.....คนเรานั้นมักยึดติดในรูปแบบ
ยึดถือในอรรถะคือตัวอักษรมากกว่าความหมาย
ทั้งที่ยังไม่รู้ไม่เข้าใจในเนื้อหาว่ามันเป็นมาอย่างไร
เอาความคิดความเข้าใจของตัวเองไปตัดสิน
ถ้าไม่ตรงกับกฏสมมุติบัญญัติที่กำหนดไว้
แปลว่าสิ่งนั้นไม่ถูกต้องไม่ใช่แนวทาง
ซึ่งความเห็นอย่างนั้นยังไม่ถูกต้องทั้งหมด
สภาวะธรรมเกิดขึ้นที่จิตกลายเป็นความคิดและความรู้สึก
...ไร้รูปแบบแต่ไม่ไร้สาระเพราะธรรมะอยู่ที่จิต
ไม่เป็นภัยต่อชีวิต ไม่เป็นพิษต่อผู้อื่น ไม่ฝ่าฝืนธรรมวินัย
เป็นไปโดยชอบ ประกอบด้วยกุศล เป็นมงคลต่อชีวิต
นั่นคือสิ่งที่ควรคิดและควรกระทำ
อย่าเกร็ง อย่าเคร่ง มันจะเครียด มันจะเบียดเบียนตนเอง
ทำจิตทำใจให้โปร่ง โล่ง เบา สบาย ผ่อนคลายทางจิต
เริ่มจากปรับกาย ปรับจิต ปรับความคิด ปรับการกระทำ
สูงสุดคืนสู่สามัญ กระบี่อยู่ที่ใจ ไร้รูปแบบแต่ไม่ไร้สาระ
:054:อย่าเชื่อทันที่ที่ได้รู้ ได้เห็น ได้ยิน เพราะจะนำไปสู่ความงมงายไร้เหตุผล
:054:อย่าปฏิเสธทันที ที่ได้รู้ ได้เห็น ได้ฟัง เพราะจะทำให้เสียประโยชน์
:054:ควรคิดพิจารนา ไตร่ตรองให้รอบคอบ ทดลองพิสูจน์ฝึกฝนที่ใจตน เมื่อพบเหตุผลจะรู้ว่าควรไม่ควร.......?
