จิตเปลี่ยน กายเปลี่ยน...
จิตกับกายมีความสัมพันธ์กัน การสวดมนต์ เสียงทำนองเปลี่ยนไป
ลายมือและตัวหนังสือที่เขียนก็เปลี่ยนไป เกิดจากการปรับกายและปรับจิต
การคิด การทำงาน ก็มีสติรอบคอบละเอียดขึ้น การเดินการพูดก็สำรวมขึ้น
สติและสัมปชัญญะ หิริและโอตัปปะ มีกำลังเพิ่มขึ้น ทำให้มีความสำรวมอินทรีย์เพิ่มขึ้น
การปฏิบัติธรรมทั้งหลายนั้น.....
มีกุศโลบายเฉพาะตัว อาจจะแตกต่างกันในการทำให้จิตรวม(เป็นสมาธิ)
แต่ว่าจะเป็นวิธีใดก้ตามต้องอยู่ในหลักของพระพุทธศาสนา
คือ ศีล สมาธิ ปัญญา มีองค์แห่งคุณธรรมหิริและโอตัปปะคุ้มครองอยู่
ถ้าขาดหลักของพระพุทธศาสนาแล้ว สมาธินั้นจะเป็นสมาธินอกระบบของพระพุทธศาสนา
แต่ก็สามารถนำมาเป็นพื้นฐานได้ถ้าเรามีกุศลจิต ปรับจิตให้เข้ากับหลักของพระพุทธศาสนา
สมาธินั้นก็จะกลับมาเป็นสัมมาสมาธิได้ ถ้าเรารู้จักการปรับใช้และเข้าใจในความเป็นสมาธิ
อันตรายของการฝึกจิตเชิงพลังงาน.....
ก็คือตัวอัตตาและมานะพร้อมทั้งอุปาทาน
ถ้าขาดศีลวินัยและหิริโอตัปปะแล้ว จะทำให้หลงอารมณ์ได้ง่าย
หลงตัวเอง เกิดการยกตน คิดว่าตนเองนั้นเก่งเท่าครูบาอาจารย์
และจะใช้จิตในทางที่ผิดได้ จนกลายเป็นมิจฉาทิฏฐิ
เพราะขาดองค์แห่งคุณธรรมหิริและโอตัปปะคุ้มครองจิต
การสร้างสมบารมีทั้ง ๓๐ ประการนั้นต้องอยู่บนพื้นฐานของพรหมวิหาร ๔
คือต้องมีที่มาจาก เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขาคุ้มครองจิต....
:059:แต่ความเปลี่ยนแปลงทางกายและทางจิต
ด้วยจิตปรารถนาดีและไมตรีจิต
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-กลุ่มยุทธธรรมสัญจร
๖ กันยายน ๒๕๕๒ เวลา ๐๖.๔๓ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย
