กราบนมัสการพระอาจารย์
มีข้อเดียวที่หนูทำไม่ค่อยจะได้ คือ
"อานาปานุสสติ การระลึกอยู่กับลมหายใจเข้าออกของเรา เพื่อให้มีสติอยู่กับกาย ไม่ส่งจิตไปวุ่นวายกับสิ่งอื่น"
เพราะหนูเป็นคนที่ทำอะไรมักจะขาดสติ และความคิดที่รอบคอบ มักจะคิดน้อย ขาดการไตร่ตรอง
จึงส่งผลให้ตนเองต้องเดือดร้อนกับการกระทำโดยไม่คิดอยู่เสมอแต่สิ่งที่หนูทำก็ไม่เคยส่งผลร้ายกับใคร
กราบขอบพระคุณค่ะ
ลมหายใจเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ซึ่งต้องใช้สติที่มีกำลังดีแล้ว
เราจึงจะตามมันได้ทัน และอยู่กับมันได้นานๆ เราจึงต้องกลับมาปรับพื้นฐาน
ในการฝึกคิด ฝึกสติกันใหม่ คือเริ่มจากสิ่งที่ง่ายๆ คือคิดถึงความดีที่เราได้กระทำมาแล้ว
และสิ่งนั้นมันประทับใจเรา เมื่อเราระลึกนึกถึงสิ่งนั้น ใจของเราก็จะเป็นสุข มีความเอิบอิ่ม
ความศรัทธา ความภาคภูมิใจในตัวเองก็จะเพิ่มขึ้น จิตของเราก็จะมีกำลัง พลังแห่งศรัทธา
ในสิ่งที่เป็นบุญเป็นกุศล เมื่อเราทำจิตของเราให้ไปถึงระดับนั้นได้แล้ว จึงค่อยน้อมจิตมา
ตามดูลมหายใจ(อานาปานุสสติ) จะทำให้เราปฏิบัติได้นานขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ และเมื่อจิตมันแว๊ปส่งออก
ไปคิดเรื่องอื่นอีก เราก็ต้องกลับมาเริ่มใหม่ คิดในสิ่งที่่ทำให้ใจสบายมีความสุข แล้วจึงกลับไปภาวนา
ดูลมหายใจใหม่ ทำแบบนี้ไปจนให้มีความชำนาญ การเจริญภาวนาของเราก็จะก้าวหน้าไปเรื่อยๆ
