:059:ตรวจสอบกาย ตรวจสอบจิต ตรวจสอบความคิด ตรวจสอบการกระทำ ทบทวนสิ่งที่ผ่านมาในหนึ่งวัน ว่าเวลาที่ผ่านไปนั้นจิตเราเป็นอย่างไร ใจเราอยู่กับกุศลหรืออกุศลฝ่ายไหนมากกว่ากัน พยายามประคับประคองจิตให้อยู่ในกุศลจิต โดยมีสติและสัมปชัญญะ พยายามตัดสิ่งที่เป็นอกุศลจิตออกไป ไม่ไปส้องเสพในอกุศลทั้งหลาย รักษาไว้ซึ่งสิ่งที่เป็นกุศล เป็นการฝึกตนอยู่ทุกขณะจิต ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทรงไว้ได้ซึ่งสภาวะธรรมเหล่านี้ เพราะมีภาระหน้าที่ ที่ต้องกระทำ ต้องคลุกคลีกับหมู่คณะและญาติโยม ซึ่งมีลักษณะและอุปนิสัยที่แตกต่างกัน ภูมิธรรม ภูมิปัญญาแตกต่างกัน จึงต้องเตรียมกายเตรียมใจไว้สำหรับเผชิญกับปัญหา ที่จะเกิดขึ้นเฉพาะหน้าในทุกโอกาศและสถานะการณ์ ซึ่งต้องควบคุมกายและจิต คุมความคิด ที่จะให้ไม่คล้อยตามกระแสโลกกระแสสังคมจนเกินไป ทรงรักษาไว้ซึ่ง " สมณะจิต"
อยู่กับปัจจุบันธรรม ด้วยการเจริญสติและสัมปชัญญะอยู่ตลอดเวลา ไม่หนีปัญหาด้วยการเข้าอารมณ์สมาธิ ใช้สติและปัญญาพิจารณาหาเหตุ หาปัจจัยของอารมณ์ทั้งหลายที่เกิดขึ้น แล้วเข้าไปดับที่เหตุ โดยการพิจารณาให้เห็นทุกข์ เห็ยภัย เห็นโทษ เห็นประโยชน์และไม่เป็นประโยชน์ของอารมณ์เหล่านั้น จนเกิดความกลัวความละอายต่ออกุศลจิตทั้งหลาย เกิดธรรมสังเวชขึ้นในจิต เพื่อให้จิตถอดถอนจากการยึดถือ
เกิดการปล่อยวาง เมื่อจิตไม่ไปเกี่ยวข้องยึดถือแล้ว มันก็ดับเหตุไปได้ครั้งหนึ่ง ซึ่งเราจะต้องพยายามทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ จนเกิดความเคยชิน ความชำนาญ ในการคิดพิจารณา รู้เท่าทันอารมณ์ทั้งหลาย จนเป็นวสี เป็นอุปนิสัย แล้วเราจึงจะปลอดภัยจากกระแสโลก....
:016:แด่วันหนึ่งที่ผ่านมาและเวลาที่เหลืออยู่
เชื่อมั่นและศรัทธาในธรรม
รวี สัจจะ-สมณะไร้นาม
๙ กรกฎาคม ๒๕๕๒ เวลา ๐๗.๐๕ น. ณ ศาลาน้อยริมน้ำโขง ชายแดนประเทศไทย
