กระดานสนทนาวัดบางพระ

ความคิดส่วนตัว พ่อแม่ควรอยู่ในใจมากกว่านะครับ ทำเป็นล็อกเก็ตรูปพ่อแม่ติดตัว สิ่งที่เอาติดตัวควรเป็นพวกชายผ้าถุงมากกว่า ส่วนเส้นผมหรือเล็บก็เก็บไว้บนหิ้งบูชา ส่วนพระก็เก็บไว้คุ้มครองตนเอง บางครั้งสิ่งที่มาจากร่างกายพ่อแม่ อาจเป็นเครื่องเตือนสติถึงความ"ไม่เที่ยง"ของชีวิต ทำอะไรมีความตายอยู่เบื้องหน้า เป็นเครื่องเตือนใจเกี่ยวกับ"มรณานุสติ" ระลึกถึงความไม่ประมาท

ช้างเอราวัณหรือช้างไอราวัตเป็นช้างทรงของพระอินทร์ ในบันทึกไม่ได้บอกว่ามีลักษณะเป็นอย่างไร เป็นช้างธรรมดาครับ เป็นช้างที่เกิดในการกวนน้ำอมฤตพระอินทร์นำขึ้นวิมานอมราวดี ในทางศิลปะทำเป็นรูปช้างธรรมดาเหมือนช้างบนโลกนี้ ถ้าทำให้พิศดารทำเป็นช้างมี3งวง 5งวง 7งวง หรือทำหลายๆหัว

แต่ช้าวเอราวัณในคติไทยส่วนใหญ่ทำเป็น3หัว มากสุดคือ33หัว

นางนพมาศ หรือ ท้าวศรีจุฬาลักษณ์ ทำกระทงลอย แน่นอน แม้ว่า ไม่มีประวัติศาสตร์เขียนไว้รับรอง
แต่ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ก็ล้วน มีเรื่องราวของ พงศาวดาร บันทึกไว้ เป็นคำบอกเล่าสืบต่อกันมา ถ้าต้องการหลักฐานบันทึกตาม
ประวัติศาสตร์ พ่อขุนศรีอินทราทิต พ่อขุนเม็งราย พ่อขุนบางกลางท่าว เป็นโอรสของใคร ?
ของบางอย่าง ไม่ใช่ต้องใช้ประวัติศาสตร์ ระบุเสมอไป ต้องอ้างอิงพงศาวดาร บ้าง
สรุป พระเจ้าตากสินมหาราช ทรงสวรรคต ด้วยท่อนไม้จัน ตามประวัติศาสตร์ หรือไม่?

พงศาวดารก็ต้องดูด้วยว่ามันชำระมากี่ครั้ง กรณีการสวรรคตของพระเจ้าตาก ท่านไม่ได้สวรรคตเพราะ"ท่อนจันทน์"แน่นอน เหมือนเรื่องพระนเรศวรประกาศเอกราช ซึ่งในประวัติศาสตร์เป็นไปไม่ได้ เมื่อหลายร้อยปีก่อนไม่มีคำว่า"เอกราช"หรือ"อิสรภาพ" เพราะสมัยนั้นไม่มีแนวคิดเรื่องเขตแดนใดๆ เรื่องพระนเรศวรประกาศเอกราชไม่มีในประวัติศาสตร์แน่นอน

ขออนุญาตแสดงความคิดเห็นนะครับ ต่อให้จำกฎและข้อห้ามได้ มันไม่ใช่เครื่องรับประกันว่าสิ่งที่สักจะมีความขลัง รู้รึเปล่าว่าข้อห้ามหลายๆสำนักใช้ข้อห้ามในยุคอยุธยาทำสงครามกับหงสาวดี หรือในยุคที่คนไทยอยู่บ้านใต้ถุนสูงๆ แล้วมีการเชื่อแบบไม่มีเหตุผลรองรับ เช่น ห้ามกินของเหลือเดน บอกสั้นๆ สุดท้ายผู้ปฏิบัติคิดต่อเองว่าของที่พ่อแม่ตนเองกินก่อนตนเองห้ามกินต่อ โดยอ้างว่าของเสื่อม ช่วงเวลาสำคัญของครอบครัวคือการกินข้าวพร้อมกันในครอบครัว ผู้ใหญ่ตักอาหารกลางโต๊ะ ผู้เป็นลูกคงไม่มาสนใจเรื่องข้อห้ามนะครับ เพราะผมมองว่าปัจจุบันผู้ที่กำหนดข้อห้ามไม่ได้อธิบายรายละเอียดและเหตุผลประกอบ

บอกข้อห้าม เช่น ห้ามกินของเหลือเดนแล้วจบ ไม่มีการอธิบายต่อว่าของเหลือเดนจากใคร ตรงนี้ต้องถูกนำมาเชื่อมโยงเข้าสู่กระบวนการคิดแบบวิทยาศาสตร์ เพราะนี่ไม่ใช่ยุคหงสาวดีรบอยุธยา ที่คนอยู่กันด้วยความเชื่อที่ผู้ใหญ่สอนมาแบบไม่คิดอะไรมาก เรื่องของเหลือเดนควรจำกัดแค่ของที่คนไม่รู้จัก หรืออาหารที่ถูกทิ้งไว้นานครึ่งชั่วโมง เหตุผลคืออาจมีผู้ประสงค์ร้ายใส่สิ่งแปลกปลอมในอาหาร เช่น ยาสั่ง ยาพิษ ถ้ามองในแง่ของสภาพแวดล้อมคือเรื่องโรคระบาด โรคติดต่อ แมลงวัน แมลงสาบ ฯลฯ

น้องsodazaja01 จำข้อห้ามอย่างเดียวไม่ได้ครับ ถ้าข้อห้ามบางอย่างมันล้อหลัง น้องต้องรู้จักพิจารณาเอง นี่คือปี2011 คนเป็นไข้หวัดต้องพาไปโรงพยาบาล ไม่ใช่พาไปให้ใครไม่รู้มาราดน้ำมนต์แล้วจับคนป่วยนั่งพนมมือ มันไม่ใช่ครับ พี่มองว่าความเชื่อและข้อห้ามมันต้องมีเหตุผล

บางครั้งข้อห้ามก็มีคำพูดตามมาว่าปฏิบัติกันแต่โบราณ ถามว่าปฏิบัติมาแต่โบราณมีการแก้ไขปรับปรุงหรือไม่? ถ้าเป็นข้อห้ามในยุคขอมครองเมืองคงเป็นเรื่องตลกที่นำมาใช้ในปัจจุบัน ถ้าเชื่อข้อห้ามแบบนั้นคงไม่ต้องทำอะไรกันพอดี แค่ออกจากบ้านก็ผิด ไปห้างสรรพสินค้าก็ผิด บันไดเลื่อนมีสาวนุ่งกระโปรงสั้นและเป็นช่วงมีระดู ผู้ชายไม่กล้าเดินผ่าน คงไม่ทำถึงขนาดไปห้างแล้วต้องกางร่มเพราะเชื่อข้อห้ามนั้น ห้ามลอดบันไดอะไรพวกนี้

พี่คิดว่าน้องไม่ควรจำข้อห้ามอย่างเดียว ต้องศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับรายละเอียดข้อห้ามนั้นๆ พิจารณาว่าข้อห้ามบางข้อมันเหมาะสมกับสภาพสังคมปัจจุบันรึเปล่า เพราะบางข้อมันต้องมีข้อยกเว้นบ้าง เช่น ห้ามลอดราวตากผ้า แทบทุกคนให้เหตุผลว่าลอดแล้วของเสื่อม แต่ไม่มีใครรู้จริงๆว่าที่ห้ามลอดราวตากผ้าเพราะเป็นการไม่เคารพสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เพราะผู้สักยันต์สนใจและให้ความสำคัญกับเรื่องของเสื่อมไม่เสื่อม มากกว่าเหตุผลที่แท้จริงคือเรื่องให้ความเคารพสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในกายตนเอง

เป็นเพราะความประมาทของตนเองครับ คิดเสียว่าที่เกิดเหตุนี้เพราะความประมาทเลินเล่อ อย่าได้เสียใจไปเลย

เป็นบทมงคลสูตรครับ อันนี้คือมงคลสูตรคำฉันท์ เป็นพระราชนิพนธ์ร.6
ส่วนเรื่องสักยันต์อยากจะบอกแค่ว่าผมไม่ห้าม แต่อยากถามว่ารับประกันได้ไหมว่าตนเองจะไม่ทำเรื่องที่ผิดศีลธรรมอันเป็นเหตุให้พลังอำนาจของยันทร์ที่สักมันเสื่อม สาเหตุที่เสื่อมเพราะผู้สักละเลยที่ปฏิบัติ ดื่มเหล้าเมาตบตีนลูกเมีย หรือผิดลูกเมียคนอื่น ถ้ายังประพฤติตนแบบนี้ การสักยันต์ก็มีค่าแค่การสักสวยงาม มีค่าแค่หมักที่จารึกบนผิวหนักเป็นคาถาต่างๆซึ่งไม่มีอานุภาพอะไร เพราะผู้ปฏิบัติยังไม่เข้าถึงไม่เข้าใจหลักธรรมใดๆ ซึ่งถือเป็น"ด่าน"แรกของการสักยันต์ คือมีความเข้าใจในหลักธรรมพื้นฐาน อันเป็นสิ่งที่ช่วยให้"ยันต์"บนร่างกายมีอานุภาพและมีความขลังโดยไม่ต้องไปปลุกเรื่อยๆ การปลุกให้ขลังแสดงถึงความเสื่อมอย่างหนึ่ง ของมันไม่เที่ยงเป็นธรรมชาติ คนเรามันยังง่วงได้ ประสาอะไรกับยันต์ที่สักมันจะไม่เสื่อม ยันต์เสื่อมต้องมีการปลุกเรื่อยๆ พอไปให้อาจารย์ปลุกก็กำชับถึงข้อห้ามนั่นนู่นนี่นั่น แรกๆก็รับปากรับคำพอนานๆเผลอไปหน่อย ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ยันต์ แต่อยู่ที่ผู้รับการสักยันต์มากกว่า ถ้าเป็นคนดีมีศีลธรรมไม่สร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่น ยันต์และนานาอักขระมันขลังเองโดยไม่ได้ไปเที่ยวตรัเวณปลุกตามสำนักนั้นสำนักนี้ อีกอย่างหนึ่ง พุทธคุณไม่มีคำว่า"เสื่อม"การสักยันต์ที่อาศัยอำนาจ"พุทธคุณ"มีความขลังในตัวเองอยู่แล้ว สิ่งใดที่มีพุทธคุณสิ่งนั้นนำความสุขความเจริญแก่ผู้ประพฤติดี

สมณะชีพราหมณ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบตามแนวทาง ย่อมมีความศักดิ์สิทธิ์ควรแก่กราบกราบไหว้ ตรัสสิ่งใดสิ่งนั้นย่อมมีความเจริญเสมอ ความเป็นมงคลไม่ใช่ความเป็นสมณะชีพราหมณ์ แต่อยู่ที่การปฏิบัติตนตามหลักการของสมณะชีพราหมณ์อันพึงมีพึงปฏิบัติ
ลายยันต์อยู่บนร่างผู้ใด หรืออยู่บนร่างสมณะชีพราหมณ์ทุศีล ยันต์ก็ไม่มีความขลังใดๆ พระสงฆ์ถือศีล227ข้อ ถ้าเที่ยวผู้หญิงดื่มเหล้าหรือประพฤติตนผิดวินัยปาราชิกนับร้อยๆข้อ ต่อให้สักยันต์เต็มตัวมันก็เสื่อมครับ ถ้าสมณะชีพราหมณ์ปฏิบัติดีชอบ ต่อให้สักมากแค่ไหนก็มีความขลังอยู่แล้วแม้อักขระตัวเดียวก็ขลังได้

ถ้าศึกษาเรื่องการครอบครู จะเข้าใจว่าการสักยันต์ไม่จำเป็นต้องครอบครู ที่มาคนละทาง การครอบครูมาจากวงการนาฏศิลป์ เศียรพ่อแก่คือภรตมุนี ภายหลังสำนัก(ละไว้ในฐานที่เข้าใจ)ต่างๆเอาขนบการครอบครูมาจากวงการนาฏศิลป์ ของเดิมหัวพ่อแก่หมายถึงฤๅษีภรตหรือภรตมุนีเท่านั้น ภายหลังวงการอื่นหมายถึงฤๅษีทุกตน บางตนอยู่ในนิยาย บางตนคนไทยแต่งเรื่องเอาเอง บางตนอยู่ในวรรณคดีที่แต่งไว้เล่นโขน บางตนอยู่ในตำนานเก่าๆซึ่งหาความจริงไม่ได้ แต่ภายหลังจะมีการครอบครัวก็สามารถทำได้ แต่ถ้าไม่ทำก็ไม่มีผลเสียอะไรกับชีวิตครับ

อยากให้ไปศึกษาอะไรให้มากกว่านี้นะครับ เยาวชนสมัยนี้เห็นการสักยันต์ เหมือนการใส่เหล็กดัดฟัน อยากสักเป็นแฟชั่น พูดไม่ออกจริงๆ

ขออนุญาตแสดงความเห็น เพราะเห็นว่าอายุน้องแค่16เท่านั้นนะครับ
อยากให้ศึกษาอะไรให้มากกว่านี้เกี่ยวกับสิ่งที่น้องสนใจ เหมือนคนจะทำงานกับต่างชาติ ต้องเรียนภาษาของชาตินั้นๆ
พี่ขออนุญาตอัญเชิญพระราชนิพนธ์ของล้นเกล้าร.6 คือ มงคลสูตรคำฉันท์ ให้น้องอ่านทำความเข้าใจก่อน

๑. อเสวนา จ พาลานํ      ปณฺฑิตานญฺจ เสวนา
ปูชา จ ปูชนียานํ      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
หนึ่งคือบ่คบพาล      เพราะจะพาประพฤติผิด
หนึ่งคบกะบัณฑิต      เพราะจะพาประสพผล
หนึ่งกราบและบูชา      อภิบูชะนีย์ชน
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๒. ปฏิรูปเทสวาโส จ      ปุพฺเพ จ กตปุญฺญตา
อตฺตสมฺมาปณิธิ จ      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
ความอยู่ประเทศซึ่ง      เหมาะและควรจะสุขี
อีกบุญญะการที่      ณ อดีตะมาดล
อีกหมั่นประพฤติควร      ณ สะภาวะแห่งตน
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๓. พาหุสจฺจญฺะ สิปฺปญฺจ      วินฺโย จ สุสิกฺขิโต
สุภาสิตา จ ยา วาจา      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
ความได้สดับมาก      และกำหนดสุวาที
อีกศิลปะศาสตร์มี      จะประกอบมนุญการ
อีกหนึ่งวินัยอัน      นรเรียนและเชี่ยวชาญ
อีกคำเพราะบรรสาน      ฤดิแห่งประชาชน
ทั้งสี่ประการล้วน      จะประสิทธิ์มนุญผล
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๔. มาตาปิตุอุปฏฺฐานํ      ปุตฺต ทารสฺส สํคโห
อนากุลา จ กมฺมนฺตา      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
บำรุงบิดามา-      ตุระด้วยหทัยปรีย์
หากลูกและเมียมี      ก็ถนอมประหนึ่งตน
การงานกระทำไป      บ่มิยุ่งและสับสน
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๕. ทานญฺจ ธมฺมจริยา จ      ญาตกานญฺจ สํคโห
อนวชฺชานิ กมฺมานิ      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
ให้ทาน ณ กาลควร      และประพฤติสุธรรมศรี
อีกสงเคราะห์ญาติที่      ปฏิบัติบำเรอตน
กอบกรรมะอันไร้      ทุษะกลั้วและมัวมล
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๖. อารตี วิรติ ปาปา      มชฺชปานา จ สํยโม
อปฺปมาโท จ ธมฺเมสุ      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
ความงดประพฤติบาป      อกุศลบ่ให้มี
สำรวมวรินทรีย์      และสุราบ่เมามล
ความไม่ประมาทใน      พหุธรรมะโกศล
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๗. คารโว จ นิวาโต จ      สนฺตุฏฺฐิ จ กตญฺญุตา
กาเลนฺน ธมฺมสฺสวนํ      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
เคารพ ณ ผู้ควร      จะประณตและน้อมศีร์
อีกหนึ่งมิได้มี      จะกระด้างและจองหอง
ยินดี ณ ของตน      บ่มิโลภทยานปอง
อีกรู้คุณาของ      นรผู้ประคองตน
ฟังธรรมะโดยกา-      ละเจริญคุณานนท์
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๘. ขฺนตี จ โสวจสฺสตา      สมณานญฺะ ทสฺสนํ
กาเลนฺน ธมฺมสากจฺฉา      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
มีจิตตะอดทน      และสถิต ณ ขันตี
อีกหนึ่งบ่พึงมี      ฤดิดื้อทนงหาญ
หนึ่งเห็นคณาเลิด      สมณาวราจารย์
กล่าวธรรมะโดยกาล      วรกิจจะโกศล
ทั้งสี่ประการล้วน      จะประสิทธิ์มนุญผล
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๙. ตโป จ พฺรหฺมจริยญฺจ      อริยสจฺจาน ทสฺสนํ
นิพฺพานสจฺฉิกิริยา จ      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
เพียรเผากิเลสล้าง      มละโทษะยายี
อีกประการหนึ่งประพฤติดี      ดุจะพรหมพิสุทธ์สรรพ์
เห็นแจ้ง ณ สี่องค์      พระอะรียะสัจอัน
อาจนำมนุษผัน      ติระข้ามทเลวน
อีกทำพระนิพพา-      นะประจักษะแก่ชน
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๑๐. ผุฏฺฐสฺส โลกธมฺเมหิ      จิตฺตํ ยสฺส น กมฺปติ
อโสกํ วิรชํ เขมํ      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
จิตใครผิได้ต้อง      วรโลกะธรรมศรี
แล้วย่อมบ่พึงมี      จะประหวั่นฤกังวล
ไร้โศกธุลีสูญ      และสบายบ่มั่วมล
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๑๑. เอตาทิสานิ กตฺวาน      สพฺพตฺถมปราชิตา
สพฺพตฺถ โสตฺถึ คจฺฉนฺติ      ตนฺเตสํ มํคลมุตฺตมนฺติ
เทวามนุษทำ      วรมงคะลาฉนี้
เป็นผู้ประเสริฐที่      บ่มิแพ้ ณ แห่งหน
ย่อมถึงสวัสดี      สิริทุกประเทศดล
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

ถ้าน้องเข้าใจหมดแล้ว ค่อยสักก็ไม่สายไปครับ เพราะสมัยโบราณผู้ชายผ่านการบวชเรียนศึกษาธรรมมาแล้ว

ความเห็นผมอาจจะซ้ำซากนะครับ แต่เห็นอายุน้อยๆไม่รับประกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น เหมือนคนที่ไม่มีความรู้เรื่องอาวุธมาจับอาวุธ สำหรับคนที่สักยันต์ถ้าไม่มีความรู้ความเข้าใจ การสักยันต์ก็เป็นแค่ลวดลายบนหลังไม่มีค่าอะไร เพราะคนที่สักยันต์ต้องทำตามกฎระเบียบอย่างเคร่งครัด น้องลองไปศึกษาหาข้อมูลดูแล้วกันนะครับ

ผมสงสัยครับ ชูชกกลับชาตกมาเกิดเป็นพระเทวทัตและถูกธรณีสูบ ตอนนี้อยู่ในนรกอเวจีจะเอาเวลาที่ไหนมาให้โชคครับ??? ตามประวัติไม่ได้เป็นเศรษฐีด้วยครับ ไม่ได้รวยจากการขออย่างที่หลายคนเข้าใจ สิ่งที่ชูชกขอคือถามทางไปอาศรมพระเวสสันดรและขอสองกุมารของพระเวสสันดรและเอาตัวมาเป็นคนใช้ ภายหลังท้าวสัญชัยขอไถ่ตัวหลานสองคนจากชูชกโดยจ่ายเงินจำนวนมากและเลี้ยงอาหารชาววังอย่างดี แล้วชูชกกินจนท้องแตกตาย(มองตามความจริงคงมีใครบางคนหมั่นไส้วางยาชูชกให้ตายมากกว่า)

ถ้าทำตัวไม่ดี ต่อให้ของแท้อายุ500ปีก็ไม่ช่วยอะไร

ขออนุญาตนะครับ ผมอาจจะมองในแง่มุมของวิทยาศาสตร์มากเกินไป
ไม่คิดว่าเป็นความพิการบ้างเหรอครับ? เพราะนักวิทยาศาสตร์และนักสัตววิทยาให้ความเห็นว่า"พิการ"

ถ้าขับรถดีๆ มีวินัยจราจร ต่อให้ทะเบียนเลขแย่ห่วยแตกมันก็ไม่มีผลอะไร ถ้าตัวเลขมันดีเลิศ พ่อแม่หมอนั่งเทียนบอกว่าเลขนั้นเลขนี้ พยัญชนะตัวนั้นตัวนี้คือความปลอดภัย ร่ำรวย แข็งแรง อายุยืน แต่ยังขับรถฝ่าฝืนวินัยจราจร ใช้เงินสุรุ่ยสุร่าย ลุ่มหลงอบายมุข เลขทะเบียนก็ไม่ช่วยให้ชีวิตดีขึ้น ดื่มเหล้าหัวราน้ำกลับบ้านทุกวัน สุขภาพก็เสื่อมโทรม เลขพยัญชนะที่บอกว่าแข็งแรงก็เป็นแค่เรื่องที่พูดลอยๆ ชีวิตคนเรามันจะดีหรือเฮงซวย อยู่ที่การใช้ชีวิต อีกอย่างหนึ่งคือกรรมเก่า สิ่งที่ช่วยได้คือบุญกุศลที่เคยทำไว้ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติที่แล้ว ถ้าชาติที่แล้วทำบุญมาดีมาก ต่อให้เลขทะเบียนมันห่วยแตกโคตรอัปมงคล เช่น เลขทะเบียน "จน6666" ถ้าผู้ขับรถเกิดมาร่ำรวยซะอย่าง ชาติก่อนทำบุญมาดี ขยันทำงานมีเงินเก็บจำนวนมาก มันก็มีค่าแค่เลขทะเบียนรถ แต่เลขทะเบียน"จน6666"ก็แค่ทำให้รู้สึกไม่ดีเวลาเห็น เพราะมันอ่านว่า จน แต่ก็ไม่ได้ทำให้เจ้าของรถยากจนลงแต่อย่างใดครับ

ขออนุญาตแสดงความเห็น เพราะเห็นว่าอายุน้องแค่14เท่านั้นนะครับ
อยากให้ศึกษาอะไรให้มากกว่านี้เกี่ยวกับสิ่งที่น้องสนใจ เหมือนคนจะทำงานกับต่างชาติ ต้องเรียนภาาาของชาตินั้นๆ
พี่ขออนุญาตอัญเชิญพระราชนิพนธ์ของล้นเกล้าร.6 คือ มงคลสูตรคำฉันท์ ให้น้องอ่านทำความเข้าใจก่อน

๑. อเสวนา จ พาลานํ      ปณฺฑิตานญฺจ เสวนา
ปูชา จ ปูชนียานํ      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
หนึ่งคือบ่คบพาล      เพราะจะพาประพฤติผิด
หนึ่งคบกะบัณฑิต      เพราะจะพาประสพผล
หนึ่งกราบและบูชา      อภิบูชะนีย์ชน
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๒. ปฏิรูปเทสวาโส จ      ปุพฺเพ จ กตปุญฺญตา
อตฺตสมฺมาปณิธิ จ      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
ความอยู่ประเทศซึ่ง      เหมาะและควรจะสุขี
อีกบุญญะการที่      ณ อดีตะมาดล
อีกหมั่นประพฤติควร      ณ สะภาวะแห่งตน
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๓. พาหุสจฺจญฺะ สิปฺปญฺจ      วินฺโย จ สุสิกฺขิโต
สุภาสิตา จ ยา วาจา      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
ความได้สดับมาก      และกำหนดสุวาที
อีกศิลปะศาสตร์มี      จะประกอบมนุญการ
อีกหนึ่งวินัยอัน      นรเรียนและเชี่ยวชาญ
อีกคำเพราะบรรสาน      ฤดิแห่งประชาชน
ทั้งสี่ประการล้วน      จะประสิทธิ์มนุญผล
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๔. มาตาปิตุอุปฏฺฐานํ      ปุตฺต ทารสฺส สํคโห
อนากุลา จ กมฺมนฺตา      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
บำรุงบิดามา-      ตุระด้วยหทัยปรีย์
หากลูกและเมียมี      ก็ถนอมประหนึ่งตน
การงานกระทำไป      บ่มิยุ่งและสับสน
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๕. ทานญฺจ ธมฺมจริยา จ      ญาตกานญฺจ สํคโห
อนวชฺชานิ กมฺมานิ      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
ให้ทาน ณ กาลควร      และประพฤติสุธรรมศรี
อีกสงเคราะห์ญาติที่      ปฏิบัติบำเรอตน
กอบกรรมะอันไร้      ทุษะกลั้วและมัวมล
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๖. อารตี วิรติ ปาปา      มชฺชปานา จ สํยโม
อปฺปมาโท จ ธมฺเมสุ      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
ความงดประพฤติบาป      อกุศลบ่ให้มี
สำรวมวรินทรีย์      และสุราบ่เมามล
ความไม่ประมาทใน      พหุธรรมะโกศล
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๗. คารโว จ นิวาโต จ      สนฺตุฏฺฐิ จ กตญฺญุตา
กาเลนฺน ธมฺมสฺสวนํ      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
เคารพ ณ ผู้ควร      จะประณตและน้อมศีร์
อีกหนึ่งมิได้มี      จะกระด้างและจองหอง
ยินดี ณ ของตน      บ่มิโลภทยานปอง
อีกรู้คุณาของ      นรผู้ประคองตน
ฟังธรรมะโดยกา-      ละเจริญคุณานนท์
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๘. ขฺนตี จ โสวจสฺสตา      สมณานญฺะ ทสฺสนํ
กาเลนฺน ธมฺมสากจฺฉา      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
มีจิตตะอดทน      และสถิต ณ ขันตี
อีกหนึ่งบ่พึงมี      ฤดิดื้อทนงหาญ
หนึ่งเห็นคณาเลิด      สมณาวราจารย์
กล่าวธรรมะโดยกาล      วรกิจจะโกศล
ทั้งสี่ประการล้วน      จะประสิทธิ์มนุญผล
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๙. ตโป จ พฺรหฺมจริยญฺจ      อริยสจฺจาน ทสฺสนํ
นิพฺพานสจฺฉิกิริยา จ      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
เพียรเผากิเลสล้าง      มละโทษะยายี
อีกประการหนึ่งประพฤติดี      ดุจะพรหมพิสุทธ์สรรพ์
เห็นแจ้ง ณ สี่องค์      พระอะรียะสัจอัน
อาจนำมนุษผัน      ติระข้ามทเลวน
อีกทำพระนิพพา-      นะประจักษะแก่ชน
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๑๐. ผุฏฺฐสฺส โลกธมฺเมหิ      จิตฺตํ ยสฺส น กมฺปติ
อโสกํ วิรชํ เขมํ      เอตมฺมํคลมุตฺตมํ
จิตใครผิได้ต้อง      วรโลกะธรรมศรี
แล้วย่อมบ่พึงมี      จะประหวั่นฤกังวล
ไร้โศกธุลีสูญ      และสบายบ่มั่วมล
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

๑๑. เอตาทิสานิ กตฺวาน      สพฺพตฺถมปราชิตา
สพฺพตฺถ โสตฺถึ คจฺฉนฺติ      ตนฺเตสํ มํคลมุตฺตมนฺติ
เทวามนุษทำ      วรมงคะลาฉนี้
เป็นผู้ประเสริฐที่      บ่มิแพ้ ณ แห่งหน
ย่อมถึงสวัสดี      สิริทุกประเทศดล
ข้อนี้แหละมงคล      อดิเรกอุดมดี

ถ้าน้องเข้าใจหมดแล้ว ค่อยสักก็ไม่สายไปครับ เพราะสมัยโบราณผู้ชายผ่านการบวชเรียนศึกษาธรรมมาแล้ว

ผู้กำกับบอกว่า"2บรรทัด"
แต่ทำไมประวัติเยอะมากเลยครับ

ขออนุญาตนะครับ ถ้าผมจะตอบแบบนี้จะว่าอะไรไหมอะครับ? คืออยากให้ทราบโดยชัดเจน ไม่ว่ากันนะครับ

จริงๆมันไม่มีอะไรหรอกครับ บางเรื่องรับอิทธิพลจากวรรณคดี มากกว่าข้อเท็จจริง ซึ่งข้อเท็จจริงและความรู้ที่ถูกต้องมักเป็นสมบัติของคนที่รู้เรื่องจริงๆ ชาวบ้านจะเชื่อคนเฒ่าคนแก่ หรือเชื่อข้อมูลที่เป็นข่าวลือมากกว่าข้อเท็จจริง ชาวบ้านสมัยก่อนอยู่ด้วยความเชื่อของผู้หลักผู้ใหญ่ แต่เหตุผลจริงๆไม่มีใครทราบหรือแทบจะคิดไม่ถึง เช่น ห้ามร้องเพลงขณะกินข้าวจะทำให้ได้สามีแก่ ถ้าอิงตามเหตุผลคือเรื่องสุขอนามัยในเวลากินข้าว หรือไม่ก็ห้ามตัดผมวันพุธ โดยให้เหตุผลเรื่องประหารนักโทษ หรือไม่ก็เป็นวันที่เบื้องสูงตัดผม เหตุผลจริงๆคือเรื่องโหราศาสตร์

อย่างเรื่องวัยเบญจเพส ก็แค่เป็นช่วงเวลาหนึ่ง บางครั้งบรรดาพ่อหมอแม่หมอก็ใช้คำว่า"เบญจเพส"หากิน ถ้าบอกว่าอายุ24 อายุ23 อายุ26 จะดูไม่น่าเชื่อถือ เลยต้องอ้าง"เบญจเพส"มาข่มให้กลัวกัน จนคนที่ไม่ทราบข้อเท็จจริงพากันคิดว่าอายุ25ต้องมีเคราะห์หนัก ต้องรีบสะเดาะเคราะห์ บางรายหนักกว่านั้นโดยแนะนำไปตัดกรรม หรือทำอะไรที่มันไร้สาระโดยบุคคลที่ไม่น่าเชื่อถือแนะนำมา เลยพากันเข้าใจผิด เพื่อนผมคนนึงโดนทักว่าเบญจเพสมีเคราะห์หนัก ต้องไหว้จตุคามรามเทพ เลยซื้อเทวรูปพระอวโลกิเตศวรมา แล้วบอกว่านี่คือจตุคามรามเทพที่ให้มาแก้เคล็ดเบญจเพส(องค์จริงคือเทวรูปพระอวโลกิเตศวร ศิลปะแบบลังกา)
 
ในบางครั้งผมยอมรับว่าวงการโหราศาสตร์มีอิทธิพลต่อสังคมไทยอย่างสุดๆ เกิดวิกฤตินั่นนู่นนี่นั่น บรรดาโหราจารย์ทั้งหลายพากันประโคมข่าว ให้ไหว้เทพองค์นั้นองค์นี้เป็นพิเศษ ไหว้พระราหูก็ไหว้ของดำ ทั้งที่ความจริงการไหว้พระราหูด้วยของดำไม่มีในคัมภีร์เล่มใดทั้งสิ่ง ทั้งนี้ทั้งนั้นเป็นสิ่งที่บรรดาพ่อหมอแม่หมอกุเรื่องให้ดูน่าเชื่อถือแค่นั้น ถ้าบอกให้ไหว้พระราหูอย่างเดียวคงดูไม่น่าเชื่อถือเท่าไรนัก

ย้อนกลับมาเรื่องวัยเบญจเพส ผมอยากให้ฟังหูไว้หูอะครับ ต้องเข้าใจวิธีการทำมาหากินของบรรดาหมอดูทั้งหลาย คำว่า"เบญจเพส"เป็นคำสำคัญ หรือ Keyword ของอาชีพหมอดู เอาไว้ทำมาหากิน คำอื่นๆเช่น ชง มีองค์ โดนของ ฯลฯ อะไรแบบนี้ บางครั้งถามวันเดือนปีเกิด พอเห็นว่าผู้ใช้บริการบอกว่าอยุ24 ใกล้25 จะบอกว่าอายุ25หรือเบญจเพสจะมีเคราะห์หนัก บอกแบบนี้ทุกคนครับ ถ้าเป็นหมอดูจีนก็จะบอกว่าดวง"ชง"

ทุกอายุก็มีเคราะห์หนักได้ ไม่จำเป็นต้องเบญจเพส ถ้าใช้ชีวิตโดยประมาท หรือมัวเมาลุ่มหลงกับอบายมุข ชีวิตก็ตกต่ำหรือมีเคราะห์ได้ โดยไม่ต้องรอให้ถึงวัยเบญจเพสครับ

ในโคลงโลกนิติบทหนึ่งกล่าวว่า

หมอแพทย์ทายว่าไข้.........ลมคุม
โหรว่าเคราะห์แรงรุม.........โทษให้
แม่มดว่าผีกุม...................ทำโทษ
ปราชญ์ว่ากรรมเองไซร้......ก่อสร้างมาเอง

สุขสันต์วันเกิดนะครับ ขอให้ร่ำรวยๆ

ขออนุญาตถามต่อนะครับ
ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ ในการลงยันต์ สักยันต์ มีความหมายว่าอะไรเป็นพิเศษรึเปล่าครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ

ฤ ฤๅ ฦ ฦๅ ทำไมใช้ตัวอักษรไทย ในขณะที่ตัวอื่นใช้อักษรขอมไทยครับ ขอบคุณครับ

เป็นแผ่นกระดาษที่เขาแจกอะครับ ตอนไปเที่ยวศาลเจ้ากวนอู ที่ฝั่งธนอะครับ(ต้นฉบับมี28ข้อ) แต่ฉบับภาษาไทยมี27ข้อ โดยข้อ27หายไป ฉบับที่แจกมาก็พิมพ์ผิดเยอะอยู่ครับ

濟公活佛聖訓
โอวาทพระจี้กง

一生都是修來的——求什麼
ชีวิตย่อมเป็นไปตามลิขิต...วอนขออะไร

今日不知明日事——愁什麼
วันนี้ไม่รู้เหตุการณ์ในวันพรุ่งนี้...กลุ้มเรื่องอะไร

不禮爹娘禮世尊——敬什麼
ไม่เคารพพ่อแม่แต่เคารพพระพุทธองค์...เคารพทำไม

兄弟姐妹皆同氣——爭什麼
พี่น้องคือผู้ที่เกิดตามกันมา...ทะเลาะกันทำไม

兒孫自有兒孫福——懮什麼
ลูกหลานทุกคนล้วนมีบุญตามลิขิต...ห่วงใยทำไม

豈可人無得運時——急什麼
ชีวิตย่อมมีโอกาสประสบความสำเร็จ...ร้อนใจทำไม

人世難逢開口笑——苦什麼
ชีวิตใช่จะพบเห็นรอยยิ้มกันได้ง่าย...ทุกข์ใจทำไม

補破遮寒暖即休——擺什麼
ผ้าขาดปะแล้วกันหนาวได้...อวดโก้ทำไม

食過三寸成何物——饞什麼
อาหารผ่านลิ้นแล้วกลายเป็นอะไร...อร่อยไปใย

死後一文帶不去——慳什麼
ตายแล้วบาทเดียวก็เอาไปไม่ได้...ขี้เหนียวทำไม

前人田地後人收——佔什麼
ที่ดินคือสิ่งที่สืบทอดแก่คนรุ่นหลัง...โกงกันทำไม

得便宜處失便宜——貪什麼
โอกาสจะได้กลายเป็นเสีย...โลภมากทำไม

舉頭三尺有神明——欺什麼
สิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่เหนือศีรษะเพียง3ฟุต...ข่มเหงกันทำไม

榮華富貴眼前花——傲什麼
ลาภยศเหมือนดอกไม้ที่บานอยู่ไม่นาน...หยิ่งผยองทำไม

他家富貴前生定——妒什麼
ทุกคนย่อมมีลาภยศตามวาสนาที่ลิขิต...อิจฉากันทำไม

前世不修今受苦——怨什麼
ชีวิตลำเค็ญเพราะชาติก่อนไม่บำเพ็ญ...แค้นใจทำไม

賭博之人無下梢——耍什麼
นักเล่นการพนันล้วนตกต่ำ...เล่นการพนันทำไม

治家勤儉勝求人——奢什麼
ครองเรือนด้วยความประหยัดดีกว่าไปขอพึ่งผู้อื่น...สุรุ่ยสุร่ายทำไม

冤冤相報幾時休——結什麼
จองเวรจองกรรมเมื่อไรจะจบสิ้น...อาฆาตทำไม

世事如同棋一局——算什麼
ชีวิตเหมือนเกมหมากรุก...คิดลึกทำไม

聰明反被聰明誤——巧什麼
ฉลาดมากเกินจึงเสียรู้...รู้มากทำไม

虛言折盡平生福——謊什麼
พูดเท็จทอนบุญจนบุญหมด...โกหกทำไม

是非到底見分明——辯什麼
ดีชั่วย่อมรู้กันทั่วไปในที่สุด...โต้เถียงกันทำไม

誰能保得常無事——誚什麼
ใครจะป้องกันมิให้มีเรื่องเกิดขึ้นได้ตลอด...หัวเราะเยาะกันทำไม

穴在人心不在山——謀什麼
ฮวงซุ้ยที่ดีอยู่ในจิตไม่ใช่อยู่ที่ภูเขา...แสวงหาทำไม

欺人是禍饒人福——卜什麼
ข่มเหงผู้อื่นคือทุกข์ รู้ให้อภัยคือบุญ...ถามโหรเรื่องอะไร

一旦無常萬事休——忙什麼
ทุกสิ่งจบสิ้นลงด้วยความตาย...วุ่นวายทำไม

ถ้าพิจารณาตามเหตุผล บางคนเกิดอาการคลั่ง เหมือนมีอะไรมาควบคุม เต้นแร้งเต้นกาบ้าง เลื้อยกับพื้นบ้าง แสดงว่าสิ่งที่อยู่ในกายเป็นพลังชั่วร้าย ถ้าเป็นพลังดีอยู่แล้ว เหตุใดต้องมีอาการกำเริบ???
ตรงนี้ผมไม่ได้ลบหลู่อาจารย์นะครับ เพียงแต่ผมคิดอีกแง่หนึ่ง เพราะเพื่อนผมบางคนที่สักยันต์ ร่วมพิธีสวดอาฏานาฏิยปริตร ก็ไม่เคยมีอาการอะไรแบบนั้น แสดงว่าของดีจริง พลังเทพและพุทธคุณไม่จำเป็นต้องสำแดงพลังเวลาเจอมนต์ของท้าวเวสสุวัณ

ที่ผมบอก แค่อยากให้ลองคิดในอีกแง่มุมหนึ่งครับ

สวยมากเลยครับ

ทำไมเป็นอักษรพม่าอะครับ?

ยาสั่ง คือการใช้ภูมิปัญญาเรื่องสมุนไพร กับการใช้วิชาอาคม และเรื่องผีสางมารวมกัน ในประเทศจีนมีการทำยาสั่ง แต่เป็นในชุมชนของชนกลุ่มน้อย เช่น แม้ว เย้า ซึ่งเผ่านี้รู้จักการทำยาสั่ง มีหมอผีประจำหมู่บ้าน และสันนิษฐานว่าอาจแพร่หลายมาจากวัฒนธรรมชนกลุ่มน้อย ที่มีภูมิประเทศเป็นป่าเขา อุดมไปด้วยพืชพรรณนานาชนิด บางบางชนิดเป็นสมุนไพร แต่บางครั้งเอามาผสมกับตัวอื่น ก็กลายเป็นยาสั่งได้เช่นกัน
และชนกลุ่มน้อยทางมลายู อินโดนีเซีย ก็มีการใช้วิชานี้เช่นกัน

นำ มอ ไต่ ชื้อ ไต่ ปุย ฮก หมอ ไต่ ตี่ เต็ก เต็ก เสี่ย จี๋ เสียง โก้ว ฮุก เง็ก อ้วง ไต่ เทียน จุน ฯ
南無大慈大悲伏魔大帝，德德社至上古佛玉皇大天尊。

ชี้แจงบางข้อครับ

พระยูไล ก็คือพระพุทธเจ้าองคืไหนก็ได้ เพราะ ยูไล如來 มาจากคำว่า ตถาคต
เจ้าแม่เทียนโหว เจ้าแม่ทับทิม องค์เดียวกัน
แล้วเทพ ตั่วเหล้าเอี้ย ท่านไม่ได้เป็นเสือครับ
แต่เป็นเทพองค์สำคัญของลัทธิเต๋า ศาลเจ้าท่านใหญ่ที่สุดคืออาราม"บู๊ตึ๊ง"

แล้วข้อความแก้ชงตรงนี้ มีความน่าเชื่อไม่ถึง50%