1
รวมสมาชิก (มิตรไมตรี) / ตอบ: เสื้อที่ระลึกของ เว็บไซต์วัดบางพระ รุ่นที่ 6 ปั57
« เมื่อ: 27 ม.ค. 2557, 07:32:35 »
รอเช่นกันครับ จะทันมั๊ยนี่?
This section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to.
ขอบคุณคราบ สำหรับประสบการณ์ดีๆๆ
บังอาจเขียนคราบ... คนมัยเจอก็มัยเจอจริงๆ ผม มัยเคยเจอเลยเรื่องแบบนี้ (ถือว่าเป็นบุญแล้วกันคราบ) เลยมัยมีประสบการณ์มาเล่าให้ฟัง
ได้แค่มาอ่าน เก็บข้อมูลนะคราบ มัยว่ากันนะ
แต่ผมเชื่อ 100 เปอร์เซ็นครับ (ทุกที่ต้องมีผู้ดูแล)
สาธุ.สาธุ.สาธุ.
ความเห็นเหมือนคุณจิ๋ววัดตะกล่ำ คุณโยมเพชร คุณviriyaครับ ผมเองของไม่เคยขึ้นเหมือนกันครับ แต่จะรู้สึกหน้าวูบๆวาบๆ และคันบริเวณที่สักครับ
งง ยังไงหรือไม่เข้าใจคำถามหรือไงละ ก็คือว่า วัดป่าเนีย เขาใช่หม่อนกับผ้าห่มได้ไหม หรือว่ามันผิดวินัยพระป่า พระป่าภายในกุฎิต้องไม่มีของสะสมเลยก็เลยสงสัย ถ้าคุณไม่รู้ก็ไม่ต้องตอบหลอกไม่มีใครเขาว่าอะไร
ขอบคุณสำหรับบทความดีๆผมกำลังฝึกปฏิบัติสมาธิอยู่พอดี จะนำวิธีนี้ไปลองใช้บ้าง:060:อาการที่เกิดขึ้นนั้นสืบเองมาจากเราตั้งใจมากเกินไป ภาษานักปฏิบัติเขาเรียกว่า"ตั้งจิตหนัก"คือเรามีความอยากที่จะให้มันสงบ อยากจะให้เกิดสมาธิ เราไปสะกดจิตตัวเองให้มันนิ่ง มันจะเกิดความรู้สึกร้อนที่หน้าท้องหรือทรวงอก ลมที่อัดไว้ในตัวมันจะขึ้นเบื้องบน ตามธรรมชาติของลมเมื่อถูกความร้อนในกายมันจะลอบขึ้นบน ที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่าเราหายใจออกไม่หมด หายใจออกไม่สุดลม ทำให้เกิดลมค้างอยู่ในกาย ลมมันจะกระจายไปทั่วตัว เหมือนลูกโป่งที่อัดลมเข้าไป ลมจะไปทุกส่วนของร่างกาย ทำให้เกิดอาการชา เพราะลมมันเดินได้ไม่ปกติ และการที่เราหายใจแรงๆแล้วอาการชานั้นหายไปนั้น มันเกิดจากการคลายจิตที่จดจ้องอยู่ ภาษานักเลงจิตเรียกว่า"เคลื่อนไหวทางกาย สะลายทางจิต"
ปัญหาของผมคือ พอนั่งสมาธิไปได้ประมาณ 15-20 นาทีมือผมจะเริ่มชา และชาขึ้นไปที่
แขน ที่คอ และต่อไปเป็นเวียนศรีษะ ผมต้องบังคับให้ลมหายใจแรงๆจึงจะหาย พอมันหายชา
ผมก็กลับไปหายใจปกติ สักพักมันก็จะชาอีก ขอถามผู้รู้ว่าเกิดจากอะไร และแก้ใขอย่างไร ครับ
แนวทางการแก้ไข้ก็คือ ทำใจให้สบายๆปรับกายให้มีความเคยชินกับการนั่ง หาท่านั่งที่มันสบายๆเหมาะกับตัวเรา แล้วปรับลมหายใจของเราเสียใหม่ โดยหายใจเข้าอย่างช้าๆจนสุดกำลัง แล้วหายใจออกช้าๆจนหมดลมในกระเพาะ ทำประมาณ ๑๐-๑๕ ครั้ง เพื่อปรับลมในกายให้ปกติ แล้วกลับมาดูลมหายใจใหม่ ดูไปเรื่อยๆแบบสบายๆอย่าไปตั้งใจหรือจดจ่อมากเกินไป มันจะเกิดอาการเกร็ง เพราะเราไปเคร่ง แล้วมันจะเครียด ที่เป็นอย่างนั้นเพราะอินทรีย์(ร่างกายและจิตใจ กำลังภายใน)ของเรายังไม่แกร่งกล้ามีกำลังเพียงพอ ทุกๆอย่างต้องค่อยเป็นค่อยไป อย่าใจร้อนหวังผลในการปฏิบัติจนเกินไป ว่าต้องได้อย่างนั้น ต้องเป็นอย่างนี้ ปล่อยให้มันเป็นไปตรมสภาวะของมัน
ป.ล.หากมีข้อสงสัยในการปฏิบัติ แนะนำให้ย้อนกลับไปอ่านบทความที่ได้เขียนไว้แล้วเรื่อง"การปฏิบัติธรรมอย่างเรียบง่ายแบบสบายๆ "บทที่๑-บทที่๘ แล้วท่านจะเข้าใจในการปฏิบัติครับ
แนะนำมาด้วยปรารถนาดี
รวี สัจจะ
วจีพเนจร-คนรอนแรม
หลวงพ่อประเทือง ท่านดังตะกรุดเช่นกันนะครับ ใครอยากชมตะกรุดบ้างครับ .....
ปล่อยต่อเลยครับท่านโจร รอชมครับ
ปล่อยแต่ภาพนะครับ ...
หลวงพ่อประเทือง ท่านดังตะกรุดเช่นกันนะครับ ใครอยากชมตะกรุดบ้างครับ .....
ขอถามหน่อยครับสงสัยมานาน "สะพานหัวเดียว" มีลักษณะเป็นยังงัยครับนึกภาพไม่ออก
เอาแบบเข้าใจง่ายนะครับ สะพานหัวเดียวคือ สะพานที่ยื่นออกไปในแม่น้ำแต่ไม่ถึงอีกฝ่ายหนึ่ง เช่น สะพานปลา หรือว่าคลองต่างๆที่แต่ละบ้านมักจะทำสะพานยื่นออกไปใช้ในการทำภาระกิจ ในการอาบน้ำ ล้างจาน ประมาณนี้
ผมก้ออยากลงม๊างแต่ลงรูปโชว์ไม่เป็น พี่ๆๆสอนหน่อยก้อดีครับ ขอบคุณมากครับ
ใหม่มากไม่เคยเห็น เอ..ว่าแต่วัตถุมงคลขนาดใหญ่แบบนี้จะวางไว้ส่วนใหนของบ้านครับ
ชว่ยตอบตอ้ยนิดคะพรุ่งนี้ตอ้ยไปงานศพแม่แฟนคะไม่รู้ว่ากินข้าวในงานใด้ไหมคะ งงคะ :010:ขอบคุณคะผมว่ากินได้นะ คนอื่นกินหมดแต่เราไม่ ก็แปลกดี
สวยมากครับ เมื่อ เรื่อง คนคุก จริงๆ หลายแทง หาทางออก