ขอบคุณน้องกวางมากครับ นำมุมหนึ่งในชีวิตของหลายๆคนที่เป็นประวัติไปแล้วมาให้กำลังใจกันครับ
อ่านแล้วคิดถึง คำของปู่เย็นครับ เฒ่าทรนงแห่งแม่น้ำเพรชบุรี
ดูแต่หอยซิ...ไม่มีมือไม่มีตีน
มันยังหากินได้เอง
ประสาอะไรกับ...คนมีมือมีเท้า
หากินเองไม่ได้..ก็อายหอย
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่กำลังถ้อและรู้สึกอยากถอดใจครับ
ผมเองก็ประสบเหตุการณ์อย่างนั้นอยู่ครับ ตกงานมาหลายเดือนล่ะ แต่ก็จะพยายามต่อไปครับ
ผมมีกำลังใจจากครอบครัว จากญาติสนิทมิตรสหายครับ...สู้ๆๆๆนะครับ
