ผู้เขียน หัวข้อ: ...เมื่อจิตระลึกถึงธรรม บทที่ ๕...  (อ่าน 420 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ เว็บมาสเตอร์...

  • ผู้ดูแลระบบ
  • *****
  • กระทู้: 571
  • เพศ: ชาย
    • ดูรายละเอียด
    • www.bp.or.th


...เมื่อจิตระลึกถึงธรรม บทที่ ๕...

...บางครั้งความคุ้นเคยและความ
เคยชิน มันอาจจะนำไปสู่ความ
หย่อนยาน จนกลายเป็นความขี้เกียจ
มักง่าย ถ้าเราไม่หมั่นตรวจสอบ
ควบคุมจิตของเรา ไม่มีความ
รับผิดชอบต่อภาระหน้าที่ ข้อวัตร
ปฏิบัติ มันก็จะนำไปสู่ความ
เสื่อมถอยจิตคล้อยตามไปใน
กระแสโลก ออกห่างจากกระแส
แห่งธรรม แต่ถ้าเรามีความมั่นคง
มีศรัทธาที่หนักแน่น ตามดู ตามรู้
ตามเห็นจิตนั้นอยู่เสมอ ไม่พลั้งเผลอ
ขาดสติและองค์แห่งคุณธรรมแล้ว
ความเสื่อมย่อมไม่เกิดขึ้นแก่เรา
ความเจริญในธรรมทั้งหลาย ก็จะ
บังเกิดขึ้นแก่ผู้ที่ปฏิบัติเช่นนั้น
สิ่งสำคัญมันอยู่ที่จิตสำนึกแห่ง
การใฝ่ดี ว่าเรานั้นมีแล้วหรือยัง
และเราได้ทำในสิ่งนั้นแล้วหรือยัง...

...ปรารถนาดีด้วยไมตรีจิต...
...รวี สัจจะ - สมณะไร้นาม...
...๓๐ เมษายน พ.ศ.๒๕๖๓...
...เวลา ๐๕:๓๗ น. ...