กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 03 ก.ย. 2553, 07:06:31
-
ตถตาอาศรม ริมฝั่งโขง
๓ กันยายน ๒๕๕๓
.....รอยทาง......
เมื่อวานเป็นวันพระแรม ๘ ค่ำ เดือน ๙ ตรงกับวันพฤหัสบดี มีญาติโยมลงมาทำบุญตักบาตร
ถวายสังฆทานที่วัดกันประมาณ ๓๐ กว่าคน เพราะว่าตรงกับวันตลาดนัดของหมู่บ้าน มีญาติโยมส่วนหนึ่งที่ต้อง
ไปเปิดแผงขายของในตลาดนัด ซึ่งจะมีคนฝั่งลาวข้ามมาซื้อสินค้าและเอาของป่ามาขาย จงทำให้โยมลงมาน้อย
เสร็จจากทำพิธีในช่วงเช้าแล้ว ตอนสายๆเข้าไปในเมืองเพื่อสั่งซื้อวัสดุก่อสร้าง สั่งอิฐมอญเพื่อเอามาก่อแท็งค์น้ำ
และซื้อน้ำยากันซึมมาผสมปูนที่จะใช้เทพื้นแท็งค์น้ำ แวะไปดูสนามแข่งเรือที่สะพานมิตรภาพไทย-ลาว ไปดูเรือ
ที่ชักลากมารอแข่งในวันเสาร์ที่จะมาถึงนี้ เป็นสนามที่แข่งเฉพาะเรือรุ่นกลาง ๓๕ ฝีพาย กับเรือรุ่นใหญ่ ๕๕ ฝีพาย
ซึ่งทางวัดเราไม่มีเรือในรุ่นนั้น มีแต่เฉพาะเรือรุ่นจิ๋ว ๑๒ ฝีพายเพียง ๒ ลำ ดูเรือเพลินกลับถึงวัดประมาณบ่ายสองกว่าๆ
ลงไปริมน้ำเพื่อแก้ไขเรือหางยาว ทำแท่นวางเครื่องเรือใหม่ ขยับไปทางท้ายเรือเพื่อให้ใบพัดเรือจมน้ำได้เต็มที่
เสร็จทันเวลาซ้อมเรือพอดี เพราะในการซ้อมเรือนั้นต้องมีเรือพี่เลี้ยงคอยดูแลและช่วยเหลือ เพื่อป้องกันอุบัติเหตุ
ที่อาจจะเกิดขึ้นได้ ทำวัตรเย็นเสร็จ มีญาติโยมแห่ต้นกัณฑ์มาถวายเพื่อให้พระที่จำพรรษาได้มีปัจจัยไว้ใช้จ่าย
เพราะว่าเป็นวัดที่ไม่มีรายได้ไม่ค่อยจะมีกิจนิมนต์ นานๆถึงจะมีสักครั้ง จึงมีการทำต้นกัณฑ์ผ้าป่า เพื่อให้พระมี
ปัจจัยไว้ใช้จ่าย เดือนละหนึ่งครั้งซึ่งจะได้ประมาณรูปละ ๕๐๐ บาท ต่อเดือนพอจะได้มีปัจจัยใช้จ่ายในสิ่งที่จำเป็น
.....รอยธรรม.....
เจริญสติพิจารณาธรรม ทำเท่าที่จะทำได้ตามกำลังของสติที่จะระลึกรู้ ดูกาย ดูจิต ดูความคิด
ดูอารมณ์ ยกหัวข้อธรรมขึ้นมาพิจารณาตามกาลตามเวลาที่เหมาะสม พิจารณาย้อนกลับไปถึงเรื่องราวของตนเอง
ที่ผ่านมา จึงได้รู้ว่า เมื่อก่อนนั้นสมัยที่บวชใหม่ๆเราชอบเิดนทางไปหาครูบาอาจารย์ไปขอพึ่งบารมีของครูบาอาจารย์
ไปชื่นชมบารมีของครูบาอาจารย์ จนได้รับคำเตือนสติจากครูบาอาจารย์ที่เราไปหาว่า...ท่านกับผมเป็นพระเหมือนกัน
ท่านมาชื่นชมบารมีของผม หวังพึ่งบารมีของผม ทำไมท่านจึงไม่กลับไปสร้างบารมีให้แก่ตัวท่านเองบ้างละ เราก็เป็น
พระเหมือนกัน มีอาการ ๓๒ เท่ากัน ท่านไม่ต้องมาไหว้ผม ท่านกลับไปไหว้ตัวท่านเองให้ได้จะดีกว่า...คำเตือนของ
ครูบาอาจารย์ท่านนั้น ทำให้มีสติ ทำให้ได้คิดว่า...คนเราชอบขอพึ่งบารมีของครูบาอาจารย์ ไม่รู้จักพึ่งตนเอง ไม่ขัดเกลา
ตนเอง ไม่ชำระตัวเองให้จิตสะอาดบริสุทธิ์จากราคะ โทสะ โมหะ ต้องการได้ของดีๆแต่ไม่ได้กระทำตนเองให้ดีเสียก่อน
เป็นคำสอนที่มีคุณค่าเป็นอย่างยิ่งสำหรับตัวเรา ที่ทำให้เราก้าวเดินจนมาถึงวันนี้
.....รอยกวี....
ร้อยเรียง ถ้อยคำ นำกล่าว
เรื่องราว ที่ได้ พบเห็น
รวบรวม เรียงร้อย เช้าเย็น
มาเป็น ซึ่งบท กวี
บอกเล่า เรื่องราว ที่พบ
ประสพ กับตัว เองนี้
บอกเล่า ถึงความ ชั่วดี
บอกชี้ เพื่อเป็น แนวทาง
เป็นกาพย์ เป็นกลอน สอนใจ
เขียนไว้ เพื่อเป็น แบบอย่าง
เรียบเรียง ถ้อยคำ จัดวาง
เสริมสร้าง ตามอย่าง คำไทย
หลายหลาก มากมาย ให้คิด
เตือนจิต เตือนใน น้องพี่
ปลุกใจ เพื่อให้ ใฝ่ดี
ให้มี ซึ่งคุณ (ะ)ธรรม
รักษา ไว้ซึ่ง ภาษา
คุณค่า ภาษา เลิศล้ำ
ศึกษา และให้ จดจำ
น้อมนำ ไว้เป็น แนวทาง
ขอวอน ให้หวน ครวญคิด
ดูจิต ดูใจ เสียบ้าง
อย่าได้ ปล่อยปละ ละวาง
เพื่อสร้าง ทางสุข แก่ตน
ไม่มี สุขใด ใหญ่ยิ่ง
ความจริง นั้นคือ เหตุผล
สร้างคน นั้นให้ เป็นคน
ทำตน ให้เป็น คนดี
เริ่มต้น จากการ นึกคิด
ทำจิต นั้นให้ ถูกที่
สติ นั้นต้อง พึงมี
ก่อนที่ จะพูด และทำ...
เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ด้วยไมตรีจิต
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๓ กันยายน ๒๕๕๓ เวลา ๐๗.๐๖ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายขอบประเทศไทย
(http://img29.imageshack.us/img29/4171/s5000181i.jpg)
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ขอบพระคุณมากครับสำหรับแง่คิดและแนวทางที่ดีๆครับ
-
กราบมนัสการพระอาจารย์ที่เคารพ :054:
กราบขอบพระคุณเรื่องราว รอยทาง รอยธรรม รอยกวี คำสอน :054:
คนเราชอบขอพึ่งบารมีของครูบาอาจารย์ ไม่รู้จักพึ่งตนเอง ไม่ขัดเกลา
ตนเอง ไม่ชำระตัวเองให้จิตสะอาดบริสุทธิ์จากราคะ โทสะ โมหะ ต้องการได้ของดีๆแต่ไม่ได้กระทำตนเองให้ดีเสียก่อน
ศิษย์ขอนอบน้อมใว้เป็นแนวทางต่อไป กราบขอบพระคุณที่เตือนสติ ของจะดีได้ ตัวเราต้องดีก่อนด้วย :054:
-
ไม่มี สุขใด ใหญ่ยิ่ง
ความจริง นั้นคือ เหตุผล
สร้างคน นั้นให้ เป็นคน
ทำตน ให้เป็น คนดี
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ เป็นคนดีทั้งทางโลกและทางธรรม ศิษย์คนนี้จะทำให้ได้ครับ