กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด ธรรมะ และ นอกเหตุ เหนือผล => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ, กฎแห่งกรรม และ ประสบการณ์วิญญาณ => สนทนาภาษาผู้ประพฤติ => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 02 ต.ค. 2553, 05:04:01
-
:059: ยามเช้าที่ริมฝั่งโขง :059:
(http://img835.imageshack.us/img835/1438/s1031171.jpg)
:059: ดอกจานในยามหน้าแล้ง :059:
(http://img408.imageshack.us/img408/6475/s1031084.jpg)
มุมหนึ่งของ อ.โนนดินแดง จ.บุรีรัมย์
๒ ตุลาคม ๒๕๕๓
.....รอยทาง.....
เมือ่วานนี้ ( ๑ ต.ค.๕๓ ) เป็นวันพระแรม ๘ ค่ำ เดือน ๑๐ ตื่นเช้าตามปกติ
ไหว้พระสวดมนต์ทำวัตรเช้า นั่งสมาธิ เจริญจิตตภาวนา แผ่เมตตา อธิษฐานจิต บนศาลาที่พัก
จนได้เวลา ๐๕.๓๐ น.จึงวันทาลาพระ ลงไปจัดศาลาเตรียมไว้สำหรับญาติโยมที่จะมาทำบุญ
เสร็จแล้วกวาดลานวัดต่อ จนถึงเวลา ๐๗.๓๐ น.จึงได้หยุดพัก วันพระนี้ไม่ได้ลงไปทำกิจที่
ศาลาหอฉันให้พระที่อยู่ท่านทำพิธี ตอนสายๆได้รับการแจ้งข่าวว่าโยมพ่อของคนขับรถวัด
นั้นได้เสียชีวิต ซึ่งอยู่ที่บ้านส้มป่อย อ.โนนดินแดง จ.บุรีรัมย์ จึงได้ลงไปมอบหมายงานภายในวัด
ให้ท่านเจ้าอาวาสและมัคทายกวัดช่วยดูแล เพราะว่าจะต้องลาพรรษาไปช่วยเป็นเจ้าภาพสวดศพ
โยมพ่อของคนขับรถวัดที่บุรีรัมย์ ซึ่งจะทำการฌาปนกิจศพในวันเสาร์นี้ ( ๒ ต.ค.๕๓ ) ออกเดินทาง
จากวัดตอนประมาณใกล้เที่ยง ใช้เส้นทาง มุกดาหาร-ยโสธร แล้วต่อเข้าเส้นทาง ยโสธร-โคราช
มาแยกที่ อ.พยัคภูมิวิสัย ไปอ.สตึก ต่อเข้าตัวจังหวัดบุรีรัมย์ วิ่งต่อไปทาง อ.นางรอง เลี้ยวไปทาง
อ.ปะคำวิ่งต่อไปถึง อ.โนนดินแดง ที่ไม่ใช่เส้นทางสาย อ.ท่าตูม และผ่าน จ.สุรินทร์นั้น เพราะว่า
เส้นทางวิ่งยากถนนไม่ค่อยจะดี จึงมาใช้เส้นทางสายนี้ซึ่งสะดวกกว่า ถึงบ้านงานศพเวลาประมาณ
๑๘.๐๐ น. นั่งพักพอหายเหนื่อย ก็ได้เวลาที่พระท่านมาสวดพระอภิธรรมพอดี นั่งเป็นเจ้าภาพฟังพระสวด
ให้ลูกศิษย์ที่มาด้วยเป็นตัวแทนถวายปัจจัยไทยทานแก่พระคุณเจ้าที่นิมนต์มาสวด เอาปัจจัยให้คนขับรถ
วัดลูกชายของผู้ตามเพื่อใช้จ่ายในงาน นั่งคุยสนทนากับญาติโยมต่อหลังจากพระสวดพระอภิธรรมเสร็จแล้ว
โยมนิมนต์ไปที่พักเวลาประมาณ ๒๐.๓๐ น. ไปรอลูกศิษย์อีกชุดที่กำลังเดินทางตามมา ซึ่งชุดหลังนั้นมาทาง
จ.สุรินทร์และไปหลงทางกันอยู่ จึงมาไม่ทันฟังพระสวด ตามมาถึงที่พักประมาณสามทุ่มกว่าๆ นั่งคุยสนทนากัน
กับญาติโยมจนได้เวลาอันสมควรคือประมาณใกล้เที่ยงคืน จึงแยกย้ายกันไปพักผ่อน
.....รอยธรรม.....
" ยามดีใช้ ยามเจ็บไข้ช่วยรักษา และเมื่อมีปัญหาก็ช่วยเหลือ " นั้นคือสิ่งที่กระทำมาตลอด
ต่อลูกศิษย์ คนใกล้ชิด และเพื่อนสหธรรมิกที่คุ้นเคยกัน และเป็นเรื่องที่กระทำมานานแล้วตั้งแต่สมัยเป็นฆราวาส
คือการเป็นผู้ให้มาตลอด ไม่เคยหวังสิ่งตอบแทนในการกระทำ จึงทำให้เป็นที่ยอมรับของหมู่คณะมาตั้งแต่สมัย
เป็นฆราวาส มีเพื่อนฝูงมากมายที่ไม่ทอดทิ้งกัน มีหลายชุดหลายคณะ ตั้งแต่เพื่อนชุดเรียนประถม เพื่อนชุดเรียน
มัธยมต้น เพื่อนชุดเรียนมัธยมปลาย เพื่อนชุดเรียนมหาวิทยาลัยและเพื่อนสมัยที่ทำงาน ซึ่งในปัจจุบันยังติดต่อ
พบปะกันอยู่เสมอ และเป็นกำลังหลักในร่วมการบริจาคปัจจัยที่ใช้ในการสร้างวัด บูรณะวัดมาตลอด ซึ่งมียอดเงิน
รวมแล้วปีละไม่ต่ำกว่าสองล้านบาท ที่เพื่อนๆนั้นได้ร่วมบริจาคทำบุญมา โดยที่เราไม่ได้ร้องขอและบอกบุญเขา
เป็นความสมัครใจที่เขานั้นอยากจะร่วมสร้างบารมีกับเรา สิ่งนี้คืออานิสงส์ที่เราได้ช่วยเหลือเขามาตั้งแต่สมัยเป็น
ฆราวาส " ไม่ฆ่าน้อง ไม่ฟ้องนาย ไม่ขายเพื่อน " คือคำสอนของผู้ใหญ่ท่า่นหนึ่งที่สอนมาตั้งแต่สมัยเป็นฆราวาส
และการที่เราวางตัวเสมอต้นเสมอปลายไม่เคยเปลี่ยนแปลงในการคบเพื่อน เป็นผู้ให้ไม่เคยเอาเปรียบใครและไม่
แสวงผลประโยชน์จากการคบหา จึงได้ส่งผลมายังทุกวันนี้ สิ่งสำคัญในการผูกมิตรก็คือมิตรภาพและความจริงใจ
ที่มีให้แก่กัน สิ่งนั้นจะยืนยงและคงทน อย่าไปหวังผลประโยชน์การการคบหามิตรสหาย ถ้าท่านหวังจะได้ความจริงใจ
จงเป็นผู้ให้ ซึ่งบางครั้งนั้น " รู้ว่าเขาหลอก แต่เต็มใจให้หลอก " ทำไปจนเขาละอายใจและไม่กล้าหลอก เหมือกับคำ
โบราณที่ท่านว่า " ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูนจ์คน " อย่าคาดหวังผลในการกระทำในทันที เวลาจะเป็นเครื่องชี้
ในสิ่งที่เราได้กระทำไป จึงขอฝากไว้เป็นข้อคิดสะกิดเตือนใจต่อท่านทั้งหลาย ในการที่จะคบหาใครสักคนไว้เป็นเพื่อน
เพราะว่าคำว่า " เพื่อน " กับคำว่า " คนรู้จักกัน " ความหมายมันแตกต่างกันมากมาย
.....รอยกวี.....
เร่ร่อน และรอนแรม
ไปแต่งแต้ม ต่อเติมฝัน
ผ่านคืน และผ่านวัน
ต่อเติมฝัน ที่สวยงาม
ร้อยป่า และภูดอย
ทางนับร้อย ที่เดินข้าม
พากเพียร พยายาม
เพื่อเดินตาม ความฝันเรา
เหนื่อยนัก ก็พักผ่อน
หยุดสัญจร เพื่อบรรเทา
ให้เหนื่อย นั้นทุเลา
ก่อนรุกเร้า ก้าวต่อไป
ทางเดิน ของชีวิต
เราลิขิต เส้นทางได้
อยู่ที่ ความตั้งใจ
ที่จะให้ มันนั้นเป็น
ไม่ใช่ โชคชะตา
ลิขิตฟ้า อย่างที่เห็น
สิ่งที่ เรานั้นเป็น
สิ่งที่เห็น นั้นเราทำ
ชีวิต ลิขิตได้
สู่จุดหมาย โดยก้าวนำ
คิดชอบ ประกอบกรรม
โดยกระทำ ในสิ่งดี
สิ่งดี ของชีวิต
อยู่ที่จิต คิดถูกที่
ตั้งใจ ใฝ่ทำดี
ชีวิตนี้ ก้าวถูกทาง
ก้าวสู่ เส้นทางธรรม
มีแบบนำ เป็นตัวอย่า่ง
รู้ลด และละวาง
เมื่อจิตว่าง ก็พบธรรม...
.................
ด้วยความปรารถนาดีและไมตรีจิต
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๒ ตุลาคม ๒๕๕๓ เวลา ๐๖.๓๒ น. ณ มุมหนึ่งของ อ.โนนดินแดง จ.บุรีรัมย์ ประเทศไทย
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ขอบพระคุณที่เมตตาถ่ายทอดแนวทางในการดำเนินชีวิตครับ
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ขอบพระคุณมากครับ
ชีวิต ลิขิตได้
สู่จุดหมาย โดยก้าวนำ
คิดชอบ ประกอบกรรม
โดยกระทำ ในสิ่งดี
สิ่งดี ของชีวิต
อยู่ที่จิต คิดถูกที่
ตั้งใจ ใฝ่ทำดี
ชีวิตนี้ ก้าวถูกทาง
ก้าวสู่ เส้นทางธรรม
มีแบบนำ เป็นตัวอย่า่ง
รู้ลด และละวาง
เมื่อจิตว่าง ก็พบธรรม...
-
กราบมนัสการพระอาจารย์ที่เคารพ :054:
กราบขอบพระคุณ เรื่องราว รอยทาง รอยธรรม รอยกวี คำสอน :054:
ไม่เคยหวังสิ่งตอบแทนในการกระทำ / ไม่ฆ่าน้อง ไม่ฟ้องนาย ไม่ขายเพื่อน /
ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูนจ์คน
ศิษย์ขอจดจำใว้เป็นหลักแนวทางในการดำเนินชีวิตต่อไปครับ
-
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ
คำว่า " เพื่อน " กับคำว่า " คนรู้จักกัน " ความหมายมันแตกต่างกันมากมาย
ชีวิต ลิขิตได้
สู่จุดหมาย โดยก้าวนำ
คิดชอบ ประกอบกรรม
โดยกระทำ ในสิ่งดี
ขอน้อมรับคำสอนครับ
-
เดินทางออกจาก อ.โนนดินแดง จ. บุรีรัมย์ ตอนบ่ายสองกว่าๆ
ฝนตกมาตลอดทาง ทำความเร็วไมได้ ถึงวัดประมาณสามทุ่มกว่าๆ
-
ชีวิต ลิขิตได้
สู่จุดหมาย โดยก้าวนำ
คิดชอบ ประกอบกรรม
โดยกระทำ ในสิ่งดี
สิ่งดี ของชีวิต
อยู่ที่จิต คิดถูกที่
ตั้งใจ ใฝ่ทำดี
ชีวิตนี้ ก้าวถูกทาง
ก้าวสู่ เส้นทางธรรม
มีแบบนำ เป็นตัวอย่า่ง
รู้ลด และละวาง
เมื่อจิตว่าง ก็พบธรรม...
กราบนมัสการพระอาจารย์และกราบขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ
-
(ขอบคุณคับสําหรับสิ่งดีดีคับ)
-
เพราะว่าคำว่า " เพื่อน " กับคำว่า " คนรู้จักกัน " ความหมายมันแตกต่างกันมากมาย
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ เพื่อนกับคนรู้จัก ดูผิวเผินแล้วใกล้เคียงจนอาจจะเหมือน แต่โดยเนื้อแท้แตกต่างกันมากมาย สิ่งที่น่าเป็นห่วงที่สุดคือ เราคิดว่าเค้าเป็นเพื่อนแต่เค้าคิดกับเราแค่คนรู้จัก