ได้จำวัตรหลับนอนตอน ๑๒.๐๐ น.
ตื่นประมาณ ๑๔.๓๐ น.ทำภาระกิจส่วนตัวเสร็จแล้วลงไปดูงาน
และเดินดูความเรียบร้อยภายในวัด อะไรขาดหรืออะไรบกพร่องจะได้แก้ไข
จนกระทั่งได้เวลาทำวัตรสวดมนต์เย็นจึงได้ลงไปศาลาเพื่อทำกิจของสงฆ์
ทำวัตรเย็นเสร็จกลับขึ้นศาลาที่พักเพื่อจารอักขระลงยันต์ในแผ่นทอง
เพื่อที่จะเอาไปทำตะกรุดฝังที่องค์พระหลวงปู่ทวดพิมพ์สี่เหลียม
แผนกทำวัตถุมงคลแจ้งมาว่ามวลสารที่ผสมไว้ทำได้อีกประมาณ ๑๐ ครก
เลยขอออกรุ่นพิเศษฝังตะกรุดไว้ใช้กันเองประมาณ ๒๕๐ องค์
ซึ่งฝังตะกรุดองค์ละ ๒ ดอก รวมแล้ว ๕๐๐ ดอก
เนื่องจากแผ่นทองที่ทำตะกรุดนั้นมีขนาดเล็กจึงลงอักขระได้เพียงตัวเดียว
จึงตัดสินใจลงตัว "พุท "และตัว "โธ"อย่างละดอกเพื่อเอาไปฝังที่องค์พระ
เขียนไปก็ภาวนา "พุทโธ"ในตัวทั้งขณะเขียนและม้วนตะกรุด
ตั้งจิตระลึกถึงพุทธานุสสติขอบารมีของพระพุทธเจ้าและพระโพธิสัตย์ทั้งหลาย
ให้ช่วยปกปักรักษาและคุ้มครองวัตถุมงคลและผู้ที่ครอบครองวัตถุมงคลนั้น
เริ่มทำตั้งแต่ตอนทุ่มครึ่งจนกระทั่งถึงเวลา ๐๕ ๐๐ น.ของวันใหม่
เพราะทำแล้วเกิดความเพลิดเพลินจนลืมดูเวลาผ่านไปเกือบ ๑๐ ชั่วโมง
เพราะว่าเมื่อลงมือทำงานแล้วจะไม่ปล่อยให้ค้างคาคือจะทำให้เสร็จไป
เพราะเมื่อเสร็จแล้วเราจะได้ไปทำสิ่งอื่นต่อไปอีก ไม่ต้องมาคอยกังวลใจ
กับการงานที่ยังทำไม่เสร็จ" อนากุลา จะ กัมมันตา"การทำงานไม่คั่งค้างเป็นมงคลของชีวิต
และขณะที่เราทำงานนั้น จิตมันจะเป็นสมาธิ และมีอารมณ์ต่อเนื่อง
แต่ถ้าเราทำแล้วหยุดทิ้งไว้ แล้วกลับมาทำใหม่ เราก็ต้องมาเริ่มตั้งจิตใหม่
ซึ่งมันจะขาดความต่อเนื่องและสม่ำเสมอในอารมณ์....
:059:งานเข้าอีกแล้ว......
เขียนบันทึกธรรมยังไม่ทันได้สรุป
มีญาติโยมคนป่วยมาขอความสงเคราะห์ให้ช่วยเหลือ
เพราะไปหาหมอมาทั่วแล้วแต่รักษาไม่หายและหมอก็หาสาเหตุไม่ได้ว่าเป็นโรคอะไร
ไปหามาหมดทั่งหมอหลวง หมอผ๊ หมอทรงเจ้า สุดท้ายจึงจะมาหาพระเพราะว่าหมดตัวมาแล้ว
จึงต้องสงเคราะห์ช่วยเหลือเขาไปตามกำลังและสติปัญญาของเรา
วิเคราะห์อาการของโรคตามวิชาแพทย์ศาสตร์สมัยปัจจุบัน จึงรู้ว่าเกิดจากการอักเสบของลำใส้
วิเคราะห์ต่อไปว่าทำไมรักษากับหมอหลวงจึงไม่หาย จึงรู้ว่าเกิดจากผลกรรมที่ทำมา
วิเคราะห์ต่อไปว่ากรรมอย่างนี้มีผลมาจากกรรมใด โดยการใช้จิตถามจิต แล้ววางจิตให้ว่าง
เพื่อรอรับคลื่นสัญญานของกรรมที่เขาทำมาให้ปรากฏ ขึ้นในความว่างของจิต
เป็นเทคนิคในการฝึกตัวดู ตัวรู้ ตัวเห็น โดยการป้อนข้อมูลในสิ่งที่อยากจะรู้ แล้วจึงเข้าสู่ความว่าง
สิ่งที่เกิดขึ้นครั้งแรกในความว่างนั้น คือสิ่งที่เราอธิษฐานจิตอยากจะรู้
และสิ่งที่เกิดขึ้นในอันดับต่อไปส่วนใหญ่จะเป็นการปรุงแต่งของจิต(สิ่งที่เราคิดไปเอง)
สติต้องมีความฉับไวในการบันทึกข้อมูลที่เกิดขึ้น เพราะมันเพียงชั่วระยะช้างกระดิกหู งูแลบลิ้น
ที่คลื่นสัญญานในสิ่งที่เราอธิษฐานไว้มันปรากฏ นี่คือเทคนิคของการฝึกตัวดู ตัวรู้ ตัวเห็น
ส่วนสมาธิในการรักษานั้นเป็นจิตที่มีพลังงานและต้องชำนาญในเรื่องธาตุ
เพราะการเจ็บไข้ได้ป่วยนั้น เกิดมาจากความบกพร่องของธาตุในกายมากเกินไป หรือน้อยเกินไป
ต้องเข้าใจเรื่องการปรับธาตุ แต่งธาตุ หนุนธาตุ เพื่อให้เกิดความสมดุลย์ขึ้นในกาย
ซึ่งต้องใช้สมาธิจิตที่มีพลังงาน ส่วนการดูนั้นเป็นจิตที่โปร่งโล่งเบาและว่างไม่มีพลังงาน
นี่คือกระบวนการในการฝึกจิตฝึกสมาธิเพื่อใช้งานในการสงเคราะห์ญาติโยมเพื่อสร้างบารมี
.....สงเคราะห์ญาติโยมตามหน้าที่ สร้างขวัญและกำลังใจให้แก่เขา ให้เขามีความหวัง
แล้วกำลังใจเขาจะกลับมา ความเชื่อมั่นศรัทธาก็เกิดขึ้น และเป็นการง่ายที่จะช่วยเหลือเขา
รักษาเสร็จแจกยาให้ไปต้มทานเพื่อช่วยเสริมและปรับธาตุในกายของเขาให้มีความสมดุลย์
กำลังใจกลับมาอาการก็ดีขึ้น หน้าตาก็แจ่มใส เพราะว่าใจเขามีกำลังขึ้นมาแล้ว
การเป็นพระนั้นต้องเข้าใจและใช้หลักจิตวิยาอยู่เสมอ..เพื่อที่จะสร้างศรัทธา...
:059:แด่การทำงานที่คือการปฏิบัติธรรม
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม-กลุ่มยุทธธรรมสัญจร
๑๕ กันยายน ๒๕๕๒ เวลา ๐๙.๔๐ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย
