คงกระพันหนังเหนียวหรอจาสู้คุนธรรมความดี เงินทองหรอจาสูงเท่าพ่อแม่ ความกตัญญูคือคุณธรรมของคนดี ไม่ใช่แค่สักแล้วไปทำผิดศิลไม่เคารพในครูอาจารย์พ่อแม่มีน้ำใจแก่คนอื่น รูป1รูปก้อเพียงแค่เป็นรูปเปล่า คนที่สักยันต์ไม่ใช่คนที่แย่เสมอไปไม่ใช่นักเลงหัวไม้คนที่สักคือผู้ที่ยึดถือในศีลทำแต่ความดี การสักยันต์ก็มีมาแต่สมัยโบราณเราก็ควรที่จารักษามันไว้ให้นาน ม่ายใช่สักแล้วไปทำในสิ่งที่ไม่ดีเช่น
1. ห้ามด่าบิดามารดา หรือ ผู้ชุบเลี่ยงตนเอง ทำให้น้ำตาบิดามารดาตก หรือผู้ชุบเลี้ยงน้ำตาตก ถ้าในเรื่องของเหตุและผลคุยกันถือว่าไม่ผิด ต้องดูที่เจตนาเป็นหลัก ทั้งนี้ต้องรวมถึงบิดา มารดาฝ่ายสามีและภริยาด้วย
2. ห้ามผิดเมียเขา คนที่ยังมีสามีอยู่ ห้ามเข้าไปยุ่งเกี่ยวฉันชู้สาว แต่ เมื่อเขาเลิกกันแล้วสามารถที่จะเกี่ยวข้องได้ ( ไม่รวมถึงการยุ่งกับชาย )=ตีท้ายครัว
3. ห้ามลบหลู่ครูอาจารย์ ที่สั่งสอนวิชา ไม่ว่าในที่ลับหรือที่แจ้ง เพราะถือว่าเป็นบิดามารดาคนที่สอง ในการอบรมสั่งสอนให้ได้วิชาการม=ไม่เชื่อมั่นในสิ่งที่สอนสั่ง
4. ไม่กินของในงานศพถ้าไม่จำเป็น
5. ไม่เสพยาเสพติดหรือของมึนเมา= คนเสพตายคนขายติดคุก ทำร้ายตัวเราเองด้วย
6. ไม่ขโมยทรัพย์ของผู้อื่น หางานสุจริตทำด้วยตัวเอง= มือเท่าใบลาน หรือมือด้วนชาติหน้า มือขาดชาตินี้
7. ได้เสียกับหญิงแล้วอย่างทิ้งไปหาคนใหม่อันนี้ถือมาก=เวณกรรมทันตาไม่ต้องรอชาติหน้าเลย เปงหมัน โดนตัด..ทิ้ง เอดส์กิน
ทุกคนควรที่จะรักษาสิ่งที่ดีงามให้คงอยู่กับตัวเราจนชั่วลูกหลานไม่ให้ศิลปะอักขระบนร่างกายของคนไทยมานานสูยหายไป(สักกับอาจารย์ท่านไหนก็ดีทั้งนั้น อยู่ที่ตัวของตัวเรา ว่าจะประพฤติตัวเช่นไร)
จุดจบของคนทำไม่ดี
ทำดีตายไปไม่เน่าเปื่อย 2รูปเปรียบเทียบกัน
