นข้างที่นั่งของโบว์ เด็กสาวหันไปมอง ปรากฏคือน้อย เพื่อนเด็กหอที่เป็นรูมเมทของเธอนั่นเอง
แม่เราก็บอกว่าตึกเก่าๆ มักจะมีอาถรรพณ์
โบว์กระซิบตอบเพื่อน หากเพียงแค่นั้นก็กลับเงียบลง เพราะเหลือบไปเห็นสายตาอาฆาตของประธานหอพักที่จ้องเขม็งมายังพวกเธอ
ห้องน้ำในหอเราเป็นห้องน้ำรวม รินรวีกล่าวต่อเมื่อรุ่นน้องทั้งสองพากันเงียบเสียงซุบซิบลง
ที่หน้าห้องน้ำของทุกชั้นจะมี คุณชุดแดง นั่งอยู่
เสียงฮืออากลับดังขึ้นเมื่อประธานหอกล่าวถึงชื่อ คุณชุดแดง นักเรียนใหม่ชั้น ม.4 แต่ละคนต่างหันมองหน้าสบสายตาต่อกันด้วยความหวาดหวั่น
คุณชุดแดง
จินตนาการภาพตามแล้วคนส่วนใหญ่มักจะเข้าใจว่าต้องคือผู้หญิงใส่ชุดสีแดงเป็นแน่ ทว่า แม้วันนี้จะเป็นวันเปิดเทอมวันแรก แต่ไม่ใช่วันเปิดหอวันแรก สาวๆ เด็กหอพวกนี้จากบ้านมาอยู่หอพักอย่างต่ำๆ ก็ก่อนเปิดเทอม 3 วัน หรือบางคนมาพักที่หอก่อนล่วงหน้าเป็นอาทิตย์ก็ยังมี
นับแต่วันแรกที่มาถึงหอ น้อง ม.4 แต่ละคนต่างได้ยินคำร่ำลือถึง คุณชุดแดง จากพวกรุ่นพี่ที่อยู่หอมาก่อน น้อง ม.4 ต่างคาดเดา
คุณชุดแดง
น่าจะเป็นเจ้าที่เจ้าทางตนหนึ่งของหอพักแห่งนี้ เพราะจากที่ได้ยินพวกรุ่นพี่เล่าให้ฟัง คราวที่มีเรื่องเดือดร้อน มีเหตุไม่ดีเกิดขึ้นภายในหอพัก คุณชุดแดงจะต้องปรากฏกายขึ้นมาทุกครั้ง
โบว์จำได้แม่นยำเชียวว่าเธอได้ยินเรื่องราวของคุณชุดแดงนี่จากรุ่นพี่คนหนึ่งตั้งแต่วันแรกที่มาถึงหอ รุ่นพี่คนนั้นเล่าถึงความศักดิ์สิทธิ์ของคุณชุดแดงให้โบว์ฟังว่า เมื่อตอนก่อนปิดเทอมใหญ่ มีอยู่วันหนึ่งที่ชั้น 3 ของหอพัก เด็ก ม.5 สี่คนที่เพิ่งจะเสร็จจากการสอบวันสุดท้ายต่างพากันมาจับกลุ่มเล่นผีถ้วยแก้ว ม.5 พวกนั้นคงลองดีกับประวัติของตึกหอพักอันเก่าแก่แห่งนี้ถึงได้กล้ามาเล่นผีถ้วยแก้วในตึกที่อายุมากกว่าร้อยปี แน่นอนว่า
ตึกหอพักแห่งนี้มีดีให้ลอง!
รุ่นพี่คนนั้นเล่าให้โบว์ฟังว่า ไม่รู้เป็นเพราะอาถรรพณ์ของเจ้าที่ดลบัลดาลให้เป็นไปหรืออย่างไร บางที เจ้าที่ของตึกคงอยากสั่งสอนกลุ่มเด็กลองของพวกนั้นก็ได้ เพราะในกลุ่มเด็ก ม.5 สี่คนที่เล่นผีถ้วยแก้วอยู่นั้น ไม่รู้ว่าด้วยเหตุใด แต่อยู่ๆ คนหนึ่งก็เกิดพลาดเอามือไปปัดโดนเทียนที่จุดเอาไว้ให้ล้มลง ไฟจากเทียนลุกติดกระดาษแผ่นผีถ้วยแก้ว ลามไปโดนผ้าม่านใกล้ๆ แล้วเกิดไฟลุกไปทั่วห้อง ทันใดนั้นเอง
!
..
ที่มา
http://ghost.renrengang.com/ghost-
-
ตอน คุณชุดแดง [2]
ในวินาทีที่เปลวเพลิงลุกลามจนยากจะควบคุมนั้น เด็ก ม.5 คิดว่าตนเองคงจะถูกไฟคลอกตายแล้วแน่ๆ หากทันใดคุณชุดแดงก็ปรากฏกายขึ้น กลุ่มเด็ก ม.5 ได้แต่ตกตะลึง และในวินาทีนั้นเอง ไฟแดงฉานที่ลุกท่วมทั่วห้องก็ดับลงสนิท สี่คนนั้น รอดตายมาได้เพราะปาฏิหาริย์อันศักดิ์สิทธิ์ของคุณชุดแดง
!
ไม่เพียงแค่โบว์ แต่เด็กหอหน้าใหม่คนอื่นๆ ต่างก็ได้ยินเรื่องราวของคุณชุดแดงตั้งแต่วันแรก
ที่เข้ามาใช้ชีวิตอยู่ในหอ ทว่า ในบรรดาเด็กใหม่เหล่านี้ ไม่มีใครเคยเห็น คุณชุดแดง
ว่าไป
แม้คุณชุดแดงจะคอยดูแลช่วยเหลือหอพักแห่งนี้ แต่เหล่าเด็กหอก็ไม่มีใคร
อยากจะมองเห็นเธอนักหรอก ทว่า
ประธานหอบอกว่าคุณชุดแดงนั่งอยู่ที่หน้าห้องน้ำของทุกชั้น
?
จะเป็นไปได้อย่างไร คุณชุดแดงความจริงแล้วมีกี่คนกันแน่ถึงสามารถไปนั่งอยู่หน้าห้องน้ำข
องทุกชั้นได้ตลอดเวลา
ไม่ใช่สิ! คุณชุดแดงจะนั่งอยู่ที่หน้าห้องน้ำได้อย่างไร ในเมื่อตั้งแต่ย่างเท้าเข้ามาในหอพักแห่งนี้ หน้าใหม่ ม.4 แต่ละคนใช้บริการห้องน้ำ เดินเข้าเดินออกห้องน้ำตั้งไม่รู้กี่รอบ แต่ไม่มีใครเคยเห็นคุณชุดแดงที่ว่านั้นเลยสักคน หรือว่า
คุณชุดแดงอาจจะนั่งอยู่ในที่ของเธอตลอดเวลา หากแต่อยู่ในคนละมิติ คนละภพภูมิกับโลกมนุษย์ อยู่ในภพภูมิที่ตาเนื้อของมนุษย์ไม่สามารถมองเห็นเธอได้
?
ไม่ต้องฮือฮาทำท่ากลัวขนาดนั้นหรอกน่า
ประธานหอรินรวีกล่าวพร้อมตบมือเปาะแปะสองสามครั้ง ปรามเสียงจ้อกแจ้กของเหล่าน้อง ม.4 ให้กลับเงียบลง
แค่อยากจะบอกว่า หรือเวลาขึ้นลงหอ
ห้องน้ำจะอยู่ตรงบันไดของทุกชั้นใช่ไหม พวกเราก็ช่วยให้ความสนใจกับเธอบ้างแล้วกัน คุณชุดแดงเธออยู่ที่นี่มานานก่อนพวกเราอีก เวลามีเรื่องเดือดร้อนเกิดอุบัติเหตุอะไรก็ให้นึกถึงเธอเอาไว้บ้าง เธอจะได้มาช่วยเหลือได้
เด็กหอ ม. 4 กรูกันออกมาจากห้งอประชุมภายหลังพิธีปฐมนิเทศน์เสร็จสิ้นลง โบว์เดินจับมือน้อยตั้งใจจะกลับไปยังห้องพักของตนเองด้วยท่าทางหวาดผวา
คุณชุดแดง
หากเป็นไปตามที่รินรวีเล่า เธอคือบางสิ่งที่อาศัยอยู่ที่นี่มากว่าเด็กหอหน้าใหม่อย่างโบวฺ์และน้อย บางทีเธอคงเป็นเจ้าที่ที่คอยพิทักษ์ปกป้องผู้คนในหอ ทว่า สำหรับโบว์และน้อยแล้ว คุณชุดแดง จะเป็นผี เทวดา หรือเจ้าที่ ก็ไม่ได้ลดความหวาดกลัวที่พวกเธอมีต่อคุณชุดแดงลงไปสักเท่าไหร่เลย เพราะอย่างไรก็ตาม สำหรับโบว์แล้ว จิตวิญญาณที่ไม่สามารถมองเห็นได้ตัวตาเนื้อของมนุษย์ สิ่งเหล่านั้นก็มีค่าเท่ากับผีทั้งหมดทั้งสิ้นนั่นแหล่ะ!
ทำไงดีล่ะโบว์ เราปวดฉี่อ้ะ น้อยกระซิบบอกเพื่อนเสียงสั่น
เราก็เหมือนกันล่ะน่า โบว์ตอบ
แง๊!! เค้าอยากเข้าห้องน้ำนี่ น้อยเดินบิดตัวไปมาทำท่าสุดอั้นประกอบคำพูด
ความจริงแค่จะกลับห้องเราก็ต้องเดินผ่านห้องน้ำตรงหัวบันไดแล้วนา
นั่นดิ น้อยพยักหน้าเห็นด้วย
โบว์มองท่าทางบิดไปมาของเพื่อนแล้วกลับเหลือบสายตาตรงไปยังสุดทางเดิน สุดทางที่สายตาของเธอจ้องมองอยู่นั้นคือบันไดทางขึ้นกลับไปยังห้องพัก
และใต้บันไดคอห้องน้ำ
สถานที่ที่คุณชุดแดงนั่งอยู่ตามคำบอแกเล่าของประธานหอ
เฮ้ย แต่คนมุงกันเยอะเลยนะ น้อยบอกกับเพื่อน
นั่นสิ ถ้าเราเนียนๆ เข้าห้องน้ำกันตอนนี้คุณชุดแดงคงไม่ออกมาให้เห็นหรอก
ก็คนเยอะขนาดนั้น โบว์พยักหน้าอย่างตัดสินใจ
คิดได้ดังนั้น ม.4 ทั้งสองคนก็รีบจ้ำเดินไปทั้งใต้บันไดสุดทางเดิน หลังนิเทศน์เด็กหอดูหน้าห้องน้ำจะมีคนมามุงเยอะเป็นพิเศษ หรือจะมารอดูคุณชุดแดง? ยัยพวกนี้ท่าจะบ้า มารุมซะขนาดนี้ผีที่ไหนจะกล้าโผล่มาให้เห็น ต่อให้เป็นคุณชุดแดงก็เถอะ
ดูอะไรกันอยู่เนี่ย
โบว์ถามเหล่า ม.4 มุงด้วยน้ำเสียงกึ่งรำคาญ ถึงจะดีว่ามีเพื่อนเยอะทำให้เธอไม่ต้องหวาด
กับคุณชุดแดงก็เถอะ แต่มุงกันซะจนโบว์กับน้อยแทรกกายเข้าไปในห้องน้ำลำบาก
ขนาดนนี้เป็นใครก็ต้องมีหงุดหงิดกันบ้างล่ะ
นั่นสิ มุงดูอะไรน่ะ น้อยถามขึ้นถาม
คุณชุดแดง หรือในกลุ่ม ม.4 มุงตอบ โบว์และน้อยหันมองหน้าสบสายตากันทันควัน
ว่าไงนะ? โบว์เป็นฝ่ายตั้งถามด้วยน้ำเสียไม่แน่ใจในสิ่งที่ตนได้ยินเท่าไรนัก
บอกว่าดูคุณชุดแดง คนตอบย้ำคำตอบอีกครั้ง
ห๊ะ!? น้อยอุทานเกือบจะขึ้นเสียงดัง
มองเห็นกันด้วยเหรอ โบว์ถามทั้งที่เริ่มกลัวจนแทบจะสลบ
ใครไม่เห็นได้ก็ตาบอดแล้ว คนตอบว่าพร้อมชี้นิ้วตรงไปยังเบื้องหน้า
โบว์และน้อยหันมองสบสายต่อกันอีกครั้ง คุณชุดแดง
ทั้งที่ทั้งสองคนไม่อยากจะเห็น ไม่อยากจะเจอเลยแม่แต่น้อย ทว่า
ราวกับมีบางสิ่งบางอย่างมาดลใจให้เด็กสาวทั้งสองต้องค่อยๆ หันมองตามไปยังทิศทางที่ปลายนิ้วของเพื่อน ม.4 คนนั้นชี้ตรงไป
ท่ามกลางความหวาดกลัว
ท่ามกลางความหวาดวิตก
สิ่งที่เด็กสาวทั้งสองพบเมื่อสายตาจับจ้องไปนั้น
หน้าห้องน้ำตามคำบอกเล่าของประธานหอ ปรากฏเด่นชัดอยู่บนกำแพงสีขาวครีม
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
คือ ตู้อุปกรณ์และถังดับเพลิงสีแดง ขนาดใหญ่!!
ที่มา
http://ghost.renrengang.com/ghost71
-
สุดยอดครับเรื่องนี้ :016: :053: :015:
-
ขอบคุณท่านทรงกลดที่นำเรื่องราวที่ไม่ค่อยมีใครรู้มาเสนอครับ... :016:ติดตามเรื่องลี้ลับของท่านมาตลอด
-
โดนดัก555+ ขอบคุณมากครับที่นำบทความดีๆมาให้ติดตามบ่อยๆครับ