กระดานสนทนาวัดบางพระ

 :059:เช้าวันที่ ๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๒....
ครบรอบ ๕ ปีเต็ม แห่งการลงมือก่อสร้างฟื้นฟูบูรณะวัดทุ่งเว้า
๑๒ สิงหาคม ๒๕๔๗ เริ่มงานการก่อสร้างศาลาหอฉัน
๑๒ สิงหาคม ๒๕๔๘ เริ่มลงมือก่อสร้างศาลาการเปรียญ โรงครัว หอระฆัง
๑๒ สิงหาคม ๒๕๔๙ เริ่มลงมือก่อสร้างพระอุโบสถ
๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๐ เริ่มลงมือก่อสร้างพระธาตุเจดีย์
๑๒ สิงหาคม ๒๕๕๒ ลงมือก่อสร้างหอพระ(คุณแม่)
    ไม่ได้ถือฤกษ์ยาม แต่ที่ใช้วันนี้เป็นวันเริ่มลงมือทำงานก็เพราะว่า เป็นวันหยุด และญาติโยมจะมาทำบุญตักบาตรที่วัดกัน
และเป็นการง่ายที่จะรวบรวมศรัทธาจากญาติโยม มาร่วมสร้างกัน หลังจากที่ได้ร่วมกันทำบุญตักบาตรและฟังการบรรยายธรมแล้ว
ญาติโยมจะเกิดศรัทธาอยากจะทำความดีเพื่อแม่ของตน ซึ่งการเสียสละกำลังทรัพย์ กำลังกาย สร้างถาวรวัตถุไว้ในพระพุทธศาสนานั้น
เป็นบุญอันยิ่งใหญ่ในสายตาและความคิดของญาติโยม ทุกคนจึงมีจิตใจเดียวกันคืออยากที่จะสร้างบุญกุศลเพื่ออุทิศและแผ่บุญนั้น
ให้แม่ของตน จึงเกิดการ ร่วมมือ ร่วมแรง ร่วมใจกัน ในการก่อสร้างเสนาสนะถาวรวัตถุ โดยไม่ต้องมีค่าจ้างแรงงาน ทุกคนทำด้วยใจกัน
และจุดประสงค์หลักในการสร้างวัดของข้าพเจ้านั้น คือให้ชาวบ้านทุกคนในท้องถิ่นมีส่วนในการก่อสร้างเสนาสนะทุกอย่างในวัดนั้นๆ
ซึ่งมันจะเป็นความภาคภูมิใจและประทับใจของพวกเขา...วันเวลาผ่านไปเขาจะบอกเล่ากับลูกหลานของเขาได้ว่า "วัดนี้สร้างมากับมือ"
และเขาจะช่วยกันดูแลบำรุงรักษา"วัดที่เขาสร้างมากับมือ"
   รูปแบบสถาปัตย์อาจจะไม่สวยงามเหมือนที่อื่นเขา แต่สิ่งที่ได้คือ"จิตวิญญาน"การมีส่วนร่วมในการสร้างสิ่งเหล่านั้นขึ้นมา เพราะว่า
เจตนาในการก่อสร้างมาจากความบริสุทธิ์ใจ...ไม่ได้สร้างขึ้นมาเพื่ออวดบารมีหรือแข่งขันกับผู้ใด...โดยมีหลักคิดในการก่อสร้างที่ว่า
๑.ประโยชน์การใช้สอย ความจำเป็น มาเป็นอันดับแรก
๒.ความมั่นคงแข็งแรง อายุการใช้งานต้องคุ้มค่า
๓.กำลังทรัพย์ เงินทุนที่มีอยู่ในกระเป๋า(ไม่ฝันและรอตัวเงินในอนาคต...คิดจากสิ่งที่มี)
๔.รูปทรงทางสถาปัตย์ ที่สามารถทำได้โดยคนในพื้นที่(ถ้ามีการจ้างงานบางส่วนเงินก็จะหมุนเวียนในหมู่บ้าน)
๕.ญาติโยมชาวบ้านต้องมีส่วนร่วมในการก่อสร้างนั้น
   "สร้างวัด สร้างคน สร้างผลงาน" และเมื่อมีญาติโยมมาร่วมกันทำงาน เราก็สามารถที่จะแนะนำธรรมะให้แก่เขาได้..ทำกันไปคุยกันไป
สอดแทรกธรรมมะไปในบางจังหวะและโอกาศ ตามความเหมาะสม (สอนธรรมะโดยที่เขาไม่รู้ว่าเรากำลังสอนธรรมะเขาอยู่)ซึ่งเราจะเน้น
ในเรื่องจิตสำนึกต่อส่วนรวม..ความสามัคคี..ยกข้อดีของทุกคนที่มีอยู่มากล่าวยกย่องชมเชยเขา...ข้อเสียความไม่ดีของเขาไม่กล่าวถึง
แล้วเขาจะรู้สึกสบายใจเมื่ออยู่กับเรา "พระอาจารย์ท่านใจดี ไม่ดุไม่ด่าไม่ว่าเรา" ใช้หลักจิตวิทยาทำให้เขาศรัทธาและเชื่อถือในตัวเรา
ให้ได้เสียก่อนแล้วจึงจะสอนธรรม...
 :054:แด่ความร่วมมือ ร่วมแรง ร่วมใจ ที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ
                       เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี
                         รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๑๓ สิงหาคม ๒๕๕๒ เวลา ๐๙.๓๙ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย