...ไปทะเลาะถุ่มเถียงกับเสือดีกว่าไปทะเลาะกับคนโง่...เพราะคนโง่ไม่มีเหตุผล หรือมีแต่เหตุผลของคนโง่...
คำครูซึ่งแหลมคม เพราะอุดมด้วยปัญญา
ท่านนำเสนอมา ให้ศึกษาและจดจำ
นำไปใคร่ครวญคิด เพื่อชีวิตไม่ตกต่ำ
คนดีมีศีลธรรม จะน้อมนำสู่ทางดี
สอนให้มีสติ สมาธิเป็นตัวชี้
ความโกรธนั้นไม่ดี พาชีวีให้วอดวาย
เขาโกรธเราโกรธตอบ มันไม่ชอบพาฉิบหาย
ถุ่มเถียงกันแทบตาย ผลสุดท้ายก็พอกัน
เพราะไร้ซึ่งเหตุผล เอาตัวตนเป็นสำคัญ
ถุ่มเถียงทะเลาะกัน เอาโง่นั้นมาประจาน
เป็นคนมีเหตุผล ให้ทุกคนเขากล่าวขาน
ทำชอบประกอบการ และสมานธารน้ำใจ...
...เรื่องยึดมั่น ถือมั่น มันเป็นทุกข์...ต้องการสุข อย่ายึดมั่น เท่านั้นหนา...(พุทธธมฺโม ภิกขุ)...
ทุกข์ใจเพราะไปถือ สิ่งนั้นคือความยึดมั่น
ตนเองเป็นสำคัญ ไม่ได้มันก็เสียใจ
เพราะรักจึงหวงแหน และยึดแน่นไม่แก้ไข
สำคัญมั่นหมายไป อยากจะได้ตามใจเรา
ไม่ได้ก็เป็นทุกข์ ไร้ซึ่งสุขจิตใจเศร้า
เพราะหลงไปมัวเมา จึงต้องเศร้าทุกข์ระทม
ปล่อยวางบ้างเถิดหนา แล้วจะพาให้สุขสม
ชีวิตไม่โศกตรม ไม่ขื่นขมให้ทุกข์ใจ
ถีอไปใจก็หนัก จงหยุดพักวางลงไว้
ผ่อนคลายระบายไป จงอย่าได้ไปถือมัน
ไม่ถือก็ไม่ทุกข์ จะพบสุขอย่างมหันต์
ปล่อยวางบ้างแล้วกัน ให้ทุกข์นั้นมันหายไป...
----------------------------------------------------------
:054:แด่คำคมของคำครู..สอนให้รู้สัจจธรรม
เชื่อมั่น-ศรัทธาในคำครู
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๒๒ กรกฎาคม ๒๕๕๒ เวลา ๑๐.๔๓ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย
------------------------------------------------------------------------
...ป.ล.โปรดติดตามบทต่อไป................
