ผู้เขียน หัวข้อ: คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๑ ตค. ๕๔...  (อ่าน 2925 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ รวี สัจจะ...

  • รองประธาน
  • *****
  • กระทู้: 1137
  • รวี สัจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร
    • ดูรายละเอียด
    • รวี สัจจะ สมณะไร้นาม (เคลื่อนไหวดุจสายลม)
คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๑ ตค. ๕๔...
ตถตาอาศรม เขาเรดาร์ บ้านบึง ชลบุรี
อาทิตย์ที่ ๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๔
        ใช้เวลาที่ว่างจากภารกิจ อ่านพระไตรปิฏก ฟังธรรมบรรยาย ทบทวนธรรม
เมื่อรู้สึกว่าสมองมึนตึง ก็พักผ่อนโดยการเขียนบทความบทกวีธรรมะ สลับกันไป
ลงไปกวาดใบไม้ เคลื่อนไหวทางกาย เพื่อสลายทางจิต เป็นการบริหารร่างกาย
การทำงานทุกอย่างนั้น คือการเจริญสติสัมปชัญญะ มีความรู้ตัวทั่วพร้อมทุกขณะ
เกิดธรรมสังเวชขึ้นในจิตขณะที่กำลังกวาดใบไม้ เพราะจิตได้พิจารณาในขันธ์ 5
เห็นทุกสิ่งทุกอย่างในขันธ์ 5 ว่าล้วนนำมาซึ่งความทุกข์และสิ่งที่เราเคยคิดว่าสุขนั้น
มันก็มิใช่ เพียงแต่เราได้สนองตอบกิเลสตัณหาความอยากของเรา ซึ่งเราคิดว่านั้น
คือความสุข แท้จริงมันเป็นความทุกข์ที่ซ่อนอยู่ แต่เราไม่รู้เพราะเพลินอยู่กับการ
สนองตอบตัณหาของเราเอง เมื่อตัณหาได้รับการสนองตอบ เราจึงคิดว่ามันเป็นความสุข
ซึ่งแท้จริงแล้วมันเป็นโลกียสุขที่มีทุกข์แอบแฝงอยู่.......
         ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ล้วนแต่สมมุติกันขึ้นมา บัญญัติกันตามชาติและภาษา
จึงมีชื่อแตกต่างกันออกไป ไม่มีอะไรจะฝืนกฏของพระไตรลักษณ์ได้เลย  อนิจจัง
 ทุกขัง  อนัตตา  ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา คือมายาของโลกสมมุติ ที่เราหลงไปติดอยู่
หลงเข้าไปยึดถือ จนไม่เห็นสัจจธรรมที่แท้จริง ของสรรพสิ่งธรรมชาติที่อยู่รอบกาย
และภายในจิตภายในใจของเรา.......
          ความบริสุทธิ์ของจิตอยู่ที่ไหน อะไรที่เป็นไปเพื่อความพ้นทุกข์ สภาวะนั้น
มันเป็นอย่างไร ได้แต่ถามตัวเอง เคยได้ยินได้ฟัง ได้อ่านได้รู้ ก็เพียงที่เขาเล่ามา
หรือในตำราที่ได้อ่าน มันเป็นเพียงสัญญาคือการจำได้หมายรู้ที่บันทึกไว้ในสมองเท่านั้น
เพียงท่องได้ จำได้ พูดได้ เหมือนว่าจะเข้าใจแต่มันยังไม่ใช่ เพราะมันเป็นเพียงสัญญา
ซึ่งเป็นปริยัติ ตามตัวอักษร ที่เราตีความขยายความ......
          สภาวธรรมที่แท้จริงนั้น เราอาจจะยังไม่พบหรือพบแล้วแต่เป็นเพียงผ่านกระแส
แต่ไม่ได้ทรงอยู่ในสภาวธรรมนั้น  จึงจำเป็นที่จะต้องเร่งความเพียรให้มากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่
เพื่อทำความพร้อมของกายและจิตของเรา สร้างพละให้กลายเป็นอินทรีย์ ให้มีความเหมาะสม
ที่จะรองรับสภาวธรรมนั้น อย่าอยู่กับความคิดจินตนาการและความฝัน จงทำสิ่งนั้นให้ปรากฏ
ซึ่งจะเร็วหรือช้านั้นขึ้นอยู่กับกรรม การกระทำของตัวเรา.......
           มองย้อนกลับไป...หลายปีที่ผ่านไป เราได้เห็นอะไรมากมาย ได้จดบันทึกไว้
และเมื่อเราได้นำบันทึกเก่าๆกลับมาอ่าน ได้เห็นถึงพัฒนาการของจิต ความรู้สึกนึกคิด
ที่แปรเปลี่ยนไป ซึ่งเกิดจากการสั่งสมอบรมจิตอย่างต่อเนื่องไม่ทิ้งธุระไม่ละศรัทธา
พิจารณาอยู่เนืองนิจ จิตจึงได้พัฒนา ความเจริญก้าวหน้านั้นต้องประกอบด้วยปัจจัย ๔
ที่เรียกว่า อิทธิบาท ๔ อันประกอบด้วย.....
๑.ฉันทะ ความยินดีพึงพอใจในสิ่งที่กระทำ(ทำในสิ่งที่ชอบและสิ่งที่ใช่)
๒.วิริยะ  ความเพียรพยายามทำในสิ่งนั้น (คือสิ่งที่ชอบและสิ่งที่ใช่)
๓.จิตตะ  ไม่ละความเพียรพยายามทำอยู่สม่ำเสมอไป(ในสิ่งที่ชอบและสิ่งที่ใช่)
๔.วิมังสา พิจารณา ใคร่ครวญ ทบทวนในสิ่งที่ทำ ว่ามันเป็นเช่นไร (ในสิ่งที่ชอบและสิ่งที่ใช่)
แล้วเราจะเห็นความแปรเปลี่ยนไปทั้งในความเสื่อมและความเจริญ ด้วยองค์แห่งอิทธิบาท ๔
ซึ่งถ้ามีความพอดีก็จะนำไปสู่ความเจริญ แต่ถ้าตัวใดขาดหรือตัวใดเกิน จนเกิดความไม่พอดี
ก็จะไม่มีการพัฒนาก้าวหน้าเจริญขึ้นได้ และเมื่อไหร่ที่ความเจริญในธรรมนั้นไม่ก้าวหน้า
ให้กลับมาพิจารณาที่" อิทธิบาท ๔ " เพราะคำนี้แปลว่าทางสู่ความสำเร็จ....
               เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ด้วยไมตรีจิต
                   รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-วจีพเนจร
๒ ตุลาคม ๒๕๕๔ เวลา ๐๑.๒๐ น. ณ ตถตาอาศรม บ้านบึง ชลบุรี
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02 ต.ค. 2554, 01:22:36 โดย รวี สัจจะ... »
ใช่หวังจะดังเด่น  จึงมาเป็นสมณะ
เพียงหวังจะลดละ  ซึ่งมานะและอัตตา
เร่ร่อนและรอนแรม ไปแต่งแต้มแสวงหา
สัญจรร่อนเร่มา  ผ่านร้อยป่าและภูดอย
ลาภยศและสรรเสริญ  ถ้าหลงเพลินจิตเสื่อมถอย
พาใจให้เลื่อนลอย  จิตเสื่อมถอยคุณธรรม
       ปณิธานในการปฏิบัติธรรม

ออฟไลน์ salawit_sangsanit

  • กายะวาจะจิตตัง อะหังวันทา พระยาภุชงค์ นาคราชเจ้า วิสุทธิเทวา ปูเชมิ
  • สัตตมะ
  • **
  • กระทู้: 272
  • เพศ: ชาย
    • ดูรายละเอียด
    • อีเมล
ตอบ: คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๑ ตค. ๕๔...
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: 02 ต.ค. 2554, 10:58:03 »
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ :054: :054: :054:

ออฟไลน์ ทรงกลด

  • ผู้อาวุโส
  • *****
  • กระทู้: 2199
  • เพศ: ชาย
  • ศิษย์หลวงโด่ง.....
    • ดูรายละเอียด
ตอบ: คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๑ ตค. ๕๔...
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: 03 ต.ค. 2554, 09:42:00 »
กราบนมัสการท่านพระอาจารย์ฯ :054:
ที่กรุณาสั่งสอน

เมื่อวานประชุมกัน เพื่อรวบรวมปัจจัยร่วมพิมพ์หนังสือพระไตรปิฏก กับมูลนิธิพุทธโฆษณ์ วัดนาป่าพง พระอาจารย์คึกฤทธิ์
หนึ่งชุดมี 33 เล่ม เพื่อนำไปไว้ในห้องสมุดธรรมะให้ญาติโยมได้ศึกษากัน ที่ ตถตา ชลบุรี  :054:
เว ทา สา กุ กุ สา ทา เว....ทา ยะ สา ตะ ตะ สา ยะ ทา...สา สา ทิ กุ กุ ทิ สา สา...กุ ตะ กุ ภู ภู กุ ตะ กุ

ออฟไลน์ berm

  • สิ่งที่ควรทำคือความดี..สิ่งที่ควรมีคือคุณธรรม..สิ่งที่ควรจำคือ...บุญคุณ
  • อัฏฐมะ
  • ***
  • กระทู้: 1008
  • เพศ: ชาย
  • อยู่คนเดียวระวังความคิด อยู่กับมิตรระวังวาจา
    • ดูรายละเอียด
    • อีเมล
ตอบ: คุณค่าของวันเวลาที่ผ่านไป ๑ ตค. ๕๔...
« ตอบกลับ #3 เมื่อ: 03 ต.ค. 2554, 10:15:35 »
สาธุ..ขออนุโมทนาด้วยครับ
ทุกคนย่อมมีปัญหาของตัวเองเกิดขึ้นตลอดเวลา  อยู่ที่ใครเลือกที่จะเดินหนีปัญหา...หรือเลือกที่จะแก้ไขปัญหา