กระดานสนทนาวัดบางพระ

หมวด มิตรไมตรี => บทความ บทกวี => ข้อความที่เริ่มโดย: รวี สัจจะ... ที่ 13 ต.ค. 2552, 06:31:51

หัวข้อ: เรียนรู้ชีวิตจากการเดินทาง...
เริ่มหัวข้อโดย: รวี สัจจะ... ที่ 13 ต.ค. 2552, 06:31:51
"ไม่ควรใส่ใจคำพูดแสลงหูของผู้อื่น
 ไม่ควรแส่มองธุระที่เขาทำและยังไม่ทำ
 ควรตั้งใจตรวจตราธุระของตนนี่แหละ
      ทั้งที่ทำไปแล้วและยังไม่ได้ทำ"
"น  ปเรสํ  วิโลมานิ  น  ปเรสํ  กตากตํ
 อตฺตโน  ว  อเวกฺเขยฺย  กตานิ  อกตานิ  จ"
               พุทธสุภาษิต ธรรมบท ๒๕/๑๙
             .......................................
"เมื่อบุคคลไม่ประมาทแล้ว กุศลธรรมที่ยังไม่เกิดย่อมเกิดขึ้น
            และอกุศลธรรมที่เกิดขึ้นแล้วย่อมเสื่อมไป"
"อปฺปมตฺตสฺส  อนุปฺปนฺนา  เจว  กุสลา  ธมฺมา  อุปฺปชฺชนฺติ
          อุปฺปนฺนา  จ  อกุสลา  ธมฺมา  ปริหายนฺติ"
                     พุทธสุภาษิต เอกนิบาต ๒๐/๑๑
                     ........................................
"ผู้มีปัญญาย่อมเว้นสิ่งไม่เป็นประโยชน์
    และถือเอาแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์"
"อนตฺถํ  ปริวชฺเชติ  อตฺถํ  คณฺหาติ  ปณฺฑิโต"
            พุทธสุภาษิต ปัญหาสูตร ๒๑/๕๔
           ................................................
เดินทางถึงจังหวัดสุราษฎร์เวลาประมาณ ๑๘.๐๐ น.ของวันที่ ๑๑ ตุลา
เพราะว่ามีเพื่อนๆสมัยเรียนมัธยมด้วยกันนิมนต์เอาไว้เพื่อจะได้พบปะกัน
เป็นเวลานานมากแล้วที่ไม่ได้เจอกันซึ่งบางท่านนานถึง ๓๐กว่าปีตั้งแต่สมัยจบมัธยม
ที่มีความสนิทสนมกันมากนั้นก็เพราะเรียนมาด้วยกันอย่างน้อยท่านละ ๓ ปีเป็นอย่างน้อย
ซึ่งในสมัยนั้นทุกคนต้องเรียนร่วมกัน(เป็นการเดินเรียนตามห้องต่างๆไม่มีห้องประจำ)
และเป็นโรงเรียนชายล้วนจึงทำให้สนิทสนมกันในบรรดาเพื่อนร่วมรุ่นสมัยนั้นเกือบทุกคน
และการที่เป็นนักกีฬาตัวแทนของโรงเรียนในเกือบทุกประเภทจึงเป็นที่รู้จักของทุกคน
จึงมีการโทรศัพท์บอกข่าวการเดินทางมาของเรากันในบรรดาเพื่อนๆร่วมรุ่นร่วมสถาบัน
ได้พบปะพูดคุยสนทนากันตั้งแต่หัวค่ำจนถึงเวลาประมาณ ๐๒.๓๐ น.ของวันใหม่
มีเพื่อนๆมาร่วมพูดคุยกันประมาณ ๓๐ กว่าท่าน โดยสลับกันมาหลังจากเสร็จภาระกิจหน้าที่ของตน
จนเหลือชุดสุดท้ายที่คุยกันจนถึงตีสองกว่าอยู่ ๘ คน ร่างกายอ่อนเพลียเพราะไม่ได้พักผ่อนจึงต้องแยกย้ายจากกัน
ตื่นนอนตอนตีสี่ ทำภาระกิจส่วนตัวเสร็จแล้วนั่งกำหนดพิจารณาธรรม โดยยกเหตุการณ์ที่ผ่านมาเป็นหัวข้อพิจารณา
ได้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของสรรพสิ่งที่เป็นจริงและเห็นได้ชัดเจน ทั้งสถานที่และตัวบุคคล ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป
แต่สิ่งที่ดำรงค์ทรงไว้คือความรู้สึกที่ดีต่อกัน ความสัมพันธ์ของเพื่อนที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ยังเกาะกลุ่มรวมตัวกันเหมือนเดิม
ยินดีในหมู่คณะที่ยังคงเอาใจใส่ช่วยเหลือกันไม่ทอดทิ้งกัน คนที่ประสพความสำเร็จก็คอยช่วยเหลือเพื่อที่ยังไม่ประสพความสำเร็จ
เป็นภาพแห่งมิตรภาพที่ดีงามของความเป็นเพื่อน ไม่ใช่เพียงคนที่รู้จักกัน มันเป็นความผูกพันธ์ที่เกินจะบรรยายเป็นข้อความหรือคำพูดได้
เวลาประมาณ ๐๕.๓๐ น.เพื่อนๆนำอาหารเช้ามาถวายและมาส่งกันหลายท่าน ก่อนที่จะแยกย้ายไปทำงานตามภาระกิจหน้าที่ของตน
ออกจากที่พักเวลา ๐๗.๐๐ น.แวะไปเจิมร้านอาหารให้เพื่อนในตัวเมืองและแวะไปเจิมรถให้รุ่นน้องที่กองกำกับตำรวจภาค ๘
แวะที่สวนโมกขพลาราม กราบรำลึกนึกถึงหลวงพ่อพุทธทาส ขอบคุณธรรมะและสถานที่เพราะเคยได้อยู่อาศัยและได้ปฏิบัติธรรมมา
แวะไปกราบพระธาตุไชยาแล้วออกเดินทางต่อไปแวะฉันเพลที่สวนส้มโชกุนของนายดำ ดูธรรมชาติและการจัดสวนจัดสถานที่
เพราะว่าสวนนายดำแห่งนี้เป็นสวนที่ได้รับรางวัลห้องน้ำคุณภาพแห่งปี ซึ่งเขาจัดสถานที่ได้สวยงามเป็นธรรมชาติได้ดีมาก
ออกจากสวนส้มนายดำแวะเข้าไปเที่ยวชมด่านสิงขรชายแดนประเทศไทยที่ติดกับประเทศพม่า เดินดูสินค้าที่เขานำมาวางขายกัน
ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นกล้วยไม้และของใช้ที่ทำมาจากไม้ที่นำมาวางขาย ส่วนของที่ระลึกอื่นๆนั้นส่วนใหญ่เหมือนกันกับทุกชายแดน
ออกจากด่านสิงขรแวะกราบหลวงพ่อทวดองค์ใหญ่ที่วัดห้วยมงคล ฝนตกลงมาเล็กน้อย ร่วมบุญอนุโมทนาในบารมีของท่านเจ้าสำนัก
ที่สามารถสร้างวัดได้สวยงามและกว้างขวางใหญ่โตจนเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ร่มรื่นและสวยงามมีผู้เข้าเยี่ยมชมไม่เคยขาด
ด้วยบุญบารมีของมหาโพธิสัตว์องค์หลวงปู่ทวดที่ได้อธิษฐานไว้ ไม่เคยเสื่อมสลายจึงได้บังเกิดสัมฤทธิ์ผลแก่ผู้คนที่เคารพศรัทธา
ออกจากห้วยมงคลแล้วแวะมาที่อำเภอดำเนินสะดวกเพื่อมารับผ้าที่จะนำไปทำผ้าม่านหลังพระประธานที่โยมเขามีศรัทธาถวาย
กลับถึงวัดบางพระเวลาประมาณ ๒๒ .๐๐ น.นั่งคุยสนทนากันจนเวลาประมาณ ๐๑.๓๐ น.จึงขอตัวจำวัตรเพราะว่าร่างกายอ่อนเพลีย
นอนกำหนดภาวนาและพิจารณาธรรมจากการเดินทางที่ผ่านมา หลับไปตอนไหนไม่สามารถที่จะกำหนดเวลาได้เพราะร่างกายอ่อนเพลีย
ตื่นนอนมาตอนเวลา ๐๔.๐๐ น.ตามเวลาปกติที่เคยตื่นมา นั่งพิมพ์ถึงการเดินทางที่ผ่านมาจนใกล้จะจบ คอมฯเกิดแฮงค์ดิสส์มีปัญหา
งานที่กำลังเขียนมาหายหมด...จึงต้องนั่งกำหนดเขียนขึ้นมาใหม่ เพื่อจะได้เป็นการเล่าสู่กันฟัง......
 :059:เชื่อมั่น-ศรัทธา-ปรารถนาดี-ด้วยไมตรีจิต-แด่มิตรสหายตามรายทาง :059:
                                รวี สัจจะ-สมณะชายขอบ
๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๒ เวลา ๐๖.๓๒ น. ณ กฏิทรงไทยชายน้ำวัดบางพระ นครชัยศรี จังหวัดนครปฐม



                 
หัวข้อ: ตอบ: เรียนรู้ชีวิตจากการเดินทาง...
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์ack01~ ที่ 13 ต.ค. 2552, 07:18:57
"ไม่ควรใส่ใจคำพูดแสลงหูของผู้อื่น
 ไม่ควรแส่มองธุระที่เขาทำและยังไม่ทำ
 ควรตั้งใจตรวจตราธุระของตนนี่แหละ
      ทั้งที่ทำไปแล้วและยังไม่ได้ทำ"
"น  ปเรสํ  วิโลมานิ  น  ปเรสํ  กตากตํ
 อตฺตโน  ว  อเวกฺเขยฺย  กตานิ  อกตานิ  จ"
               พุทธสุภาษิต ธรรมบท ๒๕/๑๙




...กราบนมัสการ ขอบพระคุณพระอาจารย์ที่เมตตายกพุทธสุภาษิตมาสอนครับ...

...ขอบพระคุณที่เมตตาเล่าประสบการณ์เดินทาง พระอาจารย์พักผ่อนน้อย รักษาสุขภาพนะครับ....
หัวข้อ: ตอบ: เรียนรู้ชีวิตจากการเดินทาง...
เริ่มหัวข้อโดย: tum72 ที่ 13 ต.ค. 2552, 08:06:15
กราบนมัสการหลวงพี่ครับ และขอขอบพระคุณหลวงพี่ครับ
 นำพุทธศาสนสุภาษิตมาให้ได้ศึกษาและนำไปใช้ในชวิตประจำวันได้ครับ
และได้อ่านเรื่องราวการเดินทาง ประดุจดั่งได้ติดตามหลวงพี่เดินทางไปด้วยเลยครับ....สาธุ
หัวข้อ: ตอบ: เรียนรู้ชีวิตจากการเดินทาง...
เริ่มหัวข้อโดย: ~เสน่ห์โจรสลัด~ ที่ 13 ต.ค. 2552, 01:25:59
"ผู้มีปัญญาย่อมเว้นสิ่งไม่เป็นประโยชน์
    และถือเอาแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์"
"อนตฺถํ  ปริวชฺเชติ  อตฺถํ  คณฺหาติ  ปณฺฑิโต"
            พุทธสุภาษิต ปัญหาสูตร ๒๑/๕๔


กราบนมัสการพระอาจารย์ ขอบพระคุณสำหรับสุภาษิต และการเดินทางอันมีคุณค่า

พักผ่อนเยอะๆ รักษาสุขภาพด้วยนะครับ พระอาจารย์โด่ง ...  :054:
หัวข้อ: ตอบ: เรียนรู้ชีวิตจากการเดินทาง...
เริ่มหัวข้อโดย: PeAwPeed ที่ 13 ต.ค. 2552, 03:03:31
ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปแต่สิ่งที่ดำรงค์ทรงไว้คือ
ความรู้สึกที่ดีต่อกัน ความสัมพันธ์ของเพื่อน
ที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ยังเกาะกลุ่มรวมตัวกันเหมือนเดิม
ยินดีในหมู่คณะที่ยังคงเอาใจใส่ช่วยเหลือกันไม่ทอดทิ้งกัน



ทำให้มองเห็นมิตรภาพของเพื่อน ได้ชัดเจนมากค่ะ
เพื่อนแท้จะอยู่กับเราเสมอ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าไร  :016:

กราบนมัสการ ขอบพระคุณ พระอาจารย์
กับเรื่องราว การเดินทางซึ่งแฝงด้วยคำสอนค่ะ  :054:
อากาศเริ่มเย็น พระอาจารย์ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ



(http://img185.imageshack.us/img185/2677/634199wrfroacvtt.gif)


หัวข้อ: ตอบ: เรียนรู้ชีวิตจากการเดินทาง...
เริ่มหัวข้อโดย: รวี สัจจะ... ที่ 13 ต.ค. 2552, 11:43:00
ตราบใดที่ชีวิตยังมีลมหายใจ...
     การเดินทางของชีวิตยังไม่สิ้นสุด...
            ไม่มีคำว่าล้มเหลวหรือพลาดหวัง....
                   เพราะทุกอย่างคือบทเรียนของชีวิต...
                          ที่ลิขิตไปตามบทของวิบากกรรม...
                                 การล้มและความเจ็บช้ำ ทำให้ชีวิตกล้าแกร่ง...
                                           ความเข้มแข็งและชัยชนะย่อมมาจากการฝึกซ้อม....
                                                   
                         
หัวข้อ: ตอบ: เรียนรู้ชีวิตจากการเดินทาง...
เริ่มหัวข้อโดย: derbyrock ที่ 14 ต.ค. 2552, 10:01:41
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ ได้อ่านเรื่องราวเกี่ยวกับเพื่อนของพระอาจารย์แล้วย้อนนึกถึงตัวเอง ชีวิตของผมรายล้อมไปด้วยเพื่อนโดยเฉพาะเพื่อนๆสมัยมัธยม เคยนึกน้อยใจเพื่อนฝูงอยู่หลายครั้งเวลาตัวผมเองมีปัญหา แต่เมื่อเริ่มศึกษาธรรมะก็พบว่า จะไปน้อยใจเพื่อนทำไม โทษเพื่อนทำไมว่าไม่ช่วย เมื่อสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นกรรมที่เราทำขึ้นมาเอง เราก็ต้องชดใช้(หนี้สินเราก็ก่อเอง เวลามีปัญหาก็ควรจัดการเอง) ตอนนี้เริ่มเข้าใจอะไรดีขึ้น คำว่าเพื่อน จึงมีแต่เรื่องดีๆ เพื่อน...มิตรภาพตลอดกาล ครับ
หัวข้อ: ตอบ: เรียนรู้ชีวิตจากการเดินทาง...
เริ่มหัวข้อโดย: อชิตะ ที่ 14 ต.ค. 2552, 10:11:43
กราบนมัสการพระอาจารย์ครับ

กราบขอบพระคุณสำหรับธรรมะและข้อคิดสอนใจที่อ่านครั้งได้ จรรโลงใจทุกครั้ง

การมีเพื่อนเป็นกำไรชีวิตที่มันส์มากครับ  เรื่องแบบนี้ทุกท่านต้องมีประสบการณ์เด็ดๆกับกลุ่มเพื่อนแน่นอน .. :004: :004: