วันนี้ฤกษ์งามยามดีได้ไปสักที่วัดบางพระกับเขาซะที หลังจากที่เตรียมตัวเตรียมใจมาเป็นเดือนๆ เพื่อรอวันว่าง
ไม่รู้ว่าทางจากอยุธยาไปวัดบางพระไกลหรือป่าว แต่รู้สึกว่าทางไปยากมาก
ไม่ได้ศึกษาเส้นทางก่อนแต่ไปถึงได้เพราะมีตัวช่วยนำทาง GPS เราก็ขับตามมันไป
พาเราไปทางลัดซะ งง เรย ลัดขนาดที่ว่า ลัดทุ่งลัดนาเข้าป่ากันทีเดียว นึกว่าจะหลงซะละ แต่เราเชื่อมัน 55
พอถึงที่หมายเสร็จสรรพก็เริ่มงวย งง เพราะมาเป็นครั้งแรก ไหว้หลวงพ่อเปิ่นองค์ใหญ่กลางลานเป็นอันดับแรก
เดินวนไปเวียนมาไม่รู้จะไปทางไหนเลยถามพี่ๆที่นั่งอยู่แถวนั้นว่ากุฏิพระอาจารย์ญาอยู่ตรงไหน
เข้าไปเห็นผู้ชายนั่งรอสักเต็มเลย แอบเขินเล็กๆ ทำตัวไม่ถูก ตอนแรกกะว่าจะเดินดูตามกุฏิหลวงพี่ก่อนว่าจะสักกับท่านไหนดี
แต่พอมาเห็นเหตุการณ์จริง เอิ๊กๆ ไม่เดินละ สักเลยละกัน ตื่นเต้นชะมัด!!
ซื้อดอกไม้ธูปเทียนเสร็จก็เดินเข้าไปแบบ งงๆ(อีกและ) หลวงพี่ญาท่านเงยหน้ามามองแล้วชี้มือให้เดินขึ้นไปอีกด้าน
อ้าว คราวนี้ งง ไปใหญ่ แต่ก็เดินไปแบบคนไม่รู้อะไรเลย เดินๆไปปุ๊บ อ่อ กุฏิหลวงพี่นันนี่เอง ก็เลยยกพานกับหลวงพี่นัน
นั่งรอไม่กี่คิวก็ถึงคิวเรา แต่ละคนที่นั่งรอนี่ไม่ยิ้ม ไม่พูด ไม่จา แต่รู้สึกได้เลยว่าทุกคนดีอ่ะ ช่วยเหลือกันบอกไม่ถูก
ตอนนั่งรอก็นั่งนึกไปด้วยว่ามันจะเจ็บซักแค่ไหนน๊า รู้ว่าต้องเจ็บแน่ๆ แต่นึกไม่ออกว่าจะเจ็บแบบไหนยังไง จะเจ็บมากมายขนาดนั้นเลยหรอ
แต่พอได้สักเท่านั้นแหละ โอ้วววพระเจ้า มันจี๊ดจ๊าดดดดมากมาย ก้มหน้ากอดหมอนอย่างเดียวเลย ฮือๆๆๆ
ไม่รู้ว่าคนที่ไปสักกับหลวงพี่นันวันนี้ จะมีใครทันเห็นโยหรือป่าวน๊า ผู้หญิงตัวเล็กๆผมสั้นๆใส่เสื้อแจ็คเก็ตคลุมสีดำ 55555...
เอารูปว่าให้ดูด้วยค่ะ กับการสักครั้งแรกที่หลวงพี่นันเมตตาสักให้มา
