กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 31 ส.ค. 2553, 10:31:52
-
ตถตาอาศรม ริมฝั่งโขง
๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๓
.....รอยทาง.....
ฝนพรำทั้งคืนทั้งวัน ไม่เห็นแสงแดดเลย เพราะเป็นช่วงมรสุมเข้า
และมักจะเป็นผู้ที่โชดดีตลอดเรื่องฝนตกและน้ำท่วม เพราะว่าไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหน
มักจะเจอฝนตกหนัก น้ำป่าและน้ำท่วมตลอด ทำบุญกับน้ำมามาก สมัยอยู่ที่สุราษฎร์
เจอน้ำท่วมใหญ่ " ดินถล่มที่กระทูน " วัดที่จำพรรษานั้นเป็นเกาะอยู่กลางแม่น้ำตาปี
ชื่อ " วัดเกาะธรรมปทีป " กำลังรับกฐินซึ่งเป็นวันสุดท้ายของฤดูกฐิน (๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒ )
เวลา ๑๒.๓๐ น.น้ำป่ามาถึงพอดี น้ำท่วมทั้งเกาะจมอยู่ใต้น้ำ หลังจากนั้นไม่กี่ปี ออกพรรษา
แล้ว แวะไปเยี่ยมสหธรรมมิกที่ท่าแซะ จ.ชุมพร ไปเจอ " พายุเกย์ " เต็มๆที่ถ้ำกระโหลก
ไปจำพรรษาที่พังงาก็เจอน้ำป่าท่วมตลาดกระโสม วัดเก่าเจริญธรรมก็รับไปเต็มๆคือน้ำท่วมวัด
ปีต่อมาเขานิมนต์ไปอยู่ที่ อ.กระปง ที่น้ำตกปลายพู่ ก็เจอน้ำป่าดินถล่มอีก ไปจำพรรษาที่เชียงใหม่
ก็เจอฝนตกหนักน้ำปิงท่วม ดินถล่มถนนขึ้นดอยสุเทพโดยน้ำป่าขาด ไปอยู่แม่ฮ่องสอนบนดอย
ก็เจอพายุเข้า ฝนตกหนักน้ำป่าทะลัก ดินถล่ม มาอยู่มุกดาหารก็เจอพายุมรสุมเข้าเกือบทุกปี
จึงทำให้มีความเคยชิน กับฝนตก พายุเข้า น้ำท่วม ดินถล่ม เพราะที่ผ่านมานั้น หนักกว่านี้เยอะ
ทั้ง " ดินถล่มที่กระทูน พายุเกย์ที่ชุมพร " จึงไม่กังวลหรืออารมณ์เสียกับเรื่องฝนตกเพราะทำใจ
ได้แล้ว ทำตัวตามปกติไม่ตื่นเต้นหรือตกใจ อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด เพราะมันเป็นเช่นนั้นเอง
ทำหน้าที่ของเราไปตามปกติทั้งทางโลกและทางธรรม...
......รอยธรรม.....
ฝนตกเกือบทั้งวัน ทำให้การเดินทางไปไหนมาไหนลำบาก จึงไม่มีญาติโยม
ลงมาที่วัด และลงไปทำงานก่อสร้างไม่ได้ จึงอยู่แต่บนศาลาที่พัก เงียบสงบดีไม่มีใครมารบกวน
ทำให้มีเวลาเจริญสติทำสมาธิให้เกิดขึ้นและทรงอารมณ์ได้นานโดยไม่มีใครมารบกวน ทำให้ได้
ทบทวนในอารมณ์สมาธิมากขึ้น เพราะที่ผ่านมานั้นจะมีเวลาทำสมาธิเฉพาะตอนกลางคืนหลังจาก
ทำวัตรสวดมนต์เย็นแล้วเท่านั้น เพราะว่ากลางวันนั้น ต้องทำงานต้องต้อนรับสงเคราะห์ญาติโยม
เรียกว่า " ทำวิกฤตให้เป็นโอกาศ " พลิกแพลงเปลี่ยนแปลงไปให้เหมาะสมกับสถานะการณ์ที่เป็น
ถ้าเรามองโลกในแง่ดี เราก็จะเห็นสิ่งที่ดีและโอกาศที่ดีอยูเสมอ ขอให้เรามีสติและสัมปชัญญะที่เป็น
กุศล คิดดี ทำดี มองโลกในแง่ดี แล้วทุกอย่างก็จะดีไปเอง คนเราทุกคนอยากจะได้พบกับสิ่งที่ดี
อยากจะให้สิ่งที่ดีเกิดขึ้นกับตนเอง อยากจะให้ตนเองพบแต่สิ่งที่ดีๆ แต่ลืมทำกายและจิตของตนให้ดี
เสียก่อน เรียกว่าไม่ได้ทำเครื่องรับให้มันดีเสียก่อน เมื่อเครื่องรับคือกายและจิตของเรานั้นมันยังไม่ดี
สิ่งที่ดีหรือคลื่นที่ดีก็ไม่อาจที่จะเกิดขึ้นแก่เราได้ ไม่สามารถที่จะรับสิ่งที่ดีๆนั้นได้ เพราะว่าเครื่องรับนั้น
มันยังไม่ดี จึงรับไม่ได้ ฉะนั้นถ้าอยากให้สิ่งที่ดีๆเกิดขึ้นกับตัวเรา เราก็ต้องมาทำเครื่องรับของเราให้มันดี
คือมาปรับจิตปรับใจของเราให้มันดี คือทำจิตทำใจให้เป็นบุญกุศลเสียก่อน เมื่อกายและใจของเรานั้น
อยู่กับบุญกุลแล้ว สิ่งที่ดีย่อมบังเกิดขึ้นแก่เรา เพราะใจเรานั้นเป็นสื่อที่จะดึงดูดสิ่งที่ดีให้มาสู่กายและจิต
ของเรา ในทางตรงข้ามกัน ถ้าจิตใจของเราไม่ดีเป็นอกุศลจิต มันก็จะดูดเอาสิ่งที่ไม่ดีสิ่งที่เป็นอกุศลนั้น
เข้ามาสู่ตัวเราเพราะคลื่นที่เราส่งออกไปนั้นมันไม่ดี และเครื่องรับของเรามันไม่ดี มันจึงรับเอาคลื่นที่ไม่ดี
ทุกอย่างจึงเริ่มที่จิตของเรา คิดดี พูดดี ทำดี แล้วสิ่งที่ดีก็จะเกิดขึ้นแก่เรา...
.......รอยกวี......
สายฝนหล่นจากฟ้า ตกลงมาสู่ื้พื้นดิน
ลมพัดหอบเอากลิ่น อุ่นไอดินยามฝนพรำ
เมฆครึ้มปกคลุมฟ้า ท้องนภาจึงมืดดำ
จากเช้าจนถึงค่ำ ฝนตกพรำตลอดมา
มองผ่านช่องหน้าต่าง มองทุกอย่างสุดสายตา
ทบทวนสิ่งผ่านมา แสวงหาเพื่อบรรเทา
โลกนี้เป็นเช่นนั้น ที่แปรผันคือใจเรา
เกิดจากความโง่เขลา หลงมัวเมาในกามา
ลาภยศและสรรเสริญ มัวหลงเพลินแสวงหา
หลงติดภาพมายา โดยคิดว่าเป็นของจริง
เพลินในกินกามเกียรติ และหยามเยียดสรรพสิ่ง
ไม่รู้ซึ่งความจริง เพราะละทิ้งเส้นทางธรรม
ชีวิตอนิจจัง เกิดพลาดพลั้งให้ตกต่ำ
ความชั่วเข้าครอบงำ ก้าวถลำไปผิดทาง
สร้างกรรมทำบาปหนัก จมในปลักที่เราสร้าง
ทรชนคือหนทาง ที่ก้าวย่างเดินพลาดไป
เวรกรรมตามมาทัน เพราะกรรมนั้นต้องชดใช้
ทุกอย่างจึงเปลี่ยนไป ได้เข้าใจในทางธรรม
ออกห่างเส้นทางผิด ก็ด้วยจิตกุศลนำ
หยุดสร้างซึ่งบาปกรรม มาสร้างทำแต่กรรมดี
มาเป็นสมณะ บวชเป็นพระเพื่อเปลี่ยนสี
เปลี่ยนใจมาใฝ่ดี ละสิ่งที่ผิดพลาดมา
ศึกษาปฏิบัติ และฝึกหัดภาวนา
เจริญจิตแผ่เมตตา ขอขมาอโหสิกรรม
ยอมรับซึ่งวิบาก ที่เกิดจากสิ่งที่ทำ
เอาบุญมาหนุนนำ ชะลอกรรมที่ทำมา
สั่่งสมซึ่งบุญใหม่ เจริญใจภาวนา
ดูจิตดูกายา พัฒนาจิตของเรา
ให้จิตนิ่งสงบ เพื่อล้างลบความโง่เขลา
ลดละเพื่อให้เบา และกล่อมเกลาจิตให้งาม
จิตงามด้วยกุศล นั้นคือผลที่ติดตาม
เกิดเพราะพยายาม ก้าวเดินตามเส้นทางธรรม....
......................................
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ด้วยไมตรีจิต
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๓๑ สิงหาคม ๒๕๕๓ เวลา ๑๐.๓๑ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายขอบประเทศไทย
-
กราบมนัสการพระอาจารย์ที่เคารพ :054:
กราบขอบพระคุณสำหรับเรื่องราว รอยทาง รอยธรรม รอยกวี คำสอน :054:
ฉะนั้นถ้าอยากให้สิ่งที่ดีๆเกิดขึ้นกับตัวเรา เราก็ต้องมาทำเครื่องรับของเราให้มันดี
คือมาปรับจิตปรับใจของเราให้มันดี คือทำจิตทำใจให้เป็นบุญกุศลเสียก่อน เมื่อกายและใจของเรานั้น
อยู่กับบุญกุลแล้ว สิ่งที่ดีย่อมบังเกิดขึ้นแก่เรา
ศิษย์ขอนอบน้อมใว้เป็นแนวทางต่อไป :054:
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ขอบพระคุณมากครับสำหรับคติธรรมและแง่คิดดีๆครับ