กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 10 ส.ค. 2553, 06:12:57
-
ตถตาอาศรม ริมฝั่งโขง
๑๐ สิงหาคม ๒๕๕๓
........รอยทาง.......
ชีวิตดำเนินไปตามปกติตื่นเช้า ออกบิณฑบาตร กลับมาแล้วก็ไหว้พระสวดมนต์ทำวัตรเช้า
ฉันข้าว เสร็จแล้วกลับที่พักกวาดถูศาลา จากนั้นจึงลงไปดูงานก่อสร้างห้องน้ำและงานเชื่อมเหล็ก
ต่อรถพ่วง ช่วยกันทำงานจนถึงเที่ยงวัน พักฉันกาแฟ แล้วลงไปทำงานต่อ จนกระทั่งงานเชื่อมเหล็ก
ต่อรถพ่วงเสร็จสมบูรณ์ในเวลาประมาณบ่ายสามกว่าๆ เหลือเพียงงานก่อสร้างทำห้องน้ำที่ยังไม่เสร็จ
เหลืองานฉาบปูนและเทพื้น ปูกระเบื้อง ซึ่งคงต้องใช้เวลาอีกประมาณ ๕ วัน จึงจะเสร็จสมบูรณ์และ
เหลืองานที่จะต้องทำต่อก็คือ ศาลาสรงน้ำพระและถังเก็บน้ำที่จะใช้ในป่าปริวาส กลับมาที่พักนั่งถอดแบบ
ที่สรงน้ำและแท็งค์น้ำ คำนวนหาจำนวนเหล็ก อิฐ ปูน สังกะสี วัสดุที่ต้องใช้ทั้งหมด เพื่อจะคำนวนค่าก่อสร้าง
และระยะเวลาในการทำงาน เสร็จแล้วเตรียมตัวทำกิจวัตรในภาคค่ำต่อไป
.........รอยธรรม.......
ในการทำงานนั้นจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีสติและมีสมาธิในการทำงาน เพราะในการทำงานแต่ละอย่างนั้น
ย่อมมีอุปสรรคและปัญหาอยู่ตลอดเวลา การที่เรามีสตินั้นจะช่วยให้เราเห็นปัญหาที่เกิดขึ้นและสามรถที่จะควบคุม
อารมณ์ความรู้สึกได้ และทำให้สามารถที่จะแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นได้เสมอ เพราะว่าเรามีสมาธิในการทำงาน
ควบคุมอารมณ์ความรู้สึกได้ ไม่ตื่นตกใจหรืออารมณ์เสียเมื่อเจอปัญหา ทำให้สามารถที่จะแก้ไขปัญหาทุกอย่างได้
หลังจากทำวัตรสวดมนต์เย็นแล้ว ฝนตกหนักมาก กลับที่พักแล้วเจริญสติภาวนาโดยใช้ " โสตกรรมฐาน "คือการใช้
โสตสัมผัส ( เสียง )เป็นอารมณ์กรรมฐาน เอาสติไปจับที่เสียงที่เราได้ยิน จนสามารถที่จะแยกเสียงที่ได้ยินนั้นได้
และจิตจับอยู่กับเสียงเพียงเสียงเดียวที่เราสนใจ จนจิตเป็นสมาธิอยู่กับเสียงนั้น ซึ่งการปฏิบัติแบบนี้ได้ทำอยู่บ่อยครั้ง
ตามโอกาศที่เหมาะสม ซึ่งวิธีนี้ได้เจอโดยบังเอิญตั้งแต่สมัยที่เป็นฆราวาส ตอนที่นั่งรถไฟจากกรุงเทพฯไปสุราษฎร์
เมื่อปี ๒๕๒๙ ตอนนั้นเดินทางคนเดียวและในเที่ยวนั้นผู้โดยสารมีน้อยมาก ทำให้มีที่นั่งว่างเยอะ สามารถที่จะเอา
เบาะที่นั่งมาปูนอนได้ เพราะว่าว่างไม่รู้จะทำอะไร นอนก็ไม่หลับ จึงนอนฟังเสียงล้อรถไฟกระทบข้อต่อของรางไป
นอนฟังตั้งแต่รถไฟออกจากสถานีนครปฐม ไปรู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อรถไฟถึงสถานีไชยา เมื่อรู้สึกตัวและเลกฟังเสียงล้อ
รถไฟแล้วนั้น มีความรู้สึกเอิบอิ่ม เป็นสุขอย่างบอกไม่ถูก ซึ่งมันเป็นความสุขที่เราไม่เคยเจอมาก่อนเลยตั้งแต่เกิดมา
( สมัยเป็นฆราวาส ไม่เคยสนใจเรื่องศาสนา เป็นพวกหัวก้าวหน้า เอียงซ้ายสุดๆ ) แต่เมื่อได้เข้ามาศึกษาและปฏิบัติธรรม
จึงได้รู้ว่า สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นคือความเป็นสมาธิ คืออารมณ์ปิติ สุขและเอตคตารมณ์ ซึ่งเราพบมันโดยบังเอิญและนำมาปฏิบัติ
อยู่เสมอตามจังหวะและโอกาศที่เหมาะสม
.........รอยกวี.......
นอนฟัง เสียงสายฝน ที่ร่วงหล่น ตกลงมา
เสียงฝน บนหลังคา ดังเรื่อยมา ให้ได้ยิน
จิตอยู่ กับเสียงนั้น จับเสียงมัน เป็นอาจินณ์
เอาเสียง ที่ได้ยิน มาเป็นศิลป์ ในทางธรรม
โสตะ กรรมฐาน คือการงาน ที่เลิศล้ำ
ฝึกฝน อยู่ประจำ ได้กระทำ อยู่เรื่อยมา
ฟังเสียง จนสงบ จะได้พบ ซึ่งปัญญา
เอาเสียง เป็นสัญญา สติมา ปัญญามี
ทางธรรม นั้นทำได้ ขอเพียงให้ จิตใฝ่ดี
ไม่เลือก สถานที่ ทำให้ดี ทำให้ควร
เหมาะสม กับเวลา เฉพาะหน้า สถานที่
โอกาศ ที่เรามี เลือกสิ่งที่ ควรกระทำ
เลือกธรรม กรรมฐาน เหมาะกับงาน เพื่อตอกย้ำ
ให้จิต อยู่กับธรรม ให้จิตนำ สู่สัมมา
สัมมา ปฏิบัติ ควรฝึกหัด ภาวนา
เรียนรู้ และศึกษา แล้วนำมา ทำให้จริง
ทางธรรม กรรมฐาน จะประสาน สรรพสิ่ง
ให้เห็น และเป็นจริง อย่าทอดทิ้ง ทำต่อไป
ตามหลัก อิทธิบาท อย่า่ให้ขาด จงตั้งใจ
ความหวัง ที่ตั้งไว้ คงไม่ไกล เกินความจริง
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๑๐ สิงหาคม ๒๕๕๓ เวลา ๐๖.๑๓ น. ณ ศาลาน้อย ริมน้ำโขง ชายขอบประเทศไทย
-
ทางธรรม กรรมฐาน จะประสาน สรรพสิ่ง
ให้เห็น และเป็นจริง อย่าทอดทิ้ง ทำต่อไป
ตามหลัก อิทธิบาท อย่า่ให้ขาด จงตั้งใจ
ความหวัง ที่ตั้งไว้ คงไม่ไกล เกินความจริง
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ขอบพระคุณสำหรับคำสอนครับ
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ได้ข้อคิดมาปรับใช้กับชีวิตการทำงานปัจจุบันครับ กราบขอบพระคุณครับ
-
กราบนมัสการท่านพระอาจารย์ขอบพระคุณค่ะ......................
ทางธรรม นั้นทำได้ ขอเพียงให้ จิตใฝ่ดี
ไม่เลือก สถานที่ ทำให้ดี ทำให้ควร
เหมาะสม กับเวลา เฉพาะหน้า สถานที่
โอกาศ ที่เรามี เลือกสิ่งที่ ควรกระทำ......................... :054: :054: :054:
-
กราบมนัสการพระอาจารย์ที่เคารพครับ :054:
กราบขอบพระคุณสำหรับเรื่องราว รอยทาง รอยธรรม รอยกวี คำสอน :054:
ศิษย์ขอน้อมใว้เป็นแนวทางต่อไป วันนี้ได้ความรู้ใหม่ๆอีกแล้วครับ จะขอใช้อิทธิบาท 4 เป็นหลักความเพียรในการฝึกต่อไปไม่ย่อท้อ :054:
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ขอบพระคุณมากครับ สำหรับแง่คิดที่ดีๆครับ