เหนืออื่นใดการฝังเป็นเครื่องเตือนสติให้เราฝึกสมาธิ และทดสอบสอบสมาธิว่าสมาธิดีแค่ไหน สมาธิดีนั่งบ่อยแค่ไหนถ้าสมาธิดีสามารถเรียกเข็มไปตามที่ต่างๆของร่างกายเช่นแขน หน้าอก หรือแม้กระทั่งขา ถ้าสมาธิไม่ดีเรียกก็จะไม่มา อาจขัด
ถ้าหนักกว่านั้นถ้าเราทำผิดกฎข้อห้ามเข็มก็จะแทงออกอาจจะทะลุหรือไม่ทะลุผิวหนังก็ได้ วิธีแก้ก็ให้อาจาร์ที่ฝังเอาออกแล้วฝังให้ใหม่
การฝังทองก็เหมือนกับให้เราทำดีโดยการนั่งสมาธิสร้างกุศล ส่วนผลที่ได้ก็จะตามมาเองว่าทำดีหรือไม่ดีเพียงใด
อย่าหวังอะไรมากเช่น บ้างคนฝังหวังเข็มจะวิ่งรับกระสุนแทน คงไม่ถึงขนาดนั้น ถ้าเราไม่ปฏิบัติ ถ้าเราปฏิบัติดีเวลายังครูบาอาจารย์ท่านก็ช่วยเอง และยังมีอะไรดีอีกแยะคับ
อย่าลืมนะครับการนั่งสมาธิได้กุศลแรงก็การทำสังฆทานอีกนะคับ
ตอนที่ผมไปฝังเข็มกับท่านอาจารย์ประครองครั้งแรก พี่ตั้มลูกศิษย์ใกล้ชิดอ.ประครอง บอกว่าถ้าอยากเก่งเร็วๆให้ฝังที่ขาเลย ผมก็ตัดสินใจฝังก็ฝังครับ
พอท่านอ.ประครองฝังให้เสร็จ ผมก้มกราบ ตอนก้มกราบก็รู้สึกขัดนิดๆ แต่พอลุกขึ้น มันขัด เจ็บจริงๆ เดินแทบไม่ได้ ครับ ,ท่านอ.ประครองบอกว่า "เคยฝึกสมาธิมาไม่ใช่หรอ กำหนดองค์ภาวนา พุท-โธ กำหนดจิตเรียกมาที่ใต้แขน เรียกมาที่หน้าอก ถ้าเรียกได้เอง ก็จะไม่ค่อยขัด" ผมก็ทำตาม ตั้งใจให้เป็นสมาธิ ทำจิตให้เบา ละเอียดขึ้นกว่าเดิม เรียกทีเดียว เข็มวิ่งได้เลยครับ ท่านอ.ประครองหันมายิ้มๆ พูดว่า "ฝังไปอย่าให้เสียป่าว" พี่ตั้มบอกกับเพื่อนเค้าว่า "ถ้าน้องไม่นั่งสมาธิมาก่อน ขัดแน่ๆ แล้วก็หัวเราะครับ"
ทาน ศีล ภาวนา ต้องหมั่นทำทุกวัน ทุกวินาที มีโอกาสต้องรีบทำ ที่สำคัญที่สุดคือภาวนาครับ เพราะเป็นทางไปสู่มรรค ผล นิพพานครับ
