กระดานสนทนาวัดบางพระ
หมวด มิตรไมตรี => รวมสมาชิก (มิตรไมตรี) => ข้อความที่เริ่มโดย: หนอน-*ณ.ลำปาง ที่ 17 ก.ย. 2552, 06:19:03
-
คือว่าผมอะครับ เคยสักกับคาราวาส ซึ่งก็เป็นอาจารย์คนแรกของผม
แล้วตอนนั้นผมเกเรมากๆๆครับ กว่าจะมาเป็นคนดีได้ในวันนี้
ซึ่งผมเคยทำไม่ดี เช่นทำผิดครูอ่าครับ ซึ่งอาจจะร้ายแรงมากๆ
แต่ผมสำนึกผิด และผมก็ได้มาหาอาจารย์ที่วัดบางพระ ก็ขอสักขึ้นครูกับท่านอาจารย์
แล้วผมควรจะทำตัวยังไง ครูบาอาจารย์จะให้อภัย ผมหรือไม่..?
ปล.เด็กน้อยคนหนึ่งที่กำลังโตและสำนึกผิด(รบกวนท่านผู้รู้ช่วยพาผมพบแสงสว่างหน่อยนะครับ)
-
ด้วยความเคารพครับ เป็นคนดี ทำดี สวดมนต์ไหว้พระสมำ่เสมอ ทำตามข้อห้าม
และมีสติอยู่ตลอดเวลา ครูบาอาจารย์ย่อมให้อภัย และพร้อมที่จะคุ้มครองศิษย์อยู่เสมอครับ
ถ้าให้ดี ก็ทำบุญสวดมนต์แผ่เมตตาให้กับครูบาอาจารย์ทุกๆท่านที่เรานับถืออยู่บ่อยๆ ก็จะเป็นสิ่งที่เรียกว่า
เป็นการแสดงความกตัญญูรู้คุณของศิษย์ที่มีต่อครูบาอาจารย์ครับ
-
ทำผิด แล้วสำนึกผิดได้ ย่อมดีแล้วครับ
ใครๆ ก็ย่อมให้อภัย แต่ก็ไม่ควรทำเป็นผิดอีกนะครับ
ปล. ผมก็เคยแซวอาจารย์ที่ผมนับถือซึ่งผมก็คิดว่า สนิทกับท่าน แซวนิดหน่อยคงไม่เป็นไร แต่ท่านโกรธมาก ผมก็เลยขอโทษ แล้วมาตักเตือนว่า อย่ามาแซวแบบนี้อีก ผมรับปากว่าจะไม่ทำอีก ท่านก็ให้อภัยครับ
ปล2. คาราวาส แอบงงนิดๆ มัน ฆราวาสไม่ใช่หรือ
-
บุญคุณของครูบาอาจารย์แม้นเพียงหนึ่งครั้ง หนึ่งวินาที
ความเป็นครูบาอาจารย์นี้ก็ติดตัวเราไปจนวันตาย
ถ้าท่านยังมีชีวิตอยู่ก็ไปขอขมาท่าน แต่ถ้าท่านจากไปแล้ว
ก็ทำบุญอุทิศและตั้งจิตขอขมาท่านและการทำนั้นต้องทำด้วยความจริงใจและสำนึกผิด
แล้วจิตของเราจะถอนออกจากกรรมตัวนั้น มันจะไม่เป็นตราบาปใต้จิตสำนึกอีกต่อไป
:059:สิ่งหนึ่งที่สมควรจะจดจำสำหรับศิษย์ทั้งหลายก็คือ...
แยกกันให้ออกระหว่างบุญคุณที่ครูบาอาจารย์ท่านมีต่อเรา
กับพฤติกรรมส่วนตัวของท่าน มันคนละส่วนกัน
เพราะเคยเห็นมาบ่อย เวลาศรัทธาก็กราบไหว้บูชา
พอสิ้นศรัทธา ก็ให้ร้ายโจมตีครูบาอาจารย์
ซึ่งมันเป็นความเสื่อม บุคคลผู้ลบหลู่ครูบาอาจารย์ย่อมไม่มีวันเจริญ
สุภาษิตจีนกล่าวไว้ว่า" (บุญคุณน้ำเพียงแก้ว ขุดลำคลองชดใช้ ไม่อาจแทนคุณได้หมด)"
ฉะนั้นบุญคุณของครูบาอาจารย์นั้นจะติดตัวเราไปจนวันตาย
คำว่าครูบาอาจารย์นั้นไม่ได้เสื่อมสลายไป ถึงท่านจะเป็นอย่างไร ก็เคยเป็นอาจารย์ท่านผู้มีพระคุณต่อเรา...
(เรื่องนี้มีให้เห็นบ่อย..เวลาที่ครูบาอาจารย์ท่านหมดบารมี ลูกศิษย์ก็ถอยหนี ซ้ำเติมโจมตีครูบาอาจารย์ ลืมนึกถึงบุญคุณที่ท่านเคยเมตตา)
-
.ใช่..! ฆราวาส.. :008:
ลูกผู้ชายรู้สำนึกผิด.. ลูกผู้ชายตัวจริง!
ใครมีบุญคุณกับเราๆ จำจนไปวันตายจริงๆ ..
-
ไม่มีใครเกิดมาไม่เคบผิดพลาดพลั้ง ไม่มีใครดีพร้อม สมบูรณ์มาตั้งแต่เกิดครับ
กระผมเองก็เคยกระทำผิด ลบหลู่คุณครูบาอาจารย์ ทั้งต่อก็ดี ลับหลังก็ดี
แต่เหนือสิ่งอื่นใด เมื่อเกิดคำว่า"สำนึก"ขึ้นมาในจิตใจแล้ว นี่แหละครับ ตัวจริง
-
คือว่าผมอะครับ เคยสักกับคาราวาส ซึ่งก็เป็นอาจารย์คนแรกของผม
แล้วตอนนั้นผมเกเรมากๆๆครับ กว่าจะมาเป็นคนดีได้ในวันนี้
ซึ่งผมเคยทำไม่ดี เช่นทำผิดครูอ่าครับ ซึ่งอาจจะร้ายแรงมากๆ
แต่ผมสำนึกผิด และผมก็ได้มาหาอาจารย์ที่วัดบางพระ ก็ขอสักขึ้นครูกับท่านอาจารย์
แล้วผมควรจะทำตัวยังไง ครูบาอาจารย์จะให้อภัย ผมหรือไม่..?
ปล.เด็กน้อยคนหนึ่งที่กำลังโตและสำนึกผิด(รบกวนท่านผู้รู้ช่วยพาผมพบแสงสว่างหน่อยนะครับ)
อยู่ลำปางเป็น ศิษย์ หลวงพี่ญา วัดนางเหลียว หรือปล่าวครับ ท่านก็สายวัดบางพระ เหมือนกัน
-
แก้กันจริงๆ ก็ต้องขอขมากรรม ด้วยธูปเทียนแพ กับท่านโดดยตรง
-
ผมขอขอบพระคุณพวกศิษๆพี่ๆๆทุกท่านครับ
ที่ช่วยเป็นวิทยาทานให้ผมมีทางแก้ ผมก็ว่าถ้ากลับจากลำปางก็ว่าจะไปคุยกับพระอาจารย์คนแรกของผม แล้วก็จะขอขมาท่าน
ปล.ผมขอขอบพระอีกครั้ง